Christopher Reed's poem 'The Song o

Christopher Reed's poem 'The Song of Lunch' is brought brilliantly to life here by Alan Rickman and Emma Thompson, two fine actors and, though like most actors they sometimes waste time (and make money, no doubt) in rubbish, here we see them both at the top of their games.

Rickman has the harder role, since he also has to narrate the verse; but Thompson handles herself excellently opposite him, never attempting to claim a larger space than is available but filling what is there perfectly. The story is a classic male tragedy, of a drunken middle-aged man whose awareness of his own increasing unattractiveness is a self-fulfilling prophesy; but the observation and psychology are razor sharp, and the words clear and cutting. It could be thought a bold move to dramatise a poem; but with this level of quality at all levels, perhaps the success of this project was never really in doubt.

Best adaption of a poem to film I have seen

10/10 | jgw321 | 15 Oct 2010

It is not easy to transfer poetry to film. Poetry does not tell a story like a simple novel, with the plot explained in logical prose.

Instead it approaches the subject sideways; with ideas, hints and suggestions with which, by enrichment from your own experience, you arrive at a shadowy glimpse of something profound about what it is to be human.

This films achieves this in just the same way that a poem does. It is a brilliant film that I could watch over and over again, getting more from it each time. This is because the poem and film are catalysts to the beholder's share, which will be different each time I view as my mood changes, and my experiences grow.

If you don't understand poetry then this film could be rather bleak, since it dwells on ageing, lost love, mortality and similar themes. If you accept that these themes are ever present in our daily lives and we have to come to terms with them, and you understand and enjoy poetry then this is a must see film for you.

Great film that hold the original poem by the hand

7/10 | Mariam Bayat | 4 Dec 2012

A beautiful tale of two long lost lovers that doesn't fail to lift your spirit. Despite only being a short film I enjoyed it very much.

Perfectly assembled with great cinematography which compliments the original poem greatly. The melancholy and passion between the protagonists were definitely sustained through out the film steering it away from titles bearing names such as Depressing-love-story-for-the-over-40s or a Horny- middle-aged-people-have-a-rendez-vous. No better actors could have been picked for this. A brilliant performance on behalf of both Alan Rickman and Emma Thompson who portray the characters exact to how I had imagined them to be.

All in all 'tis a great film. However, I advise people to read the book first before watching the film.

An Erotic Lunch

8/10 | miss_lady_ice-853-608700 | 14 Oct 2012

Alan Rickman plays a jaded publisher meeting a past flame (Emma Thompson) at an old haunt, now impersonally renovated. The publisher has a one-track mind and views her every move as erotic.

This is a dramatised narrative poem. I'm sceptical about modern poetry but this one's quite good. It may be familiar ground but a lot of the phrases are actually quite good: consciously poetic but a concise description. Fans of Alan Rickman might find it hard to control himself as his character is aroused by everything: a squeezed hand, a glass of wine meeting his lips, a comely waitress, even a pepper shaker. The story is told through his perspective, much of it as voice-over. The switch between voice-over and dialogue really works, creating tension and drama in what is a fairly undramatic scene. It's like a short play.

Both Rickman and Thompson speak the blank verse (with the occasional rhyme) very naturally. Their characters are intellectual people and the talk comes naturally to them, particularly Rickman's emotionally/creatively/sexually frustrated character.

It's only 50 minutes so it's worth a watch. It would have been nice if it were part of a series of poems.

Rickman has the harder role, since he also has to narrate the verse; but Thompson handles herself excellently opposite him, never attempting to claim a larger space than is available but filling what is there perfectly. The story is a classic male tragedy, of a drunken middle-aged man whose awareness of his own increasing unattractiveness is a self-fulfilling prophesy; but the observation and psychology are razor sharp, and the words clear and cutting. It could be thought a bold move to dramatise a poem; but with this level of quality at all levels, perhaps the success of this project was never really in doubt.

Best adaption of a poem to film I have seen

10/10 | jgw321 | 15 Oct 2010

It is not easy to transfer poetry to film. Poetry does not tell a story like a simple novel, with the plot explained in logical prose.

Instead it approaches the subject sideways; with ideas, hints and suggestions with which, by enrichment from your own experience, you arrive at a shadowy glimpse of something profound about what it is to be human.

This films achieves this in just the same way that a poem does. It is a brilliant film that I could watch over and over again, getting more from it each time. This is because the poem and film are catalysts to the beholder's share, which will be different each time I view as my mood changes, and my experiences grow.

If you don't understand poetry then this film could be rather bleak, since it dwells on ageing, lost love, mortality and similar themes. If you accept that these themes are ever present in our daily lives and we have to come to terms with them, and you understand and enjoy poetry then this is a must see film for you.

Great film that hold the original poem by the hand

7/10 | Mariam Bayat | 4 Dec 2012

A beautiful tale of two long lost lovers that doesn't fail to lift your spirit. Despite only being a short film I enjoyed it very much.

Perfectly assembled with great cinematography which compliments the original poem greatly. The melancholy and passion between the protagonists were definitely sustained through out the film steering it away from titles bearing names such as Depressing-love-story-for-the-over-40s or a Horny- middle-aged-people-have-a-rendez-vous. No better actors could have been picked for this. A brilliant performance on behalf of both Alan Rickman and Emma Thompson who portray the characters exact to how I had imagined them to be.

All in all 'tis a great film. However, I advise people to read the book first before watching the film.

An Erotic Lunch

8/10 | miss_lady_ice-853-608700 | 14 Oct 2012

Alan Rickman plays a jaded publisher meeting a past flame (Emma Thompson) at an old haunt, now impersonally renovated. The publisher has a one-track mind and views her every move as erotic.

This is a dramatised narrative poem. I'm sceptical about modern poetry but this one's quite good. It may be familiar ground but a lot of the phrases are actually quite good: consciously poetic but a concise description. Fans of Alan Rickman might find it hard to control himself as his character is aroused by everything: a squeezed hand, a glass of wine meeting his lips, a comely waitress, even a pepper shaker. The story is told through his perspective, much of it as voice-over. The switch between voice-over and dialogue really works, creating tension and drama in what is a fairly undramatic scene. It's like a short play.

Both Rickman and Thompson speak the blank verse (with the occasional rhyme) very naturally. Their characters are intellectual people and the talk comes naturally to them, particularly Rickman's emotionally/creatively/sexually frustrated character.

It's only 50 minutes so it's worth a watch. It would have been nice if it were part of a series of poems.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

คริสโตเฟอร์กกบทกวี 'เพลงกลาง' นำเก่งชีวิตที่นี่ โดย Alan Rickman และเอ็มม่าทอมป์สัน สองนักแสดงที่ดี และ ชอบนักแสดงส่วนใหญ่แม้ว่า พวกเขาบางครั้งเสียเวลา (และทำเงิน ไม่มี) ขยะ ที่นี่เราเห็นทั้งสองด้านบนของเกมของพวกเขาRickman มีบทบาทหนัก เนื่องจากต้องบรรยายข้อ แต่ทอมป์สันจัดการตัวเองเชิญตรงข้ามเขา ไม่พยายามอ้างว่า พื้นที่ใหญ่กว่ามี แต่บรรจุสิ่งมีสมบูรณ์ เรื่องราวเป็นแบบคลาสสิคชายโศกนาฏกรรม ของชายวัยกลางคนเมาเหล้าที่มีความขี้เหร่ของเขาเองเพิ่มขึ้นเป็น prophesy ตอบสนองตนเอง แต่สังเกตและจิตวิทยามีคมมีดโกน และยกเลิกเลือกคำ และตัด มันอาจคิดว่า การย้ายตัวหนาไปยัง dramatise บาท แต่ ด้วยคุณภาพทุกระดับระดับนี้ บางทีความสำเร็จของโครงการนี้ก็ไม่เคยจริง ๆ ในข้อสงสัยสุด adaption บาทกับฟิล์มที่ผมเห็น10/10 | jgw321 | 15 2010 ต.ค.ไม่สะดวกในการโอนบทกวีกับฟิล์ม บทกวีบอกเรื่องเช่นนวนิยายเรื่อง ด้วยพล็อตที่อธิบายในร้อยแก้วเชิงตรรกะแทน ที่จะยื่นเรื่องด้านข้าง ความคิด คำแนะนำ และข้อเสนอแนะที่ โดยการเติมเต็มจากประสบการณ์ของคุณเอง คุณมาถึงที่เหลือบเงาของบางสิ่งบางอย่างที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับสิ่งที่มันจะเป็นมนุษย์This films achieves this in just the same way that a poem does. It is a brilliant film that I could watch over and over again, getting more from it each time. This is because the poem and film are catalysts to the beholder's share, which will be different each time I view as my mood changes, and my experiences grow.If you don't understand poetry then this film could be rather bleak, since it dwells on ageing, lost love, mortality and similar themes. If you accept that these themes are ever present in our daily lives and we have to come to terms with them, and you understand and enjoy poetry then this is a must see film for you.Great film that hold the original poem by the hand7/10 | Mariam Bayat | 4 Dec 2012A beautiful tale of two long lost lovers that doesn't fail to lift your spirit. Despite only being a short film I enjoyed it very much.Perfectly assembled with great cinematography which compliments the original poem greatly. The melancholy and passion between the protagonists were definitely sustained through out the film steering it away from titles bearing names such as Depressing-love-story-for-the-over-40s or a Horny- middle-aged-people-have-a-rendez-vous. No better actors could have been picked for this. A brilliant performance on behalf of both Alan Rickman and Emma Thompson who portray the characters exact to how I had imagined them to be. All in all 'tis a great film. However, I advise people to read the book first before watching the film.An Erotic Lunch8/10 | miss_lady_ice-853-608700 | 14 Oct 2012Alan Rickman plays a jaded publisher meeting a past flame (Emma Thompson) at an old haunt, now impersonally renovated. The publisher has a one-track mind and views her every move as erotic.This is a dramatised narrative poem. I'm sceptical about modern poetry but this one's quite good. It may be familiar ground but a lot of the phrases are actually quite good: consciously poetic but a concise description. Fans of Alan Rickman might find it hard to control himself as his character is aroused by everything: a squeezed hand, a glass of wine meeting his lips, a comely waitress, even a pepper shaker. The story is told through his perspective, much of it as voice-over. The switch between voice-over and dialogue really works, creating tension and drama in what is a fairly undramatic scene. It's like a short play.Both Rickman and Thompson speak the blank verse (with the occasional rhyme) very naturally. Their characters are intellectual people and the talk comes naturally to them, particularly Rickman's emotionally/creatively/sexually frustrated character.It's only 50 minutes so it's worth a watch. It would have been nice if it were part of a series of poems.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

คริสโตกกบทกวี 'เพลงของอาหารกลางวัน' ถูกนำมาเก่งในการดำรงชีวิตที่นี่โดยอลันริคแมนและเอ็มม่า ธ อมป์สันสองนักแสดงที่ดีและแม้ว่าจะเหมือนนักแสดงส่วนใหญ่พวกเขาบางครั้งเสียเวลา (และสร้างรายได้อย่างไม่ต้องสงสัย) ในขยะที่นี่เราเห็นพวกเขา . ทั้งที่ด้านบนของเกมของพวกเขาริกส์มีบทบาทยากเพราะเขายังมีการเล่ากลอน; แต่ ธ อมป์สันจะจัดการกับตัวเองดีตรงข้ามเขาไม่เคยพยายามที่จะเรียกร้องพื้นที่ขนาดใหญ่กว่าคือมี แต่เติมสิ่งที่มีอย่างสมบูรณ์แบบ เรื่องนี้เป็นโศกนาฏกรรมชายคลาสสิกของชายวัยกลางคนเมาที่มีความตระหนักในการ unattractiveness ที่เพิ่มขึ้นของตัวเองเป็นพยากรณ์ตอบสนองด้วยตนเอง; แต่การสังเกตและจิตวิทยาที่มีคมชัดและคำพูดที่ชัดเจนและตัด มันอาจจะคิดว่าการย้ายตัวหนาเพื่อทำเป็นบทกวี; แต่มีระดับของคุณภาพในทุกระดับนี้อาจจะเป็นความสำเร็จของโครงการนี้ก็ไม่เคยมีข้อสงสัย. การปรับตัวที่ดีที่สุดของบทกวีที่จะถ่ายทำฉันได้เห็น10/10 | jgw321 | 15 ตุลาคม 2010 มันไม่ใช่เรื่องง่ายในการถ่ายโอนบทกวีที่จะถ่าย บทกวีไม่ได้บอกเล่าเรื่องราวเหมือนนวนิยายเรื่องง่ายกับพล็อตที่อธิบายไว้ในร้อยแก้วตรรกะ. แต่มันเข้าใกล้เรื่องข้าง; ด้วยความคิด, คำแนะนำและข้อเสนอแนะที่โดยการเพิ่มคุณค่าจากประสบการณ์ของคุณเองคุณมาถึงที่เหลือบเงาของบางสิ่งบางอย่างที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับสิ่งที่จะเป็นมนุษย์. ภาพยนตร์นี้ประสบความสำเร็จนี้ในลักษณะเดียวกันกับที่บทกวีไม่ มันเป็นหนังที่ยอดเยี่ยมที่ฉันสามารถดูซ้ำแล้วซ้ำอีกได้รับเพิ่มเติมจากทุกครั้ง เพราะนี่คือบทกวีและภาพยนตร์ที่มีตัวเร่งปฏิกิริยาส่วนแบ่งคนดูซึ่งจะแตกต่างกันในแต่ละครั้งที่ผมดูการเปลี่ยนแปลงอารมณ์ของฉันและประสบการณ์ของฉันเติบโต. ถ้าคุณไม่เข้าใจบทกวีแล้วหนังเรื่องนี้อาจจะเยือกเย็นค่อนข้างเพราะมันอาศัยอยู่ เกี่ยวกับริ้วรอยความรักที่หายไปตายและรูปแบบที่คล้ายกัน ถ้าคุณยอมรับว่ารูปแบบเหล่านี้เคยอยู่ในชีวิตประจำวันของเราและเราจะต้องมาถึงข้อตกลงกับพวกเขาและคุณเข้าใจและสนุกกับบทกวีแล้วนี้เป็นต้องดูหนังสำหรับคุณ. ภาพยนตร์เรื่องยิ่งใหญ่ที่ถือบทกวีเดิมด้วยมือ7 / 10 | เรียม Bayat | 4 ธันวาคม 2012 เรื่องที่สวยงามของสองคนรักที่หายไปนานไม่ได้ล้มเหลวที่จะยกจิตวิญญาณของคุณ อย่างไรก็ตามมีเพียงการเป็นหนังสั้นที่ผมมีความสุขกับมันมาก. ประกอบอย่างสมบูรณ์แบบกับภาพยนตร์ที่ดีซึ่งสอดคล้องกับบทกวีเดิมอย่างมาก เศร้าโศกและความรักระหว่างตัวละครเอกถูกยั่งยืนแน่นอนตลอดพวงมาลัยหนังเรื่องนี้มันออกไปจากชื่อแบกชื่อเช่นตกต่ำรักชั้นสำหรับที่มากกว่า 40 หรือ Horny- วัยกลางคน-มี-a- Rendez-vous ไม่มีนักแสดงที่ดีกว่าจะได้รับการเลือกให้นี้ ประสิทธิภาพที่ยอดเยี่ยมในนามของทั้งอลันริคแมนเอ็มม่า ธ อมป์สันและผู้วาดภาพตัวละครตรงกับวิธีการที่ฉันได้คิดว่าพวกเขาจะ. ทั้งหมดในทุก 'tis ภาพยนตร์ที่ดี แต่ผมแนะนำให้คนที่จะอ่านหนังสือเล่มแรกก่อนที่จะดูหนังเรื่องนี้. อาหารกลางวันเร้าอารมณ์8/10 | miss_lady_ice-853-608700 | 14 ตุลาคม 2012 อลันริคแมนรับบทเป็นผู้จัดพิมพ์น่าเบื่อประชุมเปลวไฟที่ผ่านมา (เอ็มม่า ธ อมป์สัน) ที่หลอกหลอนเก่าตอนนี้ได้รับการปรับปรุง impersonally สำนักพิมพ์ที่มีใจติดตามและมุมมองของเธอทุกย้ายกามเป็น. นี้เป็นบทกวีบรรยายลำนำ ฉันสงสัยเกี่ยวกับบทกวีที่ทันสมัย แต่คนนี้เป็นอย่างดีทีเดียว มันอาจจะเป็นพื้นดินที่คุ้นเคย แต่มากของวลีที่เป็นจริงค่อนข้างดี: รู้ตัวบทกวี แต่คำอธิบายสั้น แฟน ๆ ของอลันริคแมนอาจพบว่ามันยากที่จะควบคุมตัวเองเป็นตัวละครของเขาถูกกระตุ้นโดยทุกอย่าง: มือบีบแก้วไวน์ประชุมริมฝีปากของเขาเป็นน้องสาวงามแม้เครื่องปั่นพริก เป็นเรื่องเล่าผ่านมุมมองของเขามากว่ามันเป็นเสียงมากกว่า สวิทช์ระหว่างเสียงมากกว่าและการเจรจาได้ผลจริงๆสร้างความตึงเครียดและการละครในสิ่งที่เป็นฉากที่ค่อนข้าง undramatic มันก็เหมือนกับการเล่นสั้น. ทั้งริคแมนและ ธ อมป์สันพูดกลอนเปล่า (ที่มีสัมผัสเป็นครั้งคราว) อย่างเป็นธรรมชาติ ตัวละครของพวกเขาเป็นคนที่มีปัญญาและการพูดคุยที่มาจากธรรมชาติให้กับพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งริกส์ของอารมณ์ / สร้างสรรค์ / ตัวอักษรที่ผิดหวังทางเพศ. มันเป็นเพียง 50 นาทีจึงเป็นมูลค่านาฬิกา มันจะได้รับที่ดีว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของชุดของบทกวี

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

กลอน ' คริสโตเฟอร์ รีด เพลงของอาหารกลางวัน ' นำโดย อลัน ริคแมนณชีวิตที่นี่ และ เอ็มม่า ธอมสัน สองดีนักแสดงและนักแสดงอย่างที่สุด แม้ว่าพวกเขาบางครั้งต้องเสียเวลา ( และเงิน ไม่สงสัยในขยะ ที่นี่เราเห็นพวกเขาทั้งสองที่ด้านบนของเกมของพวกเขา

ริคแมน มีอีกบทบาท ตั้งแต่เขายังได้บรรยายกลอน ;แต่ทอมป์สัน จัดการตัวเองอย่างดี ตรงข้ามกับเขา ไม่เคยพยายามที่จะเรียกร้องพื้นที่ขนาดใหญ่กว่าสามารถใช้ได้แต่ไส้มีอะไรสมบูรณ์ เรื่องราวคลาสสิกชายโศกนาฏกรรมของชายวัยกลางคนเมาที่มีความตระหนักของตัวเองเพิ่ม unattractiveness ตนเองคือการพยากรณ์ แต่การสังเกตและจิตวิทยาเป็นคมมีดโกน และคำที่ชัดเจนและตัดมันอาจจะคิดว่า การย้ายกล้า จะทำให้เกินความเป็นจริงบทกวี แต่ระดับนี้ คุณภาพทุกระดับ บางทีความสำเร็จของโครงการนี้ก็ไม่เคยสงสัยเลย

ที่เหมาะสมที่ดีที่สุดของบทกวีเพื่อภาพยนตร์ที่ฉันได้เห็น

10 / 10 | jgw321 | 15 ต.ค. 2553

มันไม่ได้ง่ายต่อการถ่ายโอนบทกวีเพื่อภาพยนตร์ กวีนิพนธ์มิได้บอกเรื่องราวเหมือนนิยายง่าย กับพล็อตที่อธิบายเป็นร้อยแก้ว

ทางตรรกะ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.