374Zoel Hutabarat and Marcelino Pan

374
Zoel Hutabarat and Marcelino Pandin / Procedia - Social and Behavioral Sciences 115 ( 2014 ) 373 – 377
1.
Background
Until Decem
ber 2012, Indonesia has 69,249 villages spread evenly across the archipelago. However, the growth
of villages throughout Indonesia is not as evenly village existence. According to the Chairman of the Association of
Disadvantaged District, Jayabaya Muly
adi, said as many as 32 thousand v
illages in Indonesia
in the category of left
behind. Indonesia Central Government c
ontinues to alleviate to catch up.
†
One way to improve the life and
economy of the village is to promote small and medium en
terprises (SMEs) in the village. In Indonesia, SMEs are
the backbone of the Indonesian economy. The number of
SMEs in Indonesia until 2011 to reach around 52 million.
‡
It accounts for 60% of GDP and holds 97% of the labor force. Although the quantity is very large and labor-
in
tensive, the share of national income is still about 57%. That figure is far less than its share of the conglomerates
that are small but very dominating Indonesian economy.
§
According to the number, both of the type of business
or
employment absorption, and the assumption that the
sector as a hero of the Indon
esian economy, the reality is th
e condition of the sector is
still worrying, laden issues. In
general, SMEs face two major problems, financial and non
financial (organizational ma
nagement). Which includes
financial issues in between, such as Urata’s finding
(2000) and several other experts, were inconsistencies
(mismatch) between the funds available and that can be accessed. In addition, there is no systematic approach to
funding; transaction costs are high, given the complexity
of the credit procedures take a lot of time but ultimately the
value of small loans disbursed; less access to formal sources of funding; high cost transaction for investment and
working capital is high, and man
y SMEs are not yet bankable.
That requires a container such as a cooperative, business incubators and other shapes that can accelerate the
growth of SMEs in Indonesia, particularly in poor villages. Form cooperatives in Indonesia are regulated by law so
as to make modifications in accordance
with the cooperative form of business area and there will be quite difficult
for SMEs. Will be more flexible when using this business incubators form. Business incubators are managed mostly
in developed countries. The success of a business incubator
in developed countries is not solely applicable in
developing countries such as Indonesia. It's become my main research question, the business incubator models are
suitable to be applied in th
e SME village. My research op
tions available in the villag
e due to the many natural
resources that can be commercialized but because of limited human and financial resources, it is becoming a barrier
for SMEs in the village to grow and ev
olve towards global business entity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

374
zoel และประ hutabarat Marcelino / procedia - สังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์ที่ 115 ( 2014 ) 373 – 377
1


จนพื้นหลังดีเซมเบอร์ 2012 อินโดนีเซียได้ 69249 หมู่บ้านกระจายไปทั่วหมู่เกาะ . อย่างไรก็ตาม การเจริญเติบโต
หมู่บ้านทั่วประเทศอินโดนีเซียไม่ได้มีอยู่ทั่วหมู่บ้าน ตามที่ประธานของสมาคม jayabaya muly

ผู้ด้อยโอกาสตำบล , โลกกล่าวว่าเท่าที่ 32 , 000 V

illages ในอินโดนีเซีย ในประเภทของซ้าย
ไว้เบื้องหลัง อินโดนีเซีย รัฐบาล C
ontinues บรรเทาตามทัน ภีษมะ

วิธีหนึ่งในการปรับปรุงชีวิตและ
เศรษฐกิจของหมู่บ้าน เพื่อส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ( SMEs )

terprises ในหมู่บ้าน ในอินโดนีเซียดังกล่าว
กระดูกสันหลังของเศรษฐกิจอินโดนีเซีย จํานวน
SMEs ในอินโดนีเซียจนถึง 2011 ถึงประมาณ 52 ล้านบาท ‡

มันบัญชีสำหรับ 60% ของ GDP และถือ 97% ของแรงงาน แม้ว่าปริมาณมีขนาดใหญ่มากและแรงงาน -

tensive ในส่วนแบ่ง ของรายได้ประชาชาติยังประมาณ 57 เปอร์เซ็นต์ รูปที่เป็นไกลน้อยกว่าหุ้นของกลุ่ม บริษัท ที่มีขนาดเล็ก แต่มาก


§ในอินโดนีเซีย เศรษฐกิจ ตามหมายเลขทั้งสองประเภทของธุรกิจ

การดูดซึมหรือการจ้างงาน และสันนิษฐานว่า
ภาคเป็นพระเอกของนดน
esian เศรษฐกิจ ในความเป็นจริง th
E สภาพของภาค
ยังกังวล , กลุ่มปัญหา ใน
ทั่วไป , SMEs หน้าสองปัญหาทางการเงินและไม่ใช่การเงิน ( nagement

องค์การ ) ซึ่งรวมถึง
ปัญหาทางการเงินระหว่าง เช่น ราตะ กำลังหา
( 2000 ) และผู้เชี่ยวชาญอื่นๆ ไม่สอดคล้องกัน
( ไม่ตรงกัน ) ระหว่างกองทุนที่มีอยู่และที่สามารถเข้าถึงได้ นอกจากนี้ มีเครื่องมือ

เงินทุน ; รายการค่าใช้จ่ายสูง ให้ความซับซ้อน
ของเครดิตขั้นตอน ใช้เวลามากของเวลา แต่ในที่สุด
คุณค่าของวิสาหกิจเบิกจ่ายเงินกู้ การเข้าถึงแหล่งเงินทุนน้อยอย่างเป็นทางการ ;รายการค่าใช้จ่ายสูงสำหรับการลงทุนและ
เงินทุนหมุนเวียนสูง และชาย
Y SMEs ไม่ได้ซึ่งเก็บเงินไว้ให้บางคน .
ที่ต้องใช้ภาชนะ เช่น สหกรณ์ , หน่วยบ่มเพาะธุรกิจและรูปร่างอื่น ๆที่สามารถเร่งการเจริญเติบโตของ SMEs
ในอินโดนีเซีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนบทยากจน รูปแบบสหกรณ์ในอินโดนีเซีย มีการควบคุมโดยกฎหมายเพื่อให้ปรับเปลี่ยนตาม

กับรูปแบบสหกรณ์ของพื้นที่ธุรกิจและจะมีค่อนข้างยาก
สำหรับ SMEs จะมีความยืดหยุ่นมากขึ้นเมื่อใช้หน่วยบ่มเพาะธุรกิจแบบฟอร์ม หน่วยบ่มเพาะธุรกิจมีการจัดการส่วนใหญ่
ในประเทศที่พัฒนา ความสำเร็จของศูนย์บ่มเพาะธุรกิจ
ในประเทศที่พัฒนาแล้วไม่ได้แต่เพียงผู้เดียวที่ใช้ในการพัฒนาประเทศ เช่น อินโดนีเซีย
. มันเป็นคำถามวิจัยหลักของฉันศูนย์บ่มเพาะธุรกิจรุ่นนี้เหมาะที่จะใช้ใน th

e SME ของหมู่บ้าน งานวิจัยของฉัน OP tions

E ที่มีอยู่ใน วิลเล็จ เนื่องจากทรัพยากรธรรมชาติ
มากมายที่สามารถจะขายแต่ของทรัพยากรมนุษย์และการเงิน จำกัด มันเป็นสิ่งกีดขวาง
สำหรับ SMEs ในบ้านที่จะเติบโตและ olve EV
ที่มีต่อองค์กรธุรกิจทั่วโลก