Meng Hao’s face went pale, and he t

Meng Hao’s face went pale, and he took a deep breath. He forced a wry smile onto his face, and his mind spun, trying to come up with an idea.

“I think perhaps you forgot someone,” he said.

“Who? Who? Who? Who did I forget? How could I forget somebody?” Given a chance to have a conversation, the meat jelly would definitely seize it immediately.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮาหน้าซีด และเขาได้หายใจลึก ๆ เขาบังคับ wry ยิ้มบนใบหน้าของเขา และจิตใจของเขา ปั่น พยายามที่จะมากับความคิดเขากล่าวว่า "ผมคิดว่า บางทีอาจจะลืมใครบางคน"ใคร ใคร ใคร ที่ไม่ลืม ว่าฉันจะลืมใครสักคน" มีโอกาสที่จะมีการสนทนา เจลลี่เนื้อจะแน่นอนยึดมันทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบหน้าเม้งเฮาส์หน้าซีดและเขาเอาลมหายใจลึก เขาบังคับให้รอยยิ้มเบี้ยวลงบนใบหน้าของเขาและใจของเขาปั่นพยายามที่จะเกิดขึ้นกับความคิด. "ผมคิดว่าบางทีคุณอาจจะลืมใครสักคน" เขากล่าว. "ใคร? ใคร? ใคร? ที่ไม่ลืม? ฉันจะลืมใครสักคน? "ได้รับโอกาสที่จะมีการสนทนาเนื้อวุ้นแน่นอนจะยึดทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้าเมิงเฮาถึงกับหน้าซีด และเขาก็หายใจเข้าลึกๆ เขาบังคับรอยยิ้มเหยเกลงบนใบหน้าของเขา และความคิดของเขาก็ปั่น พยายามที่จะมากับความคิด" ฉันคิดว่า บางทีคุณอาจจะลืมใครบางคน " เขากล่าว" ใคร ? ใคร ? ใคร ? คนที่ฉันลืมเหรอ ? ข้าจะลืมได้อย่างไรใคร " โอกาสที่จะมีการสนทนา เนื้อวุ้นจะคว้ามันทันที