Sanger sequencing is a method of DN

Sanger sequencing is a method of DNA sequencing based on the selective incorporation of chain-terminating dideoxynucleotides by DNA polymerase during in vitro DNA replication.[1][2] Developed by Frederick Sanger and colleagues in 1977, it was the most widely used sequencing method for approximately 25 years. More recently, Sanger sequencing has been supplanted by "Next-Gen" sequencing methods, especially for large-scale, automated genome analyses. However, the Sanger method remains in wide use, primarily for smaller-scale projects and for obtaining especially long contiguous DNA sequence reads (>500 nucleotides).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลำดับแซงเจอร์เป็นวิธีการของลำดับดีเอ็นเออยู่บนพื้นฐานของการรวมตัวเลือกของ dideoxynucleotides โซ่ยกเลิกโดยดีเอ็นเอโพลิเมอร์ระหว่างในหลอดทดลองจำลองดีเอ็นเอ. [1] [2] ที่พัฒนาโดยเฟรเดอริแซงเจอร์และเพื่อนร่วมงานในปี 1977 มันเป็นวิธีการเรียงลำดับใช้กันอย่างแพร่หลาย ประมาณ 25 ปี เมื่อเร็ว ๆ นี้ลำดับแซงเจอร์ได้รับการแทนที่ด้วย "Next-Gen" วิธีการจัดลำดับโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับขนาดใหญ่จีโนมอัตโนมัติวิเคราะห์ อย่างไรก็ตามวิธีการแซงเจอร์ยังคงอยู่ในการใช้งานกว้างมากที่สุดสำหรับโครงการขนาดเล็กใหญ่และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการได้รับลำดับดีเอ็นเอที่ต่อเนื่องกันนานอ่าน (> 500 นิวคลีโอ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แซงเจอร์ลำดับเป็นวิธีการของดีเอ็นเอลำดับตามการเลือกของห่วงโซ่สัญญาณ dideoxynucleotides โดยดีเอ็นเอพอลิเมอเรสในการจำลองตัวเองของดีเอ็นเอในหลอดทดลอง . [ 1 ] [ 2 ] พัฒนาโดยเฟรเดอริกแซงเกอร์และเพื่อนร่วมงานใน 1977 , มันเป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย อายุประมาณ 25 ปี เมื่อเร็วๆ นี้ ได้ถูกแทนที่โดย " แซงเจอร์ลำดับถัดไป gen " วิธีจัดลำดับโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับขนาดใหญ่ , การวิเคราะห์จีโนมแบบอัตโนมัติ อย่างไรก็ตาม วิธี แซงเกอร์ ยังคงอยู่ในการใช้งานกว้าง , เป็นหลักสำหรับโครงการขนาดเล็กและได้รับโดยเฉพาะอย่างยิ่งยาวติดกันดีเอ็นเอลำดับอ่าน ( > 500 นิวคลีโอไทด์ )