Su Wan appeared to be grabbing at t

Su Wan appeared to be grabbing at the last straw that could save her life. Her cries were mournful and intense: “I am innocent! I have been wrongly accused! It’s Su Luo. It’s Su Luo that slut who framed me! It is her who harmed me!’

With the light from the flames, her appearance was sinister and twisted. Her pair of eyes were scarlet red, filled with maliciousness and were very spiteful. She had a crazy expression like a mentally deranged fool. Her condition was terrifying like a lunatic.

In a short while, Captain Li’s original feelings of pity dropped by more than half. He calmly said. “Third Miss rest assured, the general will use his own wise judgement.”

Captain Li held Su Wan who was tightly wrapped with his cloak, with a complex expression on his face, as he left with her.

“Deal with this!” Captain Li left only these three words.

People could only see the swords in the soldier’s hands swing down. Slice after slice appeared on the black-clothed person’s body. Fresh blood sprayed out wildly, continuously spraying out…

Soon, his corpse was kicked into the raging fire and afterwards, was cremated into black smoke.

As if he had never existed before.

Captain Li’s troops followed behind him and also filed out.

Within a moment, everyone walked out, leaving behind a completely empty courtyard.

The same evening.

The night was pitch-black as ink.

Su Zian sat inside his study, the lamp flickered brightly, then darkened. It shined upon his hazy and fierce appearance, revealing a ruthless expression. His overcast mood was clearly indeterminable.

Madam Su came in, holding a bowl of lotus seed soup. Seeing Su Zian’s unstable mood and absent-minded appearance , she sighed.

The passing years seemed to have left no traces on her face.

“General, you haven’t eaten anything tonight. You should eat something at least.” Madam Su’s voice was gentle and sweet-sounding, very pleasant to listen to.

“Not eating, take it away.” Su Zian frowned and stubbornly refused.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Su Wan ปรากฏ จะโลภที่ฟางล่าสุดที่สามารถบันทึกชีวิตของเธอ เสียงร้องของเธอได้รุนแรง และ mournful: "ผมไม่รู้เรื่อง ฉันได้รับผิดกล่าวหาว่า ลู Su ได้ มันเป็น Su ลูที่ดอกทองที่กรอบฉัน ก็เธอเป็นคนทำลายฉัน!'ลักษณะของเธอถูกแสงจากเปลวไฟ อนาจาร และบิด เธอคู่ตามีสีแดงเลือดหมู เต็มไป ด้วย maliciousness และถูกมาก spiteful เธอมีนิพจน์ที่บ้าเหมือนคนโง่หนึ่ง สภาพเธอไม่น่ากลัวเหมือนคนเป็นบ้าในชั่วขณะ กัปตัน Li ความรู้สึกเดิมของสงสารลดลงกว่าครึ่ง เขากล่าวอย่างสงบ "สามพลาดมั่นใจ โดยทั่วไปจะใช้พิพากษาเขาเองฉลาด"Li กัปตันจัด Su Wan ที่แน่นถูกห่อ ด้วยเสื้อคลุมของเขา กับนิพจน์ที่ซับซ้อนบนใบหน้าของเขา เขาซ้ายกับเธอ"เรื่องนี้" Li กัปตันซ้ายเหล่านี้สามคำเท่านั้นท่านสามารถดูดาบในมือของทหารที่แกว่งลงเท่านั้น ชิ้นหลังจากชิ้นปรากฏบนร่างกายของนางดำคน เลือดสดฉีดพ่นออกมาอย่างต่อเนื่อง อย่างดุเดือดพ่นออก...เร็ว ๆ นี้ ศพของเขาถูกเตะเข้าไฟโกรธ และภายหลัง ถูกจริง ๆ แลวในควันดำว่าเขาไม่ได้มีอยู่ก่อนทหารกัปตัน Li ตามหลังเขา และยัง ยื่นออกมาภายในช่วง คนเดิน ทิ้งลานว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์คืนเดียวกันคืนไม่มิดเป็นหมึกSu Zian เสาร์ภายในศึกษา ไฟ flickered สว่างแล้ว มืดลง มัน shined เมื่อเขาปรากฏตัวมัว และรุนแรง เผยนิพจน์หิน อารมณ์ของเขาปกถูก indeterminable อย่างชัดเจนม่าย Su มาใน ถือชามซุปเมล็ดบัว เธอเห็น Su Zian อารมณ์ไม่เสถียรและลักษณะเคลิ้ม ๆ sighedปีผ่านที่ดูเหมือนจะ มีซ้ายไม่มีร่องรอยบนใบหน้า"ทั่วไป คุณยังไม่ได้กินอะไรคืนนี้ คุณควรรับประทานอย่างน้อย" เสียงม่าย Su เป็นอ่อนโยน และหวานหู ดีฟัง"ไม่กิน เอามันออกไป" Su Zian frowned และปฏิเสธหัวชนฝา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซู Wan ดูเหมือนจะโลภที่ฟางเส้นสุดท้ายที่สามารถช่วยชีวิตเธอ เสียงร้องของเธอกำลังเศร้าและรุนแรง "ผมบริสุทธิ์! ฉันได้รับการกล่าวหาอย่างผิด! มันซู Luo มันซู Luo ว่าดอกทอง Who Framed ฉัน! มันเป็นของเธอที่ทำร้ายฉัน! ' ด้วยแสงจากเปลวไฟลักษณะของเธอเป็นที่น่ากลัวและบิด คู่ของเธอของดวงตาเป็นสีแดงเข้มสีแดงที่เต็มไปด้วยความมุ่งร้ายและความอาฆาตแค้นมาก เธอมีการแสดงออกที่บ้าเหมือนคนโง่สติฟั่นเฟือน สภาพของเธอถูกน่ากลัวเหมือนคนบ้า. ในขณะที่ระยะสั้นความรู้สึกเดิมกัปตันหลี่สงสารลดลงกว่าครึ่ง เขากล่าวอย่างใจเย็น "สามนางสาวมั่นใจโดยทั่วไปจะใช้วิจารณญาณฉลาดของตัวเอง." กัปตันหลี่จัดขึ้น Su Wan ที่ถูกห่ออย่างแน่นหนากับเสื้อคลุมของเขาด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อนบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาทิ้งให้อยู่กับเธอ. "รับมือกับเรื่องนี้!" กัปตัน หลี่เหลือเพียงสามคำเหล่านี้. คนเดียวที่จะได้เห็นดาบในมือของทหารแกว่งลง หลังจากชิ้นชิ้นที่ปรากฏบนร่างกายคนดำสวมเสื้อของ เลือดสดพ่นออกมาอย่างรุนแรงอย่างต่อเนื่องการฉีดพ่นออกมา ... เร็ว ๆ นี้ศพของเขาถูกขับไล่ออกไปในไฟที่โหมกระหน่ำและหลังจากนั้นถูกเผาลงในควันดำ. ราวกับว่าเขาไม่เคยมีมาก่อน. ทหารกัปตันหลี่ตามหลังเขาและยังยื่นออก. ภายใน ช่วงเวลาที่ทุกคนเดินออกมาทิ้งไว้ข้างหลังลานว่างเปล่า. เย็นวันเดียวกัน. คืนเป็นสีดำสนิทเป็นหมึก. ซูเซียนนั่งอยู่ภายในการศึกษาของเขา, โคมไฟ flickered สดใสมืดแล้ว มันส่องบนลักษณะหมอกและรุนแรงของเขาเผยให้เห็นการแสดงออกที่ไร้ความปรานี อารมณ์ของเขามืดครึ้มเห็นได้ชัดว่าตัดสินใจไม่. มาดามซูมาถือชามซุปเมล็ดบัว เห็นอารมณ์ที่ไม่มั่นคงซูเซียนและลักษณะเหม่อลอยเธอถอนหายใจ. ปีที่ผ่านมาผ่านไปดูเหมือนจะได้ไม่ทิ้งร่องรอยบนใบหน้าของเธอ. "ทั่วไปคุณยังไม่ได้กินอะไรคืนนี้ คุณควรจะกินอะไรอย่างน้อย. "เสียงมาดามซูอ่อนโยนและหวานหูที่น่าพอใจมากที่จะฟัง. " ไม่กินเอามันออกไป. "ซูเซียนขมวดคิ้วและปฏิเสธหัวชนฝา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซูฮวานปรากฏเป็นโลภฟางเส้นสุดท้ายที่สามารถบันทึกชีวิตของเธอ เสียงร้องของเธอเศร้าโศกและรุนแรง : " ฉันเป็นผู้บริสุทธิ์นะ ผมถูกกล่าวหา มันซูหลอ . มันซู หลัวว่าดอกทองที่ใส่ร้ายฉัน มันเป็นเธอที่ทำร้ายฉัน 'ด้วยแสงจากเปลวไฟ รูปร่างของเธอก็น่ากลัวและบิด คู่ของเธอ ดวงตาสีแดงเลือดหมูที่เต็มไปด้วยความมุ่งร้าย และเป็นคนอาฆาต เธอมีสีหน้าบ้าเหมือนบ้าคลั่ง คนโง่ สภาพของเธอ มันน่ากลัว เหมือนคนบ้าในช่วงเวลาสั้นๆ ของผู้กองเดิม ความรู้สึกสงสารลดลงกว่าครึ่ง เขาอย่างใจเย็นว่า " สาม คุณจึงมั่นใจได้ว่า ท่านจะใช้วิจารณญาณปัญญาของเขาเอง "กัปตันลีซู วาน ผู้ซึ่งถูกจัดขึ้นแน่นห่อด้วยเสื้อคลุมของเขากับการแสดงออกที่ซับซ้อนบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาออกไปกับเธอ" จัดการกับมัน ! " ผู้กองหลี่ เหลือแค่สามคำนี้คนอาจจะเห็นดาบในมือของทหารสวิงลง ชิ้นหลังชิ้นที่ปรากฏบนร่างกายสีดำผ้าของคนเรา เลือดสดๆพุ่งออกมาอย่าง ต่อเนื่อง ฉีดออกมา . . . . . . .อีกไม่นาน ศพของเขาถูกเตะเข้าไปในกองไฟ และหลังจากนั้น ก็เผาให้เป็นควันดำราวกับว่าเขาไม่เคยมีตัวตนมาก่อนกองทหารของผู้กองเดินตามหลังเขา และยังยื่นออกมาในตอนนี้ ทุกคนก็เดินออกไปทิ้งไว้เพียงลานโล่งสุดๆเย็นวันเดียวกันกลางคืนมีสีดำเหมือนหมึกซู เซียนนั่งอยู่ข้างในการศึกษา ไฟ flickered สว่างแล้วมืด . มันส่องตามลักษณะเลือนลางและดุร้ายของเขา เผยให้เห็นสีหน้าเหี้ยม บรรยากาศมืดครึ้มของเขาอย่างชัดเจน ซึ่งหาค่าหาไม่ได้ .มาดาม ซู มาถือชามซุปเม็ดบัว เห็นซูเซียนไม่ปกติ อารมณ์และลักษณะเหม่อลอย เธอถอนใจผ่านปี ดูเหมือนจะไม่ทิ้งร่องรอยบนใบหน้าของเธอ" ท่านยังไม่ได้ทานอะไรเลย คืนนี้ คุณควรกินอย่างน้อย " เสียงคุณนายซูเป็นอ่อนโยนและหวานหูมาก น่าฟัง" ไม่กิน เอาไปเก็บ ซูเซียนขมวดคิ้ว และยืนกรานปฏิเสธ