4.1. Biodegradation of AAThe net mi

4.1. Biodegradation of AA
The net mineralization rates calculated by subtracting the control respiration values from those of the AA induced respiration varied upon AA type (Fig. 1aed). The wide difference in CO2 efflux from the various AA treatments were related to different amounts of C added to soils (1.2 mg C for Gly, 3 mg C for Gln, and 3.6 mg C for Arg and His) by adding the same AA concentrations (10 mM). The addition of AA with a higher C content resulted in greater CO2 production over the 48 h incubation period, with the exception for His. Although Arg and His added similar amount of C (3.6 mg AAeC) to soils, they resulted in different rates of CO2 production, suggesting differences in either their microbial transport or metabolism. Results obtained from pure bacterial culture experiments showed that AA are transported into the cell by specific transporters (e.g., neutral, basic or acidic) (Anraku, 1980). The metabolism of AA is also different from each other (Vinolas et al., 2001). It has been shown that the mineralization of some AA is regulated by their relative position along the biosynthetic pathways, with AA present at the end of a biosynthetic pathway (e.g., lysine) are lessamenable to being metabolized in comparison to those present at the center (e.g., glutamate) (Roberts et al., 2009; Vinolas et al., 2001). High rate of glutamic acid decomposition compared to glucose or organic acids in the rhizospshere was reported by Renella et al. (2007). According to the results obtained from the previous studies, the intrinsic chemical and physical properties of AA (e.g., C:N ratio, molecular weight and aromaticity), have little influence on the microbial uptake of AA or subsequent rate of N mineralization. For example, McLain and Martens (2005) reported there were no significant differences in CO2 production between the hydrophilic and the hydrophobic AA. Therefore, the rapid mineralization of Arg in our experiment (Fig. 1c) is possibly due to its low internal demand and its location at the end of a biosynthetic pathway. Arginine can be degraded by several microbial species through different metabolic pathways (Alef and Kleiner, 1986; Lin and Brookes, 1999). The changes in the rhizosphere microbialcommunities upon release of N-rich root exudates were reported by Landi et al. (2006). Rapid ammonification of Arg has also been reported by Roberts et al. (2009). It should be noted that we did not use radio- or stable-isotopelabeled AA to directly distinguish CO2 produced from added AA vs. SOM, instead calculating these by difference from a control treatment. The CO2 flux data and calculated half lives in the present study were in agreement with what reported by isotopically labeled AA addition experiments (Jones et al., 2005; Jones and Shannon, 1999). If CO2 derived from native soil organic matter was significant, the half-lives were much lower than expected. Theoretically, priming is thought to result when high C:N ratio labile compounds are added to soil. Addition of high C:N ratio compounds stimulates soil microorganisms to breakdown low C:N ratio soil organic matter (Fontaine et al., 2003). In the present study, we added N rich substrates to the soil. Therefore, it would not be expected to observe a priming effect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.1. biodegradation ของ AAราคาสุทธิ mineralization คำนวณ โดยลบค่าหายใจควบคุมจากหายใจ AA ที่เกิดแตกต่างกันตามชนิด AA (Fig. 1aed) ความแตกต่างหลากหลายใน CO2 efflux จากรักษา AA ต่าง ๆ เกี่ยวข้องกับจำนวน C ที่เพิ่มลงในดินเนื้อปูน (1.2 mg C Gly, 3 mg C สำหรับ Gln และ 3.6 mg C สำหรับอาร์กิวเมนต์ของค่าและเขา) แตกต่างกัน โดยเพิ่มที่เดียว AA ความเข้มข้น (10 mM) เพิ่ม AA เนื้อหา C สูงผลผลิต CO2 มากกว่าในช่วง 48 h คณะทันตแพทยศาสตร์ ยกเว้นสำหรับเขา แม้ว่าอาร์กิวเมนต์ของค่าและเขาเพิ่มจำนวน C (3.6 mg AAeC) คล้ายกับดินเนื้อปูน พวกเขาส่งผลให้ราคาแตกต่างกันที่การผลิต CO2 แนะนำความแตกต่างในการขนส่งจุลินทรีย์หรือเผาผลาญ ผลลัพธ์ที่ได้จากการทดลองแบคทีเรียวัฒนธรรมบริสุทธิ์พบว่า AA จะขนส่งลงในเซลล์ โดยเฉพาะผู้ (เช่น เป็นกลาง พื้นฐาน หรือเปรี้ยว) (Anraku, 1980) เผาผลาญ AA ก็แตกต่างกัน (Vinolas และ al., 2001) มันได้รับการแสดง mineralization ของ AA บางจะถูกกำหนด โดยตำแหน่งของพวกเขาตามหลัก biosynthetic, AA อยู่ที่จุดสิ้นสุดของทางเดิน biosynthetic (เช่น แอล-ไลซีน) มี lessamenable ถูก metabolized โดยผู้แสดงที่ศูนย์ (เช่น glutamate) (โรเบิตส์ et al., 2009 Vinolas และ al., 2001) อัตราสูงเมื่อเทียบกับกลูโคสหรือกรดอินทรีย์ใน rhizospshere แยกส่วนประกอบกลูตาเมตรายงานโดย Renella et al. (2007) ตามผลได้รับจากการศึกษาก่อนหน้านี้ intrinsic เคมี และทางกายภาพคุณสมบัติของ AA (เช่น อัตราส่วน C:N น้ำหนักโมเลกุล และ aromaticity), มีอิทธิพลน้อยดูดซับจุลินทรีย์ของ AA หรืออัตราต่อมาของ N mineralization ตัวอย่าง McLain และ Martens (2005) รายงานมีไม่แตกต่างกันในการผลิต CO2 แบบ hydrophilic และ hydrophobic AA ดังนั้น mineralization อย่างรวดเร็วของอาร์กิวเมนต์ของค่าใน (Fig. 1 c) การทดลองของเราได้อาจจะเนื่องจากอุปสงค์ภายในต่ำและสถานที่ปลายทางเดิน biosynthetic อาร์จินีนสามารถเสื่อมโทรม โดยหลายสายพันธุ์จุลินทรีย์ผ่านมนต์เผาผลาญแตกต่างกัน (เติมและ Kleiner, 1986 หลินและเดอะ 1999) การเปลี่ยนแปลงใน microbialcommunities ไรโซสเฟียร์เมื่อปล่อยราก N-ริช exudates ถูกรายงานโดย Landi et al. (2006) Ammonification อย่างรวดเร็วของอาร์กิวเมนต์ของค่ายังได้รายงานโดยโรเบิตส์ et al. (2009) มันควรจดบันทึกว่า เราไม่ได้ใช้วิทยุ - หรือคอก-isotopelabeled AA เพื่อแยก CO2 เพิ่ม AA เทียบกับส้ม แทน การคำนวณเหล่านี้แตกต่างจากการรักษาควบคุมผลิตโดยตรง CO2 การไหลข้อมูล และคำนวณครึ่งชีวิตในการศึกษาปัจจุบันก็ยังคงสิ่งที่รายงาน โดย isotopically ป้าย AA นี้ทดลอง (Jones et al., 2005 โจนส์และแชนนอน 1999) ถ้า CO2 มา จากเป็นดิน อินทรีย์สำคัญ ครึ่งชีวิตถูกมากต่ำกว่าที่คาดไว้ ตามหลักวิชา ด้วยคิดว่า จะทำเมื่อมีเพิ่มสาร labile อัตราส่วน C:N สูงดิน นอกจากนี้สารอัตราส่วน C:N สูงกระตุ้นจุลินทรีย์ดินเพื่อแบ่ง C:N ต่ำอัตราส่วนดินอินทรีย์ (ฟงแตง et al., 2003) ในการศึกษาปัจจุบัน เราเพิ่ม N หลากหลายพื้นผิวดิน ดังนั้น มันจะไม่คาดหวังผลด้วยการสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.1 การย่อยสลาย AA
อัตราแร่สุทธิคำนวณโดยการหักค่าควบคุมการหายใจจากการหายใจที่เกิดจาก AA แตกต่างกันกับชนิด AA (รูป. 1aed) ความแตกต่างทั้งในไหล CO2 จากการรักษา AA ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับจำนวนเงินที่แตกต่างกันของ C เข้ามาอยู่ในดิน (1.2 มิลลิกรัมเซลเซียส Gly, 3 มกซี Gln และ 3.6 มิลลิกรัมเซลเซียสหาเรื่องและของเขา) โดยการเพิ่มความเข้มข้นของ AA เดียวกัน ( 10 มม) นอกเหนือจาก AA กับเนื้อหาที่สูงขึ้น C ผลให้การผลิต CO2 มากขึ้นกว่าระยะฟักตัว 48 ชั่วโมงโดยมีข้อยกเว้นสำหรับเขา แม้ว่าหาเรื่องและเพิ่มของจำนวนที่คล้ายกันของ C (3.6 มิลลิกรัม AAEC) ดินที่พวกเขาส่งผลให้ในอัตราที่แตกต่างกันของการผลิต CO2 บอกความแตกต่างทั้งในการขนส่งจุลินทรีย์หรือการเผาผลาญอาหารของพวกเขา ผลที่ได้จากการทดลองเพาะเลี้ยงแบคทีเรียบริสุทธิ์แสดงให้เห็นว่าเอเอจะถูกส่งเข้าไปในเซลล์โดยเฉพาะการขนส่ง (เช่นเป็นกลางขั้นพื้นฐานหรือเป็นกรด) (Anraku, 1980) การเผาผลาญอาหารของ AA ยังแตกต่างจากคนอื่น ๆ (Vinolas et al., 2001) มันได้รับการแสดงให้เห็นว่าแร่ของ AA บางส่วนถูกควบคุมโดยตำแหน่งสัมพัทธ์ของพวกเขาพร้อมเดินชีวสังเคราะห์ด้วย AA ปัจจุบันที่ส่วนท้ายของทางเดินชีวสังเคราะห์ (เช่นไลซีน) เป็น lessamenable ที่จะถูกเผาผลาญในการเปรียบเทียบกับผู้ที่อยู่ในศูนย์ ( เช่นกลูตาเมต) (โรเบิร์ตและคณะ, 2009;.. Vinolas, et al, 2001) อัตราที่สูงของการสลายตัวของกรดกลูตามิเมื่อเทียบกับน้ำตาลหรือกรดอินทรีย์ใน rhizospshere ถูกรายงานโดย Renella และคณะ (2007) ตามผลที่ได้รับจากการศึกษาก่อนหน้านี้ทางเคมีภายในและคุณสมบัติทางกายภาพของ AA (เช่น C: N ratio มีน้ำหนักโมเลกุลและเป็น aromatic) มีอิทธิพลต่อการดูดซึมของจุลินทรีย์ AA หรืออัตราที่ตามมาของธาตุไนโตรเจน ตัวอย่างเช่น McLain และ Martens (2005) รายงานไม่พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการผลิต CO2 ระหว่างน้ำและน้ำ AA ดังนั้นแร่อย่างรวดเร็วของหาเรื่องในการทดลองของเรา (รูป. 1c) อาจจะเป็นเนื่องจากความต้องการภายในและสถานที่ที่ต่ำที่ปลายสุดของทางเดินชีวสังเคราะห์ Arginine สามารถสลายตัวโดยสายพันธุ์จุลินทรีย์หลายผ่านเผาผลาญเซลล์ที่แตกต่างกัน (Alef และ Kleiner, 1986; หลินและบรูกส์, 1999) การเปลี่ยนแปลงใน microbialcommunities บริเวณรากที่เป็นอิสระในสารที่หลั่งราก N-อุดมไปด้วยได้รับรายงานจาก Landi และคณะ (2006) ammonification อย่างรวดเร็วของหาเรื่องยังได้รับรายงานโดยโรเบิร์ตและคณะ (2009) มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าเราไม่ได้ใช้วิทยุหรือเสถียรภาพ isotopelabeled AA โดยตรงแยก CO2 เพิ่มผลิตจาก AA กับ SOM แทนการคำนวณเหล่านี้โดยความแตกต่างจากการรักษาควบคุม ข้อมูลการไหลของ CO2 และครึ่งชีวิตที่คำนวณได้ในการศึกษาครั้งนี้อยู่ในข้อตกลงกับสิ่งที่รายงานโดยระบุว่า isotopically AA ทดลองนอกจาก (โจนส์, et al, 2005;. โจนส์และแชนนอน, 1999) ถ้า CO2 ได้มาจากเรื่องของดินพื้นเมืองอินทรีย์อย่างมีนัยสำคัญ, ครึ่งชีวิตมีมากต่ำกว่าที่คาด ในทางทฤษฎีรองพื้นคิดว่าจะส่งผลเมื่อสูง C: N ratio มีสารประกอบ labile จะถูกเพิ่มลงดิน นอกเหนือจากซีสูง: ยังไม่มีสารประกอบอัตราส่วนกระตุ้นจุลินทรีย์ดินสลายต่ำ C: N อัตราส่วนอินทรียวัตถุในดิน (. Fontaine et al, 2003) ในการศึกษาปัจจุบันเราได้เพิ่มพื้นผิวที่อุดมไปด้วย N เพื่อดิน ดังนั้นมันจะไม่ได้รับการคาดหวังว่าจะเห็นผลรองพื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.1 . การย่อยสลายของ AA
สุทธิอัตราการคํานวณโดยการลบค่าจากการหายใจการควบคุมของ AA จาก AA การหายใจแตกต่างกันตามประเภท ( รูปที่ 1aed ) กว้าง ความแตกต่างในการรักษาต่างๆ CO2 จาก AA มีความสัมพันธ์กับปริมาณ C เพิ่มดิน ( 1.2 mg C GLY 3 mg C gln และ 3 .6 mg C ไม่ดีและเขา ) โดยการเพิ่มความเข้มข้นเดียวกัน AA ( 10 มม. ) นอกจาก AA กับสูงกว่า C เนื้อหาทำให้การผลิต CO2 มากกว่า 48 ชั่วโมงระยะเวลาการบ่มด้วยข้อยกเว้นสำหรับเขา ถึงแม้ว่าจะไม่ดีและเพิ่มปริมาณของ C เหมือนกัน ( 3.6 มิลลิกรัม aaec ) ดิน พวกเขามีผลในอัตราที่แตกต่างกันของการผลิตคาร์บอนไดออกไซด์แนะนำความแตกต่างทั้งในการขนส่งของจุลินทรีย์หรือการเผาผลาญอาหาร ผลจากการทดลองพบว่าแบคทีเรียบริสุทธิ์ AA จะถูกส่งเข้าไปในเซลล์โดยเฉพาะขนส่ง ( เช่น เป็นกลาง หรือเป็นกรด ( พื้นฐาน ) anraku , 1980 ) การเผาผลาญของ AA ก็แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ ( vinolas et al . , 2001 )จะได้รับการแสดงให้เห็นว่าการของ AA ถูกควบคุมโดยตำแหน่งสัมพัทธ์ของพวกเขาไปตามทางเดินร่วม กับ AA ปัจจุบันที่ส่วนท้ายของทางเดินร่วม เช่น ไลซีน ) lessamenable จะถูกเผาผลาญในการเปรียบเทียบกับผู้ที่อยู่ในศูนย์ ( เช่น ผงชูรส ) ( โรเบิร์ต et al . , 2009 ; vinolas และ al . , 2001 )อัตราที่สูงของกรดกลูตามิกการสลายตัวเมื่อเทียบกับกลูโคสหรือกรดอินทรีย์ใน rhizospshere ถูกรายงานโดย renella et al . ( 2007 ) ตามผลที่ได้จากการศึกษาที่แท้จริงคุณสมบัติทางกายภาพและเคมีของ AA ( เช่น C : ต่อโมเลกุลน้ำหนักและพระบรมวงศ์เธอ ) มีอิทธิพลน้อยในการใช้จุลินทรีย์ของ AA หรือตามมาเท่ากันของสารอินทรีย์ไนโตรเจน .ตัวอย่าง และเมิ่กเคลนมาร์เทน ( 2005 ) รายงานว่า ไม่พบความแตกต่างในการผลิต CO2 ระหว่างน้ำและ hydrophobic AA ดังนั้น การแบ่งอย่างรวดเร็วของ ARG ของเรา ( ภาพที่ 1c ) อาจเนื่องมาจากความต้องการภายในของน้อยและสถานที่ที่ส่วนท้ายของทางเดินร่วม .อาร์จินีนสามารถย่อยสลายด้วยจุลินทรีย์หลายชนิด ผ่านเส้นทางการเผาผลาญอาหารที่แตกต่างกัน ( และ alef ไคลเนอร์ , 1986 ; หลิน และ บรูค , 1999 ) การเปลี่ยนแปลงในราก เมื่อราก microbialcommunities ปล่อยสารที่หลั่ง n-rich ถูกรายงานโดยแลนดี et al . ( 2006 ) แอมโมนิฟิเคชั่นอย่างรวดเร็วของ ARG ยังได้รับรายงานโดยโรเบิร์ต et al . ( 2009 )มันควรจะสังเกตว่าเราไม่ใช้วิทยุหรือมั่นคง isotopelabeled AA โดยตรงแยก CO2 ที่ผลิตจากเพิ่ม AA กับส้ม แทนการคำนวณเหล่านี้ โดยแตกต่างจากการควบคุมรักษา ข้อมูลและคำนวณ CO2 Flux ครึ่งหนึ่งอาศัยอยู่ในการศึกษาครั้งนี้สอดคล้องกับรายงานโดย isotopically ป้าย AA อะไรนอกจากการทดลอง ( Jones et al . , 2005 ; โจนส์และแชนนอน , 1999 )ถ้า CO2 ได้มาจากชาวดินอินทรีย์ที่สำคัญ ชีวิตครึ่งถูกมากต่ำกว่าที่คาดไว้ ตามทฤษฎีแล้ว รองพื้นคิดว่าผลเมื่ออัตราส่วน C : N ที่สูงสารประกอบจะเพิ่มดิน เพิ่มสูงอัตราส่วน C : N สารประกอบกระตุ้นจุลินทรีย์ในดินจะสลายต่ำอัตราส่วน C : N ดินอินทรีย์ ( ฟอนเทน et al . , 2003 ) ในการศึกษาครั้งนี้