A feeling of loss and grief is to b

A feeling of loss and grief is to be expected after
the event. It is helpful for nurses to be aware of
various grief theories, such as those of Kubler-Ross
(1969), Parkes and Markus (1998), Stroebe and
Schut (1999) and Worden (2009), to improve
their understanding of possible reactions and
responses of the couple and to provide
appropriate support. Lindemann (1944)
identified the concept of ‘disenfranchised grief’
in response to a loss not obvious to society,
such as in the case of an ectopic pregnancy
or miscarriage, when no child has been born.
O’Connor and Kovacs (2003) reported that the
psychological effect of a non-viable pregnancy is
underestimated by healthcare professionals as
well as other non-professionals. However, Pearce
and Easton (2005) recognised the importance of
providing psychological care as well as physical
care for women and their partners. Although the
woman may have physically recovered following
an ectopic pregnancy she may still be
experiencing significant emotional distress
(Pearce and Easton 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรู้สึกสูญเสียและความเศร้าโศกเป็นการหลังเหตุการณ์ จะเป็นประโยชน์สำหรับพยาบาลตระหนักถึงทฤษฎีความเศร้าโศกต่าง ๆ เช่นของ Kubler-Ross(1969), คส์และ Markus (1998), Stroebe และSchut (1999) และ Worden (2009), การปรับปรุงเข้าใจปฏิกิริยาที่เป็นไปได้ และคำตอบ ของทั้งคู่ และให้สนับสนุนที่เหมาะสม Lindemann (1944)ระบุแนวคิดของ "กลุ่มความเศร้าโศก'ตอบสนองต่อการสูญเสียที่ไม่ชัดเจนต่อสังคมเช่นในกรณีของการตั้งครรภ์นอกมดลูกหรือแท้ง บุตร เมื่อเด็กไม่มีการเกิดโอและ Kovacs (2003) รายงานว่า การมีผลทางจิตวิทยาของการตั้งครรภ์ไม่ได้โดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเป็น underestimatedน้ำไม่ผู้เชี่ยวชาญ อย่างไรก็ตาม Pearceและอีสตัน (2005) ยังความสำคัญของให้การดูแลทางจิตใจเป็นจริงการดูแลสตรีและพันธมิตร แม้ว่าการผู้หญิงอาจมีจริงกู้ดังต่อไปนี้การตั้งครรภ์นอกมดลูกที่เธอยังไม่ประสบความทุกข์ทางอารมณ์ที่สำคัญ(Pearce และอีสตัน 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรู้สึกของการสูญเสียและความเศร้าโศกที่คาดว่าจะเกิดขึ้นหลังจาก
เหตุการณ์ มันเป็นประโยชน์สำหรับพยาบาลตระหนักถึง
ทฤษฎีความเศร้าโศกต่างๆ เช่นพวกคูเบอร์รอส
( 1969 ) และ มาร์คัส พาร์คส์ ( 1998 ) , stroebe และ
schut ( 1999 ) และ วอร์เดน ( 2009 ) เพื่อปรับปรุงความเข้าใจของปฏิกิริยาที่เป็นไปได้และ

การตอบสนองของคู่และให้
สนับสนุน ที่เหมาะสม ลินเดอมันน์ ( 1944 )
ระบุแนวคิดของ ' disenfranchised โศก '
ในการตอบสนองต่อการสูญเสียไม่ชัดสังคม
เช่นในกรณีของการตั้งครรภ์ ectopic
หรือแท้ง เมื่อไม่มีลูกได้เกิดมา โอ คอนเนอร์ และ โคแวคส์
( 2003 ) รายงานว่า ผลทางจิตวิทยาของไม่ได้ตั้งครรภ์
ประเมินโดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญโดย
เป็นผู้เชี่ยวชาญไม่อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม เพียร์ซ
อีสตัน ( 2005 ) และได้รับการยอมรับความสำคัญของ
ให้จิตดูแลเช่นเดียวกับการดูแลทางกายภาพ
สำหรับผู้หญิงและพันธมิตรของพวกเขา แม้ว่าผู้หญิงจะหายตามร่างกาย

เป็นการตั้งครรภ์ ectopic เธออาจจะประสบความทุกข์ทางจิตใจ

( เพียร์ซ และ อีสตัน 2005 )