Once on a dark winter's day, when t

Once on a dark winter's day, when the yellow fog hung so thick and heavy in the streets of London that the lamps were lighted and the shop windows blazed with gas as they do at night, an odd-looking little girl sat in a cab with her father and was driven rather slowly through the big thoroughfares.

She sat with her feet tucked under her, and leaned against her father, who held her in his arm, as she stared out of the window at the passing people with a queer old-fashioned thoughtfulness in her big eyes.

She was such a little girl that one did not expect to see such a look on her small face. It would have been an old look for a child of twelve, and Sara Crewe was only seven. The fact was, however, that she was always dreaming and thinking odd things and could not herself remember any time when she had not been thinking things about grown-up people and the world they belonged to. She felt as if she had lived a long, long time.

At this moment she was remembering the voyage she had just made from Bombay with her father, Captain Crewe. She was thinking of the big ship, of the Lascars passing silently to and fro on it, of the children playing about on the hot deck, and of some young officers' wives who used to try to make her talk to them and laugh at the things she said.

Principally, she was thinking of what a queer thing it was that at one time one was in India in the blazing sun, and then in the middle of the ocean, and then driving in a strange vehicle through strange streets where the day was as dark as the night. She found this so puzzling that she moved closer to her father.

"Papa," she said in a low, mysterious little voice which was almost a whisper, "papa."

"What is it, darling?" Captain Crewe answered, holding her closer and looking down into her face. "What is Sara thinking of?"

"Is this the place?" Sara whispered, cuddling still closer to him. "Is it, papa?"

"Yes, little Sara, it is. We have reached it at last." And though she was only seven years old, she knew that he felt sad when he said it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งเดียวในฤดูหนาวมืดวัน เมื่อหมอกสีเหลืองแขวนเพื่อให้หนา และหนักในลอนดอนที่โคมไฟมีไฟส่องสว่าง และหน้าต่างร้านแผดเผา ด้วยก๊าซทำในเวลากลางคืน สาว odd-looking ที่นั่งอยู่ในห้องกับพ่อของเธอ และได้ขับค่อนข้างช้าผ่านสายใหญ่เธอนั่งกับเท้าของเธออยู่ภายใต้ของเธอ และพิงกับพ่อของเธอ ที่จับเธอในแขนของเขา ขณะที่เธอเริ่มจากหน้าต่างที่คนผ่าน ด้วยการมอบช่วงไมแปลก ๆ ในสายตาของเธอใหญ่เธอเช่นสาวน้อยว่า หนึ่งไม่ได้หวังที่จะดูเช่นดูใบหน้าของเธอเล็ก ก็จะได้รับมีลักษณะเก่าสำหรับเด็กของ twelve และครีวีซาร่าเจ็ดเท่านั้น ความจริงนั้น อย่างไรก็ตาม ว่า ตัวเองไม่สามารถจำเวลาใด ๆ เมื่อเธอไม่เคยคิดสิ่ง grown-up คนและโลกที่พวกเขาอยู่กับเธอเสมอฝัน และคิดสิ่งที่แปลก และ เธอรู้สึกว่าเธอได้อาศัยอยู่เป็นเวลานาน ยาวนานตอนนี้เธอถูกจดจำการเดินทาง เธอได้เพียงได้จากบอมเบย์กับพ่อของเธอ ครีวีกัปตัน เธอมีความคิด ของเรือใหญ่ Lascars ช่วยเงียบ ๆ ดิก ๆ บน เด็กเล่นบนดาดฟ้าร้อนเกี่ยวกับ และภรรยาของเจ้าหนุ่มบางผู้ใช้พยายามที่จะทำให้เธอพูดคุยกับพวกเขา และหัวเราะในสิ่งที่เธอกล่าวว่าหลัก เธอคิดว่า สิ่งที่แปลก ๆ มันเป็นว่า ทีคนในอินเดีย ในดวงอาทิตย์ที่เห็นได้ชัด และ กลางทะเล และขับรถแล้ว ในรถแปลกผ่านถนนแปลกที่วันมีสีเข้มที่คืน เธอพบนี้จึงทำให้งงว่า เธอย้ายใกล้ชิดกับพ่อของเธอ"ปาป้า เธอกล่าวในต่ำ ลึกลับเสียงน้อยซึ่งเกือบจะเป็น whisper "ปาป้า""มันคืออะไร ดาร์ลิ่งหรือไม่" กัปตันครีวีตอบ จับเธอใกล้ชิด และมองลงไปยังใบหน้าของเธอ "ซาร่าคืออะไรคิด? ""นี่" ซาร่าเกมส์ cuddling ยังคงใกล้ชิดกับเขา "เป็น ปาป้าไหม""ใช่ ซาร่าน้อย ได้ เรามีแล้วก็ในที่สุด" และแม้ว่าเธออายุเพียงเจ็ดปี เธอรู้ว่า เขารู้สึกเศร้าเมื่อเขากล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อในวันที่ฤดูหนาวมืดเมื่อหมอกสีเหลืองแขวนเพื่อให้หนาและหนักในถนนของกรุงลอนดอนว่าโคมไฟที่ถูกจุดและหน้าต่างร้านประกายด้วยก๊าซที่พวกเขาทำในเวลากลางคืนเป็นสาวน้อยแปลกมองนั่งอยู่ในรถด้วย พ่อและถูกผลักดันค่อนข้างช้าผ่านสัญจรใหญ่ของเธอ. เธอนั่งอยู่กับเท้าของเธอซุกใต้ของเธอและพิงพ่อของเธอซึ่งจัดขึ้นของเธอในแขนของเขาขณะที่เธอจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างที่มีคนผ่านเกย์ old- ความคิดที่ล้าสมัยในสายตาใหญ่ของเธอ. เธอเป็นคนดังกล่าวเป็นสาวน้อยคนหนึ่งที่ไม่ได้คาดหวังที่จะเห็นเช่นลักษณะบนใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอ ก็จะได้รับรูปลักษณ์เดิมสำหรับเด็กสิบสองและซาร่าครูเป็นเพียงเจ็ด ความจริงเป็นอย่างไรที่เธอมักจะฝันและคิดว่าสิ่งที่แปลกและไม่สามารถจำได้ว่าตัวเองได้ตลอดเวลาเมื่อเธอไม่เคยคิดว่าสิ่งที่เกี่ยวกับคนที่โตขึ้นและโลกที่พวกเขาเป็น เธอรู้สึกราวกับว่าเธอยังมีชีวิตอยู่นานเป็นเวลานาน. ตอนนี้เธอได้รับการจดจำการเดินทางที่เธอได้ทำเพียงจากบอมเบย์กับพ่อของเธอกัปตันครู เธอเป็นคนที่ความคิดของเรือขนาดใหญ่ของลาสคาร์ผ่านเงียบเทียวไปเทียวมาที่มันของเด็กเล่นเกี่ยวกับบนดาดฟ้าร้อนและของนายทหารหนุ่มบางภรรยา 'ที่ใช้ในการพยายามที่จะทำให้เธอพูดคุยกับพวกเขาและหัวเราะเยาะ สิ่งที่เธอบอกว่า. หลักการเธอคิดในสิ่งที่เป็นสิ่งที่แปลกก็คือการที่ครั้งหนึ่งเป็นหนึ่งในประเทศอินเดียในดวงอาทิตย์ที่เห็นได้ชัดและจากนั้นในช่วงกลางของมหาสมุทรและจากนั้นขับรถในรถแปลก ๆ ผ่านถนนแปลกที่ วันที่มืดที่สุดเท่าที่เป็นเวลากลางคืน เธอก็พบว่านี้เพื่อทำให้งงว่าเธอย้ายไปอยู่ใกล้ชิดกับพ่อของเธอ. "พ่อ" เธอกล่าวในระดับต่ำ, เสียงเล็ก ๆ ที่ลึกลับซึ่งเป็นเกือบกระซิบ "พ่อ." "มันคืออะไรคะ?" กัปตันครูตอบถือของเธออย่างใกล้ชิดและมองลงไปที่ใบหน้าของเธอ "สิ่งที่ซาร่าคิด?" "นี่คือสถานที่ได้หรือไม่" ซาร่ากระซิบกอดยังคงใกล้ชิดกับเขา "มันคือพ่อ?" "ใช่ซาร่าเล็ก ๆ น้อย ๆ มันเป็น. เราได้มาถึงที่สุดท้ายมัน." และแม้ว่าเธอเป็นเพียงเจ็ดขวบเธอรู้ว่าเขารู้สึกเศร้าเมื่อเขาบอกว่ามัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฤดูหนาวมืดของวัน เมื่อหมอกสีเหลืองแขวนหนาและหนักในถนนของกรุงลอนดอนว่า โคมไฟส่องสว่าง และร้านหน้าต่างเจิดจ้าด้วยแก๊สในขณะที่พวกเขาทำตอนกลางคืน แปลกมองสาวน้อยนั่งอยู่ในรถกับพ่อ และถูกขับค่อนข้างช้า ผ่านสายใหญ่

เธอนั่งลงกับเท้าของเธอซุกใต้ของเธอและพิงกับพ่อของเธอ คนที่อุ้มเธอไว้ในแขนของเขาเธอจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างที่ผ่านคนที่มีความเกรงใจเชยพิลึกในสายตาของเธอใหญ่

เธอช่างเป็นสาวน้อยที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น เช่น ดูใบหน้าเล็กๆของเธอ มันคงจะดูเป็นเด็กอายุสิบสองและ Sara Crewe เป็นเพียงเจ็ด ความจริง คือ อย่างไรก็ตามที่เธอมักฝันและคิดสิ่งที่แปลกและไม่ได้ตัวเองจำเวลาใด ๆเมื่อเธอได้สิ่งที่คิดเกี่ยวกับผู้ใหญ่และโลกมันเป็นของ . เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ นานแสนนาน

ตอนนี้เธอนึกถึงการเดินทางที่เพิ่งทำจากบอมเบย์ กับพ่อของเธอ , กัปตัน Crewe . เธอกำลังคิดของเรือใหญ่ของ lascars ผ่านไปอย่างเงียบ ๆ ไปๆมาๆมัน ของเด็กเล่น เกี่ยวกับ บนดาดฟ้าร้อน และบางส่วนยังเจ้าหน้าที่ของภรรยาที่เคยพยายามทำให้เธอคุยกับพวกเขา และหัวเราะกับสิ่งที่เธอพูด

พละ เธอกำลังคิดถึงอะไรเป็นสิ่งประหลาดมันในเวลาหนึ่งหนึ่งในอินเดียในดวงอาทิตย์สว่าง แล้วในกลางมหาสมุทรแล้วขับตามรถแปลกแปลก ผ่านถนนที่เป็นวันที่มืดตอนกลางคืน เธอพบมันแล้วงงว่าเธอย้ายใกล้ชิดกับพ่อของเธอ

" พ่อ " เธอกล่าวในต่ำลึกลับเสียงเล็ก ซึ่งก็เกือบจะเป็นกระซิบ " พ่อ "

" มันคืออะไรนะ ? กัปตัน Crewe ตอบ กอดเธอไว้ใกล้ๆ และมองลงไปที่ใบหน้าของเธอ " อะไรคือซาร่าคิด ?

" นี้คือที่ไหน ? ซาร่ากระซิบ กอดกันยังใกล้ชิดกับเขา . " นี่ ป๊ะป๋า ?

" ใช่ ซาร่า มันเป็น เราถึงได้ในที่สุด และแม้ว่าเธออายุเพียงเจ็ดขวบ เขารู้ว่าเขารู้สึกเศร้าเมื่อเขากล่าวว่า .