Interestingly, many spiritual touri

Interestingly, many spiritual tourists have been classified by academic researchers
as pilgrimage, religious, special interest, cultural or experiential tourists. Cohen
(1992) described two polar types of pilgrimage centres: the formal and the popular.
He defines a formal centre as one in which “the serious and sublime religious activities
are primarily emphasised” and “the pilgrim’s principle motive for the journey to
such centres is to perform a fundamental religious obligation” (Cohen 1992, p. 36).
On the other hand, within a popular pilgrimage centre, “the ludic and folksy activities
are of greater importance and may even take precedence over the more serious and
sublime activities” Cohen (1992, p. 36). He also discusses and analyses the tourist as
a modern pilgrim and concludes that “traditionally pilgrimage is essentially a movement
from the profane periphery towards the sacred centre of the religious ‘cosmos’”
(p. 182). Hajj is clearly, according to Cohen, formal, sacred pilgrimage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเรื่องน่าสนใจ การจัดพักจิตวิญญาณ โดยนักวิจัยศึกษาเป็นการแสวงบุญ ศาสนา ดอกเบี้ยพิเศษ ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม หรือผ่านการ โคเฮน(1992) กล่าวถึงการแสวงบุญศูนย์สองขั้วชนิด: แบบทางการและนิยมกันเขากำหนดศูนย์กลางอย่างเป็นทางการเป็นที่หนึ่ง "ที่ร้ายแรง และคลายศาสนามีหลัก emphasised"และ"ของกริมหลักแรงจูงใจในการเดินทางไปศูนย์ดังกล่าวจะดำเนินการข้อผูกมัดทางศาสนาขั้นพื้นฐาน" (โคเฮน 1992, p. 36)ภายในศูนย์การแสวงบุญนิยม "folksy และ ludic กิจกรรมบนมืออื่น ๆมีความสำคัญมากขึ้น และแม้จะมีบทบาทเหนือรุนแรงมากขึ้น และบรรยากาศกิจกรรม"โคเฮน (1992, p. 36) เขายังกล่าวถึง และวิเคราะห์นักท่องเที่ยวเป็นกริมที่ทันสมัย และสรุปว่า "ประเพณีจาริกแสวงบุญคือ เป็นการเคลื่อนไหวจากยสปริงหยาบคายต่อศูนย์ศักดิ์สิทธิ์ของศาสนา 'มอส' "(p. 182) หัจญ์คือชัดเจน ตามโคเฮน จาริกแสวงบุญที่ศักดิ์สิทธิ์ อย่างเป็นทางการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่น่าสนใจทางจิตวิญญาณนักท่องเที่ยวจำนวนมากได้รับการจำแนกโดยนักวิจัยทางวิชาการ
เป็นที่แสวงบุญศาสนาสนใจเป็นพิเศษวัฒนธรรมหรือนักท่องเที่ยวประสบการณ์ โคเฮน
(1992) อธิบายไว้สองประเภทขั้วของศูนย์แสวงบุญ: อย่างเป็นทางการและได้รับความนิยม.
เขากำหนดศูนย์อย่างเป็นทางการในฐานะหนึ่งใน "กิจกรรมทางศาสนาอย่างจริงจังและประเสริฐ
จะเน้นหลัก "และ" แรงจูงใจหลักการของผู้แสวงบุญในการเดินทางไปยัง
ศูนย์ดังกล่าว คือการดำเนินการภาระหน้าที่ทางศาสนาพื้นฐาน "(โคเฮน 1992, น. 36).
ในทางกลับกันภายในศูนย์แสวงบุญนิยม "กิจกรรม Ludic และชาว
มีความสำคัญมากขึ้นและอาจจะมีความสำคัญมากกว่าที่รุนแรงมากขึ้นและ
กิจกรรมประเสริฐ "โคเฮน (1992, น. 36) นอกจากนี้เขายังกล่าวถึงการวิเคราะห์และการท่องเที่ยวที่เป็น
ผู้แสวงบุญที่ทันสมัยและสรุปว่า "ประเพณีการแสวงบุญเป็นหลักการเคลื่อนไหว
จากขอบดูหมิ่นต่อศูนย์อันศักดิ์สิทธิ์ของศาสนา 'จักรวาล' "
(พี. 182) ฮัจญ์อย่างชัดเจนตามโคเฮนอย่างเป็นทางการแสวงบุญที่ศักดิ์สิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น่าสนใจ นักท่องเที่ยวจิตวิญญาณมากมายได้ถูกจัดโดยนักวิชาการนักวิจัย
เป็นธุดงค์ ศาสนา ความสนใจพิเศษ วัฒนธรรม หรือ นักท่องเที่ยว ประสบการณ์ . โคเฮน
( 1992 ) อธิบายสองชนิดขั้วของศูนย์แสวงบุญ : อย่างเป็นทางการ และได้รับความนิยม เขานิยามอย่างเป็นทางการ
ศูนย์เป็นหนึ่งที่ " จริงจัง และประเสริฐ
กิจกรรมทางศาสนาเป็นหลักเน้น " และ " ของนักเดินทางหลักการแรงจูงใจในการเดินทาง

ศูนย์ดังกล่าวจะทําหน้าที่พื้นฐานทางศาสนา " ( Cohen 2535 , หน้า 36 ) .
บนมืออื่น ๆ ภายในศูนย์บริการยอดนิยมธุดงค์ " และกิจกรรม ludic เก่าๆ
มีความสําคัญมากและอาจจะสำคัญเหนือกว่ารุนแรงมากขึ้นและ
กิจกรรม " โคเฮนประเสริฐ ( 2535 , หน้า 36 )นอกจากนี้เขายังกล่าวถึงวิเคราะห์ที่ทันสมัยผู้แสวงบุญและนักท่องเที่ยว
สรุปว่า " ตามธรรมเนียมธุดงค์เป็นหลักของการเคลื่อนไหว
จากสาธารณ์ รอบนอกต่อศักดิ์สิทธิ์ศูนย์กลางของศาสนา ' ดาวกระจาย ' "
( หน้า 182 ) ฮัจย์เป็นอย่างชัดเจนตามโคเฮน , อย่างเป็นทางการ , ศักดิ์สิทธิ์ ธุดงค์