The absence of melancholic features

The absence of melancholic features might also be of assistance in distinguishing those with adjustment disorder from those with a depressive episode or major depression. Yates et al (2004) examined a group of patients with major depression with and without physical illness. Patients with physical illness were less likely to display melancholic features, raising the possibility that the greater the role of environmental factors, the less likely are the typical melancholic symptoms to be present. Since environmental factors are prominent in adjustment disorder, it is possible that these symptoms might help distinguish individuals with adjustment disorder from those with more biologically determined depression. Only further studies will demonstrate whether these symptoms have suf cient speci city. This has led to recommendations (Baumeister 2009) that this should be encapsulated in the revisions for DSM-5 and ICD-11.
Suicidal behaviour is common in people with adjustment disorder. As many as 25% of adolescents with a diagnosis of adjustment disorder engage in this behaviour (Pelkonen 2005), and this rises to 60% among adults (Kryzhanovskaya 2001). Moreover, suicidal behaviour emerges several months earlier in patients with adjustment disorder in comparison with major depression (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขาดคุณสมบัติเศร้าอาจช่วยเหลือในความแตกต่างที่ มีการปรับปรุงความผิดปกติจากตอนซึมเศร้าหรือซึมเศร้าได้ด้วย เยตส์ et al (2004) ตรวจสอบกลุ่มของผู้ป่วยซึมเศร้าที่มี และไม่ มีการเจ็บป่วยทางร่างกาย ผู้ป่วยที่ มีโรคทางกายภาพมีโอกาสน้อยที่จะแสดงคุณสมบัติเศร้า เพิ่มมากขึ้นบทบาทของปัจจัยสิ่งแวดล้อม แนวโน้มน้อยกว่าที่อาการเศร้าโดยทั่วไปจะอยู่ไปได้ เนื่องจากปัจจัยแวดล้อมโดดเด่นในการปรับปรุงความผิดปกติ เป็นไปได้ว่า อาการเหล่านี้อาจช่วยแยกบุคคลที่ มีความผิดปกติของการปรับปรุงจากผู้ที่มีภาวะซึมเศร้าที่กำหนดทางชีวภาพมากขึ้น เฉพาะ การศึกษาต่อเนื่องจะแสดงให้เห็นว่า อาการเหล่านี้มีเมืองไอลัต→ cient speci นี้ได้นำไปแนะนำ (Baumeister 2009) ที่ว่า นี้ควรนึ้ในการปรับปรุงสำหรับ DSM-5 และ ICD-11พฤติกรรมฆ่าตัวตายเป็นเรื่องธรรมดาในผู้ที่มีความผิดปกติของการปรับปรุง เป็น 25% ของวัยรุ่นกับการวินิจฉัยโรคการปรับปรุงการมีส่วนร่วมในพฤติกรรมนี้ (Pelkonen 2005), และนี้เพิ่มขึ้นเป็น 60% ในหมู่ผู้ใหญ่ (Kryzhanovskaya 2001) นอกจากนี้ พฤติกรรมฆ่าตัวตายโผล่ออกมาหลายเดือนก่อนหน้านี้ในผู้ป่วยที่มีการปรับปรุงความผิดปกติเมื่อเปรียบเทียบกับซึมเศร้า (< 1 v. 3 เดือนตามลำดับ) (Runeson 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีที่ไม่มีคุณสมบัติเศร้านอกจากนี้ยังอาจจะมีการช่วยเหลือในการแยกความแตกต่างกับผู้ที่มีความผิดปกติของการปรับตัวจากผู้ที่มีเหตุการณ์เศร้าสลดหรือโรคซึมเศร้า เยตส์, et al (2004) การตรวจสอบกลุ่มผู้ป่วยที่มีโรคซึมเศร้าที่มีและไม่มีการเจ็บป่วยทางกาย ผู้ป่วยที่มีการเจ็บป่วยทางกายมีโอกาสน้อยที่แสดงคุณสมบัติเศร้าเพิ่มความเป็นไปได้ว่าบทบาทของปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมมากขึ้นมีโอกาสน้อยกว่าเป็นอาการเศร้าทั่วไปที่จะนำเสนอ เนื่องจากปัจจัยแวดล้อมที่มีความโดดเด่นในความผิดปกติของการปรับตัวก็เป็นไปได้ว่าอาการเหล่านี้อาจช่วยแยกบุคคลที่มีความผิดปกติของการปรับตัวจากผู้ที่มีภาวะซึมเศร้ากำหนดเพิ่มเติมทางชีวภาพ เฉพาะการศึกษาต่อไปจะแสดงให้เห็นว่าอาการเหล่านี้ได้ Suf เมือง speci ประสิทธิภาพ นี้ได้นำไปสู่ข้อเสนอแนะ (Baumeister 2009) ที่ว่านี้ควรจะห่อหุ้มในการแก้ไขสำหรับ DSM-5 และ ICD-11.
พฤติกรรมฆ่าตัวตายเป็นเรื่องธรรมดาในผู้ที่มีความผิดปกติของการปรับตัว เป็นจำนวนมากถึง 25% ของวัยรุ่นกับการวินิจฉัยของโรคการปรับส่วนร่วมในพฤติกรรมนี้ (Pelkonen 2005) และนี้เพิ่มขึ้นถึง 60% ในหมู่ผู้ใหญ่ (Kryzhanovskaya 2001) นอกจากนี้ยังมีพฤติกรรมฆ่าตัวตายโผล่ออกมาหลายเดือนก่อนหน้านี้ในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของการปรับตัวในการเปรียบเทียบกับโรคซึมเศร้า (<1 v. 3 เดือนตามลำดับ) (Runeson 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การขาดคุณสมบัติความเศร้าอาจจะให้ความช่วยเหลือในการแยกผู้ที่มีความผิดปกติจากผู้ที่มีโรคซึมเศร้าชั่วครั้งชั่วคราว หรือโรคซึมเศร้า . เยทส์ et al ( 2547 ) ศึกษากลุ่มผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่มีและไม่มีการเจ็บป่วยทางกาย ผู้ป่วยที่มีโรคทางกายเป็นโอกาสน้อยที่จะแสดงคุณลักษณะเศร้าเพิ่มความเป็นไปได้ที่มากขึ้นบทบาทของปัจจัยสิ่งแวดล้อม โอกาสน้อยเป็นปกติ อาการเศร้าจะปัจจุบัน เนื่องจากปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่โดดเด่นในการปรับตัวผิดปกติ อาจเป็นไปได้ว่า อาการเหล่านี้อาจจะช่วยแยกแยะบุคคล กับการปรับความผิดปกติที่กำหนดเพิ่มเติมได้ ภาวะซึมเศร้า แต่การศึกษาจะแสดงให้เห็นว่า อาการเหล่านี้มีซุฟ cient กาเมือง นี้ได้นำไปสู่ข้อเสนอแนะ ( เบาไมสเตอร์ 2009 ) ว่า ควรห่อหุ้มในการแก้ไขสำหรับ dsm-5 และ icd-11 .พฤติกรรมการฆ่าตัวตายมีทั่วไปในผู้ที่มีความผิดปกติของการปรับตัว เท่าที่ 25% ของวัยรุ่นกับการวินิจฉัยของการปรับตัวผิดปกติมีส่วนร่วมในพฤติกรรมนี้ ( pelkonen 2005 ) , และนี้เพิ่มขึ้นถึง 60 % ของผู้ใหญ่ ( kryzhanovskaya 2001 ) นอกจากนี้ พฤติกรรมการฆ่าตัวตายปรากฏหลายเดือนก่อนหน้านี้ในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติในการเปรียบเทียบกับโรคซึมเศร้า ( < 1 V . 3 เดือน ) ( runeson 1996 )