The qualitative gap: evidence for a

The qualitative gap: evidence for a felt need to “transform” conceptions and practice of leadership
There are three key sources of evidence for a “felt need” to transform conceptions and practices of leadership for the Canadian health system. The first derives less from evidence than logic: it pertains to an understanding the word leadership as distinct from other words sometimes loosely used in its place: i.e. management and administration. The second derives from specific studies associated with investigating, through extensive literature reviews and qualitative methods (e.g. interviews, focus groups, etc.) aimed at defining “modern” health leadership (Cikaliuk, 2008). The third is how leadership is discussed and used in discourse by leaders at national conferences in Canada (Dickson and Tholl, 2009; Ford, 2008; Murray, 2009). The contribution of each of these will be discussed in this section of the paper.

Leadership as distinct from management and administration
Simpson and Jackson (1984) argue that the very existence of a word, distinct, from other words, is evidence that it has a meaning unique to itself. So what qualities distinguish leadership from other words – i.e. management, administration – and that give it a unique conceptualization? By definition, leaders go “first”. A leader takes on the responsibility of acting to shape the future. Therefore, leaders are explorers who break new ground and set direction in a confusing and unclear landscape (Kouzes and Posner, 2002; Dickson, 1998). Managers and administrators are the engineers who build the paths that follow in the footsteps of the leader. Given this function leaders are always caught halfway between the known and the unknown, between reality and creativity, and between safety and risk: like the Roman god Janus[3] they sit at the cusp of the past and the future (Lindemans, 2008). Leaders use their wisdom to determine what actions need to be taken to create the future that they seek. Leaders are comfortable (or at least accepting) of the ambiguity and confusion that inhabiting the space between the known and unknown requires of them (Kaye, 2003). After all, research and evidence cannot provide certainty as to the future as by definition it is knowledge of the past. When research fails them, or appears to lead them in a direction that appears contradictory to the best interests of the populace, leaders then need to turn to another source of knowledge for guidance: values and ethics. “Leaders are people who do the right thing; managers are people who do things right” (Bennis, 2003). Leaders often have to “satisfice”: i.e. be satisfied with the best knowledge and results available to them while knowing it is incomplete (Simon, 1947). Managers or administrators can choose to focus on the known world and control, organize, and plan it to be delivered with some degree of certainty (Bennis, 2003). Leaders cannot. It is precisely the futuristic and uncertain space in which leaders find themselves that sometimes frightens many people from taking on the role of leadership and often “self-selects” those who become leaders from those who do not (Dickson, 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่องว่างเชิงคุณภาพ: หลักฐานสำหรับเป็นสักหลาดต้อง "แปลง" conceptions และการปฏิบัติของผู้นำมีสามหลักแหล่งหลักฐานสำหรับการ "สักหลาดต้อง" แปลง conceptions และแนวทางปฏิบัติเป็นผู้นำในระบบสุขภาพแคนาดา ครั้งแรกมาน้อยจากหลักฐานมากกว่าตรรกะ: มันเกี่ยวข้องกับความเข้าใจที่นำ as distinct from คำอื่นบางคำซึ่งใช้ในสถานที่: เช่นการจัดการและการจัดการ ที่สองมาจากการศึกษาเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบ ผ่านวรรณกรรมอย่างละเอียดเห็นและเชิงคุณภาพวิธี (เช่นการสัมภาษณ์ กลุ่มโฟกัส ฯลฯ) กำหนดความเป็นผู้นำสุขภาพที่ "ทันสมัย" (Cikaliuk, 2008) ที่สามคือ การเป็นผู้นำกล่าวถึง และใช้ในวาทกรรม โดยผู้นำที่ประชุมแห่งชาติแคนาดา (ดิกสันและ Tholl, 2009 ฟอร์ด 2008 เมอร์เรย์ 2009) สัดส่วนของแต่ละเหล่านี้จะได้กล่าวถึงในส่วนนี้ของกระดาษนำ as distinct from การบริหารและการจัดการSimpson and Jackson (1984) argue that the very existence of a word, distinct, from other words, is evidence that it has a meaning unique to itself. So what qualities distinguish leadership from other words – i.e. management, administration – and that give it a unique conceptualization? By definition, leaders go “first”. A leader takes on the responsibility of acting to shape the future. Therefore, leaders are explorers who break new ground and set direction in a confusing and unclear landscape (Kouzes and Posner, 2002; Dickson, 1998). Managers and administrators are the engineers who build the paths that follow in the footsteps of the leader. Given this function leaders are always caught halfway between the known and the unknown, between reality and creativity, and between safety and risk: like the Roman god Janus[3] they sit at the cusp of the past and the future (Lindemans, 2008). Leaders use their wisdom to determine what actions need to be taken to create the future that they seek. Leaders are comfortable (or at least accepting) of the ambiguity and confusion that inhabiting the space between the known and unknown requires of them (Kaye, 2003). After all, research and evidence cannot provide certainty as to the future as by definition it is knowledge of the past. When research fails them, or appears to lead them in a direction that appears contradictory to the best interests of the populace, leaders then need to turn to another source of knowledge for guidance: values and ethics. “Leaders are people who do the right thing; managers are people who do things right” (Bennis, 2003). Leaders often have to “satisfice”: i.e. be satisfied with the best knowledge and results available to them while knowing it is incomplete (Simon, 1947). Managers or administrators can choose to focus on the known world and control, organize, and plan it to be delivered with some degree of certainty (Bennis, 2003). Leaders cannot. It is precisely the futuristic and uncertain space in which leaders find themselves that sometimes frightens many people from taking on the role of leadership and often “self-selects” those who become leaders from those who do not (Dickson, 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่องว่างที่มีคุณภาพ: หลักฐานสำหรับความรู้สึกต้อง "เปลี่ยน"
แนวความคิดและการปฏิบัติของการเป็นผู้นำมีสามแหล่งที่มาที่สำคัญของหลักฐาน"รู้สึกว่าจำเป็น" ที่จะเปลี่ยนแนวความคิดและการปฏิบัติของการเป็นผู้นำในระบบสุขภาพของแคนาดา เป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นน้อยลงจากหลักฐานกว่าตรรกะ: ที่เกี่ยวข้องกับการทำความเข้าใจคำว่าความเป็นผู้นำที่แตกต่างจากคำอื่น ๆ ที่บางครั้งใช้อย่างอิสระในสถานที่: คือการจัดการและการบริหารงาน สาเหตุมาจากการศึกษาที่สองโดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบที่ผ่านการทบทวนวรรณกรรมที่กว้างขวางและวิธีการเชิงคุณภาพ (สัมภาษณ์เช่นกลุ่มอื่น ๆ ) มุ่งเป้าไปที่การกำหนด "สมัยใหม่" ความเป็นผู้นำด้านสุขภาพ (Cikaliuk 2008) ที่สามคือวิธีการที่จะกล่าวถึงความเป็นผู้นำและนำมาใช้ในการสนทนาโดยผู้นำในที่ประชุมแห่งชาติในแคนาดา (ดิ๊กสันและ Tholl 2009; ฟอร์ด 2008 เมอเรย์ 2009) ผลงานของแต่ละเหล่านี้จะมีการหารือในส่วนของกระดาษนี้. เป็นผู้นำที่แตกต่างจากการบริหารจัดการและการบริหารจัดการซิมป์สันและแจ็คสัน (1984) ยืนยันว่าการดำรงอยู่ของคำแตกต่างจากคำอื่น ๆ ที่เป็นหลักฐานที่แสดงว่ามี ความหมายที่ไม่ซ้ำกับตัวเอง ดังนั้นสิ่งที่มีคุณภาพแตกต่างจากความเป็นผู้นำคำอื่น ๆ - การจัดการเช่นการบริหาร - และที่ให้แนวความคิดที่ไม่ซ้ำกัน? ตามคำนิยามผู้นำไป "ครั้งแรก" ผู้นำจะใช้เวลาในความรับผิดชอบของการทำหน้าที่ในการสร้างรูปร่างอนาคต ดังนั้นผู้นำที่เป็นนักสำรวจที่ทำลายพื้นใหม่และทิศทางที่ตั้งอยู่ในภูมิทัศน์ที่ทำให้เกิดความสับสนและไม่ชัดเจน (Kouzes และ Posner, 2002; ดิกสัน, 1998) ผู้จัดการและผู้บริหารเป็นวิศวกรที่สร้างเส้นทางที่เดินตามรอยเท้าของผู้นำ ผู้นำได้รับฟังก์ชั่นนี้จะถูกจับมักจะครึ่งทางระหว่างที่รู้จักและไม่รู้จักระหว่างความเป็นจริงและความคิดสร้างสรรค์และระหว่างความปลอดภัยและความเสี่ยง: เหมือนเทพเจ้า Janus โรมัน [3] ที่พวกเขานั่งอยู่ที่ยอดของอดีตและอนาคต (Lindemans 2008) . ผู้นำใช้ภูมิปัญญาของพวกเขาเพื่อตรวจสอบการกระทำที่จะต้องมีการดำเนินการเพื่อสร้างอนาคตที่พวกเขาแสวงหา ผู้นำมีความสะดวกสบาย (หรืออย่างน้อยการยอมรับ) ของความคลุมเครือและความสับสนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ระหว่างรู้จักและไม่รู้จักต้องใช้ของพวกเขา (เคย์, 2003) หลังจากที่ทุกการวิจัยและหลักฐานที่ไม่สามารถให้ความเชื่อมั่นที่จะเป็นอนาคตโดยความหมายก็คือความรู้ที่ผ่านมา เมื่อล้มเหลวในการวิจัยพวกเขาหรือดูเหมือนจะนำพวกเขาไปในทิศทางที่ปรากฏขัดแย้งกับผลประโยชน์ของประชาชนผู้นำแล้วต้องหันไปหาแหล่งที่มาของความรู้สำหรับคำแนะนำอื่น: ค่านิยมและจริยธรรม "ผู้นำคนที่ทำสิ่งที่ถูกต้องคือ ผู้จัดการเป็นคนที่ทำสิ่งที่ถูกต้อง "(Bennis, 2003) ผู้นำมักจะมีการ "satisfice" คือมีความพึงพอใจที่มีความรู้ที่ดีที่สุดและผลที่มีให้ในขณะที่รู้ว่ามันไม่สมบูรณ์ (ไซมอน, 1947) ผู้จัดการหรือผู้ดูแลระบบสามารถเลือกที่จะมุ่งเน้นไปที่โลกรู้จักกันและการควบคุมการจัดระเบียบและวางแผนที่จะส่งมอบที่มีระดับของความเชื่อมั่นบางคน (Bennis, 2003) ผู้นำไม่สามารถ มันเป็นเพราะพื้นที่มากมายและมีความไม่แน่นอนในการที่ผู้นำพบว่าตัวเองกลัวว่าบางครั้งคนจำนวนมากจากการเกี่ยวกับบทบาทของการเป็นผู้นำและมักจะ "ตัวเองเลือก" ผู้ที่จะกลายเป็นผู้นำจากผู้ที่ไม่ได้ (ดิ๊กสัน, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Moksha is considered as the main detachment. Good maximum. Following the teachings of Hinduism teaches. "Who realize their being primarily being of the world the prom. He is away from the สังสาร to swim, die, born and will not be conceived.Moksha is considered as the main detachment. Good maximum. Following the teachings of Hinduism teaches. "Who realize their being primarily being of the world the prom. He is away from the สังสาร to swim, die, born and will not be conceived.Moksha is considered as the main detachment. Good maximum. Following the teachings of Hinduism teaches. "Who realize their being primarily being of the world the prom. He is away from the สังสาร to swim, die, born and will not be conceived.Moksha is considered as the main detachment. Good maximum. Following the teachings of Hinduism teaches. "Who realize their being primarily being of the world the prom. He is away from the สังสาร to swim, die, born and will not be conceived.Moksha is considered as the main detachment. Good maximum. Following the teachings of Hinduism teaches. "Who realize their being primarily being of the world the prom. He is away from the สังสาร to swim, die, born and will not be conceived.Moksha is considered as the main detachment. Good maximum. Following the teachings of Hinduism teaches. "Who realize their being primarily being of the world the prom. He is away from the สังสาร to swim, die, born and will not be conceived.Moksha is considered as the main detachment. Good maximum. Following the teachings of Hinduism teaches. "Who realize their being primarily being of the world the prom. He is away from the สังสาร to swim, die, born and will not be conceived.Moksha is considered as the main detachment. Good maximum. Following the teachings of Hinduism teaches. "Who realize their being primarily being of the world the prom. He is away from the สังสาร to swim, die, born and will not be conceived.Moksha is considered as the main detachment. Good maximum. Following the teachings of Hinduism teaches. "Who realize their being primarily being of the world the prom. He is away from the สังสาร to swim, die, born and will not be conceived.