I remember the experience of houses

I remember the experience of houses, village, cities, and landscapes, about which I now say they lent me an impression of beauty. Did these situations also seem beautiful to me at the time? I think so, but I’m not quite sure. The impression came first, I suppose, and reflection followed. And I know that certain things were not invested with beauty that others have experienced. I assimilate the impression it has made on them if I am able to create an image in my mind of the beauty others tell me about. Beauty always appears to me in setting, in clearly delimited pieces of reality, object-like or in the manner of a still life or like a self-contained scene, composed to perfection without the least trace of effort or artificiality. Everything is as it should be ; everything is in its place. Nothing jars, no overstated arrangement, no meaning. The experience is unintentional. What I see is the thing itself. It captivates me. The picture that I see has the effect of a composition that appears extremely natural to me and at the same time extremely artful in its naturalness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมจำได้ว่า ประสบการณ์ของบ้าน หมู่บ้าน เมือง เครื่อง ชง ที่ฉันตอนนี้ว่า จะยืมเงินผมประทับใจความสวยงาม ไม่สถานการณ์เหล่านี้ยังดูสวยงามให้ฉันเวลา ฉันคิดอย่างนั้น แต่ฉันไม่แน่ใจว่า ความประทับใจมาก่อน ฉันคิดว่า และสะท้อนตาม และฉันรู้ว่า สิ่งบางอย่างไม่ได้ลงทุนกับความงามที่ผู้มีประสบการณ์ ฉันสะท้อนความประทับใจที่ได้ทำนั้นถ้าฉันสามารถสร้างภาพในใจของฉันของความงามอื่น ๆ บอกถึงการ ความงามเสมอแล้วฉันตั้ง ชิ้นคั่นอย่างชัดเจนของความเป็นจริง เหมือนวัตถุ หรือ ในลักษณะ ของการนำเสนอภาพนิ่ง หรือ เช่น ฉากที่อยู่ในตัวเอง ประกอบด้วยความสมบูรณ์แบบโดยไม่มีการติดตามอย่างน้อยความพยายามหรือ artificiality ทุกสิ่งควรมี ทุกอย่างอยู่ในความ ไม่มีอะไรไห ไม่จัดการ overstated ความหมายไม่ ประสบการณ์ได้ตั้งใจ สิ่งที่ฉันเห็นเป็นสิ่งตัวเอง มัน captivates ฉัน ภาพที่เห็นมีผลขององค์ประกอบที่ธรรมชาติมาก กับผม และ ในเวลาเดียวกันอย่างมากในการ naturalness

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมจำได้ว่าประสบการณ์ของบ้านที่หมู่บ้านเมืองและภูมิทัศน์เกี่ยวกับการที่ตอนนี้ผมบอกว่าพวกเขายืมฉันประทับใจของความงาม ไม่สถานการณ์เหล่านี้ก็ดูเหมือนสวยงามให้ฉันได้ตลอดเวลาหรือไม่ ผมคิดอย่างนั้น แต่ผมไม่แน่ใจว่า ประทับใจมาก่อนผมคิดและสะท้อนตาม และฉันรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ได้ลงทุนกับความงามที่คนอื่น ๆ ได้มีประสบการณ์ ฉันดูดซึมความประทับใจที่ได้ทำกับพวกเขาถ้าฉันสามารถที่จะสร้างภาพในใจของฉันของคนอื่น ๆ ความงามบอกฉันเกี่ยวกับ ความงามก็จะปรากฏขึ้นมาให้ฉันในการตั้งค่าในชิ้นส่วนที่คั่นไว้อย่างชัดเจนของความเป็นจริงวัตถุเหมือนหรือในลักษณะของการมีชีวิตที่ยังคงหรือชอบฉากที่อยู่ในตัวเองประกอบด้วยเพื่อความสมบูรณ์แบบโดยไม่ต้องร่องรอยของความพยายามที่น้อยหรือยศ ทุกอย่างเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น; ทุกอย่างอยู่ในสถานที่ ไม่มีอะไรไหจัดคุยโวไม่มีไม่มีความหมาย ประสบการณ์เป็นโดยไม่ได้ตั้งใจ สิ่งที่ผมเห็นคือสิ่งที่ตัวเอง มัน captivates ฉัน ภาพที่ฉันเห็นมีผลกระทบขององค์ประกอบที่ปรากฏขึ้นตามธรรมชาติเป็นอย่างยิ่งที่ฉันและในเวลาเดียวกันเก่งมากในธรรมชาติของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

As people know.As people know.As people know.