In April 1740, while Bajirao was in

In April 1740, while Bajirao was inspecting his lands at Khargon, he suddenly became ill from fever (possibly heat stroke) and died. Kashibai, Chimnaji Appa and Balaji (Nanasaheb) came to Khargon. Bajirao's mortal remains were consigned to flames on 28 April 1740, at Raver Khed on the banks of the Narmada River. Mastani died at Pabal Village near Pune, soon afterwards.

It is not known if she committed suicide or died of shock after hearing the news of her husband's death. One folk tradition claims that she committed suicide by sati.[7]

Mastani's grave is in Pabal and is called Mastani's samadhi or mazaar.[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเมษายนปีค.ศ. 1740 ในขณะที่ Bajirao ถูกตรวจสอบที่ดินของเขาที่ Khargon เขาก็ก็เริ่มป่วยจากไข้ (อาจจะจังหวะความร้อน) และเสียชีวิต Kashibai, Chimnaji Appa และบาลา (Nanasaheb) มาที่ Khargon Bajirao ของมนุษย์ยังคงถูกขนส่งไปเปลวไฟบน 28 1740 เมษายน ที่พูดเพ้อเจ้อ Khed บนฝั่งแม่น้ำนาร์มาด้า Mastani เสียชีวิตที่หมู่บ้าน Pabal ใกล้กับปูเน มิช้ามินานก็ยังไม่รู้ถ้าเธอยอมฆ่าตัวตาย หรือเสียชีวิตจากช็อกหลังจากได้ยินข่าวการตายของสามี ประเพณีพื้นบ้านหนึ่งอ้างว่า เธอกระทำการฆ่าตัวตาย โดย sati [7]หลุมฝังศพของ Mastani อยู่ใน Pabal และเรียกว่าสมาธิของ Mastani หรือ mazaar [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเดือนเมษายน 1740 ขณะที่ได้รับการตรวจสอบ Bajirao ดินแดนของเขาที่ Khargon ทันใดนั้นเขาก็กลายเป็นป่วยไข้ (อาจจะเป็นจังหวะความร้อน) และเสียชีวิต Kashibai, Chimnaji Appa และ Balaji (Nanasaheb) มาถึง Khargon Bajirao ยังคงต้องตายในที่สุดถูกนำกลับไปสู่เปลวไฟวันที่ 28 เมษายน 1740 ที่ผู้พูดเพ้อเจ้อ Khed บนฝั่งของแม่น้ำ Narmada Mastani เสียชีวิตที่ Pabal หมู่บ้านใกล้ Pune, หลังจากนั้นไม่นาน. มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าเธอฆ่าตัวตายหรือเสียชีวิตจากการช็อตหลังจากที่ได้ยินข่าวการตายของสามีของเธอ หนึ่งในประเพณีพื้นบ้านบอกว่าเธอฆ่าตัวตายด้วย Sati. [7] หลุมฝังศพ Mastani อยู่ใน Pabal และถูกเรียกว่าสมาธิ Mastani หรือ mazaar. [8]