An ideograph or virtue word is a wo

An ideograph or virtue word is a word frequently used in political discourse that uses an abstract concept to develop support for political positions. Such words are usually terms that do not have a clear definition but are used to give the impression of a clear meaning. Such examples include and . Rhetorical critics use chevrons or angle brackets () to mark off ideographs.
The term ideograph was coined by rhetorical scholar and critic Michael Calvin McGee (1980) describing the use of particular words and phrases as political language in a way that captures (as well as creates or reinforces) particular ideological positions. McGee sees the ideograph as a way of understanding of how specific, concrete instances of political discourse relate to the more abstract idea of political ideology.[1] Robertson defines ideographs as “political slogans or labels that encapsulate ideology in political discourse.”[2] Meanwhile, Celeste Condit and John Lucaites, influenced by McGee, explain, “Ideographs represent in condensed form the normative, collective commitments of the members of a public, and they typically appear in public argumentation as the necessary motivations or justifications for action performed in the name of the public.”[3] Ideographs are common in advertising and political discourse.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ideograph หรืออาศัยอำนาจตามคำเป็นคำที่ใช้บ่อยในวาทกรรมทางการเมืองที่ใช้แนวคิดนามธรรมในการพัฒนาการสนับสนุนสำหรับตำแหน่งทางการเมือง คำดังกล่าวมักจะคำที่ไม่ได้มีคำนิยามที่ชัดเจน แต่จะใช้ในการให้การแสดงผลของความหมายที่ชัดเจน ตัวอย่างดังกล่าวรวมถึง และ นักวิจารณ์โวหารใช้บั้งหรือวงเล็บมุม (<>) ที่จะทำเครื่องหมายออก ideographs.
ideograph ระยะได้รับการประกาศเกียรติคุณจากนักวิชาการและนักวิจารณ์โวหารไมเคิลคาลวิน McGee (1980) อธิบายการใช้คำและวลีโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นภาษาทางการเมืองในทางที่จับ (เช่นเดียวกับการสร้างหรือตอกย้ำ) ตำแหน่งอุดมการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง McGee เห็น ideograph เป็นทางแห่งความเข้าใจถึงวิธีการที่เฉพาะเจาะจงกรณีที่ชัดเจนของวาทกรรมทางการเมืองที่เกี่ยวข้องกับความคิดที่เป็นนามธรรมมากขึ้นของอุดมการณ์ทางการเมือง. [1] โรเบิร์ตกำหนด ideographs ว่า "คำขวัญทางการเมืองหรือป้ายชื่อที่แค็ปซูลอุดมการณ์ในวาทกรรมทางการเมือง." [2] ขณะที่ Condit เซเลสเตและ lucaites john อิทธิพลจาก McGee, อธิบาย "ideographs แสดงในรูปแบบย่อกฎเกณฑ์ที่มีความมุ่งมั่นร่วมกันของสมาชิกของประชาชนและพวกเขามักจะปรากฏในการอภิปรายสาธารณะเป็นแรงจูงใจที่จำเป็นหรือเหตุผลสำหรับการกระทำที่ดำเนินการในนามของประชาชน. "[3] ideographs เป็นเรื่องธรรมดาในการโฆษณาและวาทกรรมทางการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำภาพเป็นหนึ่งเดียวหรือคุณธรรมเป็นคำที่มักใช้ในวาทกรรมทางการเมืองที่ใช้แนวคิดนามธรรมการพัฒนาสนับสนุนสำหรับตำแหน่งทางการเมือง คำดังกล่าวมักจะเป็นเงื่อนไขที่ไม่มีคำจำกัดความที่ชัดเจน แต่จะใช้เพื่อช่วยให้ความหมายชัดเจน ขึ้น ตัวอย่างเช่นรวม และ นักวิจารณ์ rhetorical ใช้ก้างปลาหรือเล็บ (<>) เพื่อทำเครื่องหมายปิดชนิด
ภาพเป็นหนึ่งเดียวระยะถูกจังหวะ rhetorical นักวิชาการและนักวิจารณ์ไมเคิลคาลวิน McGee (1980) อธิบายการใช้คำเฉพาะหรือวลีเป็นภาษาทางการเมืองในลักษณะที่จับ (ตลอดจนสร้าง หรือ reinforces) ตำแหน่งเฉพาะอุดมการณ์ McGee เห็นภาพเป็นหนึ่งเดียวในการทำความเข้าใจอย่างไร กรณีคอนกรีตของวาทกรรมทางการเมืองเกี่ยวข้องกับความคิดนามธรรมมากขึ้นของอุดมการณ์ทางการเมือง[1] โรเบิร์ตสันกำหนดชนิดเป็น "คำขวัญเมืองหรือป้ายชื่อที่ซ่อนอุดมการณ์ในวาทกรรมทางการเมือง"[2] ขณะเดียวกัน เซเลสเต้ Condit และจอห์น Lucaites อิทธิพล โดย McGee อธิบาย "ชนิดแสดงถึงในฟอร์มแบบบีบแบบ normative ข้อผูกมัดรวมของสาธารณะ และพวกเขามักจะปรากฏใน argumentation สาธารณะเป็นโต่งจำเป็น หรือเหตุผลสำหรับการดำเนินการดำเนินการใน name ของสาธารณะ "[3] ชนิดอยู่ในวาทกรรมทางการเมือง และการโฆษณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำว่าอาศัยอำนาจตามหรืออักขระที่มีคำที่ใช้บ่อยในวาทกรรมทางการเมืองที่ใช้แนวความคิดประดิษฐ์เพื่อพัฒนาการสนับสนุนสำหรับตำแหน่งทางการเมือง ถ้อยคำดังกล่าวโดยปกติมีเงื่อนไขที่ไม่มีคำนิยามที่ชัดเจนแต่จะนำมาใช้เพื่อมอบความรู้สึกที่มีความหมายที่ชัดเจน ตัวอย่างเช่นว่านั้นรวมถึง< Liberty >และ<สิทธิ์> หนทางให้เห็นนักวิจารณ์ใช้ตัวยึดมุมหรือ Chevrons (<>)เพื่อทำเครื่องหมายปิดใช้ข้ามระบบส่วนเสริมแท็ก.
ซิ่งหมายความถึงคำว่า"ที่ได้รับโดยนักวิชาการหนทางให้เห็นนักวิจารณ์และไมเคิลแคล - ฝิน mcgee ( 1980 )อธิบายถึงการใช้คำและวลีเฉพาะเป็น ภาษา ทางการเมืองในทางที่สามารถดักจับ(รวมถึงสร้างหรือตอกย้ำ)ตำแหน่งเฉพาะทางอุดมการณ์ mcgee จะเห็นอักขระที่เป็นของความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับวิธีการระบุกรณีคอนกรีตของวาทกรรมทางการเมืองเกี่ยวข้องกับความคิดมากกว่าเป็นนามธรรมของทางการเมืองอุดมการณ์.[ 1 ] Robertson กำหนดใช้ข้ามระบบส่วนเสริมแท็กเป็น"อย่างทางการเมืองหรือฉลากที่ครอบคลุมในด้านอุดมการณ์ในวาทกรรมทางการเมือง"[ 2 ]ในขณะที่ lucaites celeste condit และจอห์นได้รับอิทธิพลจาก mcgee อธิบาย"ใช้ข้ามระบบส่วนเสริมแท็กเป็นตัวแทนในรูปแบบก่อตัวขึ้นเป็นบรรทัดฐานข้อผูกพันของสมาชิกที่ร่วมกันของประชาชนที่โดยปกติแล้วและพวกเขาจะปรากฏขึ้นในเชิงทฤษฎี.พวกเขาเป็นหนี้สาธารณะหรือแรงจูงใจที่จำเป็นสำหรับการดำเนินการในนามของประชาชน"[ 3 ]ใช้ข้ามระบบส่วนเสริมแท็กอยู่ทั่วไปในวาทกรรมทางการเมืองและการโฆษณา