AbstractBACKGROUND:The management o

Abstract
BACKGROUND:
The management of biochemical failure (BF) following external beam radiotherapy (EBRT) for prostate cancer is controversial, due to both the heterogeneous disease course following a BF and a lack of clinical trials in this setting.
OBJECTIVE:
We sought to characterize the natural history and predictors of outcome for patients experiencing BF in a large cohort of men with localized prostate cancer undergoing definitive dose-escalated EBRT.
DESIGN, SETTING, AND PARTICIPANTS:
This retrospective analysis included 2694 patients with localized prostate cancer treated with EBRT at a large academic center. Of these, 609 experienced BF, defined as prostate-specific antigen (PSA) nadir + 2 ng/ml. The median follow-up was 83 mo for all patients and 122 mo for BF patients.
INTERVENTION(S):
All patients received EBRT at doses of 75.6-86.4Gy.
OUTCOME MEASUREMENTS AND STATISTICAL ANALYSIS:
The primary objective of this study was to determine predictors of distant progression at the time of BF. Cox proportional hazards models were used in univariate and multivariate analyses of distant metastases (DM), and a competing risks method was used to analyze prostate cancer-specific mortality (PCSM).
RESULTS AND LIMITATIONS:
From the date of BF, the median times to DM and PCSM mortality were 5.4 yr and 10.5 yr, respectively. Shorter posttreatment PSA doubling time, a higher initial clinical tumor stage, a higher pretreatment Gleason score, and a shorter interval from the end of radiotherapy to BF were independent predictors for clinical progression following BF. Patients with two of these risk factors had a significantly higher incidence of DM and PCSM following BF than those with zero or one risk factor. The main limitations of this study are its retrospective nature and heterogeneous salvage interventions.
CONCLUSIONS:
Clinical and pathologic factors can help identify patients at high risk of clinical progression following BF.
PATIENT SUMMARY:
In this report, we look at predictors of outcome for patients with prostate cancer recurrence, as determined by prostate-specific antigen (PSA) levels, following radiation treatment. We found that the approximate median times to distant metastasis and death from prostate cancer for patients in this situation were 5 yr and 10 yr, respectively. Furthermore, we found that patients with a rapid increase in PSA levels following treatment, a short time to PSA recurrence, invasion of extraprostatic organs, or a high Gleason score had worse outcomes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง:การจัดการความล้มเหลวเชิงชีวเคมี (เอฟ) ต่อการฉายแสงความเข้มแสงภายนอก (EBRT) สำหรับมะเร็งต่อมลูกหมากจะแย้ง เนื่องจากทั้งโรคแตกต่างกันหลักสูตรดังต่อไปนี้เป็นเอฟและการขาดของการทดลองทางคลินิกในการตั้งค่านี้วัตถุประสงค์:เราพยายามที่จะกำหนดลักษณะประวัติและ predictors ของผลลัพธ์สำหรับผู้ป่วยที่พบเอฟใน cohort ขนาดใหญ่ของผู้ชายกับมะเร็งต่อมลูกหมากเป็นภาษาท้องถิ่นระหว่าง EBRT เลื่อนยาทั่วไปออกแบบ ตั้งค่า และผู้เข้าร่วม:วิเคราะห์คาดนี้รวม 2694 ผู้ป่วยโรคมะเร็งต่อมลูกหมากเป็นภาษาท้องถิ่นที่รับ EBRT ที่ศูนย์การศึกษาขนาดใหญ่ เหล่านี้ เอฟประสบการณ์ 609 กำหนดเป็นจุดจอมดินตรวจหาเฉพาะต่อมลูกหมาก (PSA) + 2 ng/ml ติดตามมัธยฐานเป็นหมอ 83 ผู้ป่วยทั้งหมดและหมอ 122 เอฟผู้ป่วยแทรกแซง (S):ผู้ป่วยทั้งหมดได้รับ EBRT ที่ปริมาณของ 75.6-86.4Gyการประเมินผลและวิเคราะห์ทางสถิติ:วัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้คือการ กำหนด predictors ของก้าวหน้าไกลในขณะเอฟ ใช้รุ่นค็อกซ์อันตรายเป็นสัดส่วนอย่างไร univariate และวิเคราะห์ตัวแปรพหุของแพร่กระจายไกล (DM), และใช้วิธีการแข่งขันความเสี่ยงเพื่อวิเคราะห์การตายเฉพาะโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก (PCSM)ผลลัพธ์และข้อจำกัด:จากเอฟวัน เวลามัธยฐานจะตาย DM และ PCSM ได้ 10.5 ปี และปี 5.4 ตามลำดับ สั้น posttreatment PSA จะเวลา เนื้องอกทางคลินิกเริ่มต้นขั้นสูง pretreatment Gleason หลบ และช่วงเวลาสั้นจากท้ายฉายแสงกับเอฟถูก predictors อิสระสำหรับการก้าวหน้าทางคลินิกต่อเอฟ ผู้ป่วยที่ มีปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้สองมีอุบัติการณ์สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของ DM และ PCSM ต่อเอฟมากกว่าผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยงเป็นศูนย์ หรือหนึ่ง ข้อจำกัดหลักของการศึกษานี้เป็นของธรรมชาติที่คาดและการรักษาซากแตกต่างกันบทสรุป:ปัจจัยทางคลินิก และ pathologic สามารถช่วยระบุผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงของการก้าวหน้าทางคลินิกต่อเอฟสรุป: ผู้ป่วยในรายงานนี้ เราดู predictors ของผลสำหรับผู้ป่วย ด้วยโรคมะเร็งต่อมลูกหมากเกิดขึ้น ตรวจหาเฉพาะต่อมลูกหมาก (PSA) ระดับ ต่อรังสี เราพบว่า metastasis ไกลเวลามัธยฐานโดยประมาณ และตายจากมะเร็งต่อมลูกหมากในผู้ป่วยในสถานการณ์นี้มีปี 5 ปี 10 ตามลำดับ นอกจากนี้ เราพบว่า ผู้ป่วยที่ มีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการตามรักษา ช่วงเวลาสั้น ๆ การ PSA เกิด บุกรุก extraprostatic อวัยวะ Gleason คะแนนสูงระดับ PSA มีผลแย่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
มา:
การจัดการของความล้มเหลวทางชีวเคมี (BF) ดังต่อไปนี้การรักษาด้วยรังสีภายนอก (external beam EBRT) สำหรับโรคมะเร็งต่อมลูกหมากเป็นที่ถกเถียงกันเนื่องจากทั้งสองหลักสูตรโรคที่แตกต่างกันดังต่อไปนี้ BF และขาดการทดลองทางคลินิกในการตั้งค่านี้.
วัตถุประสงค์:
เราพยายามที่จะอธิบายลักษณะ ประวัติศาสตร์ธรรมชาติและพยากรณ์ผลสำหรับผู้ป่วยที่ประสบ BF ในการศึกษาขนาดใหญ่ของผู้ชายที่มีมะเร็งต่อมลูกหมากเป็นภาษาท้องถิ่นที่ได้รับการแตกหักปริมาณเพิ่มขึ้น EBRT.
DESIGN, การตั้งค่าและผู้เข้าร่วม:
การวิเคราะห์ย้อนหลัง 2694 รวมผู้ป่วยที่มีโรคมะเร็งต่อมลูกหมากเป็นภาษาท้องถิ่นได้รับการรักษาด้วย EBRT ที่ ศูนย์วิชาการที่มีขนาดใหญ่ ในจำนวนนี้มี 609 ประสบการณ์ BF หมายถึงต่อมลูกหมากแอนติเจนที่เฉพาะเจาะจง (PSA) จุดต่ำสุด + 2 ng / มิลลิลิตร ติดตามผลเฉลี่ย 83 mo สำหรับผู้ป่วยทุกรายและ 122 mo สำหรับผู้ป่วย BF.
แทรกแซง (S):
ผู้ป่วยทุกรายได้รับ EBRT ที่ปริมาณของ 75.6-86.4Gy.
การวัดผลลัพธ์และการวิเคราะห์ทางสถิติ
วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบ พยากรณ์ของความก้าวหน้าที่ห่างไกลในช่วงเวลาของ BF ค็อกซ์แบบสัดส่วนอันตรายที่ใช้ใน univariate และการวิเคราะห์หลายตัวแปรของการแพร่กระจายที่ห่างไกล (DM) และวิธีการความเสี่ยงที่การแข่งขันถูกใช้ในการวิเคราะห์อัตราการเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งโดยเฉพาะมะเร็งต่อมลูกหมาก (PCSM).
ผลและข้อ จำกัด :
จากวันที่ BF, เวลาเฉลี่ยในการ DM และการตาย PCSM เป็น 5.4 ปีและ 10.5 ปีตามลำดับ posttreatment PSA ที่สั้นกว่าสองเท่าของเวลาที่เวทีเนื้องอกคลินิกเริ่มต้นที่สูงขึ้นการปรับสภาพสูงกว่าคะแนน Gleason และช่วงเวลาที่สั้นลงจากจุดสิ้นสุดของการรักษาด้วยรังสีเพื่อ BF ทำนายอิสระสำหรับความก้าวหน้าทางคลินิกต่อไป BF ผู้ป่วยที่มีสองปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้มีอุบัติการณ์สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของ DM และ PCSM ต่อไป BF กว่าผู้ที่มีศูนย์หรือปัจจัยเสี่ยงหนึ่ง ข้อ จำกัด หลักของการศึกษาครั้งนี้มีลักษณะย้อนหลังและการแทรกแซงการกอบกู้ต่างกัน.
สรุป
ปัจจัยทางคลินิกและพยาธิวิทยาสามารถช่วยระบุผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงของความก้าวหน้าทางคลินิกต่อไป BF.
สรุปผู้ป่วย:
ในรายงานฉบับนี้เรามองไปที่ทำนายถึงผลสำหรับผู้ป่วยที่มี การกำเริบมะเร็งต่อมลูกหมากที่กำหนดโดยต่อมลูกหมากแอนติเจนที่เฉพาะเจาะจง (PSA) ระดับต่อไปนี้การรักษาด้วยรังสี เราพบว่าเวลาเฉลี่ยใกล้เคียงกับการแพร่กระจายที่ห่างไกลและการเสียชีวิตจากมะเร็งต่อมลูกหมากสำหรับผู้ป่วยในสถานการณ์เช่นนี้เป็น 5 ปีและ 10 ปีตามลำดับ นอกจากนี้เราพบว่าผู้ป่วยที่มีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในระดับ PSA ต่อไปนี้การรักษาเป็นเวลาสั้น ๆ ที่จะเกิดขึ้นอีก PSA บุกของอวัยวะ extraprostatic หรือคะแนน Gleason สูงมีผลลัพธ์ที่เลวร้ายยิ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังนามธรรม
:
การจัดการเกี่ยวกับความล้มเหลว ( BF ) ต่อไปนี้รังสีแสงภายนอก ( ebrt ) สำหรับมะเร็งต่อมลูกหมากจะขัดแย้ง เนื่องจากทั้งสองบริษัทโรคต่อไปนี้ BF และการขาดของการทดลองทางคลินิกในการตั้งค่านี้ วัตถุประสงค์ :

เราพยายามที่จะอธิบายประวัติศาสตร์ธรรมชาติและทำนายผลสำหรับผู้ป่วยพบ BF ในหมู่คนใหญ่ของผู้ชายด้วยโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก การกำหนดปริมาณถิ่นทวี ebrt .
ผู้เข้าร่วมการออกแบบ , การตั้งค่า , และ :
การวิเคราะห์ย้อนหลังนี้รวม 2694 ผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมาก การรักษาด้วย ebrt ถิ่นที่ศูนย์วิชาการขนาดใหญ่ ของเหล่านี้ เขา BF มีประสบการณ์ ,กำหนด prostate-specific antigen ( PSA ) ท้ายน้ำ 2 นาโนกรัม / มิลลิลิตร ติดตามผลเฉลี่ย 83 โมสำหรับผู้ป่วยทั้งหมด และผู้ป่วย 122 โม BF .
การแทรกแซง ( s ) :
ผู้ป่วยทุกคนได้รับ ebrt ( 75.6-86.4gy .
การวัดผลและการวิเคราะห์ทางสถิติ :
วัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาตัวพยากรณ์ของไกล ความก้าวหน้าในเวลาของ BF .ผู้ที่สำคัญต่อโมเดลที่ใช้ในการวิเคราะห์กลุ่มสองระยะไกล ( DM ) และการแข่งขันเป็นวิธีการวิเคราะห์ความเสี่ยงมะเร็งต่อมลูกหมากตายเฉพาะ ( pcsm )

ผลและข้อจำกัดจากวันที่ BF , เวลาเฉลี่ยใน DM และอัตราการตาย pcsm คือ 5.4 ปี และ 10 ปี ตามลำดับ สั้นรักษา PSA ขึ้นเวลาเป็นเนื้องอกที่เริ่มต้นสูงทางคลินิกขั้นตอนการบำบัดสูงกว่าการประเมินเซลมะเร็งและสั้นกว่าช่วงจากปลายของรังสีรักษากับ BF มีค่าพยากรณ์อิสระการก้าวหน้าทางคลินิกดังต่อไปนี้ BF . ผู้ป่วยที่มีสองปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้มีอุบัติการณ์เพิ่มขึ้นของโรคเบาหวานและ pcsm ต่อไปนี้ BF น้อยกว่าศูนย์หรือความเสี่ยงปัจจัยเดียวข้อจำกัดหลักของการศึกษาของธรรมชาติและกู้ข้อมูลย้อนหลัง ( .

สรุปปัจจัยทางคลินิกและทางพยาธิวิทยาสามารถช่วยระบุผู้ป่วยที่ความเสี่ยงสูงของความก้าวหน้าทางคลินิกดังต่อไปนี้ BF . ผู้ป่วย :

สรุปในรายงานนี้ เราดูที่ทำนายผลสำหรับผู้ป่วยที่มีการเกิดโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก กําหนดโดย prostate-specific แอนติเจน ( PSA ) ระดับต่อไปนี้การรักษารังสี เราพบว่าประมาณกลางครั้ง ไปไกล และการเสียชีวิตจากมะเร็งต่อมลูกหมากผู้ป่วย ในสถานการณ์นี้ คือ 5 ปี และ 10 ปี ตามลำดับ นอกจากนี้ เราพบว่าผู้ป่วยที่มีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในระดับ PSA ต่อไปนี้การรักษา เวลาสั้น ๆของการรุกรานของ extraprostatic PSA , อวัยวะ หรือผลคะแนนสูงกลีสันได้อีก