It is clear that globalisation has

It is clear that globalisation has failed to rid the world of poverty. Rather than being an unstoppable force for development, globalisation now seems more like an economic temptress, promising riches to everyone but only delivering to the few. Although global average per capita income rose strongly throughout the 20th century, the income gap between rich and poor countries has been widening for many decades. Globalisation has not worked.
The reason globalisation has not worked is because there has not been enough of it. If countries, including the rich industrialised ones, got rid of all their protectionist measures, everyone would benefit from the resulting increase in international trade: it's simple economics. If unnecessary government regulation can be eliminated, and investors and corporations can act freely, the result will be an overall increase in prosperity as the "invisible hand" of the market does its work.

Tell that to countries that have followed this route. I doubt many people in Argentina would agree. Many developing countries have done exactly what free market evangelists such as the International Monetary Fund told them to and have failed to see the benefits. The truth is that no industrialised society developed through such policies. American businesses were protected from foreign competition in the 19th century, as were companies in more recent "success stories" such as South Korea. Faith in the free market contradicts history and statistical evidence.

You're looking at the wrong statistics. In most cases, low-income countries are the ones that have not been able to integrate with the global economy as quickly as others, partly because of their chosen policies and partly because of factors outside their control. The plain truth is that no country, least of all the poorest, can afford to remain isolated from the world economy.

Even if this were true, what about the other unwanted effects of globalisation? The power of corporations and the global financial markets adversely affect the sovereignty of countries by limiting governments' ability to determine tax and exchange rate policies as well as their ability to impose regulations on companies' behaviour. Countries are now involved in a "race to the bottom" to attract and retain investment; multinational corporations are taking advantage of this to employ sweatshop labour and then skim off huge profits while paying very little tax.

First, governments' sovereignty has not been compromised. The power of the biggest corporations is nothing compared with that of government. Can a company raise taxes or an army? No. Second, nations are not involved in a "race to the bottom". Figures last year showed that governments around the world are on average collecting slightly more taxes in real terms than they were 10 years earlier. And the argument that workers in poorer countries are being exploited is hard to support. They are clearly better off working for multinationals. If they weren't, they wouldn't work for them. In fact research shows that wages paid by foreign firms to workers in poorer countries are about double the local manufacturing wage.

But what about these so-called multilateral organisations like the IMF, World Bank and World Trade Organisation? I don't remember electing them, so what gives them the right to say how countries run their own affairs? Isn't it obvious that these organisations only serve the interests of the US and to a lesser extent the other rich countries? Their only role is to peddle the neoliberal orthodoxy - the Washington consensus - that only impoverishes the poorest nations and maximises the profits of multinationals.

It is only through organisations such as these that the less developed countries have a chance to improve their situations. The IMF is there to bail out countries that get into financial difficulties. Governments go to the IMF because the alternative is much worse. If the IMF and its sister organisation, the World Bank, were shut down, the flow of resources to developing countries would diminish, leaving the developing world even worse off. The WTO is a different kind of organisation and is run on a one-country-one-vote basis with no regard for the economic power of each nation; every single member has a veto. In addition, no country can be compelled to obey a WTO rule that it opposed in the first place.

ผลลัพธ์ (ตุรกี) 1:

Belli ki bu Küreselleşme yoksulluğu dünya kurtulmak için başarısız oldu. Yerine artık Globalleşme, daha bir ekonomik şuh kadın gibi görünüyor kalkınma, durdurulamaz bir güç olmak ama sadece herkes için umut verici zenginlikleri için birkaç teslim. Her ne kadar küresel ortalama kişi başına düşen gelir, şiddetle 20th yüzyıl boyunca gül, zengin ve yoksul ülkeler arasındaki gelir uçurumu uzun yıllar genişletme. Küreselleşme çalıştı değil.Öyle olmamıştır çünkü Küreselleşme değil çalıştı nedenidir. Ülke, zengin sanayileşmiş olanları da dahil olmak üzere, tüm onların korumacı önlemler kaldırırsa, herkes uluslararası ticaret elde edilen artış yararlanacak: basit bir ekonomi olduğunu. "Görünmez el" piyasa kendi çalışır gibi gereksiz hükümet düzenleme ortadan kaldırılabilir ve yatırımcılar ve şirketlerin serbestçe hareket edebilir, sonucu refah genel bir artış olacaktır.Söyle ülkelere, bu yolu takip ettim. Arjantin birçok kişi kabul edeceğini sanmıyorum. Gelişmekte olan birçok ülkede tam olarak ne serbest piyasa misyonerleri gibi Uluslararası Para Fonu söyledim ve yararlarını görmek için başarısız oldu yaptı. Gerçek sanayileşmiş bir toplum bu tür politikaları ile geliştirilmiştir. Daha yeni "başarı öyküleri" Güney Kore gibi şirketlerde olduğu gibi Amerikan işletmelerin yabancı rekabet 19. yüzyılda, korundu. Serbest piyasa niyetle geçmiş ve istatistiksel kanıt çelişmektedir.Yanlış istatistikleri arıyoruz. Çoğu durumda, düşük gelirli ülkelerde küresel ekonomi ile diğerleri, hızlı bir şekilde seçilen politikalarını kısmen ve kısmen onların kontrolü dışında etkenler nedeniyle entegre etmek mümkün olmamıştır olanlardır. Düz gerçek hiçbir ülke, özellikle de en yoksul, dünya ekonomisinden izole kalması için gelemez.Bunu bile doğru Peki ya diğer küreselleşmenin etkilerini istenmeyen? Şirketler ve küresel Finansal piyasaların gücünü olumsuz etkileyen ülkelerin egemenlik hükümetlerin vergi ve döviz kuru politikaları belirleme yeteneği gibi şirketlerin davranışları üzerinde düzenlemeler dayatmaya yeteneklerini sınırlayarak. Ülke şimdi bir "yarış" altına dahil çekmek ve yatırım; çokuluslu şirketler bu Ecel tezgahında işçi istihdam ve çok az vergi ödeme yaparken büyük kar göz gezdirmek için yararlanılmaktadır.İlk olarak, hükümetlerin egemenliği tehlikede değil. En büyük şirketlerden gücünü bu hükümet ile kıyaslanamaz bile. Bir şirket, vergi veya bir ordu yükseltebilirsiniz? No İkinci olarak, ülkelerin "Race" altına dahil değil. Rakamlar geçen yıl dünya çapında hükümetlerin ortalama reel 10 yıl önce olduğundan biraz daha fazla vergi toplamak olduğunu gösterdi. Ve yoksul ülkelerde işçilerin istismar argümanı destekleyecek zordur. Onlar açıkça çokuluslu şirketler için çalışmak daha iyi. Onlar olmasaydı, onlar için işe yaramaz. Aslında araştırma yabancı firmalar tarafından yoksul ülkelerde işçilere ödenen ücretler iki yerel üretim ücret hakkında gösterir.Ama ne hakkında bu sözde çok taraflı kuruluşlar IMF, Dünya Bankası ve Dünya Ticaret Örgütü gibi mi? Yani ne onları nasıl ülkeler kendi işlerini çalıştırmak demek hakkını veren, onları seçilmesi hatırlamadın mı? Bu örgütlerin sadece diğer zengin ülkelerin çıkarları ABD ve daha az bir ölçüde hizmet açık değil mi? Sadece yoksul ülkelerin impoverishes ve çokuluslu şirketler kar maksimum neoliberal Ortodoks - Washington konsensüs - seyyar satıcılık yapmak tek onların roldür.Bunlar gibi örgütler üzerinden sadece az gelişmiş ülkelerin durumları geliştirmek için bir şans var mı. IMF mali zorluklar almak ülke kurtarmak için orada. Çünkü alternatif daha kötü hükümetler IMF için gidin. Eğer IMF ve kardeş organizasyon, Dünya Bankası, kapat, gelişmekte olan ülkelere kaynak akışını azaltmak istiyorsunuz gelişmekte olan ülkelerde bile kötü durumda bırakarak. DTÖ farklı bir organizasyon ve her ulus ekonomik gücü için ilgili bir ülke bir oy olarak çalıştırın; her tek bir üye veto etti. Ayrıca, hiçbir ülke başta karşı çıkan WTO kural uymak zorunda.

ผลลัพธ์ (ตุรกี) 3:

Küreselleşmenin getirdiği açıkça başarısız dünyanın bertaraf yoksulluk. Durdurulamaz bir güç olmak yerine kalkınma, globalleşme gibi daha fazla gibi görünüyor bir ekonomik temptress, umut vaat eden varlığımı herkesin ancak teslim kaç. Her ne kadar küresel ortalama kişi başına geliri şiddetle arttı 20. yüzyıl boyunca,