Just as the guards left, two women

Just as the guards left, two women waked in from outside.
Leading the way was the third madam, Madam Liu. Her hair combed in a cloud bun, jade hairpins with golden cicadas at her temples and pearls coiled around, it was really luxurious. Combined with her bright, showy tunic, the ensemble was actually consistent with her temper. Passing through the gate, she exclaimed with surprise, “What is going on? Such a huge commotion, did fifth sister-in-law do something wrong that let fifth brother-in-law get so angry?”
Walking behind her was the fourth madam, Madam Qin. She was comparatively low-key. She had two golden butterfly hairpins tucked in her bun, and was wearing a honey-colored dress with peony patterns, she looked beautiful and gentle.
A while ago, Madam Du had signaled for Ning Xue to bring the third madam over as her ally. When Ning Xue went to the Pear courtyard, she had found the fourth madam in the third madam’s room, so she had invited them together.
Duke Ying had five sons and three daughters. The daughters were all married, and only visited on holidays. From the remaining five masters, the eldest, third and fifth were from the main wife, the second and fourth — from a concubine. Duke Ying’s position was quite high, so even if the second and fourth sons were born of a concubine, the young ladies they married weren’t bad. The fourth madam’s family was from Marquis An Ling’s house. She was a daughter of the main wife. The young lady from Marquis An Ling’s house was known in the capital as delicate, graceful, and virtuous, with splendid manners. That marriage could be considered the fourth master’s moving up in society.
After getting married, the fourth master and madam were close and affectionate, their days passed in satisfaction. Madam Qin already had three sons. She’d always wanted a daughter, but never got one. Since the fourth master, Wei Yan, and Wei Kun had their duty in the Imperial Academy together, the two’s families visited each other diligently. So Madam Qin frequently saw Wei Luo and loved that little girl, who was beautiful and smart, like a little fairy. Moreover, Wei Luo didn’t have a mother, so Madam Qin was compassionate and grew increasingly fond of her over time.
From the several madams in the residence, only the fourth madam treated Ah Luo wholeheartedly well.
When she saw Madam Qin enter, Wei Luo, who had been hiding behind the blue screen, hurriedly pushed the screens open and ran up to her, dragging her soft voice in a spoiled manner: “Fourth aunt, hug.”
Madam Qin smiled and picked her up, flicking her little nose, “How come Ah Luo’s here? Are you feeling better now? I had to visit my parents yesterday. You won’t blame your aunt for not coming to see you, right?”
Ah Luo burrowed in her neck. Leaning her head, she saw Madam Du glowering at her. She lowered her head, so that no one saw the corners of her mouth bending in a smirk, then her two slender arms tightly hugged Madam Qin: “Ah Luo is alright… Fourth aunt, Ah Luo is afraid.”
Madam Qin was puzzled, “What are you afraid of?”
Ah Luo’s voice was faint, with a hint of fear, it sounded exceedingly distressed, “Afraid of madam…”
Madam?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียงเป็นยามซ้าย ผู้หญิงสอง waked ในจากภายนอกนำวิธีม่ายสาม หลิวม่ายได้ ผมหวีในมวยเมฆ หยกปัก ด้วยทอง cicadas ที่วัดและขดรอบ ไข่มุกของเธอมันก็หรูหราจริง ๆ รวมกับเสื้อของเธอสดใส ฉูดฉาด วงดนตรีเป็นจริงสอดคล้องกับอารมณ์ของเธอ ผ่านประตู เธอ exclaimed ด้วยประหลาดใจ "จะเกิดอะไรขึ้น ดังกล่าวมีขนาดใหญ่ที่ทันสมัย sister-in-law ห้าทำสิ่งผิดให้ห้าเขยได้รับโกรธมาก"เดินหลังเธอม่ายสี่ ฉินม่ายได้ เธอค่อนข้างต่ำที่สำคัญ เธอมีปักผีเสื้อทองสองในไส้ของเธอ และสวมชุดสีแบบน้ำผึ้งลายโบตั๋น เธอดูสวยงาม และอ่อนโยนในขณะที่ผ่านมา Du ม่ายมีสัญญาณสำหรับหนิง Xue เพื่อนำม่ายสามเป็นพันธมิตรของเธอ เมื่อ Xue หนิงไปลานลูกแพร์ เธอได้พบท่านผู้หญิงสี่ในห้องของท่านผู้หญิงสาม เพื่อเธอได้เชิญพวกเขาเข้าด้วยกันหยิง Duke มีห้าลูกชายและลูกสาวสามคน ลูกสาวทั้งหมดแต่งงาน และเข้าเยี่ยมชมในวันหยุดเท่า นั้น จากแบบห้าเหลือ คนโต สาม และห้ามาจากภรรยาหลัก สอง และสี่ — จากนางสนม ตำแหน่งดยุคหยิงเป็นค่อนข้างสูง ดังนั้นถ้าเกิดบุตรชายคนสอง และสี่ของนางสนม สาว ๆ ที่พวกเขาแต่งงานไม่ดี ครอบครัวของแหม่มสี่ได้จากบ้านมาร์คีส์อันหลิง เธอเป็นลูกสาวของภรรยาหลัก หญิงสาวจากบ้านมาร์คีส์อันหลิงเป็นที่รู้จักในเมืองหลวง เป็นละเอียดอ่อน สง่างาม มี คุณธรรม มีมารยาทงดงาม ว่า การแต่งงานอาจจะพิจารณาหลักสี่ของเคลื่อนขึ้นในสังคมหลังจากงานแต่งงาน หลักสี่ และม่ายได้ใกล้ชิด และความรัก ผ่านวันของพวกเขาในความพึงพอใจ ฉินม่ายมีลูกชายสามคน เธออยากมีลูก แต่ไม่เคยได้รับอย่างใดอย่างหนึ่ง ตั้งแต่หลักสี่ Wei Yan, Kun เว่ยมีหน้าที่ในสถาบันการศึกษาอิมพีเรียลด้วยกัน ทั้งสองของครอบครัวเข้าชมกันอย่างขยันขันแข็ง ดังนั้นฉินม่ายเห็น Wei Luo บ่อย และชอบสาวน้อยที่รัก ผู้ชาญฉลาด และสวยงาม นางฟ้าน้อย นอกจากนี้ Luo เหว่ไม่มีแม่ ฉินม่ายถูกเห็นอกเห็นใจ และเติบโตมากขึ้นเรื่อย ๆ รักของเธอตลอดเวลาจาก madams หลายในเดอะเรสซิเดนซ์ เท่าม่ายสี่รักษา Luo อา สุดใจดีเมื่อเธอเห็นฉินม่ายป้อน Luo Wei ที่ได้ถูกซ่อนอยู่เบื้องหลังหน้าจอสีฟ้า รีบผลักหน้าจอเปิด และวิ่งขึ้นไปเธอ ลากเสียงนุ่มของเธอในลักษณะบูด: "ป้าสี่ ฮัก"ฉินม่ายยิ้ม และหยิบเธอ นั้นจมูกเล็ก ๆ ของเธอ, "วิธีการมา Ah Luo ของที่นี่ คุณรู้สึกดีกว่าตอนนี้ ผมไปเยี่ยมพ่อแม่ของฉันวันนี้ คุณจะไม่โทษคุณป้าไม่มาหาคุณ ขวา"อา ลูเจาะโพรงในคอของเธอ พิงหัวของเธอ เธอเห็นมองดูอย่างถมึงที่เธอม่าย Du เธอลดลงหัวของเธอ เพื่อให้ไม่มีใครเห็นมุมปากของเธอดัดในเกเร แล้วสองแขนเรียวบางของเธอทุกกอดฉินม่ายแน่น: "Ah Luo เป็นไร... ป้าสี่ Ah Luo คือกลัว"ม่ายฉินถูกงง "บ้างคุณกลัว"อา เสียงของลูถูกจาง ของความกลัว มันไพเราะ เป็นทุกข์เหลือเกิน "กลัวของม่าย..."ม่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นเดียวกับยามซ้าย, ผู้หญิงสองคนตื่นจากภายนอก.
ผู้นำทางเป็นแหม่มสามมาดามหลิว หวีผมของเธอในบุญเมฆปักหยกกับจักจั่นสีทองที่วัดและไข่มุกเธอขดรอบมันก็หรูหราจริงๆ บวกกับความสดใสฉูดฉาดเสื้อคลุมของเธอทั้งมวลเป็นจริงสอดคล้องกับอารมณ์ของเธอ ผ่านประตูเธออุทานออกมาด้วยความประหลาดใจว่า "สิ่งที่เกิดขึ้น? ดังกล่าวเป็นความปั่นป่วนขนาดใหญ่ได้ห้าน้องสาวในกฎหมายทำอะไรผิดที่ปล่อยให้พี่ชายในกฎหมายที่ห้าได้รับโกรธเหรอ? "
เดินด้านหลังของเธอเป็นแหม่มสี่มาดามฉิน เธอเป็นคนที่ได้เปรียบโดยเปรียบเทียบที่ต่ำที่สำคัญ เธอสองคนปักผีเสื้อสีทองซุกในบุญของเธอและได้รับการสวมใส่ชุดสีน้ำผึ้งที่มีรูปแบบดอกโบตั๋นเธอมองที่สวยงามและอ่อนโยน.
ขณะที่ผ่านมามาดาม Du ได้ส่งสัญญาณสำหรับหนิง Xue จะนำแหม่มที่สามมาเป็นพันธมิตรของเธอ เมื่อหนิง Xue ไปคอร์ทยาร์ด Pear เธอได้พบแหม่มที่สี่ในห้องพักแหม่มที่สามเพื่อให้เธอได้รับเชิญให้เข้ากัน.
ดยุคยิ่งมีห้าลูกชายและลูกสาวสามคน ลูกสาวถูกทุกแต่งงานและเข้าเยี่ยมชมได้เฉพาะในวันหยุด จากที่เหลืออีกห้าโทผู้อาวุโสสามและห้ามาจากภรรยาหลักที่สองและสี่ - จากนางสนม ตำแหน่งดยุคของ Ying ค่อนข้างสูงดังนั้นแม้ว่าลูกชายสองและที่สี่เกิดของนางสนมที่หญิงสาวที่พวกเขาแต่งงานกันก็ไม่ได้เลวร้าย ครอบครัวที่สี่แหม่มก็มาจากบ้านมาร์ควิสหลิง เธอเป็นลูกสาวของภรรยาหลัก หญิงสาวจากบ้านมาร์ควิสหลิงเป็นที่รู้จักกันในเมืองหลวงเป็นที่ละเอียดอ่อน, สง่างามและคุณงามความดีมีมารยาทที่สวยงาม การแต่งงานที่อาจได้รับการพิจารณาที่สี่โทขยับขึ้นในสังคม.
หลังจากแต่งงานต้นแบบที่สี่และแหม่มอยู่ใกล้ชิดและรักใคร่วันของพวกเขาผ่านความพึงพอใจ ท่านผู้หญิงฉินแล้วมีบุตรชายทั้งสาม เธอมักจะอยากลูกสาว แต่ไม่เคยได้รับอย่างใดอย่างหนึ่ง ตั้งแต่ต้นแบบสี่อุยเอี๋ยนและเหว่ยคุนมีหน้าที่ของพวกเขาในจักรวรรดิสถาบันด้วยกันครอบครัวทั้งสองเยือนกันและกันอย่างขยันขันแข็ง ดังนั้นท่านผู้หญิงฉินบ่อยเห็น Wei Luo และรักที่สาวน้อยผู้เป็นที่สวยงามและสมาร์ทเหมือนนางฟ้าน้อย นอกจากนี้ Wei Luo ไม่ได้มีแม่ดังนั้นท่านผู้หญิงฉินเป็นความเห็นอกเห็นใจและเติบโตมากขึ้นของรักของเธอในช่วงเวลา.
จากหลาย Madams ในถิ่นที่อยู่เท่านั้นที่ได้รับการรักษาที่สี่แหม่มอา Luo บริสุทธิ์ใจกัน.
เมื่อเธอเห็นท่านผู้หญิงฉินป้อน Wei Luo ที่ถูกซ่อนอยู่หลังหน้าจอสีฟ้ารีบผลักหน้าจอเปิดและวิ่งขึ้นไปที่เธอลากเสียงนุ่มของเธอในลักษณะนิสัยเสีย ". ป้าสี่กอด"
ท่านผู้หญิงฉินยิ้มและอุ้มเธอขึ้นสะบัดของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ จมูก "มาอาลูที่นี่ได้อย่างไร ตอนนี้คุณรู้สึกดีขึ้นหรือยัง? ฉันได้ไปเยี่ยมพ่อแม่ของฉันเมื่อวานนี้ คุณจะไม่ได้ตำหนิคุณป้าไม่มาจะเห็นคุณใช่มั้ย? "
อาลูมุดอยู่ในลำคอของเธอ พิงศีรษะของเธอเธอเห็นท่านผู้หญิง Du ที่มองดูอย่างถมึงไปที่เธอ เธอก้มหน้าลงเพื่อให้ไม่มีใครเห็นมุมปากของเธอดัดในรอยยิ้มจากนั้นเธอสองแขนเรียวแน่นกอดท่านผู้หญิงฉิน: "อา Luo ไม่เป็นไร ... ป้าสี่อา Luo กลัว."
มาดามฉินถูกงงงวย "สิ่งที่คุณกลัว?"
เสียงอา Luo เป็นลมกับคำใบ้ของความกลัวมันฟังดูมีความสุขเหลือเกิน "กลัวแหม่ม ... "
มาดาม?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แค่เป็นองครักษ์ซ้าย , ผู้หญิง 2 คนปลุกในจากภายนอกนำทางเป็นสามคุณนาย คุณนายหลิว ผมหวีในเมฆบุญหยก ปิ่นปักผมสีทองจักจั่นที่เธอและไข่มุกติดวัดรอบ มันหรูจริงๆ รวมกับเสื้อฉูดฉาดสดใสของเธอ , วงดนตรีก็สอดคล้องกับอารมณ์ของเธอ ผ่านประตู เธออุทานด้วยความตกใจว่า " เกิดอะไรขึ้น ? ความปั่นป่วนใหญ่ทำห้าพี่สะใภ้ทำอะไรผิดให้ห้าพี่เขยอารมณ์เสีย "เดินตามหลังอยู่ 4 ท่าน ท่านฉิน เธอซึ่งเป็นความลับ เธอมีปิ่นปักผมผีเสื้อสีทองสองอยู่ในมวยผม และใส่น้ำผึ้งสีแต่งด้วยลวดลายดอกโบตั๋น เธอดูสวยงามและอ่อนโยนเมื่อสักครู่ ท่านดูได้ส่งสัญญาณให้หนิงเซียะ เพื่อพาคุณนายที่สามเป็นพันธมิตรของเธอ ตอนที่หนิงเซียะไปลูกแพร์ สนาม ก็เจอคุณนายที่สี่ในห้องที่สามของนายหญิง เธอจึงได้เชิญพวกเขามาด้วยกันดยุคหญิงมี 5 ลูกชายและลูกสาว 3 คน ลูกสาวทุกคนแต่งงานและเข้าชมในวันหยุด จากที่เหลืออีก 5 คน พี่คนโต ที่สามและห้าจากภรรยาหลักที่สองและที่สี่  -  จากนางสนม ตำแหน่งดยุคแห่งอิงค่อนข้างสูง ดังนั้นถ้าลูกที่สองและที่สี่เกิดของเมียน้อย เด็กสาวที่พวกเขาแต่งงานกันก็ไม่เลว ครอบครัวสี่ท่าน คือ จากมาร์คบ้านของหลิง เธอเป็นลูกสาวของภรรยาเป็นหลัก เด็กสาวจากมาร์คบ้านของหลิงเป็นที่รู้จักกันในเมืองหลวงที่ละเอียดอ่อน นุ่มนวล และมีคุณธรรม มีมารยาทงาม การแต่งงานอาจจะพิจารณา 4 อาจารย์ย้ายขึ้นในสังคมหลังจากแต่งงาน หลักสี่ และท่านได้ใกล้ชิดและรักใคร่ของพวกเขาผ่านไปในความพึงพอใจ คุณนายซินแล้วมีลูกชายสามคน เธออยากได้ลูกสาว แต่ยังไม่เคยได้ ตั้งแต่อาจารย์สี่ เว่ยเหยียน และ Wei คุงมีหน้าที่ในโรงเรียนอิมพีเรียล ทั้งสองครอบครัวเข้าเยี่ยมชมแต่ละอื่น ๆอย่างจริงจัง ดังนั้น ท่านฉินบ่อยเห็นเว่ย หลัว และรักสาวน้อยที่สวยและฉลาด เหมือนนางฟ้าตัวน้อย นอกจากนี้ เหว่ยลู ไม่มีแม่แล้ว คุณนายซินก็เห็นใจและเติบโตยิ่งขึ้น รักเธอตลอดเวลาจากคุณนายหลายในที่พักเท่านั้น คุณนายที่สี่รักษาอาหลัว สุดใจดีเมื่อเธอเห็นคุณนายซินป้อน Wei หลัวที่ถูกซ่อนอยู่หลังหน้าจอสีฟ้า รีบผลักหน้าจอเปิดและวิ่งมาหาเธอ การลากเสียงนุ่ม เธอเอาแต่ใจ ลักษณะ : " สี่น้า กอด "คุณนายซินยิ้มและเลือกเธอขึ้นสะบัด จมูกเล็กๆของเธอ " ทำไมอาหลัวของที่นี่ ตอนนี้คุณรู้สึกดีขึ้นมั้ย ? ฉันต้องไปเยี่ยมพ่อแม่ของฉันเมื่อวานนี้ คุณจะไม่โทษป้าไม่ได้ไปพบคุณ ใช่มั้ย ? "อาหลัวขุดในคอของเธอ พิงหัวของเธอ เธอเห็นมาดาม ดู glowering ที่เธอ เธอลดหัวของเธอเพื่อให้ไม่มีใครเห็นมุมปากของเธอดัดในรอยยิ้ม แล้วสองแขนเรียวไว้แน่นกอดคุณนายซิน " อาหลอครับ . . . . . . . สี่น้า อาหลัวกลัว "คุณนายซินงง " คุณกลัวอะไร ? "อาหลัวเป็นเสียงลม กับคำใบ้ของความกลัว มันฟังดูเศร้าเหลือเกิน " กลัวคุณนาย . . . . . . . "มาดาม