Healing the wounds of war-torn soci

Healing the wounds of war-torn societies is a long and difficult undertaking. The immediate demand is to ensure that people, and especially children, are adequately fed, have access to safe water and are protected against disease. But recent experience has underlined the importance of five other tasks: caring for unaccompanied children; demobilizing child soldiers; healing the mental wounds of war; restarting schools; and embarking on education for peace.

>Unaccompanied children—One of the most urgent tasks is attending to the needs of unaccompanied children. In 1994, an estimated 114,000 Rwandese children were lost, abandoned, orphaned or otherwise separated from their parents. Some 70,000 were displaced within Rwanda, while most of the remainder crossed the border into Tanzania or Zaire. Many of these children were taken in by other families—some families took up to 9 or 10 children. Some children ended up in makeshift centres or former orphanages. Others ended up in special centres set aside for unaccompanied children in refugee camps. One of the risks of offering specific facilities for such children, however, is that their parents may be tempted to deliberately abandon their children in the hope that they will be better cared for by others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาบาดแผลของสังคมสงครามฉีกขาดเป็นกิจการที่ยาวและยาก ความต้องการได้ทันทีเพื่อให้แน่ใจว่าผู้คนและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กถูกเลี้ยงอย่างเพียงพอมีการเข้าถึงน้ำที่ปลอดภัยและได้รับการป้องกันโรค แต่ประสบการณ์ที่ผ่านมาได้ขีดเส้นใต้ความสำคัญของห้างานอื่น ๆ : การดูแลเด็กคนเดียว; demobilizing ทหารเด็ก; การรักษาบาดแผลทางจิตใจของสงคราม; รีสตาร์ทโรงเรียน; และเริ่มดำเนินการในการศึกษาเพื่อความสงบสุข.> เด็กหนึ่งคนเดียวในงานที่เร่งด่วนที่สุดคือการเข้าร่วมการความต้องการของเด็กคนเดียว ในปี 1994 ประมาณ 114,000 เด็กรวันดาหายทอดทิ้งกำพร้าหรือแยกออกจากกันเป็นอย่างอื่นจากพ่อแม่ของพวกเขา บาง 70,000 ถูกแทนที่ภายในประเทศรวันดาในขณะที่ส่วนใหญ่ของที่เหลือข้ามพรมแดนเข้าไปในประเทศแทนซาเนียหรือซาอีร์ หลายของเด็กเหล่านี้ถูกถ่ายในที่อื่น ๆ โดยครอบครัวบางครอบครัวใช้เวลาถึง 9 หรือ 10 เด็ก เด็กบางคนจบลงในศูนย์ชั่วคราวหรือสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในอดีต อื่น ๆ สิ้นสุดลงในศูนย์การตั้งสำรองพิเศษสำหรับเด็กคนเดียวในค่ายผู้ลี้ภัย หนึ่งในความเสี่ยงของการเสนอสิ่งอำนวยความสะดวกที่เฉพาะเจาะจงสำหรับเด็กดังกล่าว แต่เป็นว่าพ่อแม่ของพวกเขาอาจถูกล่อลวงไปจงใจละทิ้งเด็กของพวกเขาด้วยความหวังว่าพวกเขาจะได้รับการดูแลที่ดีกว่าคนอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาบาดแผลของสังคม เป็น ยาว และ ฉีกขาดยากประกอบ ความต้องการได้ทันทีเพื่อให้แน่ใจว่า คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กอย่างเพียงพอเฟดใช้น้ำได้ปลอดภัย และป้องกันโรค แต่ประสบการณ์ที่ผ่านมาได้เน้นย้ำความสำคัญของห้า งานอื่น ๆ : การดูแลเด็กตามลำพัง ; demobilizing ทหารเด็กการรักษาบาดแผลทางจิตใจของสงคราม ; เริ่มต้นที่โรงเรียน และ embarking ในการศึกษาเพื่อสันติภาพ

> ตามลำพังเด็กหนึ่งในงานเร่งด่วนที่สุดเข้าร่วมเพื่อความต้องการของแต่ไม่มีเด็ก ในปี 1994 ประมาณ 114 , 000 rwandese เด็กหายไป ทิ้ง กำพร้า หรือแยกจากพ่อแม่ของพวกเขา มี 70 , 000 ถูกในรวันดาในขณะที่ส่วนใหญ่ของส่วนที่เหลือข้ามชายแดนเข้ามาในแทนซาเนียหรือซาอีร์ . หลายของเด็กเหล่านี้ถูกถ่ายในครอบครัวอื่น ๆ บางครอบครัวได้ถึง 9 หรือ 10 คน เด็กบางคนจบลงที่ศูนย์ชั่วคราว หรืออดีตสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า คนอื่น ๆจบลงที่ศูนย์พิเศษไว้สำหรับเด็กตามลำพัง ในค่ายผู้ลี้ภัย หนึ่งในความเสี่ยงที่เสนอสิ่งอำนวยความสะดวกที่เฉพาะเจาะจงสำหรับเด็กเช่นอย่างไรก็ตาม คือ ว่า พ่อแม่อาจจะต้องจงใจทอดทิ้งบุตรในหวังว่าพวกเขาจะดีขึ้น

ดูแลโดยคนอื่น