LemongrassLemongrass is a plant tha

Lemongrass

Lemongrass is a plant that is commonly used in Asian cuisine but which may provide therapeutic and medical benefits. Easily available from any ethnic store, health food store, online merchant or in the seasoning aisle of the supermarket, its anti-bacterial, anti-microbial, antioxidant and therapeutic properties make lemongrass a useful alternative or complementary remedy for a wide spectrum of common ailments. Whether using the dried leaves steeped to make tea or the extracted essential oil, lemongrass produces considerable benefits.


What is lemongrass?
Lemongrass is a perennial plant with thin, long leaves and is indigenous to India and other areas of the Asian continent including Cambodia, Indonesia, Malaysia, Thailand and Vietnam. It is also common in Ceylon, Central America, China, Guatemala, India, Java, Madagascar, Sri Lanka, the West Indian islands and Zambia. There are more than fifty varieties of lemongrass but not all are suitable for consumption or medical use. The lemongrass plant usually reaches heights of three feet or one meter and is found mainly in the wild.
Lemongrass has long being used as a flavoring in Asian style cooking. When added to recipes, the citrus-like flavor of the lemongrass herb powder or dried leaf adds a unique element to the meal. Though lemongrass is more widely known for its use as tea, it may be added to curries, beef, fish, poultry, seafood and soups.


Alternative names
The name of the lemongrass plant is purported to be due to its lemony scent and taste. There are over fifty species of lemongrass but the scientific names for the ones more commonly used for cooking and healing are cymbopogon citratrus and cymbopagon flexuosus. In India it is more popularly referred to as choomana poolu. There are many other common names by which lemongrass is known. These include andropogon citratus, barbed wire grass, British Indian lemongrass, Ceylon citronella grass, citronella, citronella grass, citronnelle de Java, East Indian lemongrass, Guatemala lemongrass, hierba Luisa, Hierba de Limón, Indian Melissa, Indian Verbena, Madagascar Lemongrass, silky heads, tanglad, te-de-limon, Verveine Indienne and West Indian lemongrass. Some of these names are culturally specific. In the Caribbean it is known widely as fever grass, attesting to its traditional use to relieve the symptoms of fever.



Properties
The main chemical component found in lemongrass is citral, an aromatic compound, also known as lemonal. Citral is used in perfumes because of its lemon odor. It is the presence of citral which accounts for lemongrass’ lemon scent. It is an antimicrobial and therefore effective in destroying or inhibiting microorganisms. Citral also contains antifungal properties. This chemical has pheromonal qualities, which explains its industrial use as an insect repellant. It also has a positive effective on the body’s ability to use Vitamin A. The compounds myrcene, citronellal, geranyl acetate, nerol and geraniol are found in varying quantities in Citral. Myrcene, geraniol and nerol contribute to lemongrass’ strong fragrance, citronella acts as an insecticide and geranyl acetate is another flavoring agent. Lemongrass has rubefacient properties, meaning that it may be able to improve blood circulation.



Production
Lemongrass grows year-round in tropical climates with warm temperatures. Mature plants can be as short as two feet and may reach as high as four feet tall. The plant usually grows wild and is easily promulgated. Lemon grass does not usually produce seeds. It is reproduced with portions of the root. Lemongrass can survive in outdoor or indoor environments, provided that there is adequate sunlight, the soil is adequately nourished and it is given plenty water. Lemongrass has a citrus-like (lemon) smell.



Preparation
The most common preparation of lemongrass for tea consumption involves picking and leaving the leaves to dry. The dried leaves are brewed in hot water for a few minutes. After straining the leaf residue, any desired sweetener may be added. For flavoring recipes the crushed or pulverized dried leaves are added during meal preparation. It can add a unique citrus flavor to culinary concoctions.



Medicinal uses
Lemongrass has been reported to have innumerable therapeutic and other health benefits. Widely used to alleviate certain respiratory conditions including laryngitis and sore throats, lemongrass has earned a reputation for its anti-pyretic property which reduces high fevers. Called fevergrass in some cultures the vapor is inhaled, leading to increased perspiration and eventually the complete removal of fever.
Lemongrass has powerful pain relieving properties. It helps to alleviate muscle spasms by relaxing the muscles thereby leading to the reduction of pain-related symptoms. It is thus useful for all types of pain including abdominal pain, headaches, joint pains, muscle pains, digestive tract spasms, muscle cramps, stomachache and others. This remedy has also been linked to increasing the body’s ability to repair damaged connective tissue such as cartilage, ligaments and tendons and is thus recommended for these types of injuries. Another related benefit is for improvements in blood circulation.
As an antifungal and antibacterial, lemongrass inhibits bacteria and yeast growth. For this it is useful for gastrointestinal infections and may also be applied externally to wounds as it fights germs. As an antioxidant lemongrass, contributes to liver and pancreatic health by helping the body to more quickly remove toxins. It has also being linked to lowered or normalized cholesterol levels. It also treat digestive issues including gastro-enteritis and may be helpful in relieving constipation.
Some sources suggest that lemongrass has antidepressant properties and is thus beneficial for nervous and stress-related conditions. It is said to be helpful in alleviating anxiety and depressive symptoms. It helps to strengthen the nervous system and may thus be useful for conditions such as Parkinson’s disease.
The presence of Vitamin A in lemongrass makes it helpful for skin issues such as acne pimples. It helps to brighten the skin and eyes and clear up oily skin thus improving acne. Its antibacterial property is also valuable for skin infections. Lemongrass may improve poor body odor by controlling excessive sweating.
One research conducted at the Ben Gurion University in Israel has found possible benefits of the citral found in lemongrass on cancer. It reveals that this compound may contribute to the death of cancer cells with no noted negative effect on normal cells.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตะไคร้ตะไคร้เป็นพืชที่มักใช้ในอาหาร แต่อาจให้ผลประโยชน์ทางการแพทย์ และยา ใช้ได้ง่าย จากร้านค้ากลุ่มชาติพันธุ์ใด ๆ ร้านอาหารเพื่อสุขภาพ ร้านค้าออนไลน์ หรือ ในเก็บเครื่องปรุงรสของซุปเปอร์มาร์เก็ต การต่อต้านแบคทีเรีย ต่อต้าน จุลินทรีย์ สารต้านอนุมูลอิสระและรักษาคุณสมบัติได้ตะไคร้แก้ไขที่ทดแทน หรือเสริมมีประโยชน์สำหรับโรคทั่วไปหลากหลาย ว่าใช้ใบแห้งใบ steeped ชาหรือน้ำมันแยก ตะไคร้ก่อให้เกิดประโยชน์มากตะไคร้คืออะไรตะไคร้เป็นพืชยืนต้น ด้วยบาง ยาวออก และชนพื้นเมืองอินเดียและพื้นที่อื่น ๆ ของทวีปเอเชียรวมทั้งประเทศกัมพูชา อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย และเวียดนาม มีทั่วไปในจังซีลอน อเมริกากลาง จีน กัวเตมาลา อินเดีย ชวา มาดากัสการ์ ศรีลังกา หมู่เกาะอินเดียตะวันตก และแซมเบีย มีมากกว่า 50 สายพันธุ์ของตะไคร้ แต่ไม่เหมาะสำหรับการบริโภคหรือการใช้ทางการแพทย์ พืชตะไคร้มักจะถึงความสูง 3 ฟุตหรือ 1 เมตร และพบในป่าตะไคร้มียาวถูกใช้เป็น flavoring ในการปรุงอาหารสไตล์เอเชีย เมื่อเพิ่มสูตร รสส้มเหมือนผงสมุนไพรตะไคร้หรือใบแห้งเพิ่มองค์ประกอบที่ไม่ซ้ำกับอาหาร ว่าตะไคร้เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางมากขึ้นสำหรับใช้เป็นชา มันอาจจะเพิ่มไปแกง เนื้อ ปลา สัตว์ปีก อาหารทะเล และซุปชื่ออื่นชื่อของพืชตะไคร้เป็นเจตนาของเลโมนีกลิ่นและรสชาติให้ มีกว่า 50 พันธุ์ตะไคร้ แต่ตะไคร้ flexuosus citratrus และ cymbopagon มีชื่อทางวิทยาศาสตร์สำหรับคนที่ใช้สำหรับทำอาหาร และการรักษา ในอินเดีย มากขึ้นรู้จักว่าเป็น choomana poolu มีหลายชื่อเรียกอื่น ๆ ที่เรียกว่าตะไคร้ ซึ่งรวมถึง andropogon citratus หนามหญ้า ตะไคร้บริติชอินเดีย ซีลอนหญ้าตะไคร้ ตะไคร้ ตะไคร้หญ้า จาวาเดอ citronnelle อินเดียตะวันออกตะไคร้ กัวเตมาลาตะไคร้ hierba ลุยซาแห่งซา Hierba de Limón เมลิ สซาอินเดีย อินเดียแคปิตอล มาดากัสการ์ตะไคร้ หัวซิลคี้โอคส์ tanglad เต้เดอลิมอน Verveine Indienne และตะไคร้อินเดียตะวันตก บางส่วนของชื่อเหล่านี้มีวัฒนธรรมเฉพาะ ในแคนาดา เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางเป็นไข้หญ้า ไทยดั้งเดิมใช้เพื่อบรรเทาอาการไข้คุณสมบัติส่วนประกอบสารเคมีหลักที่พบในตะไคร้เป็น citral การหอมผสม หรือที่เรียกว่า lemonal Citral ใช้ในน้ำหอมเนื่องจากกลิ่นของมะนาว Citral ซึ่งสำหรับกลิ่นของตะไคร้มะนาวก็ได้ จุลินทรีย์ และดังนั้นจึงมีประสิทธิภาพในการทำลาย หรือ inhibiting จุลินทรีย์ได้ Citral นอกจากนี้ยังประกอบด้วยคุณสมบัติต้านเชื้อรา สารเคมีนี้มีคุณภาพ pheromonal ซึ่งอธิบายถึงการใช้เป็นยาไล่แมลงการอุตสาหกรรม ยังมีมีประสิทธิภาพบวกกับความสามารถของร่างกายจะใช้วิตามินเอ สาร myrcene, citronellal, geranyl acetate, nerol และ geraniol พบในปริมาณที่แตกต่างกันใน Citral Myrcene, geraniol และ nerol ช่วยให้กลิ่นหอมแรงของตะไคร้ ตะไคร้หอมทำหน้าที่เป็นตัวกำจัดแมลง และ geranyl acetate เป็นอื่น flavoring แทน ตะไคร้มีคุณสมบัติ rubefacient หมายความ ว่า มันอาจจะเพิ่มการไหลเวียนเลือดผลิตตะไคร้เติบโตตลอดทั้งปีในสภาพอากาศเขตร้อนที่มีอุณหภูมิอบอุ่น พืชที่เป็นผู้ใหญ่อาจสั้นเพียงสองฟุต และอาจถึงสูงเป็นฟุตสูง 4 โรงงานมักจะขยายป่า และ promulgated ได้อย่างง่ายดาย ตะไคร้ไม่ผลิตเมล็ดปกติ มันจะทำซ้ำกับส่วนของราก ตะไคร้สามารถอยู่รอดในสภาพแวดล้อมกลางแจ้ง หรือในร่ม ที่มีแสงแดดเพียงพอ ดินถูกหล่อเลี้ยงอย่างเพียงพอ และมันให้ มากน้ำ ตะไคร้มีกลิ่นเหมือนส้ม (มะนาว)เตรียมสอบตะไคร้เตรียมพบมากที่สุดสำหรับการบริโภคชาเกี่ยวข้องกับการรับ และปล่อยให้ใบแห้ง ใบไม้แห้งได้รับการต้มกลั่นในน้ำอุ่นสองสามนาที หลังจากรัดตกค้างใบ สารให้ความหวานที่ต้องการอาจจะเพิ่ม สำหรับสูตร flavoring ใบไม้แห้งบด หรือคลุกจะเพิ่มในระหว่างการเตรียมอาหาร มันสามารถเพิ่มรสส้มมีเฉพาะการผสมอาหารการใช้ยาตะไคร้ได้รับรายงานมีประโยชน์ต่อสุขภาพบำบัด และอื่น ๆ นับไม่ถ้วน ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อลดเงื่อนไขหายใจ laryngitis และลำคอเจ็บ ตะไคร้ได้รับชื่อเสียงสำหรับคุณสมบัติต่อต้าน pyretic ซึ่งลดสูง fevers เรียกว่า fevergrass ในบางวัฒนธรรมไอเป็นช่วยใน นำไปเหงื่อออกเพิ่มและการเอาออกเสร็จสมบูรณ์ของไข้ตะไคร้มีคุณสมบัติบรรเทาปวดที่มีประสิทธิภาพ จะช่วยบรรเทากล้ามเนื้อกระตุก โดยการผ่อนคลายกล้ามเนื้อจึงนำไปสู่การลดอาการปวดที่เกี่ยวข้อง จึงมีประโยชน์สำหรับชนิดทั้งหมดของความเจ็บปวดรวมถึงอาการปวดท้อง ปวดหัว ปวดร่วม ปวดกล้ามเนื้อ ระบบทางเดินอาหารเสียว ตะคริว เจ็บท้อง และอื่น ๆ แก้ไขนี้ยังมีการเชื่อมโยงให้เกิดการเพิ่มความสามารถของร่างกายเพื่อซ่อมแซมเนื้อเยื่อเกี่ยวพันที่เสียหายเช่นกระดูกอ่อน เอ็น และเอ็น และจึงขอแนะนำสำหรับชนิดของการบาดเจ็บเหล่านี้ อื่นที่เกี่ยวข้องเป็นประโยชน์สำหรับการปรับปรุงในการไหลเวียนของเลือดเป็นการต้านเชื้อราและยาปฏิชีวนะ ตะไคร้ยับยั้งแบคทีเรียและยีสต์เจริญเติบโต นี้ จะมีประโยชน์สำหรับการติดเชื้อระบบ และยังสามารถใช้ภายนอกให้แผลจะต่อสู้เชื้อโรค เป็นตะไคร้มีสารต้านอนุมูลอิสระ สนับสนุนสุขภาพตับ และตับอ่อน โดยช่วยให้ร่างกายเอาสารพิษได้เร็วขึ้น นอกจากนี้ยังมีการเชื่อมโยงการลดลง หรือระดับไขมันตามปกติ ยังรักษา gastro enteritis รวมทั้งปัญหาทางเดินอาหาร และอาจจะมีประโยชน์ในการบรรเทาท้องผูกบางแหล่งแนะนำตะไคร้ที่มีคุณสมบัติ antidepressant และเป็นประโยชน์ต่อสภาพที่เครียด และประสาท กล่าวว่า จะเป็นประโยชน์ในการบรรเทาความวิตกกังวลและอาการ depressive มันช่วยเสริมสร้างระบบประสาท และดังนั้นอาจมีประโยชน์สำหรับเงื่อนไขเช่นโรคพาร์กินสันการแสดงตนของวิตามินเอในตะไคร้ทำให้ประโยชน์สำหรับปัญหาผิวเช่นสิวสิว จะช่วยให้ผิวหนังและตา และล้างผิวจึง ปรับปรุงสิว คุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรียก็มีคุณค่าสำหรับผิวหนังติดเชื้อ ตะไคร้อาจเพิ่มกลิ่นตัวที่ไม่ดี โดยการควบคุมตากระตุกมากเกินไปงานวิจัยหนึ่งที่ทางมหาวิทยาลัยเรียนเบนอิสราเอลพบประโยชน์สุดของ citral ในตะไคร้ในโรคมะเร็ง เปิดเผยว่า บริเวณนี้อาจนำไปสู่การตายของเซลล์มะเร็งกับเซลล์ปกติผลลบไม่ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตะไคร้ตะไคร้เป็นพืชที่เป็นที่นิยมใช้ในอาหารเอเชีย แต่ที่อาจมีประโยชน์ในการรักษาและการแพทย์ ได้อย่างง่ายดายจากที่ร้านของชำ, ร้านอาหารเพื่อสุขภาพ, ร้านค้าออนไลน์หรือในช่องรสของซูเปอร์มาร์เก็ต, ป้องกันแบคทีเรีย, ต่อต้านจุลินทรีย์สารต้านอนุมูลอิสระและคุณสมบัติการรักษาของมันทำให้ตะไคร้เป็นทางเลือกที่เป็นประโยชน์หรือวิธีการรักษาที่สมบูรณ์สำหรับคลื่นความถี่กว้างของโรคที่พบบ่อย . ไม่ว่าจะใช้ใบแห้งแพร่หลายที่จะทำให้ชาหรือสกัดน้ำมันหอมระเหยตะไคร้ผลิตประโยชน์มาก. อะไรคือสิ่งที่ตะไคร้? ตะไคร้เป็นพืชยืนต้นที่มีบางใบยาวและเป็นชนพื้นเมืองไปยังประเทศอินเดียและพื้นที่อื่น ๆ ของทวีปเอเชียรวมทั้งกัมพูชาอินโดนีเซีย , มาเลเซีย, ไทยและเวียดนาม นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องธรรมดาในประเทศศรีลังกา, อเมริกากลาง, จีน, กัวเตมาลา, อินเดีย, Java, มาดากัสการ์, ศรีลังกา, หมู่เกาะเวสต์อินเดียและแซมเบีย มีมากกว่าห้าสิบสายพันธุ์ของตะไคร้ แต่ไม่ทั้งหมดมีความเหมาะสมสำหรับการบริโภคหรือการใช้งานทางการแพทย์ ตะไคร้พืชมักจะถึงความสูงของสามฟุตหรือหนึ่งเมตรและพบว่าส่วนใหญ่อยู่ในป่า. ตะไคร้มีมานานถูกนำมาใช้เป็นเครื่องปรุงในการปรุงอาหารสไตล์เอเชีย เมื่อเข้ามาอยู่ในสูตรอาหารรสส้มเหมือนผงสมุนไพรตะไคร้หรือใบแห้งเพิ่มองค์ประกอบที่ไม่ซ้ำกับอาหาร แม้ว่าตะไคร้เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางมากขึ้นสำหรับการใช้เป็นชาก็อาจจะเข้ามาอยู่ในแกงเนื้อปลาสัตว์ปีกอาหารทะเลและซุป. เลือกชื่อชื่อของพืชตะไคร้เป็นเจตนาเพื่อจะเป็นเพราะกลิ่นมะนาวและรสชาติของมัน มีมากกว่าห้าสิบสายพันธุ์ของตะไคร้ แต่ชื่อทางวิทยาศาสตร์สำหรับคนที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการปรุงอาหารและการรักษาเป็น Cymbopogon citratrus และ cymbopagon flexuosus ในประเทศอินเดียก็เป็นที่แพร่หลายมากขึ้นเรียกว่า choomana poolu มีหลายชื่ออื่น ๆ โดยทั่วไปซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นตะไคร้ เหล่านี้รวมถึง Andropogon citratus หญ้าลวดหนามตะไคร้บริติชอินเดีย, ศรีลังกาตะไคร้หอม, ตะไคร้หอม, ตะไคร้หอม, Citronnelle ชวาตะไคร้อินเดียตะวันออก, กัวเตมาลาตะไคร้ hierba ลุยซาเดอลิ Hierba, เมลิสสาอินเดีย, อินเดียเวอร์บีน่า, มาดากัสการ์ตะไคร้เนียน หัว tanglad, TE-de-Limon, Verveine Indienne และตะวันตกตะไคร้อินเดีย บางส่วนของชื่อเหล่านี้เป็นวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจง ในทะเลแคริบเบียนเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางว่าเป็นหญ้าไข้ attesting กับการใช้งานแบบดั้งเดิมในการบรรเทาอาการของไข้. คุณสมบัติองค์ประกอบหลักทางเคมีที่พบในตะไคร้เป็น citral, สารประกอบอะโรมาติกที่เรียกว่าเป็น lemonal citral ถูกนำมาใช้ในน้ำหอมเพราะกลิ่นมะนาวของ มันคือการปรากฏตัวของ citral ที่บัญชีสำหรับตะไคร้ 'กลิ่นมะนาว มันเป็นยาต้านจุลชีพและดังนั้นจึงมีประสิทธิภาพในการทำลายหรือยับยั้งจุลินทรีย์ citral นอกจากนี้ยังมีคุณสมบัติต้านเชื้อรา สารเคมีชนิดนี้มีคุณสมบัติ pheromonal ซึ่งจะอธิบายการใช้งานในอุตสาหกรรมต่างๆไล่แมลง นอกจากนี้ยังมีในเชิงบวกที่มีประสิทธิภาพกับความสามารถของร่างกายในการใช้วิตามินเอสาร myrcene, citronellal, อะซิเตท geranyl, nerol และ geraniol ที่พบในปริมาณที่แตกต่างกันใน Citral Myrcene, geraniol และ nerol นำไปสู่การตะไคร้ 'กลิ่นหอมที่แข็งแกร่ง, การกระทำตะไคร้หอมเป็นยาฆ่าแมลงและอะซิเตท geranyl เป็นวัตถุแต่งกลิ่นรสอื่น ตะไคร้มีคุณสมบัติ rubefacient หมายความว่ามันอาจจะสามารถเพิ่มการไหลเวียนเลือด. ผลิตตะไคร้เติบโตตลอดทั้งปีในภูมิอากาศเขตร้อนที่มีอุณหภูมิที่อบอุ่น พืชผู้ใหญ่สามารถจะเป็นสั้นสองเท้าและอาจจะสูงถึงสูงถึงสี่ฟุตสูง พืชมักจะเติบโตในป่าและมีการประกาศใช้อย่างง่ายดาย ตะไคร้ไม่ได้มักจะผลิตเมล็ดพันธุ์ มันถูกทำซ้ำกับบางส่วนของราก ตะไคร้สามารถอยู่รอดได้ในสภาพแวดล้อมที่กลางแจ้งหรือในร่มให้ว่ามีแสงแดดเพียงพอดินหล่อเลี้ยงอย่างเพียงพอและมันจะได้รับน้ำปริมาณมาก ตะไคร้มีรสเปรี้ยวเหมือน (มะนาว) กลิ่น. การเตรียมการจัดเตรียมพบมากที่สุดของตะไคร้สำหรับการบริโภคชาเกี่ยวข้องกับการเลือกและการออกใบให้แห้ง ใบแห้งต้มในน้ำร้อนไม่กี่นาที หลังจากที่รัดใบตกค้างใด ๆ สารให้ความหวานที่ต้องการอาจจะเพิ่ม สำหรับสูตรเครื่องปรุงใบแห้งบดหรือแหลกลาญมีการเพิ่มในระหว่างการเตรียมอาหาร มันสามารถเพิ่มรสชาติส้มที่ไม่ซ้ำกับรสชาติที่แปลกใหม่การทำอาหาร. ยาใช้ตะไคร้ได้รับรายงานว่าจะมีประโยชน์ต่อสุขภาพการรักษาและอื่น ๆ นับไม่ถ้วน ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อบรรเทาเงื่อนไขต่าง ๆ รวมถึงระบบทางเดินหายใจโรคกล่องเสียงอักเสบและเจ็บคอ, ตะไคร้ได้รับชื่อเสียงสำหรับทรัพย์สินต่อต้าน Pyretic ของตนซึ่งจะช่วยลดไข้สูง เรียกว่า fevergrass ในบางวัฒนธรรมไอสูดดมนำไปสู่การเพิ่มขึ้นเหงื่อและในที่สุดการกำจัดที่สมบูรณ์ของไข้. ตะไคร้มีอาการปวดที่มีประสิทธิภาพบรรเทาคุณสมบัติ มันจะช่วยให้บรรเทากล้ามเนื้อกระตุกโดยการผ่อนคลายกล้ามเนื้อจึงนำไปสู่การลดลงของอาการปวดที่เกี่ยวข้องกับ มันจะมีประโยชน์จึงสำหรับทุกประเภทของอาการปวดรวมทั้งอาการปวดท้อง, ปวดหัว, ปวดข้อ, ปวดกล้ามเนื้อ, ชักระบบทางเดินอาหาร, ปวดกล้ามเนื้อ, ปวดท้องและอื่น ๆ วิธีการรักษานี้ยังได้รับการเชื่อมโยงกับการเพิ่มความสามารถของร่างกายในการซ่อมแซมความเสียหายของเนื้อเยื่อเกี่ยวพันเช่นกระดูกอ่อนเส้นเอ็นและเส้นเอ็นและเป็นที่แนะนำจึงสำหรับประเภทนี้ของการบาดเจ็บ อีกประโยชน์ที่เกี่ยวข้องสำหรับการปรับปรุงในการไหลเวียนโลหิต. ในฐานะที่เป็นเชื้อราและแบคทีเรีย, ตะไคร้ช่วยยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรียและยีสต์ สำหรับเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับการติดเชื้อระบบทางเดินอาหารและอาจจะนำมาใช้ภายนอกเพื่อบาดแผลเป็นมันต่อสู้กับเชื้อโรค ในฐานะที่เป็นตะไคร้สารต้านอนุมูลอิสระที่ก่อให้เกิดตับตับอ่อนและสุขภาพโดยช่วยให้ร่างกายได้อย่างรวดเร็วขจัดสารพิษ นอกจากนี้ยังมีการเชื่อมโยงกับการลดลงหรือปกติระดับคอเลสเตอรอล นอกจากนี้ยังรักษาปัญหาการย่อยอาหารรวมทั้งระบบทางเดินลำไส้และอาจจะเป็นประโยชน์ในการบรรเทาอาการท้องผูก. บางแหล่งข่าวชี้ให้เห็นว่าตะไคร้มีสรรพคุณยากล่อมประสาทและจึงเป็นประโยชน์สำหรับเงื่อนไขประสาทและที่เกี่ยวข้องกับความเครียด มันบอกว่าจะเป็นประโยชน์ในการบรรเทาความวิตกกังวลและอาการซึมเศร้า ซึ่งจะช่วยในการเสริมสร้างระบบประสาทและอาจเป็นประโยชน์สำหรับเงื่อนไขเช่นโรคพาร์กินสัน. การปรากฏตัวของวิตามินในตะไคร้ทำให้มันเป็นประโยชน์สำหรับปัญหาผิวเช่นสิวสิว มันจะช่วยให้ผิวกระจ่างใสและตาและชัดเจนขึ้นผิวมันจึงปรับปรุงสิว อสังหาริมทรัพย์ต้านเชื้อแบคทีเรียมันยังมีคุณค่าสำหรับการติดเชื้อที่ผิวหนัง ตะไคร้อาจปรับปรุงกลิ่นตัวที่ไม่ดีโดยการควบคุมเหงื่อออกมากเกินไป. การวิจัยหนึ่งดำเนินการที่เบนกูเรียนมหาวิทยาลัยในอิสราเอลพบว่ามีผลประโยชน์ที่เป็นไปได้ของ citral ที่พบในตะไคร้มะเร็ง มันแสดงให้เห็นว่าสารนี้อาจนำไปสู่การตายของเซลล์มะเร็งที่มีการตั้งข้อสังเกตไม่มีผลกระทบต่อเซลล์ปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตะไคร้

ตะไคร้เป็นพืชที่ใช้กันทั่วไปในอาหารเอเชีย แต่ที่อาจจะให้การรักษาทางการแพทย์และผลประโยชน์ ได้อย่างง่ายดายสามารถใช้ได้จากชาติใด ๆ ร้านค้า ร้านอาหารเพื่อสุขภาพร้านค้าออนไลน์หรือในการปรุงรสที่ช่องของซูเปอร์มาร์เก็ต , ป้องกันแบคทีเรีย , ต่อต้านจุลินทรีย์สารต้านอนุมูลอิสระและคุณสมบัติการรักษาให้ตะไคร้เป็นประโยชน์ทดแทนหรือเสริมการรักษาหลากหลายโรคทั่วไป . ไม่ว่าจะใช้ ใบแห้ง ดองทำชาหรือสกัดน้ำมันหอมระเหย ตะไคร้ ก่อให้เกิดประโยชน์มาก


อะไรตะไคร้ ?
ตะไคร้เป็นไม้ยืนต้นที่มีบางใบยาวและเป็นคนพื้นเมืองอินเดียและพื้นที่อื่น ๆของทวีปเอเชีย ได้แก่ กัมพูชา อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย และเวียดนาม นอกจากนี้ยังเป็นที่พบในศรีลังกา , อเมริกากลาง , จีน , กัวเตมาลา , อินเดีย , Java , มาดากัสการ์ , ศรีลังกา หมู่เกาะอินเดียตะวันตก และแซมเบีย มีกว่า 50 พันธุ์ของตะไคร้ แต่ไม่ทั้งหมดจะเหมาะสำหรับการบริโภคหรือการใช้ทางการแพทย์ตะไคร้พืชปกติถึงความสูง 3 ฟุต หรือ 1 เมตร และพบส่วนใหญ่ในป่า
ตะไคร้ได้นานถูกใช้เป็นเครื่องปรุงในอาหารสไตล์เอเชีย เมื่อเพิ่ม เค้ก ส้มชอบรสชาติของตะไคร้สมุนไพรผงหรือใบแห้งเพิ่มองค์ประกอบเฉพาะอาหาร แต่ตะไคร้เป็นอย่างกว้างขวางมากขึ้นรู้จักใช้เป็นชา อาจจะเพิ่มแกง หมู เนื้อ ปลาสัตว์ปีก , ซีฟู้ดซุป



ชื่อเลือกชื่อของตะไคร้เป็นพืชที่อ้างว่าเกิดจากของเลโมนี กลิ่นและรสชาติ มีกว่า 50 พันธุ์ของตะไคร้แต่ชื่อทางวิทยาศาสตร์ สำหรับรายการที่ใช้บ่อยสำหรับการปรุงอาหารและการรักษามีตะไคร้และ citratrus cymbopagon flexuosus . ในอินเดียเป็นที่นิยมเรียกว่า choomana poolu .มีชื่อสามัญอื่น ๆอีกมากมายที่ตะไคร้เป็นที่รู้จัก เหล่านี้รวมถึง andropogon citratus หนามหญ้า ตะไคร้อินเดียบริติชซีลอนตะไคร้หอมตะไคร้หอมตะไคร้หอมหญ้า ซีตร นล เดอ จาวา อาหารอินเดีย ตะไคร้ กัวเตมาลา ตะไคร้ hierba หลุยส์ซ่า hierba เดอลิมเลออง อินเดีย Melissa อินเดีย , เวอร์บีน่า , มาดากัสการ์ ตะไคร้ หัว tanglad เนียนเต้ เดอ ลิมอน , ,