Indonesia's most severely mentally

Indonesia's most severely mentally ill patients can be so aggressive that their families and communities - desperate in the absence of basic mental healthcare - bind their ankles with chains or keep them in wooden stocks for months or years.
Trapped in restraints or in isolation rooms, many wallow in their own filth and suffer such acute muscular atrophy that they are unable to walk or sit.
Indonesia has an extensive healthcare infrastructure, but mental healthcare remains scarce, especially in rural, remote areas, so families and communities keep the mentally ill under control with physical restraints and confinement - known locally as "pasung" - to prevent the individuals from hurting themselves or others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยรุนแรงป่วยของอินโดนีเซียอาจสูงเพื่อให้ครอบครัวและชุมชน - หมดหวังในการดูแลสุขภาพจิตพื้นฐาน - ผูกข้อเท้าของพวกเขา ด้วยโซ่ หรือเก็บไว้ในหุ้นไม้สำหรับเดือนหรือปี ติดอยู่ ในพันธนาการ หรือ ในห้องแยก หลายซึ่งเที่ยวของตนเอง และประสบปัญหาดังกล่าวรุนแรงกล้ามเนื้อฝ่อที่พวกเขาไม่สามารถเดิน หรือนั่ง อินโดนีเซียมีโครงสร้างพื้นฐานด้านการดูแลสุขภาพอย่างละเอียด แต่สุขภาพจิตยังคงขาดแคลน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชนบท ระยะไกล เพื่อให้ครอบครัวและชุมชนเก็บจิตใจป่วยภายใต้การควบคุมกับพนักพิงกายภาพและกัก - รู้จักท้องถิ่น "pasung" - เพื่อป้องกันไม่ให้บุคคลที่ทำร้ายตัวเองหรือผู้อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของอินโดนีเซียอย่างรุนแรงมากที่สุดในผู้ป่วยจิตเวชสามารถก้าวร้าวเพื่อให้ครอบครัวและชุมชนของพวกเขา - หมดหวังในกรณีที่ไม่มีการดูแลสุขภาพจิตขั้นพื้นฐาน - ผูกข้อเท้าของพวกเขาด้วยโซ่หรือเก็บไว้ในสต็อกไม้สำหรับเดือนหรือปี.
ติดอยู่ในพันธนาการหรือในห้องแยกหลาย หลงระเริงในสิ่งปฏิกูลของตัวเองและต้องทนทุกข์ทรมานเช่นกล้ามเนื้อลีบเฉียบพลันว่าพวกเขาจะไม่สามารถเดินหรือนั่ง.
อินโดนีเซียมีโครงสร้างพื้นฐานด้านการดูแลสุขภาพที่กว้างขวาง แต่การดูแลสุขภาพจิตยังคงหายากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนบทพื้นที่ห่างไกลเพื่อให้ครอบครัวและชุมชนให้ป่วยเป็นโรคจิตภายใต้การควบคุม ด้วยพันธนาการทางกายภาพและการเก็บตัว - ที่รู้จักกันในฐานะ "pasung" - เพื่อป้องกันไม่ให้บุคคลจากการทำร้ายตัวเองหรือคนอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อินโดนีเซียป่วยทางจิตอย่างรุนแรงมากที่สุดสามารถก้าวร้าวเพื่อให้ครอบครัวและชุมชน - หมดหวังในการดูแลสุขภาพ - จิตผูกข้อเท้าด้วยโซ่ธรรมดา หรือเก็บไว้ในหุ้นไม้สำหรับเดือนหรือปีติดอยู่ในพันธนาการหรือในห้องแยก หลายคนจมอยู่กับความโสโครกของตัวเองและประสบเช่นกล้ามเนื้อฝ่อเฉียบพลันที่พวกเขาไม่สามารถที่จะเดิน หรือนั่งอินโดนีเซียมีโครงสร้างพื้นฐาน ดูแลสุขภาพ สุขภาพจิตอย่างละเอียด แต่ยังคงขาดแคลน โดยเฉพาะในพื้นที่ห่างไกลในชนบท ดังนั้น ครอบครัว และชุมชน ให้ป่วยทางจิตควบคุมทางกายภาพใดๆ และจำกัดบริเวณ - ที่รู้จักกันในท้องถิ่นเป็น " pasung " เพื่อป้องกันไม่ให้บุคคลจากการทำร้ายตนเองหรือผู้อื่น