The aim of this review was to syste

The aim of this review was to systematically assess the effectiveness of aromatherapy for stress management. Seven databases were searched from their inception through April 2014. RCTs testing aromatherapy against any type of controls in healthy human person that assessed stress level and cortisol level were considered. Two reviewers independently performed the selection of the studies, data abstraction and validations. The risk of bias was assessed using Cochrane criteria. Five RCTs met our inclusion criteria, and most of them had high risk of bias. Four RCTs tested the effects of aroma inhalation compared with no treatment, no aroma, and no odour oil. The meta-analysis suggested that aroma inhalation has favourable effects on stress management (n = 80; standard mean difference (SMD), −0.96; 95% CI, −1.44 to −0.48; P < 0.0001; I2 = 0%). Three of included RCTs tested aroma inhalation on saliva or serum cortisol level compared with control and meta-analysis failed to show significant difference between two groups (n = 88, SMDs −0.62; 95% CIs −1.26 to 0.02, P = 0.06, I2 = 46%). In conclusion, there is limited evidence suggesting that aroma inhalation may be effective in controlling stress. However, the number, size and quality of the RCTs are too low to draw firm conclusions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของบทความนี้คือเพื่อ ประเมินประสิทธิภาพของน้ำมันหอมระเหยสำหรับการจัดการความเครียดอย่างเป็นระบบ ฐานที่เจ็ดถูกค้นหาจากพวกเขามาถึง 2014 เมษายน ทดสอบน้ำมันหอมระเหยกับชนิดของตัวควบคุมใด ๆ ในสุขภาพมนุษย์ที่ประเมินระดับความเครียดและระดับ cortisol RCTs ได้ถือ ทานสองอย่างอิสระทำการเลือกการศึกษา ข้อมูล abstraction และตรวจสอบ มีประเมินความเสี่ยงของความโน้มเอียงใช้เกณฑ์ขั้น RCTs ห้าตามเกณฑ์รวมของเรา และส่วนใหญ่จะมีความเสี่ยงสูงของความโน้มเอียง RCTs 4 ทดสอบผลของการเปรียบเทียบกับการไม่รักษา กลิ่นไม่ และไม่มีกลิ่นน้ำมันดมหอม การวิเคราะห์เมตาแนะนำให้ดมกลิ่นได้ดีผลการจัดการความเครียด (n = 80 มาตรฐานหมายถึงความแตกต่าง (SMD), −0.96; 95% CI, −1.44 กับ −0.48 P < มาก 0.0001 I2 = 0%) สามรวม RCTs ดมกลิ่นผ่านการทดสอบในระดับ cortisol น้ำลายหรือเซรั่มเมื่อเทียบกับการควบคุมและการวิเคราะห์ meta ไม่สามารถแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่ม (n = 88, SMDs −0.62; 95% −1.26 CIs-0.02, P = 0.06, I2 = 46%) เบียดเบียน มีหลักฐานจำกัดแนะนำว่า ดมกลิ่นอาจมีประสิทธิภาพในการควบคุมความเครียด อย่างไรก็ตาม จำนวน ขนาด และคุณภาพของ RCTs จะต่ำเกินไปวาดบทสรุปของบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการตรวจสอบนี้คือการมีระบบประเมินประสิทธิภาพของน้ำมันหอมระเหยสำหรับการจัดการความเครียด เซเว่นถูกค้นฐานข้อมูลจากการลงทะเบียนเรียนของพวกเขาตลอดเดือนเมษายน 2014 RCTs ทดสอบกับน้ำมันหอมระเหยชนิดใด ๆ ในการควบคุมมนุษย์เพื่อสุขภาพที่ได้รับการประเมินระดับความเครียดและระดับคอร์ติซอได้รับการพิจารณา แสดงความคิดเห็นที่สองเป็นอิสระดำเนินการตัวเลือกของการศึกษา, นามธรรมข้อมูลและการตรวจสอบ ความเสี่ยงของการมีอคติได้รับการประเมินโดยใช้เก​​ณฑ์ Cochrane ห้า RCTs เข้าเกณฑ์ของเราและพวกเขาส่วนใหญ่มีความเสี่ยงสูงของการมีอคติ สี่ RCTs ทดสอบผลกระทบจากการสูดดมกลิ่นหอมเมื่อเทียบกับไม่มีการรักษากลิ่นและไม่มีกลิ่นน้ำมัน meta-analysis ชี้ให้เห็นว่าการสูดดมกลิ่นหอมมีผลดีในการจัดการความเครียด (n = 80; มาตรฐานหมายถึงความแตกต่าง (SMD) -0.96; 95% CI, -1.44 -0.48 ไป; p <0.0001; I2 = 0%) สาม RCTs รวมการทดสอบสูดดมกลิ่นหอมในน้ำลายหรือระดับคอร์ติซอซีรั่มเมื่อเทียบกับการควบคุมและการวิเคราะห์ข้อมูลล้มเหลวที่จะแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างทั้งสองกลุ่ม (n = 88, SMDs -0.62; CIS 95% -1.26 0.02, p = 0.06, I2 = 46%) สรุปได้ว่ามีหลักฐาน จำกัด แนะนำสูดดมกลิ่นหอมที่อาจจะมีประสิทธิภาพในการควบคุมความเครียด อย่างไรก็ตามจำนวนขนาดและคุณภาพของ RCTs ต่ำเกินไปที่จะสรุป บริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของบทความนี้คือเพื่อประเมินประสิทธิภาพของน้ำมันหอมระเหยสำหรับการจัดการความเครียด 7 ฐานข้อมูลถูกตรวจค้นจากการเริ่มของพวกเขาผ่านเมษายน 2014 การทดสอบกับประเภทของน้ำมันหอมระเหย RCTs การควบคุมใด ๆ ในบุคคลสุขภาพที่ประเมินระดับความเครียด และระดับคอร์ติซอล พิจารณาด้วย 2 ความคิดเห็นอิสระการเลือกการศึกษาข้อมูลที่เป็นนามธรรม และ validations . ความเสี่ยงของการตั้งค่าและใช้ Cochrane เกณฑ์ ห้า RCTs พบเกณฑ์การรวมของเราและส่วนใหญ่ของพวกเขามีความเสี่ยงสูงของคติ 4 ทดสอบผลของการสูดกลิ่น RCTs เมื่อเทียบกับไม่มีการรักษา ไม่มีกลิ่นและไม่มีกลิ่นน้ำมัน โดยการวิเคราะห์อภิมาน พบว่า การสูดกลิ่นได้ผลที่ดีในการจัดการกับความเครียด ( n = 80 ;ความแตกต่างค่าเฉลี่ยมาตรฐาน ( SMD ) − 0.96 ; 95% CI , −− 1.44 ถึง 0.48 ; p < 0.0001 ; I2 = 0 % ) 3 รวมทดสอบน้ำลายหรือสูดดมกลิ่นหอม RCTs ระดับคอร์ติซอลในซีรั่มเมื่อเทียบกับการควบคุม และการสังเคราะห์งานวิจัยไม่แสดงความแตกต่างระหว่างสองกลุ่ม ( n = 88 , Swind − 1 ; 95% CIS − 1.26 ถึง 0.02 , p = 0.06 , I2 = 46% ) สรุปมีหลักฐานว่าสูดดมกลิ่นหอม จำกัด อาจจะมีประสิทธิภาพในการควบคุมความเครียด อย่างไรก็ตาม จำนวน ขนาด และคุณภาพของ RCTs ต่ำเกินไปที่จะดึงดูด บริษัท บทสรุป