Table VIII summarizes the results.

Table VIII summarizes the results. The first column gives the results with G as the key regressor. Each row gives the coefficients and standard errors for a different year of the sample; the last row gives the average coefficient and time-series standard error of these coefficients. The coefficients on G are negative in every year and significantly negative in nine of the ten years. The largest absolute value point estimate occurs in 1999, and the second largest is in 1998. The point estimate in 1999 is eco nomically large; a one-point increase in G, equivalent to adding a single governance provision, is associated with an 11.4 percent age point lower value for Q. If we assume that the point estimates in 1990 and 1999 are independent, then the difference between these two estimates (11.4 - 2.2 = 9.2) is statistically significant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

VIII ตารางสรุปผล คอลัมน์แรกให้ผลลัพธ์ที่ มี G เป็น regressor คีย์ แต่ละแถวให้สัมประสิทธิ์และข้อผิดพลาดมาตรฐานสำหรับปีต่าง ๆ ของตัวอย่าง แถวสุดท้ายให้สัมประสิทธิ์เฉลี่ยและเวลาที่ชุดข้อผิดพลาดมาตรฐานของสัมประสิทธิ์เหล่านี้ สัมประสิทธิ์ใน G เป็นลบในทุกปี และลบอย่างมีนัยสำคัญในเก้าสิบปี การประเมินจุดค่าสัมบูรณ์ที่ใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นในปี 1999 และใหญ่ที่สุดที่สองในปี 1998 การประเมินจุดในปี 1999 เป็นโคขนาดใหญ่ nomically เพิ่มจุดหนึ่งใน G เทียบเท่ากับส่วนสำรองเดียวกำกับดูแลกิจการ การเพิ่มที่สัมพันธ์กับอายุร้อยละ 11.4 จุดต่ำกว่าค่าสำหรับ Q ถ้าเราสมมติว่า จุดประเมินใน ปี 1990 และปี 1999 เป็นอิสระ แล้วความแตกต่างระหว่างเหล่านี้ที่สองประเมิน (11.4-2.2 = 9.2) คืออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ VIII สรุปผล คอลัมน์แรกให้ผลที่มี G เป็น regressor ​​สำคัญ แต่ละแถวให้ค่าสัมประสิทธิ์และข้อผิดพลาดมาตรฐานสำหรับปีที่แตกต่างกันของกลุ่มตัวอย่าง; แถวสุดท้ายให้ค่าสัมประสิทธิ์เฉลี่ยและอนุกรมเวลาข้อผิดพลาดมาตรฐานของสัมประสิทธิ์เหล่านี้ ค่าสัมประสิทธิ์จีเป็นลบในทุกปีและลบอย่างมีนัยสำคัญในเก้าสิบปี จุดค่าสัมบูรณ์ประมาณการที่ใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นในปี 1999 และมีขนาดใหญ่ที่สุดเป็นครั้งที่สองในปี 1998 ประมาณการจุดในปี 1999 เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม nomically ขนาดใหญ่ เพิ่มขึ้นหนึ่งจุดใน G, เทียบเท่ากับการเพิ่มการให้การกำกับดูแลเดียวจะเชื่อมโยงกับจุดร้อยละ 11.4 อายุต่ำกว่าสำหรับค่า Q. ถ้าเราคิดว่าประมาณการจุดในปี 1990 และปี 1999 มีความเป็นอิสระแล้วความแตกต่างระหว่างทั้งสองประมาณการ (11.4-2.2 = 9.2) เป็นนัยสำคัญทางสถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 8 สรุปผล คอลัมน์แรกจะให้ผลกับ G เป็น regressor คีย์ แต่ละแถวให้สัมประสิทธิ์และข้อผิดพลาดมาตรฐานสำหรับปีต่าง ๆ ของตัวอย่าง แถวสุดท้ายให้มีค่าเฉลี่ยและเวลาความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของสัมประสิทธิ์เหล่านี้ ค่า G เป็นลบในทุกปี และทางลบในเก้าในสิบปีประมาณการจุดค่าสัมบูรณ์ที่ใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นในปี 1999 และตัวที่สองที่ใหญ่ที่สุดคือในปี 1998 จุดประมาณการในปี 1999 เป็น Eco nomically ขนาดใหญ่ หนึ่งคะแนนเพิ่มในกรัม เท่ากับเพิ่มบทบัญญัติการบริหารเดียวที่เกี่ยวข้องกับค่าลด 11.4 เปอร์เซ็นต์อายุจุด ถ้าเราสมมติว่า จุดประมาณการในปี 1990 และปี 1999 เป็นอิสระแล้วความแตกต่างระหว่างทั้งสองประมาณการ ( 11.4 - 2.2 = 9.2 ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ