Nothing is ever really lost to us a

Nothing is ever really lost to us as long as we remember it.

She is nowhere and, most likely, everywhere. She is now part of the Universe, part of this never-ending story that constantly lives and dies, like a simple cell.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่หายเคยจริง ๆ เราตราบใดที่เราจำเธอจะไม่มีที่ไหน และ ส่วนใหญ่มีแนวโน้ม ทุก ตอนนี้เธอเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาล ส่วนของเรื่องนี้ผืนที่ตลอดชีวิต และ ตาย เช่นเซลล์อย่างง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีอะไรที่เคยสูญเสียจริงๆกับเราตราบใดที่เราจำได้. เธออยู่ตรงไหนและมีแนวโน้มมากที่สุดทุกที่ เธอเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้ไม่มีที่สิ้นสุดที่ต่อเนื่องมีชีวิตอยู่และตายเหมือนเซลล์ที่เรียบง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีอะไรทำให้เราเท่าที่เราจำได้

เธอไม่มีที่ไหน และ ส่วนใหญ่ เต็มไปหมด เธอตอนนี้เป็นส่วนหนึ่งของจักรวาล ส่วนนี้ไม่มีที่สิ้นสุดที่ตลอดชีวิตและตาย เหมือนเป็นเซลล์แบบง่าย