1. IntroductionSale of goods and se

1. Introduction
Sale of goods and services are increasingly being transacted over the Internet which is a borderless virtual
market and the world’s biggest shopping mall. According to International Data Corporation (IDC) Malaysia,
the sales revenue generated by e-commerce in Malaysia register positive year-to-year growth, with $105
billion and $144 billion for 2010 and 2011, respectively (IDC Malaysia, 2011). The growth in e-commerce
is due to the rapid rise in the number of PCs as well as the growth of WiFi services, broadband and hotspots
in Malaysia. This development witnesses the emergence of a new group of consumers known as econsumers.
E-consumers generally refer to the purchaser of goods and services over electronic systems
such as Internet and other computer networks. This new group of consumers is increasing in number over
the years as on-line shopping become a trend and manifestation of modern life style. A survey done by
PayPal for the year 2010 on 400 customers who used it services to pay online indicates that Malaysian has
spent RM1.8 billion to purchase goods and services online (Nazrin, 2012). On the other hand, unlike
traditional method, online shopping does not involve face-to-face communication, and in most cases
contracts of sale are not made on paper. It is a distance transaction which provides no opportunity for
consumers to examine the good and to know the suppliers and their business places. This paperless and
distance transaction potentially raises more complex consumer issues in a sale of goods which not only
challenge the way the law deals with them but there are also new issues which have to be addressed
effectively. Adopting the method of content analysis, this paper aims to examine the existing Malaysian law
on sale of goods and to determine the extent to which those laws are adequate in providing protection to the
e-consumers while transacting online. It first provides an overview of e-commerce in Malaysia and follows
by a discussion on the general concept of consumer protection in a sale of goods contract. The rest of the
paper devotes to the discussion on legal protection for e-consumers under the existing Malaysian law
especially the protection afforded by the Consumer Protection Act 1999 (the CPA) and the Direct Sales and
Anti-Pyramid Schemes Act 1993.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำขายสินค้าและบริการมีมากขึ้นการทำรายการผ่านอินเทอร์เน็ตซึ่งเป็นแบบไร้ขอบเสมือนตลาดและห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในโลก ตามที่มาเลเซีย บริษัทข้อมูลนานาชาติ (IDC)รายได้จากการขายที่สร้างขึ้น โดยอีคอมเมิร์ซในมาเลเซียลงทะเบียนบวกการเจริญเติบโตปีต่อปี $105พันล้านและ 144 พันล้านเหรียญในปี 2553 และ 2554 ตามลำดับ (IDC มาเลเซีย 2011) เจริญเติบโตของอีคอมเมิร์ซเนื่องจากการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในจำนวนชิ้นเป็นการเติบโตของ WiFi บรอดแบนด์ และบริการฮอตสปอในมาเลเซีย พัฒนานี้สืบพยานเกิดกลุ่มใหม่ของผู้บริโภคที่เรียกว่า econsumersอีผู้บริโภคโดยทั่วไปหมายถึงผู้ซื้อสินค้าและบริการผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์อินเทอร์เน็ตและเครือข่ายคอมพิวเตอร์อื่น กลุ่มนี้ใหม่ของผู้บริโภคเพิ่มขึ้นจำนวนมากกว่าปีเป็นคำง่ายดายกลายเป็น แนวโน้มและยามชีวิตทันสมัย การสำรวจโดยปี 2553 บน 400 ลูกค้าที่ใช้บริการการชำระเงินออนไลน์ PayPal ระบุว่า มาเลเซียมีใช้ RM1.8 พันล้านในการซื้อสินค้าและบริการออนไลน์ (Nazrin, 2012) บนมืออื่น ๆ ไม่เหมือนวิธีการแบบดั้งเดิม ช้อปปิ้งออนไลน์ไม่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารแบบพบปะ และ ในกรณีส่วนใหญ่ไม่ได้ทำสัญญาขายบนกระดาษ เป็นธุรกรรมระยะที่ไม่มีโอกาสผู้บริโภค สามารถตรวจสอบดี และรู้ที่จำหน่ายและสถานธุรกิจของพวกเขา ชอบนี้ และธุรกรรมระยะอาจเพิ่มปัญหาที่ซับซ้อนมากขึ้นผู้บริโภคในการขายสินค้าที่ไม่เพียงแต่ท้าทายทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา แต่ยังมีปัญหาใหม่ซึ่งต้องได้รับการได้อย่างมีประสิทธิภาพ ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา กระดาษนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบกฎหมายมาเลเซียที่มีอยู่ในการขายสินค้า และกำหนดขอบเขตที่กฎหมายเหล่านั้นเพียงพอในการให้บริการป้องกันการอีบริโภคขณะ transacting ออนไลน์ จะแสดงภาพรวมของอีคอมเมิร์ซในประเทศมาเลเซียก่อน และดังต่อไปนี้โดยการสนทนาเกี่ยวกับแนวคิดทั่วไปของการคุ้มครองผู้บริโภคในการขายสินค้าสัญญา ส่วนเหลือของการกระดาษ devotes สนทนากฎหมายป้องกันสำหรับ e-ผู้บริโภคที่มีอยู่ตามกฎหมายมาเลเซียโดยเฉพาะอย่างยิ่งการป้องกัน afforded โดย 1999 พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค (CPA) และการขายโดยตรง และพระราชบัญญัติป้องกันมิค 1993

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
การขายสินค้าและบริการที่มีการทำธุรกรรมผ่านทางอินเทอร์เน็ตเพิ่มมากขึ้นซึ่งเป็นเสมือนไร้พรมแดน
ตลาดและห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดของโลก ตามข้อมูลอินเตอร์เนชั่นแนลคอร์ปอเรชั่น (IDC) มาเลเซีย
รายได้การขายที่สร้างขึ้นโดยอีคอมเมิร์ซในมาเลเซียลงทะเบียนบวกปีต่อปีการเจริญเติบโตกับ $ 105
พันล้านและ $ 144,000,000,000 สำหรับปี 2010 และ 2011 ตามลำดับ (IDC มาเลเซีย 2011) การเจริญเติบโตในอีคอมเมิร์ซ
คือเนื่องจากการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในจำนวนของเครื่องคอมพิวเตอร์เช่นเดียวกับการเจริญเติบโตของบริการอินเตอร์เน็ตไร้สายความเร็วสูงและฮอตสปอต
ในประเทศมาเลเซีย พยานการพัฒนานี้การเกิดขึ้นของกลุ่มใหม่ของผู้บริโภคที่รู้จักกันเป็น econsumers.
E-ผู้บริโภคโดยทั่วไปหมายถึงผู้ซื้อสินค้าและบริการผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์
เช่นอินเทอร์เน็ตและเครือข่ายคอมพิวเตอร์อื่น ๆ นี้กลุ่มใหม่ของผู้บริโภคที่เพิ่มขึ้นในจำนวนที่มากกว่า
ปีที่ผ่านมาช้อปปิ้งในบรรทัดกลายเป็นแนวโน้มและการรวมตัวกันของรูปแบบชีวิตที่ทันสมัย การสำรวจทำโดย
PayPal ในปี 2010 บน 400 ลูกค้าที่ใช้บริการชำระเงินออนไลน์แสดงให้เห็นว่ามาเลเซียได้
ใช้เวลา RM1.8 พันล้านในการซื้อสินค้าและบริการออนไลน์ (Nazrin 2012) บนมืออื่น ๆ ซึ่งแตกต่างจาก
วิธีการแบบดั้งเดิม, ช้อปปิ้งออนไลน์ไม่เกี่ยวข้องกับใบหน้าเพื่อใบหน้าสื่อสารและในกรณีส่วนใหญ่
สัญญาการขายไม่ได้ทำบนกระดาษ มันเป็นรายการที่ระยะทางที่เปิดโอกาสให้ไม่มี
ผู้บริโภคในการตรวจสอบที่ดีและจะรู้ว่าซัพพลายเออร์และสถานที่ธุรกิจของพวกเขา นี้ไร้กระดาษและ
การทำธุรกรรมทางไกลที่อาจก่อให้เกิดปัญหาของผู้บริโภคที่ซับซ้อนมากขึ้นในการขายสินค้าซึ่งไม่เพียง แต่
ความท้าทายทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา แต่ก็ยังมีปัญหาใหม่ที่ต้องได้รับการแก้ไข
อย่างมีประสิทธิภาพ การนำวิธีการวิเคราะห์เนื้อหาบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบกฎหมายที่มีอยู่ในประเทศมาเลเซีย
ในการขายสินค้าและกำหนดขอบเขตที่กฎหมายเหล่านี้จะเพียงพอในการให้ความคุ้มครองแก่
ผู้บริโภคอิเล็กทรอนิกส์ในขณะที่การทำธุรกรรมออนไลน์ มันเป็นครั้งแรกให้ภาพรวมของอีคอมเมิร์ซในประเทศมาเลเซียและต่อไปนี้
โดยการอภิปรายเกี่ยวกับแนวความคิดทั่วไปของการคุ้มครองผู้บริโภคในการขายของสัญญาสินค้า ส่วนที่เหลือของ
กระดาษอุทิศเพื่อการอภิปรายเกี่ยวกับการคุ้มครองทางกฎหมายสำหรับ e-ผู้บริโภคภายใต้กฎหมายที่มีอยู่ในประเทศมาเลเซีย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการป้องกัน afforded โดยพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค 1999 (CPA) และการขายตรงและ
แบบแผนต่อต้านพีระมิด Act 1993

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ขายสินค้าและบริการมีมากขึ้นถูกติดต่อกัน ผ่านทางอินเทอร์เน็ต ซึ่งเป็นเสมือนตลาด
ขอบ และศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดของโลก ตามที่ บริษัท ข้อมูลระหว่างประเทศ ( ไอดีซี ) มาเลเซีย
ขายสร้างรายได้จากอีคอมเมิร์ซในมาเลเซียลงทะเบียนปีบวกกับการเจริญเติบโตของปี , ด้วย $ 105
พันล้านและ $ 144 สำหรับปี 2010 และ 2011 ,ตามลำดับ ( เช่นมาเลเซีย , 2011 ) การเจริญเติบโตใน e - commerce
เนื่องจากการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในหมายเลขของเครื่องคอมพิวเตอร์เช่นเดียวกับการเจริญเติบโตของบริการบรอดแบนด์และฮอตสปอต WiFi ,
ใน มาเลเซีย การพัฒนานี้มีการเกิดขึ้นของกลุ่มใหม่ของผู้บริโภคที่รู้จักกันเป็น econsumers .
e-consumers โดยทั่วไปหมายถึงผู้ซื้อสินค้าและบริการผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์
เช่นอินเทอร์เน็ตและเครือข่ายคอมพิวเตอร์อื่น ๆ กลุ่มใหม่ของผู้บริโภคจะเพิ่มเลข
ปีเป็นแหล่งช้อปปิ้งออนไลน์เป็นแนวโน้มและการสำแดงของสไตล์ชีวิตทันสมัย การสำรวจทำโดย
PayPal สำหรับปี 2010 ใน 400 ลูกค้าที่ใช้บริการชำระเงินออนไลน์ ระบุว่า มาเลเซียมี
ใช้เวลา rm1.8 พันล้านเพื่อซื้อสินค้าและบริการออนไลน์ ( นะซริน , 2012 )บนมืออื่น ๆที่แตกต่างจาก
วิธีดั้งเดิมช้อปปิ้งออนไลน์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการสื่อสารแบบตัวต่อตัว , และในกรณีส่วนใหญ่สัญญา
ขายไม่ทำบนกระดาษ มันเป็นธุรกรรมระยะทางซึ่งมีไม่มีโอกาสสำหรับผู้บริโภคเพื่อศึกษา
ดีและรู้ว่าซัพพลายเออร์และสถานที่ของธุรกิจของตน นี้ไร้กระดาษและ
ธุรกรรมที่อาจเพิ่มระยะทางที่ซับซ้อนมากขึ้นของผู้บริโภคในเรื่องการขายสินค้า ซึ่งไม่เพียงแต่
ท้าทายทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา แต่ก็มีปัญหาใหม่ที่ต้อง addressed
ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ใช้วิธีวิเคราะห์เนื้อหา บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากฎหมายที่มีอยู่มาเลเซีย
ในการขายสินค้า และกำหนดขอบเขตที่กฎหมายเหล่านี้จะเพียงพอในการให้ความคุ้มครอง
e-consumers ในขณะที่การเจรจาซื้อขายออนไลน์ ก่อนจะให้ภาพรวมของพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ในมาเลเซียและต่อไปนี้
โดยการอภิปรายแนวคิดทั่วไปของการคุ้มครองผู้บริโภคในการขายสัญญาสินค้า ส่วนที่เหลือของ
กระดาษที่อุทิศเพื่อการอภิปรายกฎหมายคุ้มครองภายใต้กฎหมายที่มีอยู่ e-consumers มาเลเซีย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการป้องกัน afforded โดย พ.ร.บ. คุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2542 ( CPA ) และพระราชบัญญัติขายตรงและระบบป้องกัน
พีระมิด 1993