contaminant in peanuts was AFB1, fo

contaminant in peanuts was AFB1, followed by AFB2,AFG2, and
AFG1, and AFB1 was present in 100% of positive peanut samples
have been obtained. Previous researchers have found that A. flavus
typically produces B-aflatoxins, whereas A. parasiticus and Aspergillus
nomius isolates produce not only B-aflatoxins, but also G-aflatoxins
(K. Ehrlich, 2003; K. C. Ehrlich, Chang, Yu, & Cotty, 2004;
Nagarajan & Bhat, 1973). Peanut seeds consistently have a high
proportion of aflatoxigenic A. flavus isolates and only a few produced
all four aflatoxins (Joffe, 1969; Lisker, Michaeli, & Frank,
1993; Schroeder & Boller, 1973). The fact that 154 samples contained
both aflatoxin B1 and B2 and 11 samples contained all four
types of aflatoxins as presented in Table 4 also indicated that peanuts
in China were prone to be attacked by A. flavus, which was the
major producer of aflatoxin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารปนเปื้อนในถั่วลิสงเป็น AFB1 ตาม AFB2, AFG2 และ
AFG1 และ AFB1 ในปัจจุบันคือ 100% ของกลุ่มตัวอย่างถั่วลิสงในเชิงบวก
ได้รับ นักวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า A. flavus
มักจะผลิต B-aflatoxins ขณะ A. parasiticus และ Aspergillus
nomius แยกผลิตไม่เพียง แต่ B-aflatoxins แต่ยัง G-aflatoxins
(เค Ehrlich 2003; KC Ehrlich ช้าง Yu & Cotty 2004;
Nagarajan & Bhat, 1973) เมล็ดถั่วลิสงอย่างต่อเนื่องมีความสูง
สัดส่วนของ aflatoxigenic A. flavus แยกและเพียงไม่กี่ผลิต
ทั้งสี่ aflatoxins (โจฟ 1969; Lisker, Michaeli และแฟรงก์,
1993; & ชโรเดอบอลเลอร์, 1973) ความจริงที่ว่า 154 ตัวอย่างมี
ทั้งอะฟลาท็อกซินบี 1 และบี 2 และ 11 ตัวอย่างที่มีอยู่ทั้งสี่
ประเภท aflatoxins ที่แสดงในตารางที่ 4 นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าถั่วลิสง
ในประเทศจีนมีแนวโน้มที่จะถูกโจมตีโดย A. flavus ซึ่งเป็น
ผู้ผลิตรายใหญ่ของอะฟลาท็อกซิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปนเปื้อนในถั่วลิสงเป็นสาร ตามด้วย afb2 afg2 , และ ,afg1 และสารอยู่ใน 100 % ของตัวอย่างถั่วลิสงบวกได้ นักวิจัยได้พบว่า A . flavus ก่อนหน้าโดยปกติผลิต b-aflatoxins ส่วน A และผู้ดูแล ได้แก่nomius สายพันธุ์ b-aflatoxins การผลิตไม่เพียง แต่ยัง g-aflatoxins( K . Ehrlich , 2003 ; K . C . Ehrlich , ช้าง , ยู และ cotty , 2004 ;nagarajan & ภัต , 1973 ) เมล็ดพันธุ์ถั่วลิสงเสมอมีสูงสัดส่วนของ aflatoxigenic A . flavus และผลิตสายพันธุ์เพียงไม่กี่ทั้งหมดสี่ซิน ( จอฟฟ์ 1969 ; lisker michaeli , และ แฟรงค์1993 ; ชโรเดอร์ & บอลเลอร์ , 1973 ) ความจริงที่ 154 ตัวอย่าง ประกอบด้วยทั้งขีดคั่นและ B2 และ 11 ตัวอย่างที่มีอยู่ทั้งหมดสี่ประเภทของซินที่นำเสนอในตารางที่ 4 พบว่า ถั่วลิสงในจีนมีแนวโน้มที่จะถูกโจมตีโดย A . flavus , ซึ่งเป็นผู้ผลิตรายใหญ่ของอะฟลาทอกซิน .