Before the Twelve Tables (754–449 B

Before the Twelve Tables (754–449 BC), private law comprised the Roman civil law (ius civile Quiritium) that applied only to Roman citizens, and was bonded to religion; undeveloped, with attributes of strict formalism, symbolism, and conservatism, e.g. the ritual practice of mancipatio (a form of sale). The jurist Sextus Pomponius said, "At the beginning of our city, the people began their first activities without any fixed law, and without any fixed rights: all things were ruled despotically, by kings".[2] It is believed that Roman Law is rooted in the Etruscan religion, emphasising ritual.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนกฎหมายสิบสองโต๊ะ (754-449 BC), กฎหมายเอกชนประกอบด้วยตัวโรมันกฎหมายแพ่ง (ius civile Quiritium) ที่ใช้เฉพาะกับพลเมืองโรมัน และโยมศาสนา undeveloped มีแอททริบิวต์ formalism เข้มงวด สัญลักษณ์ และ อนุรักษนิยม เช่นปฏิบัติพิธีกรรมของ mancipatio (แบบฟอร์มการขาย) ลูกขุน Sextus Pomponius กล่าวว่า, "ที่จุดเริ่มต้นของเรา คนเริ่มกิจกรรมแรก โดยไม่มีกฎหมายใด ๆ ถาวร และหน้าคงสิทธิ์: สิ่งถูกปกครอง despotically โดยพระมหากษัตริย์" [2] เชื่อว่า กฎหมายโรมันเป็นรากในศาสนาอีทรัสคัน เน้นพิธีกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่สิบสองโต๊ะ (754-449 BC) กฎหมายเอกชนประกอบด้วยกฎหมายแพ่งโรมัน (IUS Civile Quiritium) ที่นำมาใช้กับพลเมืองโรมันและถูกผูกมัดกับศาสนา ได้รับการพัฒนาด้วยคุณลักษณะของระเบียบที่เข้มงวดสัญลักษณ์และอนุรักษ์เช่นการปฏิบัติพิธีกรรม mancipatio (รูปแบบของการขาย) กฎหมายเซ็กช์ทัส Pomponius กล่าวว่า "ในตอนต้นของเมืองของเราที่ผู้คนเริ่มกิจกรรมแรกของพวกเขาโดยไม่ต้องกฎหมายใด ๆ คงที่และไม่มีสิทธิได้รับการแก้ไขใด ๆ ทุกสิ่งที่ถูกปกครอง despotically โดยพระมหากษัตริย์". [2] เป็นที่เชื่อว่ากฎหมายโรมัน เป็นรากฐานในศาสนาอิทเน้นพิธีกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะฉันทำอะไรได้หลายอย่างมากขึ้น