Time is running out. It is only thr

Time is running out. It is only three years until Thailand becomes part of the single market system under the Asean Economic Community (AEC). Yet, the majority of people are still not prepared to face the new challenge.

According to a recent poll in the Northeast by Khon Kaen University, more than half the respondents have not heard of the AEC, and the situation is similar in other parts of the country. This is a bad sign.

According to poll respondents, they want to know more about what the impacts of the AEC on their lives will be. They also want the government to provide them with better language and technological skills so they can make use of new opportunities. In short, people know what they want. Yet, the country’s political instability over the past decade and the governments’ preoccupation with day-to-day politics have failed to prepare the populace for what is to come.

But even without divisive politics, ordinary folk still don’t have much chance of seeing equitable benefits from the AEC, due to the inequitable education system and the Education Ministry’s fierce resistance to reform.

Much has been said about the consistently poor teaching of English. But poor English is only a small part of the problem created by the authoritarian and ultra-nationalist Education Ministry.

Let’s face it. Many of the problems that will hinder Thailand’s smooth regional integration come from the wrong ideas the education system puts into people’s heads. For example, the myth of Thailand’s racial homogeneity and ultra-Thai nationalism. Lack of respect for different ethnic identities has led to eight years of southern violence. Ultra nationalism will continue to hurt relations and escalate conflicts with our neighbours.

In his recent speech at the Sirindhorn Anthropology Centre, Secretary-General of the Association of Southeast Asian Nations Surin Pitsuwan stressed the importance of education reform if Thailand wants to enjoy AEC benefits. Firstly, accept cultural pluralism. Secondly, stop rote learning, encourage independent thinking, flexibility, and the ability to explore and readjust.

Similarly critical of the education system, historian Thongchai Winichakul also stressed the need for national Thai history to free itself from hyper nationalism which pits Thailand against its neighbours, and to use the study of history to foster a critical mind instead.

Their advice should be heeded. Leaving the ultra-nationalist cocoon will enable Thais to learn more about other Asean countries’ cultures and languages. Otherwise, the AEC opportunities will pass them by.

Respect for cultural diversity, meanwhile, will enable mainstream society to value its Malay, Lao, and Khmer-speaking communities because their language skills and cultural affinities can help the country boost relations and economic activities with other Asean members more effectively. This new appreciation will lead to state support for cultural pluralism, not ethnic suppression as is the case now. Meanwhile, a critical study of history which does not make people see history as part of their identity will open minds, encourage open discussions, promote tolerance, and strengthen political maturity. This is exactly what we need to make peace possible amid ethnic and ideological differences.

Without education reform, the country cannot maximise AEC opportunities. Any AEC benefits will be concentrated in the hands of the privileged few who are already well-equipped for change. With the slim chance of the AEC helping narrow the country’s outrageous disparities, hopes of ending our dangerously divisive politics remain as far off as ever.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาหมด เพียงสามปีจนประเทศไทยกลายเป็น ส่วนหนึ่งของระบบตลาดเดียวภายใต้อาเซียนเศรษฐกิจชุมชน (ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน) ได้ ยัง คนส่วนใหญ่จะยังไม่พร้อมที่จะเผชิญกับความท้าทายใหม่ตามแบบสำรวจล่าสุดในภาคอีสานโดยมหาวิทยาลัยขอนแก่น ผู้ตอบมากกว่าครึ่งไม่เคยได้ยินของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน และสถานการณ์จะคล้ายในส่วนอื่น ๆ ของประเทศ นี่คือเครื่องหมายที่ไม่ดีตามผู้ตอบแบบสำรวจ พวกเขาต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่ผลกระทบของ AEC ในชีวิตจะได้ พวกเขาต้องการรัฐบาลเพื่อให้ มีภาษาที่ดีและทักษะทางเทคโนโลยีเพื่อให้สามารถทำยังใช้โอกาสใหม่ ในระยะสั้น คนรู้สิ่งที่พวกเขาต้อง ยัง มีล้มขาดเสถียรภาพทางการเมืองของประเทศกว่าทศวรรษและ preoccupation ของรัฐบาลกับการเมืองประจำวันเพื่อเตรียมประชาชนเป็นมาแต่แม้ไม่ มีเมือง divisive พื้นบ้านธรรมดายังไม่มีโอกาสมากเห็นผลประโยชน์ที่เป็นธรรมจากประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ระบบการศึกษาของ inequitable และความต้านทานรุนแรงของกระทรวงศึกษาการปฏิรูปมากมีการกล่าวเกี่ยวกับการสอนภาษาอังกฤษที่ดีอย่างสม่ำเสมอ แต่ภาษาอังกฤษไม่ดีเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของปัญหาที่สร้างขึ้น โดยผู้ใช้อำนาจเบ็ดเสร็จ และพิเศษของกระทรวงศึกษาธิการเราหน้ามัน ปัญหาที่จะขัดขวางการรวมภูมิภาคของไทยเรียบมาจากความคิดผิดที่ทำให้ระบบการศึกษาเป็นหัวหน้าประชาชน ตัวอย่าง ตำนานไทย homogeneity เชื้อชาติและชาตินิยมไทยเป็นพิเศษ ขาดความเคารพสำหรับข้อมูลเฉพาะตัวกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ได้นำไปแปดปีของความรุนแรงภาคใต้ ชาตินิยมรุนแรงจะยังทำร้ายความสัมพันธ์ และการเลื่อนระดับความขัดแย้งกับประเทศเพื่อนบ้านของเราในคำพูดของเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร เลขาธิการการสมาคมของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประเทศสุรินทร์พิศสุวรรณเน้นความสำคัญของการปฏิรูปการศึกษาถ้าไทยต้องการเพียงผลประโยชน์ของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ประการแรก ยอมรับวัฒนธรรม pluralism ประการที่สอง หยุดอาจ ส่งเสริมความคิดอิสระ ยืดหยุ่น และความสามารถในการสำรวจ และปรับเปลี่ยนทำนองเดียวกัน ความสำคัญของระบบการศึกษา นักประวัติศาสตร์ธงชัย Winichakul ยังเน้นต้องการประวัติชาติไทยฟรีตัวเองจากชาตินิยมไฮเปอร์ที่หลุมไทยกับของประเทศเพื่อนบ้าน การใช้ศึกษาประวัติศาสตร์เพื่อส่งเสริมจิตใจที่สำคัญแทนคำแนะนำของพวกเขาควรจะเข้าใจ ออกจากรังระดับชาติเป็นพิเศษจะช่วยให้คนไทยเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับวัฒนธรรมและภาษาของประเทศอาเซียน มิฉะนั้น โอกาส AEC จะส่งต่อไปโดยการเคารพความหลากหลายทางวัฒนธรรม ในขณะเดียวกัน จะทำให้ค่าของชุมชนมาเลย์ ลาว และ พูดเขมรได้เนื่องจากภาษาและวัฒนธรรม affinities ของพวกเขาสามารถช่วยประเทศเพิ่มความสัมพันธ์และกิจกรรมทางเศรษฐกิจกับอาเซียนได้อย่างมีประสิทธิภาพหลักสังคม เพิ่มค่าใหม่นี้จะนำไปสู่รัฐสนับสนุนวัฒนธรรม pluralism ปราบปรามชนกลุ่มน้อยไม่เป็นกรณีขณะนี้ ในขณะเดียวกัน การศึกษาสำคัญของประวัติศาสตร์ซึ่งทำให้ผู้คนได้เห็นประวัติศาสตร์เป็นส่วนหนึ่งของตัว จะเปิดจิตใจ สนทนาเปิด ยอมรับการส่งเสริม เสริม ความครบกำหนดทางการเมือง นี่คือสิ่งที่เราต้องให้ความสงบสุขได้ท่ามกลางความแตกต่างของเชื้อชาติ และอุดมการณ์โดยไม่มีการปฏิรูปการศึกษา ประเทศไม่เพิ่ม AEC โอกาส ประโยชน์ใด ๆ AEC จะได้เข้มข้นในมือน้อยอภิสิทธิ์ที่อยู่เพียบพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลง มีโอกาสช่วย AEC แคบบาง ความแตกต่างที่อุกอาจของประเทศ ความหวังสิ้นสุดเมืองเราเลิฟ divisive ครั้งหน่อยเป็นเช่นเคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาใกล้หมดแล้ว มันเป็นเพียง 3 ปี จนกว่าประเทศไทยจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของระบบตลาดเดียวภายใต้ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ( AEC ) แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังไม่ได้เตรียมที่จะเผชิญความท้าทายใหม่

ตามการสำรวจล่าสุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มหาวิทยาลัยขอนแก่น มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ตอบแบบสอบถามมีไม่เคยได้ยินของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนและเป็นสถานการณ์ที่คล้ายกันในส่วนอื่น ๆของประเทศ นี้เป็นสัญญาณร้าย

ตามผู้ตอบโพลล์ที่พวกเขาต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่ผลกระทบของ AEC ในชีวิตของพวกเขาจะเป็น พวกเขายังต้องการให้รัฐบาลให้ภาษาดีขึ้น และทักษะด้านเทคโนโลยีเพื่อให้พวกเขาสามารถใช้ประโยชน์จากโอกาสใหม่ ๆ ในสั้น , คนรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการ ยังของประเทศไร้เสถียรภาพทางการเมืองในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาและของรัฐบาลเข้าไปกับการเมืองแบบวันต่อวันได้ล้มเหลวในการเตรียมความพร้อมประชาชนให้อะไรมา

แต่ถ้าการเมือง divisive , พื้นบ้านธรรมดายังไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นผลประโยชน์ที่เป็นธรรมจากประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน เนื่องจากระบบการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการซึ่งไม่เป็นธรรม และ รุนแรงต่อต้านการปฏิรูป

มากได้รับการกล่าวเกี่ยวกับการสอนไม่ดี อย่างภาษาอังกฤษ แต่ภาษาอังกฤษไม่ดีเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆของปัญหาที่สร้างขึ้นโดยเผด็จการและ Ultra ชาตินิยมกระทรวงศึกษาธิการ .

เราหน้ามัน หลายปัญหาที่จะขัดขวางไทยเรียบบูรณาการระดับภูมิภาคมาจากความคิดผิดระบบการศึกษาทำให้ในหัวคนอื่น ตัวอย่างเช่น