Defining High-Context CultureAnthro

Defining High-Context Culture
Anthropologist Edward T. Hall first discussed high-context culture in his 1976 book titled Beyond Culture. High-context cultures are those in which the rules of communication are primarily transmitted through the use of contextual elements (i.e., body language, a person's status, and tone of voice) and are not explicitly stated. This is in direct contrast to low-context cultures, in which information is communicated primarily through language and rules are explicitly spelled out.
It is important to note that no culture is completely high-context or low-context, since all societies contain at least some parts that are both high and low. For example, while the United States is a low-context culture, family gatherings (which are common in American culture) tend to be high-context.
Members of high-context cultures usually have close relationships that last for an extended period of time. As a result of these years of interacting with one another, the members know what the rules are, how to think, and how to behave, so the rules do not have to be explicitly stated. This makes high-context cultures difficult to navigate for those who do not understand the culture's unwritten rules.
Characteristics of High-Context Cultures
Some common characteristics of high-context cultures include:
• Primarily use non-verbal methods to relay meaningful information in conversations, such as facial expressions, eye movement, and tone of voice.
• The situation, people, and non-verbal elements are more important than the actual words that are communicated.
• People are comfortable standing close to each other.
• The preferred way of solving problems and learning is in groups.
• Members of the culture place emphasis on interpersonal relationships.
• Trust must be developed before business transactions can begin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำหนดวัฒนธรรมสูงบริบทนักมานุษยวิทยาเอ็ดเวิร์ดตันฮอลล์ครั้งแรกที่กล่าวถึงวัฒนธรรมสูงบริบทในปี 1976 หนังสือของเขาที่ชื่อนอกเหนือจากวัฒนธรรม
วัฒนธรรมบริบทสูงเป็นผู้ที่อยู่ในกฎของการสื่อสารส่วนใหญ่จะถูกส่งผ่านการใช้องค์ประกอบตามบริบท (เช่นภาษากายสถานะของบุคคลและน้ำเสียง) และไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจน นี่คือความแตกโดยตรงกับวัฒนธรรมต่ำบริบทที่ข้อมูลที่มีการสื่อสารส่วนใหญ่ผ่านภาษาและกฎการสะกดอย่างชัดเจนออกมา.
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าวัฒนธรรมไม่สมบูรณ์บริบทสูงหรือต่ำบริบทเนื่องจากทุกสังคมมีอย่างน้อย บางส่วนที่มีทั้งสูงและต่ำ ยกตัวอย่างเช่นในขณะที่สหรัฐอเมริกาเป็นวัฒนธรรมที่ต่ำบริบทการชุมนุมในครอบครัว (ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาในวัฒนธรรมของชาวอเมริกัน) มีแนวโน้มที่จะสูงบริบท.
สมาชิกของวัฒนธรรมบริบทสูงมักจะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดที่ผ่านมาเป็นระยะเวลานาน อันเป็นผลมาจากปีที่ผ่านมาของการโต้ตอบกับคนอื่นให้สมาชิกทราบว่าสิ่งที่กฎระเบียบที่มีวิธีการคิดและวิธีการปฏิบัติตนเพื่อให้กฎไม่ได้จะต้องมีการระบุไว้อย่างชัดเจน .
นี้จะทำให้บริบทสูงยากที่จะนำทางสำหรับผู้ที่ไม่เข้าใจวัฒนธรรมของกฎระเบียบที่ไม่ได้เขียนไว้ลักษณะของวัฒนธรรมสูงบริบทบางลักษณะทั่วไปของวัฒนธรรมบริบทสูงรวมถึง: •ส่วนใหญ่ใช้วิธีการที่ไม่ใช่คำพูดที่จะถ่ายทอดข้อมูลที่มีความหมายในการสนทนา เช่นการแสดงออกทางสีหน้าเคลื่อนไหวตา. และน้ำเสียง•สถานการณ์คนและองค์ประกอบที่ไม่ใช่คำพูดมีความสำคัญมากกว่าคำพูดที่เกิดขึ้นจริงที่มีการสื่อสาร. •คนมีความสะดวกสบายที่ยืนอยู่ใกล้กัน. •วิธีที่ต้องการของ การแก้ปัญหาและการเรียนรู้ที่อยู่ในกลุ่ม. •สมาชิกของสถานที่เน้นวัฒนธรรมความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล. •ความน่าเชื่อถือจะต้องได้รับการพัฒนาก่อนที่จะทำธุรกรรมทางธุรกิจสามารถเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกำหนดวัฒนธรรมและบริบทเอ็ดเวิร์ดฮอลล์
T แรกกล่าวถึงบริบทวัฒนธรรมของเขาสูงใน 1976 หนังสือชื่อ นอกเหนือจากวัฒนธรรม วัฒนธรรมบริบทเหล่านั้นซึ่งในกฎของการสื่อสารเป็นหลัก ถ่ายทอดผ่านการใช้องค์ประกอบบริบท ( เช่น ภาษากายของบุคคล สถานภาพ และเสียง ) และไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนนี้เป็นในทางตรงกันข้ามโดยวัฒนธรรมบริบทน้อย ซึ่งข้อมูลการติดต่อสื่อสารหลักผ่านกฎภาษาและสะกดออกอย่างชัดเจน .
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าไม่ทั้งหมดบริบทบริบทวัฒนธรรมสูงหรือต่ำ เนื่องจากสังคมทั้งหมดมีอย่างน้อยบางส่วนที่ทั้งสูงและต่ำ ตัวอย่างเช่น ในขณะที่สหรัฐอเมริกาเป็นวัฒนธรรมบริบทน้อยครอบครัว ( ซึ่งมีทั่วไปในวัฒนธรรมอเมริกัน ) มักจะเป็นบริบท .
สมาชิกของวัฒนธรรมบริบทสูงมักจะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิด ล่าสุด เพื่อขยายระยะเวลาของเวลา เป็นผลจากปีที่ผ่านมาของการโต้ตอบกับคนอื่น สมาชิกทราบหลักเกณฑ์อะไร วิธีการคิด และวิธีการปฏิบัติ ดังนั้นกฎไม่ต้องระบุอย่างชัดเจนทำให้วัฒนธรรมบริบทสูงยากที่จะนำทางสำหรับผู้ที่ไม่เข้าใจวัฒนธรรมของกฎ unwritten .
ลักษณะของวัฒนธรรมบริบท
บางลักษณะทั่วไปของวัฒนธรรมบริบทสูงรวมถึง :
- ส่วนใหญ่ใช้วิธีไม่พูดเพื่อถ่ายทอดข้อมูลที่มีความหมายในการสนทนา เช่น การแสดงออกทางใบหน้า ดวงตาและน้ำเสียง
- . สถานการณ์ , คนและองค์ประกอบที่ไม่ใช่วาจา สำคัญกว่า จริง คำพูดที่สื่อสาร .
- คนสบายยืนใกล้ชิดกับแต่ละอื่น ๆ .
- วิธีการของการแก้ปัญหาและการเรียนรู้ในกลุ่ม
- สมาชิกของวัฒนธรรมที่เน้นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล เชื่อต้องพัฒนาก่อน
-
ธุรกิจสามารถเริ่มต้น