The basic tenets of corporate gover

The basic tenets of corporate governance are accountability, responsibility, equitable
treatment, transparency, vision, and ethics. As the 1997 financial crisis broke and washed
over Thailand, it became apparent that weak corporate governance practices could have
intensified the severity of the problems. A close examination of corporate governance
practices at many Thai firms would have revealed that local governance practices did not
match international standards and expectations.

Like other Asian countries affected by the 1997 financial crisis, Thailand faced corporate
governance problems at two levels. Firstly, poor governance practices at firms created
many difficulties including overinvestment and over-borrowing to name but a few troubles.
Much of the excess borrowing went into projects of dubious benefit as well as unneeded and
ill-advised diversification efforts. At the time of the crisis, Thai public companies were largely
family-owned, with family and related-party shareholders as the controlling shareholders.
Much of the overinvestment and diversification efforts came at the expense of minority
shareholders, with many companies in effect expropriating wealth from minority
shareholders. As one consequence of poor governance practices, many firms faced
financial distress, to be resolved through bankruptcy proceedings or aggressive financial
restructuring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Tenets พื้นฐานของธรรมาภิบาลมีความรับผิดชอบ ความรับผิดชอบ ความเท่าเทียมกัน
รักษา โปร่งใส วิสัยทัศน์ และจริยธรรม ในปี 1997 วิกฤตการณ์ทางการเงินยากจน และล้าง
ไทย กลายปรากฏว่า อ่อนแอกำกับปฏิบัติได้
intensified ความรุนแรงของปัญหา การตรวจสอบกำกับปิด
ปฏิบัติที่บริษัทในไทยจะได้เปิดเผยว่า การปกครองท้องถิ่นปฏิบัติได้ไม่
ตรงกับมาตรฐานสากลและความคาดหวัง

เช่นประเทศในเอเชียอื่น ๆ ได้รับผลกระทบจากวิกฤติการเงินปี 1997 ไทยกับบริษัท
กำกับดูแลปัญหาระดับสอง ประการแรก การกำกับดูแลกิจการที่ดีปฏิบัติที่บริษัทสร้าง
ความยากลำบากมากรวมทั้ง overinvestment และยืมชื่อแต่บางปัญหามากกว่า
มากยืมเกินเดินเข้าไปในโครงการที่มีประโยชน์น่าสงสัย รวมทั้งไม่จำเป็น และ
วิสาหกิจควรป่วยความพยายาม ในขณะวิกฤต บริษัทไทยส่วนใหญ่ถูก
ครอบครัว ครอบครัว และ บุคคลที่เกี่ยวข้องกับผู้ถือหุ้นเป็นผู้ถือหุ้นควบคุม
มากของความพยายาม overinvestment และวิสาหกิจมาค่าใช้จ่ายของชนกลุ่มน้อย
ผู้ถือหุ้น บริษัทผล expropriating มั่งคั่งจากชนกลุ่มน้อย
ผู้ถือหุ้น เป็นสัจจะหนึ่งของแนวทางการกำกับดูแลกิจการที่ดี หลายบริษัทประสบ
ทุกข์ทางการเงิน ได้รับการแก้ไข ผ่านตอนล้มละลาย หรือก้าวร้าวเงิน
ปรับโครงสร้างการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักการพื้นฐานของการกำกับดูแลกิจการที่มีความรับผิดชอบภาระหน้าที่เท่าเทียมกัน
ในการรักษาความโปร่งใสวิสัยทัศน์และจริยธรรม ในขณะที่วิกฤติการเงิน 1997 ยากจนและล้าง
ทั่วประเทศมันก็กลายเป็นเห็นได้ชัดว่าการกำกับดูแลกิจการที่อ่อนแออาจจะมี
ความรุนแรงความรุนแรงของปัญหา การตรวจสอบอย่างใกล้ชิดของการกำกับดูแลกิจการ
การปฏิบัติที่ บริษัท ไทยจำนวนมากจะได้เปิดเผยว่าการกำกับดูแลท้องถิ่นไม่
ตรงกับมาตรฐานสากลและความคาดหวังเช่นเดียวกับประเทศอื่น ๆ ในเอเชียได้รับผลกระทบจากวิกฤตการณ์ทางการเงินในปี 1997 ประเทศไทยต้องเผชิญกับองค์กรกำกับดูแลปัญหาในสองระดับ ประการแรกการกำกับดูแลที่ไม่ดีที่ บริษัท สร้างความยากลำบากมากรวมทั้ง overinvestment และมากกว่าการยืมชื่อ แต่ปัญหาไม่กี่มากของเงินกู้ยืมส่วนเกินเข้าไปในโครงการของผลประโยชน์ที่น่าสงสัยเช่นเดียวกับที่ไม่จำเป็นและไม่รอบคอบความพยายามกระจายความเสี่ยง ในช่วงเวลาของวิกฤต บริษัท มหาชนของไทยเป็นส่วนใหญ่ครอบครัวที่เป็นเจ้าของที่มีผู้ถือหุ้นในครอบครัวและบุคคลที่เกี่ยวข้องเป็นผู้ถือหุ้นในการควบคุมมากของ overinvestment และความหลากหลายความพยายามมาที่ค่าใช้จ่ายของผู้ถือหุ้นส่วนน้อยผู้ถือหุ้นกับ บริษัท หลายแห่งในความมั่งคั่งผล expropriating จากผู้ถือหุ้นส่วนน้อยของผู้ถือหุ้น เป็นหนึ่งในผลของการกำกับดูแลที่ไม่ดีหลาย บริษัท ต้องเผชิญกับความทุกข์ทางการเงินที่จะได้รับการแก้ไขผ่านการดำเนินคดีล้มละลายทางการเงินในเชิงรุกหรือการปรับโครงสร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักการพื้นฐานของบรรษัทภิบาลจะรับผิดชอบการกระทำ
, โปร่งใส , วิสัยทัศน์ และคุณธรรมจริยธรรม เป็นวิกฤตทางการเงินในปี 1997 ยากจนและล้าง
ทั่วประเทศ , มันเป็นที่ชัดเจนว่าการปฏิบัติธรรมาภิบาลอ่อนแออาจ
ความรุนแรงของปัญหามากขึ้น การตรวจสอบอย่างใกล้ชิดของธรรมาภิบาล
การปฏิบัติที่ บริษัท ไทยหลายคนจะพบว่ามีการปฏิบัติการปกครองท้องถิ่นไม่ได้
ตรงกับมาตรฐานสากลและความคาดหวัง .

ชอบอื่น ๆประเทศในเอเชียที่ได้รับผลกระทบจากวิกฤตการณ์ทางการเงินในปี พ.ศ. 2540 ประเทศไทยประสบปัญหาธรรมาภิบาล
ที่ 2 ระดับ ประการแรก การปฏิบัติที่ไม่ดีกับบริษัทสร้าง
ต่างๆมากมายรวมทั้ง overinvestment และการกู้ยืมเพื่อชื่อ แต่ไม่กี่ปัญหา
มากของยืมเกินเข้าไปในโครงการของผลประโยชน์เคลือบแฝง ตลอดจนเป็น
ป่วยทราบความพยายามและวิสาหกิจ ในเวลาของวิกฤต บริษัทไทยส่วนใหญ่
ครอบครัวเป็นเจ้าของ กับครอบครัวและบุคคลที่เป็นผู้ถือหุ้นควบคุม
ผู้ถือหุ้นมากของความพยายามและการกระจาย overinvestment มาที่ค่าใช้จ่ายของผู้ถือหุ้นส่วนน้อย
, หลาย บริษัท ในผล expropriating ความมั่งคั่งจากผู้ถือหุ้นส่วนน้อย

เป็นหนึ่งในผลของการปฏิบัติธรรมาภิบาลไม่ดี หลายบริษัทต้องเผชิญ
ความเดือดร้อนทางการเงิน สามารถแก้ไขผ่านกระบวนการล้มละลาย หรือก้าวร้าว

ทางการเงินการปรับโครงสร้าง