Ruminant animals have evolved diver

Ruminant animals have evolved diversely and with the
flexibility to adapt to various plant feedstuffs. Hofmann
(1989) classified ruminants into three categories,
concentrate selector, intermediate and grass/roughage eaters,
according to their feeding behavior and anatomical
characteristics of the digestive tract. The difference in
anatomical characteristics and feeding behavior may affect
the inflow of urea-N into the digestive tract. Cattle and
sheep are grass/roughage eaters and have a larger rumen
and smaller hindgut compared with animals in concentrate
selector and intermediate groups. Furthermore, compared
with sheep, cattle have a relatively greater omasum and a
smaller large intestine (McLeod and Baldwin, 2000; Hata et
al., 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีพัฒนาสัตว์ ruminant แขน และมีการมีความยืดหยุ่นปรับเปลี่ยน feedstuffs พืชต่าง ๆ Hofmannสัตว์เคี้ยวเอื้อง (1989) ที่จัดเป็นประเภท 3มีสมาธิเลือก เสพปานกลางและหญ้า/อาหารหยาบตามลักษณะ การทำงานของพวกเขาให้อาหาร และกายวิภาคลักษณะของทางเดินอาหาร ความแตกต่างลักษณะทางกายวิภาคและพฤติกรรมการให้อาหารอาจมีผลต่อกระแสของยูเรีย N ลงในทางเดินอาหาร วัวควาย และแกะมีเสพหญ้า/อาหารหยาบ และอาหารขนาดใหญ่และ hindgut มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับสัตว์เข้มข้นตัวเลือกและกลุ่มระดับกลาง นอกจากนี้ เมื่อเทียบแกะ วัวมี omasum ค่อนข้างมากและลำไส้ใหญ่มีขนาดเล็ก (แมคคลอยด์และบอลด์วิน 2000 Hata etal., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัตว์เคี้ยวเอื้องมีการพัฒนาหลากหลายและมี
ความยืดหยุ่นในการปรับตัวเข้ากับสัตว์พืชต่างๆ Hofmann
(1989) จำแนกสัตว์เคี้ยวเอื้องเป็นสามประเภท
สมาธิเลือกกลางและหญ้า / อาหารหยาบเสพ
ตามพฤติกรรมการกินอาหารของพวกเขาและกายวิภาค
ลักษณะของระบบทางเดินอาหาร ความแตกต่างใน
ลักษณะทางกายวิภาคและพฤติกรรมการกินอาหารอาจมีผลต่อ
การไหลเข้าของยูเรีย-N เข้าไปในระบบทางเดินอาหาร วัวและ
แกะหญ้า / เสพอาหารหยาบและมีกระเพาะที่มีขนาดใหญ่
และขนาดเล็ก hindgut เมื่อเทียบกับสัตว์ในสมาธิ
เลือกและกลุ่มระดับกลาง นอกจากนี้เมื่อเทียบ
กับแกะวัวมี Omasum ค่อนข้างมากขึ้นและ
ลำไส้ใหญ่ขนาดเล็ก (McLeod บอลด์วินและ 2000; ตะ et
al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัตว์ที่เคี้ยวเอื้องมีการพัฒนาอย่างหลากหลาย และกับความยืดหยุ่นในการปรับให้เข้ากับวัตถุดิบอาหารสัตว์พืชต่าง ๆ ฮอฟมานน์สัตว์เคี้ยวเอื้อง ( 1989 ) แบ่งออกเป็น 3 กลุ่มคือตั้งใจเลือก กลางและหญ้า / อาหารกินนะตามพฤติกรรมการกินอาหาร และที่ลักษณะของระบบทางเดินอาหาร ความแตกต่างในลักษณะทางกายวิภาค และพฤติกรรมการให้อาหารอาจมีผลต่อการไหลเข้าของ urea-n ในระบบทางเดินอาหาร โคแกะกินหญ้า / อาหารหยาบ และมีขนาดใหญ่ ทั้งหมดและ hindgut ขนาดเล็กเมื่อเทียบกับสัตว์ในอาหารข้นเลือกและกลุ่มกลาง นอกจากนี้ เปรียบเทียบแกะ วัว ควาย มีค่อนข้างมากกว่าโอมาซัมและเล็กและลำไส้ใหญ่ ( McLeod Baldwin , 2000 ; H และal . , 2005 )