The Horseshoe Falls drop about 188

The Horseshoe Falls drop about 188 feet (57 m),[4] while the height of the American Falls varies between 70 and 100 feet (21 and 30 m) because of the presence of giant boulders at its base. The larger Horseshoe Falls are about 2,600 feet (790 m) wide, while the American Falls are 1,060 feet (320 m) wide. The distance between the American extremity of the Niagara Falls and the Canadian extremity is 3,409 feet (1,039 m).

The volume of water approaching the falls during peak flow season may sometimes be as much as 225,000 cubic feet (6,400 m3) per second.[5] The average annual flow rate is 85,000 cubic feet (2,400 m3) per second.[6] Since the flow is a direct function of the Lake Erie water elevation, it typically peaks in late spring or early summer. During the summer months, at least 100,000 cubic feet (2,800 m3) per second of water traverses the falls, some 90% of which goes over the Horseshoe Falls, while the balance is diverted to hydroelectric facilities. This is accomplished by employing a weir – the International Control Dam – with movable gates upstream from the Horseshoe Falls. The falls' flow is further halved at night, and, during the low tourist season in the winter, remains a minimum of 50,000 cubic feet (1,400 m3) per second. Water diversion is regulated by the 1950 Niagara Treaty and is administered by the International Niagara Board of Control (IJC).[7]

The verdant green colour of the water flowing over the Niagara Falls is a byproduct of the estimated 60 tonnes/minute of dissolved salts and "rock flour" (very finely ground rock) generated by the erosive force of the Niagara River itself. The current rate of erosion is approximately 1 foot (0.30 m) per year, down from a historical average of 3 feet (0.91 m) per year. It is estimated that 50,000 years from now, even at this reduced rate of erosion, the remaining 20 miles (32 km) to Lake Erie will have been undermined and the falls will cease to exist.[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมาณ 188 ฟุต (57 เมตร), [4] ในขณะที่ความสูงของน้ำตกอเมริกัน Horseshoe Falls หล่นแตกต่างกันระหว่าง 70 และ 100 ฟุต (21 และ 30 เมตร) เนื่องจากการปรากฏตัวของก้อนหินยักษ์ที่ฐาน น้ำตกเกือกม้าขนาดใหญ่มีประมาณ 2,600 ฟุต (790 ม) ในขณะที่น้ำตกอเมริกัน 1,060 ฟุต (320 m) ระยะห่างระหว่างปลายอเมริกันของน้ำตกไนแองการาแคนาดาปลายเป็น 3,409 ฟุต (1,039 เมตร)ของน้ำที่ตกในช่วงฤดูการไหลเข้าใกล้บางครั้งอาจมากถึง 225,000 ลูกบาศก์ฟุต (6,400 m3) ต่อวินาที [5]โดยเฉลี่ยอัตราการไหลของประจำปีคือ 85,000 ลูกบาศก์ฟุต (2,400 m3) ต่อวินาที เนื่องจากการไหลเป็นฟังก์ชันโดยตรงของความสูงน้ำองุ่น มันโดยทั่วไปยอดเขาในปลายฤดูใบไม้ผลิหรือต้นฤดูร้อน ในช่วงฤดูร้อน น้อย 100,000 ลูกบาศก์ฟุต (2,800 m3) ต่อวินาทีน้ำดใด ๆ ฟอลล์ บาง 90% ซึ่งจะมากกว่า Horseshoe Falls ในขณะที่มีการเปลี่ยนแปลงสมดุลเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกที่โรงไฟฟ้าพลังน้ำ นี่คือสำเร็จ โดยใช้ฝาย –นานาชาติควบคุมเขื่อน – เกทส์สามารถเคลื่อนย้ายต้นน้ำจาก Horseshoe Falls น้ำตกไหลเพิ่มเติมผ่าครึ่ง เวลากลางคืน และ ใน ช่วงฤดูกาลท่องเที่ยวที่ต่ำในฤดูหนาว ยังคงอยู่ อย่างน้อย 50,000 ลูกบาศก์ฟุต (1,400 m3) ต่อวินาที ผันน้ำควบคุม โดยสนธิสัญญาไนแองการา 1950 และมีการบริหารงานโดยนานาชาติไนบอร์ดของควบคุม (IJC) [7]สีเขียวขจีที่น้ำไหลผ่านน้ำตกไนแองการาเป็นพลอยได้ของประมาณ 60 ตันต่อนาทีของเกลือที่ละลายและ "หินแป้ง" (ละเอียดมากพื้นดินหิน) สร้างขึ้น โดยแรง erosive แม่น้ำไนแองการาเอง อัตราการกัดเซาะคือ ประมาณ 1 ฟุต 0.30 เมตรต่อปี ลดลงจากค่าเฉลี่ยเป็นประวัติศาสตร์ของ 3 ฟุต (0.91 เมตร) ต่อปี คาดว่า ปี 50,000 แม้เวลานี้อัตราการกัดเซาะ เหลือ 20 ไมล์ (32 กิโลเมตร) องุ่นจะมีการละเลย และน้ำตกจะสิ้นสุดลง [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

The Horseshoe ฟอลส์ลดลงประมาณ 188 ฟุต (57 เมตร) [4] ในขณะที่ความสูงของน้ำตกอเมริกันแตกต่างกันระหว่าง 70 และ 100 ฟุต (21 และ 30 เมตร) เพราะการปรากฏตัวของก้อนหินยักษ์ที่ฐานของมัน ที่มีขนาดใหญ่น้ำตก Horseshoe ประมาณ 2,600 ฟุต (790 เมตร) กว้างในขณะที่ชาวอเมริกันฟอลส์เป็น 1,060 ฟุต (320 เมตร) กว้าง ระยะห่างระหว่างปลายอเมริกัน Niagara Falls และปลายสุดของแคนาดาคือ 3,409 ฟุต (1,039 ม.)

ปริมาณน้ำใกล้น้ำตกในช่วงฤดูการไหลสูงสุดบางครั้งอาจจะมากที่สุดเท่าที่ 225,000 ลูกบาศก์ฟุต (6,400 m3) ต่อวินาที. [ 5] อัตราการไหลเฉลี่ยต่อปีเป็น 85,000 ลูกบาศก์ฟุต (2,400 m3) ต่อวินาที. [6] เนื่องจากการไหลเป็นหน้าที่โดยตรงของการยกระดับน้ำในทะเลสาบอีรีมันมักจะยอดในปลายฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูร้อนในช่วงต้น ในช่วงฤดูร้อนอย่างน้อย 100,000 ลูกบาศก์ฟุต (2,800 m3) ต่อวินาทีน้ำลัดเลาะน้ำตกบาง 90% ของที่ไปเหนือน้ำตก Horseshoe ขณะที่ยอดเงินจะโอนไปยังสถานที่ผลิตไฟฟ้าพลังน้ำ นี่คือความสำเร็จโดยการฝาย - เขื่อนควบคุมระหว่างประเทศ - มีประตูที่สามารถเคลื่อนย้ายต้นน้ำจากน้ำตก Horseshoe การไหลของน้ำตก 'จะมีต่อไปลดลงครึ่งหนึ่งในเวลากลางคืนและในช่วงฤดูการท่องเที่ยวที่ต่ำในช่วงฤดูหนาวยังคงเป็นไม่ต่ำกว่า 50,000 ลูกบาศก์ฟุต (1,400 m3) ต่อวินาที ผันน้ำจะถูกควบคุมโดยปี 1950 ไนแองกาสนธิสัญญาและบริหารงานโดยไนแองกาคณะกรรมการระหว่างประเทศของการควบคุม (IJC). [7]

สีเขียวขจีของน้ำที่ไหลผ่านน้ำตกเป็นผลพลอยได้จากการประมาณ 60 ตัน / นาทีละลาย เกลือและ "แป้งหิน" (อย่างประณีตมากหินพื้นดิน) สร้างโดยแรงกัดกร่อนของแม่น้ำไนแอการาเอง อัตราปัจจุบันของการกัดเซาะประมาณ 1 ฟุต (0.30 เมตร) ต่อปีลดลงจากค่าเฉลี่ยในอดีตของ 3 ฟุต (0.91 เมตร) ต่อปี มันคือประมาณว่า 50,000 ปีนับจากนี้แม้ในอัตราที่ลดลงของการกัดเซาะที่เหลืออีก 20 ไมล์ (32 กิโลเมตร) ทะเลสาบอีรีจะได้รับการทำลายและน้ำตกจะหยุดอยู่. [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกือกม้าตกลดลงประมาณ 188 ฟุต ( 57 ตารางเมตร ) [ 4 ] ในขณะที่ความสูงของน้ำตกอเมริกันแตกต่างกันระหว่าง 70 และ 100 ฟุต ( 21 และ 30 เมตร ) เพราะการแสดงตนของก้อนหินยักษ์ที่ฐาน น้ำตกเกือกม้าขนาดใหญ่ประมาณ 2 , 600 ฟุต ( 790 เมตร ) กว้างในขณะที่น้ำตกอเมริกัน 1 , 060 ฟุต ( 320 เมตร ) กว้าง ระยะห่างระหว่างขาของชาวอเมริกันและแคนาดาน้ำตกไนแองการ่า ( เอเซียฟุต ( 1 , 039 เมตร )ปริมาณน้ำใกล้น้ำตกในช่วงฤดูการไหลสูงสุดบางครั้งอาจเป็น 225 , 000 ลูกบาศก์ฟุต ( 6 , 400 ลบ . ม. ) ต่อวินาที [ 5 ] อัตราการไหลเฉลี่ยปีละ 85 , 000 ลูกบาศก์ฟุต ( 2 , 400 ลบ . ม. ) ต่อวินาที [ 6 ] เนื่องจากการไหลเป็นหน้าที่โดยตรงของทะเลสาบอีรีน้ำระดับความสูง , ปกติยอดในปลายฤดูใบไม้ผลิหรือต้นฤดูร้อน ในช่วงฤดูร้อนเดือนอย่างน้อย 100000 ลูกบาศก์ฟุต ( 2 , 800 ลบ . ม. ) ต่อวินาที น้ำลัดเลาะน้ำตก , 90% ของที่ไปน้ำตกเกือกม้า ในขณะที่ยอดเงินโอนไปเครื่องพลังน้ำ . นี้ได้ โดยการสร้างฝายและเขื่อน และสังหาริมทรัพย์นานาชาติควบคุมประตูน้ำจาก Horseshoe Falls . การไหลของน้ำตกเป็นอีกครึ่งหนึ่งในเวลากลางคืนและในช่วงฤดูท่องเที่ยวต่ำในฤดูหนาวยังคงอยู่อย่างน้อย 50 , 000 ลูกบาศก์ฟุต ( 1 , 400 ลบ . ม. ) ต่อวินาที การผันน้ำที่ถูกควบคุมโดย 1950 Niagara สนธิสัญญาและบริหารงานโดยระหว่างประเทศไนแอการาคณะกรรมการควบคุม ( IJC ) [ 7 ]สีเขียวเขียวขจี สี ของน้ำที่ไหลผ่านน้ำตกไนแอการาเป็น byproduct ของประมาณ 60 บาท / นาที ละลาย เกลือ และแป้งหิน " มาก ( ละเอียดหินพื้นดิน ) ที่สร้างขึ้นโดยแรง การกัดกร่อนของ Niagara แม่น้ำนั่นเอง อัตราปัจจุบันของการกัดเซาะประมาณ 1 ฟุต ( 3 เมตร ) ต่อปี ลดลงจากเดิมเฉลี่ย 3 ฟุต ( 3 เมตร ) ต่อปี มันคือประมาณว่า 50 , 000 ปี แม้ว่าอัตราการลดลงนี้ เหลือ 20 ไมล์ ( 32 กิโลเมตร ) ทะเลสาบ Erie จะถูกทำลายและล้มจะหยุดอยู่ . [ 8 ]