The difference between a leader and

The difference between a leader and a manager is exemplified in an article by Sharon M.
D’Orsie (2004) about a public health pioneer, Dr. Alice Hamilton. As a doctor, Dr. Hamilton
worked endlessly to stamp out industrial diseases and better the worker conditions. As a leader, she
set direction for the industrial toxicology field of the medical industry and inspired further research
and change. The article explains the difference between Dr. Hamilton’s actions and those of what a
manager does, mainly planning, budgeting, staffing, and controlling. In essence, through her
example, she inspired others to follow her objective and involved (engaged) others to achieve successes when there were few regulations or industry controls. Dr. Hamilton’s case shows that
sometimes managers have to decide whether to manage or lead, depending on the circumstances,
thus they may have to adjust their leadership style. Dr. Hamilton’s competence and thirst for doing
the right thing helped her combine management (align people) and leadership (accomplish her
vision) characteristics to reach her objective to make workplaces safer. Thus, as Young and
Dulewicz (2008) mention in their study regarding leadership and management in the British Royal
Navy, sometimes leadership style and management functions overlap. Moreover, since the new 21st
century leader and manager must be both a leader and manager, effective performance is standard
for both. The four common factors which both leaders and followers must achieve include
conceptualizing what needs to be accomplished, aligning employees and organizational assets, being
active in the organization (engaged), and empowering/motivating employees to succeed.
Additionally, the best performance factor for both leader and manager is being able to use one’s
abilities to their fullest, in whichever role the individual encounters (Young & Dulewicz, 2008).
Leaders and managers both develop their own leadership styles and techniques primarily through
trial and error, and this development is refined throughout their careers and lives. In sum, there is
definitely a distinction between leading and managing, and as Mintzberg (2009) speculates, “One
does the right things, copes with change; the other does things right, copes with complexity” (p. 8).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างระหว่างผู้นำและผู้จัดการเป็นตัวอย่างในบทความ โดยชารอน MD'Orsie (2004) เกี่ยวกับสาธารณสุขผู้บุกเบิก ดร.อลิซแฮมิลตัน เป็นแพทย์ ดร.แฮมิลตันทำงานไม่รู้จบเพื่อแสตมป์ออกอุตสาหกรรมโรคและเงื่อนไขของผู้ปฏิบัติงานดีขึ้น เป็นผู้นำ เธอตั้งค่าทิศทางสำหรับเขตข้อมูลพิษวิทยาอุตสาหกรรมของอุตสาหกรรมการแพทย์และการวิจัยเพิ่มเติมแรงบันดาลใจและการเปลี่ยนแปลง บทความอธิบายความแตกต่างระหว่างการดำเนินการของดร.แฮมิลตันและของสิ่งไม่จัดการ หลักการวางแผน งบประมาณ พนักงาน และการควบคุม ในสาระสำคัญ ผ่านเธอตัวอย่าง เธอเป็นแรงบันดาลใจเพื่อวัตถุประสงค์ของเธอ และที่เกี่ยวข้อง (หมั้น) อื่น ๆ เพื่อให้บรรลุความสำเร็จเมื่อมีการบังคับหรือควบคุมอุตสาหกรรมไม่กี่ กรณีดร.แฮมิลตันแสดงให้เห็นว่าบางครั้งผู้บริหารต้องตัดสินใจว่า จะจัดการ หรือนำ ไป ในบางสถานการณ์ดังนั้น พวกเขาอาจต้องปรับแบบภาวะผู้นำของพวกเขา ความสามารถของดร.แฮมิลตันและกระหายทำสิ่งถูกต้องช่วยให้เธอรวมการจัดการ (ผู้จัด) และเป็นผู้นำ (ทำเธอลักษณะวิสัยทัศน์) ถึงวัตถุประสงค์ของเธอจะทำให้สถานที่ทำงานปลอดภัย ดังนั้น เป็นเยาวชน และพูดถึง Dulewicz (2008) ในการศึกษาเกี่ยวกับภาวะผู้นำและการจัดการในบริติชราชกองทัพเรือ บางครั้งผู้นำสไตล์และการจัดการฟังก์ชันซ้อนทับกัน นอกจากนี้ ตั้งแต่ 21 ใหม่ศตวรรษเป็นผู้นำและผู้จัดการต้องเป็นทั้งผู้นำและผู้จัดการ ประสิทธิภาพที่เป็นมาตรฐานทั้งนี้ รวมถึงปัจจัยทั่วไปสี่ที่ผู้นำและผู้ติดตามต้องบรรลุconceptualizing สิ่งที่ต้องทำได้ การจัดตำแหน่งพนักงานและสินทรัพย์ขององค์กร การใช้งานในองค์กร (หมั้น), และการกระจายอำนาจ/จูงใจพนักงานให้ประสบความสำเร็จนอกจากนี้ ตัวคูณประสิทธิภาพที่ดีที่สุดสำหรับผู้นำและจัดการเป็นความสามารถในการใช้ของความสามารถของพวกเขาเต็มที่ ในบทบาทใดบุคคลพบ (หนุ่มและ Dulewicz, 2008)ผู้นำและผู้จัดการทั้งพัฒนาตนเองเป็นผู้นำและเทคนิคผ่านเป็นหลักทดลองและข้อผิดพลาด และพัฒนานี้ได้กลั่นตลอดอาชีพและชีวิต ในผลรวม มีแน่นอนความแตกต่าง ระหว่างผู้นำและการจัดการ และ Mintzberg (2009) speculates "หนึ่งไม่สิ่งถูกต้อง copes เปลี่ยนแปลง อื่น ๆ ไม่สิ่งที่ถูกต้อง copes มีความซับซ้อน" (หนา 8)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างระหว่างผู้นำและผู้จัดการเป็นตัวอย่างในบทความโดยชารอนเอ็ม
D'Orsie (2004) เกี่ยวกับการเป็นผู้บุกเบิกด้านสาธารณสุขดร. อลิซแฮมิลตัน ในฐานะที่เป็นแพทย์ดร. แฮมิลตัน
ทำงานอย่างไม่มีที่สิ้นสุดที่จะประทับตราออกอุตสาหกรรมโรคและดีกว่าเงื่อนไขของผู้ปฏิบัติงาน ในฐานะผู้นำที่เธอ
กำหนดทิศทางสำหรับเขตข้อมูลพิษวิทยาของอุตสาหกรรมการแพทย์และแรงบันดาลใจในการวิจัยต่อไป
และการเปลี่ยนแปลง บทความอธิบายความแตกต่างระหว่างการกระทำของดร. แฮมิลตันและบรรดาสิ่งที่
ผู้จัดการไม่ส่วนใหญ่วางแผนงบประมาณบุคลากรและการควบคุม ในสาระสำคัญของเธอผ่าน
ตัวอย่างเช่นเธอเป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่นทำตามวัตถุประสงค์และมีส่วนร่วม (ร่วม) อื่น ๆ ของเธอเพื่อให้บรรลุความสำเร็จเมื่อมีกฎระเบียบน้อยหรือควบคุมอุตสาหกรรม กรณีที่ดร. แฮมิลตันแสดงให้เห็นว่า
บางครั้งผู้จัดการต้องตัดสินใจว่าจะจัดการหรือนำไปขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่
ทำให้พวกเขาอาจจะต้องปรับรูปแบบผู้นำของพวกเขา ความสามารถดร. แฮมิลตันและความกระหายสำหรับการทำ
สิ่งที่ถูกต้องช่วยให้เธอรวมการจัดการ (จัดคน) และความเป็นผู้นำ (สำเร็จของเธอ
วิสัยทัศน์) ลักษณะที่จะบรรลุวัตถุประสงค์ของเธอเพื่อให้สถานที่ทำงานที่ปลอดภัย ดังนั้นที่คนหนุ่มสาวและ
Dulewicz (2008) กล่าวถึงในการศึกษาของพวกเขาเกี่ยวกับความเป็นผู้นำและการจัดการในราชวงศ์อังกฤษ
น้ำเงินบางครั้งลักษณะความเป็นผู้นำและการจัดการฟังก์ชั่นที่ทับซ้อนกัน นอกจากนี้ตั้งแต่วันที่ 21 ใหม่
ผู้นำศตวรรษและผู้จัดการจะต้องเป็นทั้งผู้นำและผู้จัดการประสิทธิภาพการทำงานที่มีประสิทธิภาพเป็นมาตรฐาน
สำหรับทั้ง สี่ปัจจัยร่วมกันซึ่งทั้งผู้นำและผู้ตามต้องบรรลุรวมถึง
กรอบความคิดสิ่งที่จะต้องประสบความสำเร็จการจัดตำแหน่งพนักงานและสินทรัพย์ขององค์กรเป็น
ที่ใช้งานในองค์กร (ร่วม) และเพิ่มขีดความสามารถ / สร้างแรงจูงใจให้พนักงานที่จะประสบความสำเร็จ.
นอกจากนี้ปัจจัยที่มีประสิทธิภาพดีที่สุดสำหรับทั้ง ผู้นำและผู้จัดการคือความสามารถในการใช้งานหนึ่งของ
ความสามารถอย่างเต็มที่ของพวกเขาใดในบทบาทการเผชิญหน้าของแต่ละบุคคล (Young & Dulewicz 2008).
ผู้นำและผู้จัดการทั้งการพัฒนารูปแบบการเป็นผู้นำของตัวเองและเทคนิคส่วนใหญ่ผ่าน
การทดลองและข้อผิดพลาดและการพัฒนานี้คือการกลั่น ตลอดอาชีพและชีวิตของพวกเขา โดยสรุปมี
แน่นอนความแตกต่างระหว่างชั้นนำและการจัดการและเป็น Mintzberg (2009) ผลตอบแทน "หนึ่ง
ไม่สิ่งที่ถูกต้อง copes กับการเปลี่ยนแปลง อื่น ๆ ไม่สิ่งที่ถูกต้อง copes กับความซับซ้อน "(พี. 8)