During the past decade, stereotypic

During the past decade, stereotypic behavior in horses, specifically crib-biting behavior,
has received considerable attention in the scientific literature. Epidemiological and experimental
studies designed to investigate crib-biting behavior have provided valuable insight
into the prevalence, underlying mechanisms, and owner perceptions of the behavior. The
findings of these studies have demonstrated how the management of horses can influence
their behavior and well being. Management conditions which impede foraging opportunities
and social contact, provision of high concentrate diets, and abrupt weaning have been
associated with an increased risk of crib-biting. The exact etiology of crib-biting remains
to be elucidated, however, results of recent research suggest that dopaminergic pathways
may be implicated in the performance of this oral stereotypy. There has also been additional
evidence to support the hypothesis that gastrointestinal irritation is involved in crib-biting
in horses. Many equine behavior and welfare scientists remain in agreement that management
of crib-biting horses should focus on addressing the suspected influential factors
prior to attempts at physical prevention of the behavior. The findings of several survey and
experimental studies are reviewed, with emphasis on research conducted since the late
1990s, in an effort to provide the reader with a relatively comprehensive look into that
which is known about crib-biting behavior in horses. Knowledge deficiencies and areas for
future research are identified.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาพฤติกรรม stereotypic ม้าโดยเฉพาะพฤติกรรมเปลกัด,
ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากในวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ ระบาดวิทยาและการทดลองการศึกษาการออกแบบมาเพื่อตรวจสอบพฤติกรรมเปลกัดได้ให้ข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่าเข้าชุก, กลไกและการรับรู้ของเจ้าของพฤติกรรม ผลการศึกษาเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นว่าการจัดการของม้าสามารถมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของพวกเขาและความเป็นอยู่ เงื่อนไขการบริหารจัดการที่เป็นอุปสรรคต่อโอกาสหาอาหารและการติดต่อทางสังคม, การให้อาหารที่เข้มข้นสูงและหย่านมทันทีทันใดได้รับการเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของเปลกัด สาเหตุที่แน่นอนของเปลกัดยังคงที่จะอธิบาย แต่ผลการวิจัยที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่าทางเดิน dopaminergic อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องในการปฏิบัติงานของ stereotypy ช่องปากนี้ นอกจากนี้ยังมีเพิ่มเติมหลักฐานที่จะสนับสนุนสมมติฐานที่ว่าเกิดการระคายเคืองทางเดินอาหารมีส่วนร่วมในเปลกัดม้า พฤติกรรมม้าและนักวิทยาศาสตร์หลายคนยังคงอยู่ในการจัดสวัสดิการข้อตกลงว่าการจัดการของม้าเปลกัดควรมุ่งเน้นไปที่อยู่ในปัจจัยที่มีอิทธิพลสงสัยว่าก่อนที่จะมีความพยายามที่จะป้องกันทางกายภาพของพฤติกรรม ผลการสำรวจหลายและการศึกษาการทดลองจะมีการทบทวนโดยเน้นการวิจัยที่ดำเนินการมาตั้งแต่ปลายปี1990 ในความพยายามที่จะให้ผู้อ่านที่มีลักษณะที่ครอบคลุมค่อนข้างเข้าไปในที่ซึ่งเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับพฤติกรรมเปลกัดม้า ขาดความรู้และพื้นที่สำหรับการวิจัยในอนาคตจะมีการระบุ