While people strive to find reasons

While people strive to find reasons for behaviors, they fall into many traps of biases and errors. As Fritz Heider says, “our perceptions of causality are often distorted by our needs and certain cognitive biases”.[11] The following are examples of attributional biases.
Fundamental attribution error[edit]
Main article: Fundamental attribution error
The fundamental attribution error describes the tendency to overvalue dispositional or personality-based explanations for behavior while under-valuing situational explanations. The fundamental attribution error is most visible when people explain and assume the behavior of others. For example, if a person is overweight, a person’s first assumption might be that they have a problem with overeating or are lazy and not that they might have a medical reason for being heavier set.[12]
The core process assumptions of attitude construction models are mainstays of social cognition research and are not controversial—as long as we talk about "judgment". Once the particular judgment made can be thought of as a person's "attitude", however, construal assumptions elicit discomfort, presumably because they dispense with the intuitively appealing attitude concept.[13]
Culture bias[edit]
Main article: Culture bias
People in individualist cultures, generally Anglo-America and Anglo-Saxon European societies, value individuals, personal goals, and independence. People in collectivist cultures see individuals as members of groups such as families, tribes, work units, and nations, and tend to value conformity and interdependence. This cultural trait is common in Asia, traditional native American societies, and Africa.
Research shows that culture, either individualist or collectivist, affects how people make attributions.[14]
People from individualist cultures are more inclined to make fundamental-attribution error than people from collectivist cultures. Individualist cultures tend to attribute a person’s behavior to his internal factors whereas collectivist cultures tend to attribute a person’s behavior to his external factors.[citation needed]
Research suggests that individualist cultures engage in self-serving bias more than do collectivist cultures, i.e. individualist cultures tend to attribute success to internal factors and to attribute failure to external factors. In contrast, collectivist cultures engage in the opposite of self-serving bias i.e. self-effacing bias, which is: attributing success to external factors and blaming failure on internal factors (the individual).[citation needed]
Actor/observer difference[edit]
People tend to attribute other people’s behaviors to their dispositional factors while attributing own actions to situational factors. In the same situation, people’s attribution can differ depending on their role as actor or observer.[15] For example, when a person scores a low grade on a test, they find situational factors to justify the negative event such as saying that the teacher asked a question that he/she never went over in class. However, if another person scores poorly on a test, the person will attribute the results to internal factors such as laziness and inattentiveness in classes. The actor/observer bias is used less frequently with people one knows well such as friends and family since one knows how his/her close friends and family will behave in certain situation, leading him/her to think more about the external factors rather than internal factors.[original research?]
Dispositional attributions[edit]
Main article: Dispositional attribution
Dispositional attribution is a tendency to attribute people’s behaviors to their dispositions; that is, to their personality, character, and ability.[16] For example, when a normally pleasant waiter is being rude to his/her customer, the customer may assume he/she has a bad temper. The customer, just by looking at the attitude that the waiter is giving him/her, instantly decides that the waiter is a bad person. The customer oversimplifies the situation by not taking into account all the unfortunate events that might have happened to the waiter which made him/her become rude at that moment. Therefore, the customer made dispositional attribution by attributing the waiter’s behavior directly to his/her personality rather than considering situational factors that might have caused the whole “rudeness”.[17]
Self-serving bias[edit]
Main article: Self-serving bias
Self-serving bias is attributing dispositional and internal factors for success and external, uncontrollable factors for failure. For example, if a person gets promoted, it is because of his/her ability and competence whereas if he/she does not get promoted, it is because his/her manager does not like him/her (external, uncontrollable factor). Originally, researchers assumed that self-serving bias is strongly related to the fact that people want to protect their self-esteem. However, alternative information processing explanation came out. That is, when the outcomes match people’s expectations, they make attributions to internal factors; when the outcome does not match their expectations, they make external attributions.[11] People also use defensive attribution to avoid feelings of vulnerability and to differentiate himself from a victim of a tragic accident.[18] An alternative version of the theory of the self-serving bias states that the bias does not arise because people wish to protect their private self-esteem, but to protect their self-image (a self-presentational bias). Note well that this version of the theory can predict that people attribute their successes to situational factors, for fear that others will disapprove of them looking overly vain if they should attribute successes to themselves.[citation needed]
For example it is suggested that coming to believe that “good things happen to good people and bad things happen to bad people” will reduce feelings of vulnerability[citation needed]. This belief would have side-effects of blaming the victim even in tragic situations.[11] When a mudslide destroys several houses in a rural neighborhood, a person living in a more urban setting might blame the victims for choosing to live in a certain area or not building a safer, stronger house. Another example of attributional bias is optimism bias in which most people believe positive events happen to them more often than to others and that negative events happen to them less than to minor others. For example, smokers on average believe they are less likely to get lung cancer than other smokers.[19]
Defensive attribution hypothesis[edit]
Main article: Defensive attribution hypothesis
The defensive attribution hypothesis is a social psychological term referring to a set of beliefs held by an individual with the function of defending themselves from concern that they will be the cause or victim of a mishap. Commonly, defensive attributions are made when individuals witness or learn of a mishap happening to another person. In these situations, attributions of responsibility to the victim or harm-doer for the mishap will depend upon the severity of the outcomes of the mishap and the level of personal and situational similarity between the individual and victim. More responsibility will be attributed to the harm-doer as the outcome becomes more severe, and as personal or situational similarity decreases.[18]
An example of defensive attribution is the just-world hypothesis, which is where "good things happen to good people and bad things happen to bad people". People believe in this in order to avoid feeling vulnerable to situations that they have no control over. However, this also leads to blaming the victim even in a tragic situation.[11] When people hear someone died from a car accident, they decide that the driver was drunk at the time of the accident, and so they reassure themselves that an accident will never happen to them. Despite the fact there was no other information provided, people will automatically attribute that the accident was the driver's fault due to an internal factor (in this case, deciding to drive while drunk), and thus they would not allow it to happen to themselves.
Another example of defensive attribution is optimism bias, in which people believe positive events happen to them more often than to others and that negative events happen to them less often than to others. Too much optimism leads people to ignore some warnings and precautions given to them. For example, smokers believe that they are less likely to get lung cancer than other smokers.[19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่คนพยายามค้นหาสาเหตุพฤติกรรม จะตกอยู่ในกับดักมากมายยอมและข้อผิดพลาด เป็น Heider ฟริทส์กล่าวว่า "เราเข้าใจ causality เป็นมักผิดเพี้ยนตามความต้องการของเราและยอมรับรู้บางอย่าง" [11] ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของ attributional ยอมข้อผิดพลาดแสดงพื้นฐาน [แก้ไข]บทความหลัก: พื้นฐานแสดงข้อผิดพลาดข้อผิดพลาดแสดงพื้นฐานอธิบายแนวโน้มการโอนการครอบครอง หรือบุคลิกภาพตามคำอธิบายลักษณะการทำงานในขณะที่คะเนภายใต้คำอธิบายตอบ overvalue ข้อผิดพลาดแสดงพื้นฐานมากที่สุดสามารถมองเห็นได้เมื่อคนอธิบาย และคิดว่าพฤติกรรมของผู้อื่น ตัวอย่าง ถ้าบุคคลมีภาวะ สมมติฐานแรกของคนอาจจะว่า พวกเขามีปัญหากับ overeating หรือจะขี้เกียจและไม่อาจมีเหตุผลทางการแพทย์สำหรับ heavier กำหนด [12]สมมติฐานขั้นตอนหลักของแบบจำลองก่อสร้างทัศนคติ mainstays ของประชานสังคมวิจัย และไม่แย้ง — ตราบใดที่เราพูดถึง "คำพิพากษา" เมื่อพิพากษาเฉพาะที่ทำให้สามารถคิดเป็นตัวของบุคคล "ทัศนคติ" อย่างไรก็ตาม สมมติฐาน construal บอกสบาย สันนิษฐานว่าเนื่องจากพวกเขาป้ายสินค้า มีทัศนคติแนวคิดสังหรณ์ใจน่าสนใจ [13]วัฒนธรรมความโน้มเอียง [แก้ไข]บทความหลัก: วัฒนธรรมความโน้มเอียงคนในวัฒนธรรม individualist โดยทั่วไปสังคมอังกฤษอเมริกาและยุโรปแองโกล-แซ็กซอน ค่าบุคคล เป้าหมายส่วนบุคคล และความเป็นอิสระ คนใน collectivist ดูบุคคลที่เป็นสมาชิกของกลุ่ม เช่นครอบครัว ชนเผ่า หน่วยงาน ประชาชาติ และมีแนวโน้มค่าให้สอดคล้องและอิสระเสรี ติดวัฒนธรรมนี้อยู่ทั่วไปในเอเชีย สังคมชาวอเมริกันพื้นเมืองดั้งเดิม และแอฟริกาวิจัยแสดงว่าวัฒนธรรม individualist หรือ collectivist มีผลต่อวิธีการที่คนทำ attributions กัน [14]ผู้คนจากวัฒนธรรม individualist จะกินมากขึ้นเพื่อให้วัฒนธรรมพื้นฐานแสดงข้อผิดพลาดมากกว่าคนจาก collectivist วัฒนธรรม individualist มักจะ แสดงพฤติกรรมของบุคคลกับปัจจัยภายในของเขาในขณะที่วัฒนธรรม collectivist มักจะ แสดงพฤติกรรมของบุคคลกับปัจจัยภายนอกของเขา [ต้องการอ้างอิง]วิจัยชี้ให้เห็นว่า วัฒนธรรม individualist ต่อสู้ในอคติ serving ด้วยตนเองมากกว่าทำ collectivist วัฒนธรรมปลูก เช่นวัฒนธรรม individualist มักจะแอตทริบิวต์การประสบความสำเร็จ และความล้มเหลวของแอตทริบิวต์กับปัจจัยภายนอกปัจจัยภายใน ในทางตรงกันข้าม วัฒนธรรม collectivist ต่อสู้ในตรงกันข้ามกับความโน้มเอียง serving ด้วยตนเองเช่นตนเอง effacing ความโน้มเอียง ที่: attributing สำเร็จปัจจัยภายนอก และ blaming ล้มเหลวกับปัจจัยภายใน (บุคคล) [ต้องการอ้างอิง]นักแสดง/นักการต่าง [แก้ไข]คนมักจะ กำหนดพฤติกรรมของคนอื่นกับปัจจัยการโอนการครอบครองขณะ attributing ปัจจัยในสถานการณ์ดำเนินการเอง ในสถานการณ์เดียวกัน แสดงประชาชนสามารถแตกต่างกันขึ้นอยู่กับบทบาทของพวกเขาเป็นนักแสดงหรือนักการ [15] ตัวอย่าง เมื่อคะแนนคนที่เกรดต่ำที่สอบ พวกเขาพบปัจจัยในสถานการณ์การลบเหตุการณ์เช่นบอกว่า ครูถามคำถามที่ เขาไม่เคยไปผ่านในชั้นเรียน อย่างไรก็ตาม ถ้าคนอื่นไม่ดีคะแนนสอบ บุคคลจะกำหนดผลลัพธ์กับปัจจัยภายในเช่นความขี้เกียจและ inattentiveness ในชั้นเรียน ความโน้มเอียงแสดง/นักการใช้น้อยคนหนึ่งรู้ดีเช่นเพื่อนและครอบครัวเนื่องจากใครรู้เพื่อนสนิทว่าเขา/เธอ และครอบครัวจะทำงานในบางสถานการณ์ นำเขาให้เธอคิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัจจัยภายนอกมากกว่าที่เป็นปัจจัยภายใน [ต้นฉบับงานวิจัย]โอนการครอบครอง attributions [แก้ไข]บทความหลัก: แสดงที่มาโอนการครอบครองแสดงที่มาโอนการครอบครองเป็นแนวโน้มที่จะกำหนดพฤติกรรมของคนกับความสุขุม นั่นคือ บุคลิกภาพของพวกเขา อักขระ และความสามารถในการ [16] เช่น เมื่อเสิร์ฟดีปกติที่ลูกค้าเขา/เธออย่างหยาบคาย ลูกค้าอาจเข้าใจว่า ได้เสียกัน ลูกค้า โดยการดูที่ทัศนคติที่เสิร์ฟจะทำให้ทราบถึงรายละเอียด ทันทีตัดสินใจว่า เสิร์ฟคนเลว ลูกค้า oversimplifies สถานการณ์ โดยไม่คำนึงถึงเหตุการณ์โชคร้ายทั้งหมดที่อาจเกิดขึ้นกับบริกรซึ่งทำให้ทราบถึงรายละเอียดกลายเป็นหยาบในขณะที่ ดังนั้น ลูกค้าได้โอนการครอบครองแสดง โดย attributing ลักษณะการทำงานของพนักงานเสิร์ฟเขา/เธอบุคลิกภาพโดยตรง มากกว่าที่พิจารณาปัจจัยในสถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดทั้ง "ความหยาบคาย" [17]ความโน้มเอียงเอง serving [แก้ไข]บทความหลัก: อคติ serving ด้วยตนเองความโน้มเอียงของตนเอง serving เป็น attributing โอนการครอบครอง และภายในปัจจัยความสำเร็จและปัจจัยภายนอก uncontrollable สำหรับความล้มเหลว ตัวอย่าง ถ้าผู้ได้รับส่งเสริม ได้เนื่องจากความสามารถและความสามารถเขา/เธอในขณะที่ถ้าเขาไม่ได้รับการสนับสนุน อาจเป็น เพราะผู้จัดการเขา/เธอไม่ต้องการทราบถึงรายละเอียด (ปัจจัยภายนอก uncontrollable) ตอนแรก นักวิจัยสันนิษฐานว่า อคติ serving ตนเองอย่างยิ่งได้เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่า คนที่ต้องการป้องกันการนับถือตนเอง อย่างไรก็ตาม คำอธิบายประมวลผลข้อมูลอื่นมาออก นั่นคือ เมื่อผลตรงกับความคาดหวังของผู้คน พวกเขาทำ attributions กับปัจจัยภายใน เมื่อผลลัพธ์ไม่ตรงกับความคาดหวังของพวกเขา พวกเขาทำ attributions ภายนอก [11] คนยังใช้แสดงป้องกัน เพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกของช่องโหว่ และ การแบ่งแยกตัวเองจากการตกเป็นเหยื่อของอุบัติเหตุที่น่าเศร้าได้ด้วย [18] เวอร์ชันสำรองของทฤษฎีความโน้มเอียง serving ด้วยตนเองระบุว่า ความโน้มเอียงที่ไม่เกิดขึ้น เพราะคนต้องปกป้องพวกเขานับถือตนเองส่วนตัว แต่ เพื่อรักษาภาพตัวเองของพวกเขา (อคติ self-presentational) ทราบดีว่า รุ่นนี้ของทฤษฎีสามารถทำนายว่า คนแสดงความสำเร็จของการจัดการปัจจัย ตัว fear ที่ผู้อื่นจะกฤษฎีกาในการปฏิเสธของพวกเขามอง vain มากเกินไปถ้าพวกเขาควรกำหนดให้ความสำเร็จกับตัวเอง [ต้องการอ้างอิง]ตัวอย่าง แนะนำว่า มาเชื่อว่า "สิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นกับคนดี และสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นกับคนไม่ดี" จะลดความรู้สึกเสี่ยง [อ้างจำเป็น] ความเชื่อนี้จะมีผลข้างเคียงของ blaming เหยื่อแม้ในสถานการณ์ที่น่าเศร้า [11] เมื่อการโคลนถล่มทำลายหลายบ้านในย่านชนบท ผู้ที่อาศัยอยู่ในเมืองมากขึ้นอาจโทษเหยื่อที่ต้องอาศัยอยู่ในพื้นที่บางอย่างหรือไม่สร้างบ้านปลอดภัย แข็งแกร่ง อีกตัวอย่างหนึ่งของ attributional อคติอคติมองในแง่ดีซึ่งคนส่วนใหญ่เชื่อว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นกับพวกเขาบ่อยขึ้นกว่าคนอื่น ๆ และที่ ลบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะให้น้อยกว่าจำนวนคนบวกได้ ตัวอย่าง ผู้สูบบุหรี่ โดยเฉลี่ยเชื่อว่า พวกเขามีแนวโน้มจะได้รับมะเร็งปอดมากกว่าผู้สูบบุหรี่อื่น ๆ [19]ป้องกันแสดงสมมติฐาน [แก้ไข]บทความหลัก: สมมติฐานแสดงป้องกันสมมติฐานแสดงป้องกันสังคมจิตวิทยาคำอ้างอิงถึงชุดของความเชื่อที่ถือครองแต่ละกับการทำงานของการป้องกันตัวเองจากความกังวลว่า พวกเขาจะเป็นสาเหตุหรือเหยื่อของ mishap ที่อยู่ ทั่วไป attributions ป้องกันจะทำเมื่อเป็นพยานบุคคล หรือการเรียนรู้ของ mishap ที่เกิดขึ้นกับบุคคลอื่น ในกรณีนี้ attributions ความรับผิดชอบเหยื่อหรือ doer อันตรายสำหรับ mishap ที่จะขึ้นอยู่ตามความรุนแรงของผลลัพธ์ของการ mishap และระดับของส่วนบุคคล และในสถานการณ์คล้ายคลึงระหว่างบุคคลและเหยื่อ ความรับผิดชอบเพิ่มมากขึ้นจะเกิดจาก doer อันตรายผล จะรุนแรงมากขึ้น เป็นส่วนตัว หรือคล้ายเมืองไทยลด [18]ตัวอย่างแสดงการป้องกันเป็นสมมติฐานเพียงโลก ซึ่งเป็นที่ "สิ่งที่ดีเกิดขึ้นกับคนดี และสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นกับคนไม่ดี" คนที่เชื่อในนี้เพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกเสี่ยงกับสถานการณ์ที่พวกเขาไม่มีอำนาจควบคุมเหนือ อย่างไรก็ตาม นี้ยังนำไปสู่ blaming เหยื่อแม้ในสถานการณ์ที่น่าเศร้า [11] เมื่อคนได้ยินคนเสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถยนต์ พวกเขาตัดสินใจในเวลาเกิดเหตุคนเมาขับ และดังนั้น พวกเขาเวบตัวเองที่อุบัติเหตุจะเกิดขึ้นกับพวกเขาไม่เคย ถึงแม้ มีข้อมูลไม่ มี คนโดยอัตโนมัติจะแสดงที่เกิดเหตุ ข้อบกพร่องของโปรแกรมควบคุมเนื่องจากมีปัจจัยภายใน (ในกรณีนี้ ตัดสินใจที่จะขับรถในขณะเมา), และดังนั้น พวกเขาจะไม่อนุญาตให้เกิดขึ้นกับตัวเองอีกตัวอย่างหนึ่งของการแสดงที่มาป้องกันอคติมองในแง่ดี ในคนที่เชื่อบวก เหตุการณ์เกิดขึ้นไปมากขึ้นกว่าคนอื่นและที่ลบเหตุการณ์เกิดขึ้นกับพวกเขาน้อยกว่ามักจะให้ผู้อื่น มองในแง่ดีมากเกินไปเป้าหมายให้ละเว้นคำเตือนและข้อควรระวังในการให้พวกเขาบางคน ตัวอย่าง ผู้สูบบุหรี่เชื่อว่า พวกเขามีแนวโน้มจะได้รับมะเร็งปอดมากกว่าผู้สูบบุหรี่อื่น ๆ [19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่คนมุ่งมั่นที่จะหาเหตุผลสำหรับพฤติกรรมที่พวกเขาตกอยู่ในกับดักหลายอคติและข้อผิดพลาด ขณะที่ฟริตซ์ Heider กล่าวว่า "การรับรู้ของเวรกรรมของเราจะถูกบิดเบือนโดยมักจะตอบสนองความต้องการและอคติทางความคิดบางอย่างของเรา" [11] ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของอคติ attributional..
ข้อผิดพลาดลักษณะพื้นฐาน [แก้ไข]
บทความหลัก:
ข้อผิดพลาดลักษณะพื้นฐานข้อผิดพลาดลักษณะพื้นฐานอธิบายแนวโน้มที่จะราคาสูงเกินไปคำอธิบาย dispositional หรือบุคลิกภาพที่ใช้สำหรับพฤติกรรมในขณะที่อยู่ภายใต้มูลค่าคำอธิบายสถานการณ์ ข้อผิดพลาดพื้นฐานแสดงที่สามารถมองเห็นได้มากที่สุดเมื่อมีคนอธิบายและถือว่าพฤติกรรมของคนอื่น ๆ ตัวอย่างเช่นถ้าเป็นคนที่มีน้ำหนักเกินสมมติฐานแรกของบุคคลที่อาจเป็นไปได้ว่าพวกเขามีปัญหากับการกินมากเกินไปหรือขี้เกียจและไม่ว่าพวกเขาอาจจะมีเหตุผลทางการแพทย์สำหรับการเป็นชุดหนัก. [12]
สมมติฐานกระบวนการหลักของรูปแบบการก่อสร้างทัศนคติ เป็นแกนนำของการวิจัยความรู้ความเข้าใจทางสังคมและความขัดแย้งไม่ได้ตราบใดที่เราพูดคุยเกี่ยวกับ "ตัดสิน" . เมื่อการตัดสินโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ทำอาจจะคิดว่าเป็นคนของ "ทัศนคติ" แต่สมมติฐาน construal ล้วงเอาความรู้สึกไม่สบายคงเพราะพวกเขาจ่ายยาที่มีแนวความคิดทัศนคติที่น่าสนใจอย่างสังหรณ์ใจ [13]
อคติวัฒนธรรม [แก้ไข]
บทความหลัก:
อคติวัฒนธรรมคนที่อยู่ในลัทธิปัจเจกชนวัฒนธรรมโดยทั่วไปแองโกลอเมริกาและแองโกลแซกซอนสังคมยุโรปบุคคลค่าเป้าหมายส่วนบุคคลและความเป็นอิสระ คนในวัฒนธรรมฝ่ายซ้ายเห็นบุคคลที่เป็นสมาชิกของกลุ่มเช่นครอบครัวเผ่าหน่วยงานและประเทศและมีแนวโน้มที่จะมีค่าความสอดคล้องและการพึ่งพา นี้ลักษณะทางวัฒนธรรมเป็นเรื่องธรรมดาในเอเชียสังคมแบบอเมริกันพื้นเมืองและแอฟริกา.
วิจัยแสดงให้เห็นว่าวัฒนธรรมทั้งปัจเจกหรือฝ่ายซ้ายมีผลกระทบต่อวิธีการที่คนให้การอ้างเหตุผล. [14]
คนที่มาจากวัฒนธรรมปัจเจกมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะทำให้เกิดข้อผิดพลาดพื้นฐาน-แสดงที่มากว่าคน จากวัฒนธรรมฝ่ายซ้าย วัฒนธรรมปัจเจกมีแนวโน้มที่จะเชื่อพฤติกรรมของบุคคลที่จะปัจจัยภายในของเขาในขณะที่วัฒนธรรมฝ่ายซ้ายมีแนวโน้มที่จะเชื่อพฤติกรรมของบุคคลปัจจัยภายนอกของเขา. [อ้างจำเป็น]
วิจัยชี้ให้เห็นว่าวัฒนธรรมปัจเจกชนมีส่วนร่วมในอคติตัวเองให้บริการมากกว่าทำวัฒนธรรมฝ่ายซ้ายคือวัฒนธรรมปัจเจก มีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จในการแอตทริบิวต์ปัจจัยภายในและความล้มเหลวที่จะเชื่อปัจจัยภายนอก ในทางตรงกันข้ามวัฒนธรรมฝ่ายซ้ายมีส่วนร่วมในตรงข้ามของอคติตัวเองให้บริการเช่นอคติหลบหน้าไปเสียซึ่งเป็น:. เจตนารมณ์ความสำเร็จปัจจัยภายนอกและโทษความล้มเหลวกับปัจจัยภายใน (บุคคล) [อ้างจำเป็น]
นักแสดง / แตกต่างสังเกตการณ์ [แก้ไข]
คนที่มีแนวโน้มที่จะเชื่อพฤติกรรมของคนอื่น ๆ ปัจจัย dispositional พวกเขาในขณะเจตนารมณ์การกระทำของตัวเองเพื่อปัจจัยสถานการณ์ ในสถานการณ์เดียวกันแสดงที่มาของผู้คนสามารถแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับบทบาทของพวกเขาในฐานะนักแสดงหรือผู้สังเกตการณ์. [15] ตัวอย่างเช่นเมื่อมีคะแนนคนชั้นต่ำในการทดสอบพวกเขาพบว่าปัจจัยสถานการณ์ที่จะปรับเหตุการณ์ลบเช่นบอกว่าครู ถามคำถามที่เขา / เธอไม่เคยเดินไปในชั้นเรียน แต่ถ้าคะแนนคนอื่นไม่ดีในการทดสอบบุคคลที่จะแอตทริบิวต์ผลจากปัจจัยภายในเช่นความเกียจคร้านและไม่สนใจในชั้นเรียน นักแสดง / อคติสังเกตการณ์มักจะถูกใช้น้อยกับคนที่ใครรู้กันดีเช่นเพื่อนและครอบครัวตั้งแต่ใครรู้ว่า / เพื่อนสนิทของเธอและครอบครัวของเขาจะทำงานในสถานการณ์บางอย่างที่นำเขา / เธอจะคิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัจจัยภายนอกมากกว่าภายใน ปัจจัย [การวิจัยเดิม?].
อ้างเหตุผล dispositional [แก้ไข]
บทความหลัก: dispositional
แสดงที่มาแสดงที่มาdispositional แนวโน้มที่จะแอตทริบิวต์พฤติกรรมของผู้คนที่จะแสดงออกของพวกเขา; นั่นคือบุคลิกของพวกเขาตัวละครและความสามารถ. [16] ตัวอย่างเช่นเมื่อบริกรที่น่าพอใจตามปกติจะถูกหยาบคาย / ลูกค้าของตนลูกค้าอาจถือว่าเขา / เธอมีอารมณ์ไม่ดี ลูกค้าเพียงโดยดูที่ทัศนคติที่บริกรจะให้เขา / เธอทันทีตัดสินใจว่าบริกรเป็นคนไม่ดี ลูกค้า oversimplifies สถานการณ์โดยไม่คำนึงถึงทุกเหตุการณ์ที่โชคร้ายที่อาจจะเกิดขึ้นกับบริกรที่ทำให้เขา / เธอกลายเป็นที่หยาบคายในขณะนั้น ดังนั้นลูกค้าที่ทำลักษณะ dispositional โดยเจตนารมณ์พฤติกรรมบริกรโดยตรงกับบุคลิกของเขา / เธอมากกว่าพิจารณาปัจจัยสถานการณ์ที่อาจจะก่อให้เกิดทั้ง "ความรุนแรง" [17].
ให้บริการตัวเองอคติ [แก้ไข]
บทความหลัก: อคติที่ให้บริการตัวเอง
อคติที่ให้บริการตัวเองเป็นเจตนารมณ์ dispositional ปัจจัยภายในและประสบความสำเร็จและภายนอกที่ไม่สามารถควบคุมปัจจัยสำหรับความล้มเหลว ตัวอย่างเช่นถ้าคนได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นเพราะ / ความสามารถและความสามารถของเขาในขณะที่ถ้าเขา / เธอไม่ได้รับการส่งเสริมเป็นเพราะ / ผู้จัดการของเขาและเธอไม่ชอบเขา / เธอ (ภายนอกที่ไม่สามารถควบคุมปัจจัย) แต่เดิมนักวิจัยสันนิษฐานว่าอคติตัวเองให้บริการเป็นอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าคนที่ต้องการปกป้องความนับถือตนเอง แต่การประมวลผลข้อมูลทางเลือกคำอธิบายออกมา นั่นคือเมื่อผลที่ตรงกับความคาดหวังของผู้คนที่พวกเขาทำให้การอ้างเหตุผลมาจากปัจจัยภายใน เมื่อผลที่ได้ไม่ตรงกับความคาดหวังของพวกเขาให้การอ้างเหตุผลภายนอก. [11] คนยังใช้ลักษณะการป้องกันเพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกของความเสี่ยงและความแตกต่างของตัวเองจากการตกเป็นเหยื่อของการเกิดอุบัติเหตุที่น่าเศร้า. [18] รุ่นทางเลือกของทฤษฎีของ ให้บริการด้วยตนเองระบุว่ามีความลำเอียงมีอคติไม่ได้เกิดขึ้นเพราะคนต้องการที่จะปกป้องความนับถือตนเองส่วนตัวของพวกเขา แต่เพื่อป้องกันภาพตัวเองของพวกเขา (อคติตนเอง presentational) หมายเหตุดีว่ารุ่นของทฤษฎีนี้สามารถคาดการณ์ได้ว่าคนที่แสดงที่มาความสำเร็จของพวกเขาเพื่อปัจจัยสถานการณ์เพราะกลัวว่าคนอื่นจะไม่อนุมัติของพวกเขาดูไร้สาระมากเกินไปถ้าพวกเขาควรจะแสดงที่มาความสำเร็จของตัวเอง. [อ้างจำเป็น]
ตัวอย่างเช่นมันก็บอกว่าจะมาถึง เชื่อว่า "สิ่งที่ดีเกิดขึ้นกับคนที่ดีและสิ่งที่ไม่ดีเกิดขึ้นกับคนที่ไม่ดี" จะลดความรู้สึกของความเสี่ยง [อ้างจำเป็น] ความเชื่อนี้จะมีผลข้างเคียงของโทษเหยื่อแม้ในสถานการณ์ที่น่าเศร้า. [11] เมื่อโคลนถล่มทำลายหลายบ้านในพื้นที่ใกล้เคียงในชนบทคนที่อาศัยอยู่ในเมืองตั้งมากขึ้นอาจตำหนิผู้ที่ตกเป็นเหยื่อในการเลือกที่จะอาศัยอยู่ในบางพื้นที่ หรือไม่สร้างความปลอดภัยบ้านที่แข็งแกร่ง ตัวอย่างของอคติ attributional ก็คืออคติมองในแง่ดีที่คนส่วนใหญ่เชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเชิงบวกที่เกิดขึ้นกับพวกเขาบ่อยกว่ากับคนอื่น ๆ และกิจกรรมเชิงลบที่เกิดขึ้นกับพวกเขาน้อยกว่าคนอื่น ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะ ยกตัวอย่างเช่นการสูบบุหรี่โดยเฉลี่ยเชื่อว่าพวกเขามีโอกาสน้อยที่จะได้รับโรคมะเร็งปอดมากกว่าผู้สูบบุหรี่อื่น ๆ [19].
ป้องกันสมมติฐานแสดงที่มา [แก้ไข]
บทความหลัก:
สมมติฐานแสดงที่มาป้องกันสมมติฐานการกำหนดลักษณะการป้องกันเป็นระยะทางจิตวิทยาสังคมหมายถึงชุดของความเชื่อที่จัดขึ้นโดยบุคคลที่มีฟังก์ชั่นในการปกป้องตัวเองจากความกังวลที่ว่าพวกเขาจะเป็นสาเหตุหรือตกเป็นเหยื่อของอุบัติเหตุ โดยปกติการป้องกันการอ้างเหตุผลที่ทำเมื่อบุคคลเป็นสักขีพยานหรือเรียนรู้จากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับคนอื่น ในสถานการณ์เหล่านี้อ้างเหตุผลของความรับผิดชอบไปยังเหยื่อหรือเป็นอันตรายต่อผู้กระทำ-สำหรับอุบัติเหตุจะขึ้นอยู่กับความรุนแรงของผลของอุบัติเหตุและระดับของความคล้ายคลึงกันส่วนบุคคลและสถานการณ์ระหว่างบุคคลและเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย ความรับผิดชอบมากขึ้นจะนำมาประกอบกับอันตรายผู้กระทำเป็นผลกลายเป็นความรุนแรงมากขึ้นและเป็นความคล้ายคลึงกันส่วนบุคคลหรือสถานการณ์ลดลง. [18]
ตัวอย่างของลักษณะการป้องกันเป็นสมมติฐานเพียงโลกซึ่งเป็นที่ที่ "สิ่งที่ดีเกิดขึ้นกับคนที่ดี และสิ่งที่ไม่ดีเกิดขึ้นกับคนที่ไม่ดี " คนที่เชื่อในเรื่องนี้เพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกที่อ่อนไหวกับสถานการณ์ที่พวกเขาไม่สามารถควบคุม แต่นี้ยังนำไปสู่โทษเหยื่อแม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่น่าเศร้า. [11] เมื่อคนได้ยินใครบางคนเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่พวกเขาตัดสินใจว่าคนขับเมาในช่วงเวลาของการเกิดอุบัติเหตุและเพื่อให้พวกเขาสร้างความมั่นใจให้ตัวเองว่าเกิดอุบัติเหตุ จะไม่เกิดขึ้นกับพวกเขา แม้จะมีความจริงที่ไม่มีข้อมูลอื่น ๆ ให้คนที่จะแอตทริบิวต์ว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเป็นความผิดของคนขับรถเนื่องจากปัจจัยภายใน (ในกรณีนี้การตัดสินใจที่จะขับรถในขณะเมา) และทำให้พวกเขาจะไม่ให้มันเกิดขึ้นกับตัวเอง
ตัวอย่างของการกำหนดลักษณะการป้องกันก็คืออคติมองในแง่ดีที่คนเชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเชิงบวกที่เกิดขึ้นกับพวกเขาบ่อยกว่ากับคนอื่น ๆ และกิจกรรมเชิงลบที่เกิดขึ้นกับพวกเขาน้อยกว่ามักจะให้คนอื่น ๆ มองในแง่ดีมากเกินไปทำให้คนที่จะไม่สนใจคำเตือนและข้อควรระวังบางส่วนให้กับพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นการสูบบุหรี่เชื่อว่าพวกเขามีโอกาสน้อยที่จะได้รับโรคมะเร็งปอดมากกว่าผู้สูบบุหรี่อื่น ๆ . [19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่ผู้คนพยายามที่จะค้นหาเหตุผลสำหรับพฤติกรรมที่พวกเขาตกอยู่ในกับดักของหลายอคติและข้อผิดพลาด โดยฟริตซ์ไฮเดอร์ กล่าวว่า " ความสัมพันธ์ของการรับรู้ของเรามักจะถูกบิดเบือนโดยความต้องการของเราและอคติ " การรับรู้แน่นอน . [ 11 ] ต่อไปนี้คือ ตัวอย่างของอคติเชิงการอนุมานสาเหตุ .
พื้นฐานข้อผิดพลาด [ แก้ไข ]

บทความหลัก : ข้อผิดพลาดลักษณะพื้นฐานข้อผิดพลาดลักษณะพื้นฐานอธิบายแนวโน้มในการให้ราคาสูงเกินไป dispositional หรือบุคลิกภาพตามคำอธิบายพฤติกรรมในขณะที่ภายใต้คุณค่าที่อธิบายสถานการณ์ ข้อผิดพลาดลักษณะพื้นฐานที่เห็นได้ชัดที่สุดเมื่อคนอธิบาย และถือว่าพฤติกรรมของผู้อื่น ตัวอย่างเช่น ถ้าคนอ้วนสมมติฐานแรกของคนอาจจะว่าพวกเขามีปัญหากับการกินมากเกินไป หรือขี้เกียจ และไม่ว่าพวกเขาอาจจะมีเหตุผลทางการแพทย์สำหรับการตั้งค่าหนัก . [ 12 ]
หลักสมมติฐานของแบบจำลองกระบวนการสร้างทัศนคติ mainstays การวิจัยปัญญาทางสังคม และไม่ขัดแย้งตราบใดที่เราพูดเรื่อง " ความยุติธรรม "เมื่อโดยเฉพาะการตัดสินให้สามารถคิดเป็น “คนทัศนคติ " อย่างไรก็ตาม สมมติฐาน construal กระตุ้นความรู้สึกไม่สบายน่าจะเพราะพวกเขาให้กับสังหรณ์ใจน่าสนใจ ทัศนคติ แนวคิด วัฒนธรรม [ 13 ]
. [ แก้ไข ]
บทความหลัก : วัฒนธรรมอคติ
คนใน individualist วัฒนธรรมแองโกล อเมริกา และอังกฤษ โดยทั่วไปในสังคมยุโรป ค่าบุคคล บุคคลเป้าหมายและความเป็นอิสระ ผู้คนใน collectivist วัฒนธรรมเห็นบุคคลในฐานะสมาชิกของกลุ่ม เช่น ครอบครัว เผ่า หน่วย งาน และ ประเทศ , และมีแนวโน้มที่จะสอดคล้องกับคุณค่าและการพึ่งพาอาศัยกัน . ลักษณะทางวัฒนธรรมนี้พบในเอเชีย สังคมอเมริกันพื้นเมืองดั้งเดิมและแอฟริกา .
การวิจัยแสดงวัฒนธรรมที่เหมือนกัน individualist หรือ collectivist มีผลต่อผู้คนให้อนุมาน [ 14 ]
บุคคลจาก individualist วัฒนธรรมยิ่งเอียงให้พื้นฐานข้อผิดพลาดกว่าคน จาก collectivist วัฒนธรรม individualist วัฒนธรรมมีแนวโน้มที่จะคุณลักษณะพฤติกรรมของบุคคล ปัจจัยภายในของเขาในขณะที่ collectivist วัฒนธรรมมีแนวโน้มที่จะคุณลักษณะพฤติกรรมของบุคคล ปัจจัยภายนอกของเขา . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]
งานวิจัยแสดงให้เห็นว่า individualist วัฒนธรรมประกอบให้ตัวเองอคติมากกว่าทำ collectivist วัฒนธรรม เช่น individualist วัฒนธรรมมีแนวโน้มที่จะคุณลักษณะความสำเร็จกับความล้มเหลวของปัจจัยภายใน และปัจจัยภายนอก . ในทางตรงกันข้าม collectivist วัฒนธรรมร่วมในตรงข้ามกับตนเองให้ตนเอง effacing อคติอคติเช่นที่ :และความสำเร็จและความล้มเหลว โทษปัจจัยภายนอกปัจจัยภายใน ( บุคคล ) . [ อ้างจำเป็น ]
นักแสดง / สังเกตความแตกต่าง [ แก้ไข ]
ผู้คนมีแนวโน้มที่จะคุณลักษณะคนอื่นพฤติกรรมของพวกเขา dispositional ปัจจัยในขณะที่เจตนารมณ์ของตัวเองกระทำปัจจัยสถานการณ์ . ในสถานการณ์เดียวกัน ลักษณะของผู้คนสามารถแตกต่างกันขึ้นอยู่กับบทบาทของพวกเขาเป็นนักแสดงหรือผู้สังเกตการณ์[ 15 ] เมื่อมีคนหนึ่งคะแนน คะแนนต่ำในการทดสอบ พวกเขาจะหาปัจจัยสถานการณ์ ว่าเหตุการณ์ในทางลบ เช่น บอกว่าคุณครูถามคำถามที่เขา / เธอไม่ไปเรียน แต่ถ้าคนอื่นที่คะแนนไม่ดีในการทดสอบบุคคลที่จะคุณลักษณะผลเพื่อปัจจัยภายใน เช่น ความเกียจคร้าน และเอาใจใส่ในการเรียนนักแสดง / สังเกตความลำเอียงใช้น้อยกว่าด้วยคนหนึ่ง รู้จักดี เช่น เพื่อนและครอบครัว เพราะไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทของเธอและครอบครัวจะปฏิบัติตนในสถานการณ์บางอย่างนำเขา / เธอคิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัจจัยภายนอกมากกว่าปัจจัยภายใน [ ต้นฉบับงานวิจัย ? ]
dispositional อนุมาน [ แก้ไข ]

dispositional ที่มาบทความหลัก :dispositional ที่มาเป็นแนวโน้มในลักษณะพฤติกรรมของประชาชนในการแสดงออกของพวกเขา นั่นคือ บุคลิกภาพของตัวละครและความสามารถ [ 16 ] ตัวอย่างเช่น เมื่อบริกรปกติที่แสนสุขของเขา / เธอหยาบคายกับลูกค้า ลูกค้าอาจคิดว่าเขา / เธอโมโหร้าย ลูกค้าที่ดูจากทัศนคติที่บริกรให้เขา / เธอได้ตัดสินใจว่า เขาเป็นคนไม่ดี ลูกค้า oversimplifies สถานการณ์โดยไม่คำนึงถึงทุกเหตุการณ์โชคร้ายที่อาจจะเกิดขึ้นกับบริกรที่ทำให้เขา / เธอจะหยาบคายในขณะนั้น ดังนั้นลูกค้าที่ทำ dispositional ที่มาจากเจตนารมณ์พนักงานเสิร์ฟของพฤติกรรมโดยตรง เขา / หล่อน บุคลิกภาพ มากกว่าการพิจารณาปัจจัยสถานการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นทั้ง " ความหยาบคาย " [ 17 ]
ให้ตัวเองอคติ [ แก้ไข ]
บทความหลัก : ให้ตัวเองอคติ
ให้ตัวเองเป็น dispositional อคติและความสําเร็จ และปัจจัยภายในและภายนอก ปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้สำหรับความล้มเหลวตัวอย่างเช่นถ้าบุคคลได้รับการเลื่อนตำแหน่ง เพราะของเขา / เธอความสามารถและความสามารถ ในขณะที่ถ้าเขา / เธอไม่ได้รับการเลื่อนขั้น เพราะผู้จัดการของเขา / เธอไม่ได้ชอบเขา / เธอ ( ภายนอกที่ไม่สามารถควบคุมได้ ปัจจัย ) เดิมที นักวิจัยสันนิษฐานว่า อคติ ให้ตัวเองเป็นอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าคนต้องการปกป้องความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของพวกเขา อย่างไรก็ตามคำอธิบายการประมวลผลข้อมูลอื่นมา นั่นคือ เมื่อผลลัพธ์ที่ตรงกับความคาดหวังของผู้คน พวกเขาทำให้การอนุมานสาเหตุปัจจัยภายใน เมื่อผลที่ออกมาไม่ตรงกับความคาดหวังของพวกเขา พวกเขาทำให้การอนุมานสาเหตุภายนอก [ 11 ] คนยังใช้ป้องกันที่มาเพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกของความอ่อนแอและการแยกความแตกต่างตัวเองจากการเป็นเหยื่อของอุบัติเหตุ[ 18 ] การเลือกรุ่นของทฤษฎีของตนเองให้อคติว่าอคติไม่ได้เกิดขึ้นเพราะคนต้องการปกป้องตนเอง ส่วนตัวของพวกเขา แต่เพื่อปกป้องภาพพจน์ของตนเองโดยใช้อคติ ) ทราบว่ารุ่นของทฤษฎีนี้สามารถทำนายความสำเร็จของบุคคลคุณลักษณะปัจจัยสถานการณ์เพราะกลัวว่าคนอื่นจะไม่ยอมรับพวกเขามองสุดเหวี่ยงไร้สาระถ้าพวกเขาควรคุณลักษณะความสำเร็จด้วยตนเอง . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]
ตัวอย่างเช่นจะแนะนำให้มาเชื่อว่า " สิ่งที่ดีเกิดขึ้นกับคนที่ดี และสิ่งที่ไม่ดีเกิดขึ้นกับคนที่ไม่ดี " จะช่วยลดความรู้สึกของความอ่อนแอ [ ต้องการอ้างอิง ]ความเชื่อนี้จะมีผลข้างเคียงของโทษเหยื่อแม้ในสถานการณ์ที่น่าเศร้า [ 11 ] เมื่อโคลนถล่มทำลายบ้านเรือนหลายในชุมชนชนบท เป็นคนที่อยู่ในการเมืองมากกว่าจะโทษเหยื่อเลือกที่จะอาศัยอยู่ในบางพื้นที่หรือไม่สร้างความปลอดภัยขึ้นบ้านอีกตัวอย่างคือ การมองโลกในแง่ดี อคติ อคติเชิงการอนุมานสาเหตุที่คนส่วนใหญ่ เชื่อว่าเหตุการณ์บวกเกิดขึ้นกับพวกเขาบ่อยกว่าคนอื่น และที่ลบเหตุการณ์เกิดขึ้นได้น้อยกว่าคนอื่นเล็กน้อย ตัวอย่างเช่น การสูบบุหรี่เฉลี่ยเชื่อว่าพวกเขามีโอกาสน้อยที่จะได้รับโรคมะเร็งปอดมากกว่าคนสูบบุหรี่อื่น ๆ [ 19 ]
รับลักษณะสมมติฐาน [ แก้ไข ]

บทความหลัก : รับต่อสมมติฐาน