In the only study on the L-Met (+Cy

In the only study on the L-Met (+Cys) requirement for turbot, the total dietary requirement for Met + Cys was estimated for the RG at 2.00% DM in diet (3.31% in CP) (Ma et al., 2013; Table 7). This determined value is clearly higher compared to the lower critical concentration in this study, where the RG was determined at 1.25% in diet DM
(±0.02 s.e.) (2.26% in CP ± 0.04 s.e.) (Table 3.2). Similar differences can be observed for the RFI when comparing the recommendations of Ma et al. (2013) (Table 7) with lower critical concentration for the RFI (Table 3.2). The relatively strong difference to our findings might be caused by the different regression analyses applied. In the current
study a segmental linear regression analysis approach was used to identify the lower as well the upper critical concentration of Met+Cys. Whereas Ma et al. (2013) determined the maximum point of response via second-order polynomial regression analysis,which does not necessarily reflect optimum supply representing the beginning of the plateau phase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาเพียงต้อง L-Met (+ Cys) สำหรับปลาตาเดียว ความต้องการอาหารรวม Met + Cys ประมาณสำหรับ RG 2.00% DM ในอาหาร (3.31% ใน CP) (Ma ร้อยเอ็ด 2013 ตาราง 7) ค่านี้กำหนดให้ชัดเจนขึ้นได้เมื่อเปรียบเทียบกับความเข้มข้นต่ำสำคัญในการศึกษานี้ ที่กำหนด RG ที่ 1.25% ในอาหาร DM(± 0.02 ซิป) (2.26% CP ± 0.04 ซิป) (ตาราง 3.2) ความแตกต่างคล้ายสามารถตรวจสอบสำหรับ RFI เมื่อเปรียบเทียบคำแนะนำของ Ma et al. (2013) (ตาราง 7) กับความเข้มข้นที่สำคัญต่ำสำหรับ RFI (ตาราง 3.2) ความแตกต่างที่ค่อนข้างแข็งแรงกับผลการวิจัยของเราอาจเกิดได้จากการวิเคราะห์การถดถอยที่แตกต่างกันที่ใช้ ในปัจจุบันศึกษาวิธีการวิเคราะห์ถดถอยเชิงเส้นงานติด segmental ถูกใช้เพื่อระบุต่ำกว่ารวมทั้งความเข้มข้นของ Met + Cys สำคัญบน ในขณะที่ Ma et al. (2013) กำหนดจุดสูงสุดของการตอบสนองผ่าน การวิเคราะห์ถดถอยพหุนามลำดับสองซึ่งไม่จำเป็นต้องแสดงอุปทานที่เหมาะสมแทนการเริ่มต้นของระยะราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาเฉพาะใน L-Met (+ Cys) ความต้องการสำหรับบ็ความต้องการอาหารทั้งหมดสำหรับ Met + Cys เป็นที่คาดกันสำหรับ RG ที่ 2.00% DM ในอาหาร (3.31% ในการ CP) (Ma et al, 2013. ตารางที่ 7) ค่านี้มุ่งมั่นอย่างชัดเจนเมื่อเทียบกับที่สูงขึ้นเพื่อความเข้มข้นต่ำที่สำคัญในการศึกษานี้ที่ RG ถูกกำหนดที่ 1.25% ในอาหาร DM
(0.02 ± SE) (2.26% ใน CP ± 0.04 SE) (ตารางที่ 3.2) ความแตกต่างที่คล้ายกันสามารถสังเกตสำหรับ RFI เมื่อเปรียบเทียบกับคำแนะนำของแม่และอัล (2013) (ตารางที่ 7) ที่มีความเข้มข้นต่ำที่สำคัญสำหรับ RFI (ตารางที่ 3.2) ความแตกต่างที่ค่อนข้างแข็งแกร่งในการค้นพบของเราอาจจะมีสาเหตุมาจากการถดถอยที่แตกต่างกันนำมาใช้วิเคราะห์ ในปัจจุบันการศึกษาวิธีการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นปล้องถูกใช้ในการระบุที่ต่ำกว่าเช่นเดียวกับความเข้มข้นที่สำคัญบนของ Met + Cys
ในขณะที่แม่ et al, (2013) กำหนดจุดสูงสุดของการตอบสนองผ่านทางที่สองเพื่อการวิเคราะห์การถดถอยพหุนามซึ่งไม่จำเป็นต้องสะท้อนอุปทานที่ดีที่สุดเป็นตัวแทนของจุดเริ่มต้นของระยะที่ราบสูง