Physicochemical determinationThe ph

Physicochemical determination
The physicochemical properties of
banana juice and banana syrup were determined.
The pH of sample was measured using pH meter
(Cyberscan 500, Singapore). Titratable acidity was
determined by diluting 10 ml of juice or 10 g of
syrup with 40 and 75 ml water, respectively,
followed by titration against 0.1 N sodium
hydroxide until pH 8.3 was obtained. Moisture
content was determined by Electronic moisture
analyzer (Boeco, SM001, Germany) at 95°C.
Viscosity was measured using viscometer
(Brookfield, DV20, USA) with small sample
adapter and needle no.S27. Clarity and browning
index of juice were determined by measuring
%transmittance and absorbance at 670 and 420 nm, respectively using spectrophotometer (Jasco,
V-530, Japan). The commission internationale de
L’ Eclairage (CIE) system reference measures the
lightness, redness and greenness (L* a* b* value)
measured using tintometer (Lovibond, PFX195,
UK). Reducing sugar was analyzed by Somogyi-
Nelson’s solution (Zhu et al., 1992). Total phenolic
content was colorimetrically measured with Folin-
Cioculteu reagent (Singleton and Rossi, 1965)
whereas sugar content was determined by high
performance liquid chromatography (HPLC)
(Shimadzu, LC10A, Japan). The starch was
determined by iodine solution (Carrin et al., 2004).
Pectin was analyzed in form of galacturonic acid
using m-hydroxydiphenal method (Kintner and
van Buren, 1982). Polysaccharides and total sugar
were determined by the phenol-sulfuric acid
method (Saha and Brewer, 1994) and protein was
measured by Lowry’s method (Lowry et al., 1951).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนด physicochemicalคุณสมบัติ physicochemical ของน้ำกล้วยและน้ำเชื่อมกล้วยถูกกำหนดPH ของตัวอย่างที่วัดโดยใช้เครื่องวัดค่า pH(Cyberscan 500 สิงคโปร์) ถูกว่า titratableกำหนด โดย diluting 10 ml ของน้ำ หรือ 10 กรัมของน้ำเชื่อมน้ำ 40 และ 75 ml ตามลำดับตาม ด้วยการไทเทรตกับ 0.1 N โซเดียมไฮดรอกไซด์จนกว่าค่า pH 8.3 กล่าว ความชื้นเนื้อหาที่ถูกกำหนด โดยความชื้นอิเล็กทรอนิกส์วิเคราะห์ (Boeco, SM001 เยอรมนี) ที่ 95 องศาเซลเซียสความหนืดที่วัดใช้ viscometer(Brookfield, DV20 สหรัฐอเมริกา) กับตัวอย่างขนาดเล็กอะแดปเตอร์และเข็มไม่S27 ความชัดเจนและ browningดัชนีของน้ำได้ตามวัด% transmittance และ absorbance ที่ 420 และ 670 นาโนเมตร ตามลำดับโดยใช้เครื่องทดสอบกรดด่าง (JascoV-530 ญี่ปุ่น) เด internationale ค่าคอมมิชชันวัด L' Eclairage (CIE) ระบบอ้างอิงสว่าง แดง และ greenness (L * มี * ค่า b *)วัดโดยใช้ tintometer (Lovibond, PFX195สหราชอาณาจักร) ลดน้ำตาลถูกวิเคราะห์ โดย Somogyi-โซลูชันของเนลสัน (Zhu et al., 1992) ฟีนอรวมเนื้อหาที่ถูกวัดกับ Folin - colorimetricallyCioculteu รีเอเจนต์ (เดี่ยวและ Rossi, 1965)ในขณะที่เนื้อหาน้ำตาลไม่ขึ้นสูงประสิทธิภาพของเหลว chromatography (HPLC)(Shimadzu, LC10A ญี่ปุ่น) แป้งถูกกำหนด โดยโซลูชันไอโอดีน (Carrin et al., 2004)เพกทินที่วิเคราะห์ในรูปแบบของกรด galacturonicโดยใช้วิธี m hydroxydiphenal (Kintner และvan Buren, 1982) Polysaccharides และน้ำตาลทั้งหมดถูกกำหนด โดยกรดกำมะถันวางวิธี (บริษัทสหและ Brewer, 1994) และโปรตีนวัด โดยวิธีของ Lowry (Lowry et al., 1951)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกำหนดคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของวัสดุ

น้ำกล้วยหอมและกล้วยเชื่อมเป็น .
pH ของตัวอย่างถูกวัดโดยใช้เครื่องวัด
( cyberscan 500 , สิงคโปร์ ) ไตเตรตกรดคือ
กำหนดโดยเจือจาง 10 มิลลิลิตรของน้ำหรือ 10 กรัม 40 และ 75 มล. น้ำเชื่อม

น้ำ ตามลำดับ ตามด้วยการไทเทรต 0.1 N กับโซเดียม
โซดาไฟจน pH 8.3 ได้ . ความชื้น
เนื้อหาที่ถูกกำหนดโดยเครื่องวิเคราะห์ความชื้น
อิเล็กทรอนิกส์ ( boeco sm001 , Germany ) ที่ 95 องศา ความหนืดการวัด Mesh

( Brookfield , dv20 , USA ) กับอะแดปเตอร์ตัวอย่าง
ขนาดเล็กและเข็ม no.s27 . ความชัดเจนและการเกิดสีน้ำตาล
ดัชนีน้ำถูกกำหนดโดยการวัด
% การส่งผ่านและการดูดกลืนแสงที่ 670 และ 420 นาโนเมตรโดยใช้ Spectrophotometer ( jasco
v-530 , ญี่ปุ่น )คณะกรรมการความเป็นสากล de l '
eclairage ( CIE ) วัด
ความสว่างระบบอ้างอิง , สีแดงและเขียว ( L * a * b * ค่า )
tintometer ( วัดโดยใช้ lovibond pfx195
, , UK ) ลดน้ำตาล วิเคราะห์ข้อมูลโดย somogyi -
เนลสัน โซลูชั่น ( Zhu et al . , 1992 ) รวม colorimetrically วัดด้วยปริมาณฟีนอลิก
-
folin cioculteu Reagent ( Singleton และรอสซี่ , 1965 )
ในขณะที่ปริมาณน้ำตาลถูกกำหนดโดยวิธีโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูง ( HPLC )

( Shimadzu lc10a , ญี่ปุ่น ) แป้งคือ
กำหนดโดยไอโอดีนโซลูชั่น ( carrin et al . , 2004 ) .
เพคตินถูกวิเคราะห์ในรูปแบบของกรดกาแลค
โดยใช้วิธี m-hydroxydiphenal ( คินต์เนอร์และ
แวนบิวเรน , 1982 ) พอลิแซกคาไรด์และ
น้ำตาลทั้งหมดถูกกำหนดโดยกรดฟีนอล
( และวิธีสห บรูเวอร์1994 ) และโปรตีนของโลว์รีย์
วัดโดยวิธีโลว์รี et al . , 1951 )