In the course of billions of years

In the course of billions of years continents break up, drift apart, and are pushed back together again. The cores of continents are, however, geologically extremely stable and have survived up to 3.8 billions of years. These cores that are called cratons are the oldest known geological features of our planet. It was assumed that the cratons are stable because of their especially solid structure due to relatively low temperatures compared to the surrounding mantle. Now researchers have discovered that the craton below the North American continent is extremely deformed: its root is shifted relative to the center of the craton by 850 kilometers towards the west-southwest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในหลักสูตรการพันปี ทวีปสลาย ดริฟท์กัน และผลักกลับไปกันอีก แกนของทวีป ไร geologically อย่างมั่นคง และมีชีวิตรอดถึง 3.8 พันล้านปี แกนเหล่านี้ที่เรียกว่า cratons มีลักษณะรู้จักธรณีวิทยาเก่าแก่ที่สุดของดาวเคราะห์ของเรา มีสมมติว่า cratons ที่มีเสถียรภาพของโครงสร้างที่แข็งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากอุณหภูมิค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับหิ้งรอบ ตอนนี้นักวิจัยได้ค้นพบว่า craton ใต้ทวีปอเมริกาเหนือมากพิการ: รากของมันจะเปลี่ยนสัมพันธ์แห่ง craton ที่ โดย 850 กิโลเมตรต่อ west-southwest

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในหลักสูตรของหลายพันล้านปีทวีปเลิกที่แยกจากกันและจะผลักดันให้กลับมารวมกันอีกครั้ง แกนของทวีปมี แต่ธรณีวิทยามากที่มั่นคงและมีชีวิตรอดได้ถึง 3.8 พันล้านปี แกนเหล่านี้ที่เรียก cratons เป็นลักษณะทางธรณีวิทยาที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกันของดาวเคราะห์ของเรา สันนิษฐานว่า cratons มีความเสถียรเพราะโครงสร้างที่แข็งแกร่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งของพวกเขาเนื่องจากอุณหภูมิที่ค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับเสื้อคลุมโดยรอบ ตอนนี้นักวิจัยได้ค้นพบว่าด้านล่าง craton ทวีปอเมริกาเหนือเป็นพิการมาก: รากของมันจะเปลี่ยนเทียบกับศูนย์กลางของ craton โดย 850 กิโลเมตรไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในหลักสูตรของพันล้านของทวีปปีเลิกกัน แยกกัน และผลักกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง แกนของทวีป อย่างไรก็ตาม geologically มากมั่นคงและอยู่รอดได้ถึง 3.8 พันล้านปี แกนเหล่านี้จะเรียกว่า cratons เป็นที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักคุณสมบัติทางธรณีวิทยาของดาวเคราะห์ของเรามันถูกสันนิษฐานว่า cratons มั่นคงเพราะโครงสร้างแข็งโดยเฉพาะ เนื่องจากมีอุณหภูมิค่อนข้างต่ำ เมื่อเทียบกับการปกคลุมโดยรอบ ขณะนี้นักวิจัยได้พบว่า craton ด้านล่างทวีปอเมริกาเหนือแสนบิดเบี้ยว : รากของมันจะเปลี่ยนเทียบกับศูนย์ของ craton โดย 850 กิโลเมตรทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ทิศตะวันตก