Whereas students of comparative adm

Whereas students of comparative administration realize what is changing in this transitional mode, they are not certain of what is emerging as the new global system. The change, however, is creating new opportunities while imposing formidable challenges for public administration. One such challenge is the trend toward allocating a greater role for the private sector in national development, which has shifted the responsibility of public administration from managing to facilitating economic activity (Kaboolian1998; Pallot 1996). What is implied here is more than a need for “entrepreneurial qualities.” The public administration literature is full of propositions offering alternatives to the often-denounced traditional system of administration (bureaucracy). Space does not permit a full examination of these alternatives, but the New Public Management movement is representative. These alternatives, intended or not, are simply grounded in instrumental rationality, which ultimately would erode fundamental values— indeed, the foundations—of representative gover-nance. As Larry D. Terry, correctly points out, “public entrepreneurs if the neo-managerialist persuasion pose a threat to democratic governance” (1998, 194).Certainly, one cannot neglect current global conditions that require particular institutional capacities in managing public affairs. Within the new context, however, there is a growing emphasis on improving the prevalent administrative knowledge, skills, and attitudes, not supplanting them with alternative notions often described as “more than a little vague” (Considine and Lewis 2003, 133) and as difficult to define. Public administration education is properly
responding to distinct demands for managerial leadership and expertise, particularly in such areas as negotiations, mediation, sensitivity to human rights and diversity, managing conflict, contracting, and problemsolving techniques, beyond the usual, traditional public service activities. At the same time, considerable adjustments are under way to handle a growing emphasis on organizational culture that values results-oriented management. “Governments around the globe adopted management reforms to squeeze extra efficiency out of the public sector” (Kettl 1997, 446). Consequently, the managerial skills of flexibility, adaptability, cooperation, and creativity are in great demand. The point is that public administration, aware of the proclivities of its traditional settings to drift toward hierarchical command and control and to produce rule-driven rigidities, has invariably emphasized performance and, thus has elevated reform objectives to high priority. Moreover, globalism seems to have ushered in a growing emphasis on ethics, democratic governance, and accountability in managing the affairs of the state. An illustration of this growing pressure is the 2001 Anti-Corruption Symposium in Seoul, Korea, cosponsored by the U.N. Department of Economic and Social Affairs and attended by many Asian and European countries. The purpose was to explore the links among anti-corruption initiatives, particularly transparency, accountability, and e-government. In the “Joint Statement of Cooperation” issued at the end of the symposium, participants promised to work together to promote these notions among member states of the United Nations. The final statement also declares that “governments and their administrations, no matter what level, have an obligation to the taxpayers to make transparent and facilitate the understanding of their decision-making processes.” The introduction of e-government is also regarded as an opportunity to better achieve transparency and accountability.2 To the same end, Gilman and Lewis (1996) point out that observable practice invalidates an approach to public service ethics that relies exclusively on cultural particularities. They conclude that “professional public administration must remain intellectually open to global dialogue on shared values, norms, and structures” (517). If so, comparative analysis is essential for exploring the implications of globalization (Farazmand 1999). And, “the art and science of global public administration can be advanced through increased comparative analysis of non-Western developing systems with the more developed Western administrative states” (Worthley and Tsao 1999, 571). Thus, globalization has altered the context of public administration and necessitated a reexamination of many of its premises and tenets. A government that attempts to successfully implement its public policies in the global context has to apply information, use new technologies, recruit and develop the required managerial leadership, and build overall administrative competence and integrity. According to a study by the U.N. Public Administration Program, the relevant competencies of the manager of the future include integrity, vision and leadership, capacity for policy analysis, and the judgment and capacity for decision making, people empowerment, managing performance, building trust, and accountability.3 Perhaps a lesson can be learned from business administration education. Business Week reported in 2002 that in France, Canada, Switzerland, Netherlands, and Britain, “global B-schools,” are impressive realities. One French global B-school, for example, epitomizes real diversity with a student population from 74 nationalities, “who have to leave many assumptions behind…. With no one culture dominant, ideas always get challenged—and sharpened.” It is this sort of cultural give and take that has propelled some of these global business schools to the top of Business Week’s rankings of MBA programs outside the United States.
Finally, in recent years, the failure of developing countries to attain sustainable development has reinforced skepticism about the role of administration in society, and it raises troubling questions about many assumptions that have failed to materialize. Poor performance by development institutions has been amply blamed. Many are looking into other governance-related factors to explain slow
progress, such as the absence of the rule of law and failure to democratize. Certainly, comparative information is needed to better understand how to influence and induce national development (Jain 2001). At the end, building institutional capacities and reforming governance are central pieces of any far-reaching societal change in developing countries (Esman 1991; Mavima and Chackerian 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่นักเรียนเปรียบเทียบบริหารตระหนักสิ่งมีการเปลี่ยนแปลงในโหมดนี้อีกรายการ พวกเขาจะไม่บางของอะไรจะเกิดขึ้นเป็นระบบโลกใหม่ เปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ตาม จะสร้างโอกาสใหม่ ๆ ในขณะที่สง่างามความท้าทายที่น่ากลัวสำหรับการบริหารราชการ ความท้าทายหนึ่งกล่าวคือ โน้มปันส่วนมีบทบาทมากขึ้นในภาคเอกชนในการพัฒนาชาติ ซึ่งได้จากความรับผิดชอบของการบริหารราชการจากการจัดการอำนวยความสะดวกกิจกรรมทางเศรษฐกิจ (Kaboolian1998 Pallot 1996) อะไรคือนัยที่นี่เป็นมากกว่าต้องการ "คุณภาพผู้ประกอบการ" เอกสารประกอบการบริหารราชการได้เต็มขั้นที่เสนอทางเลือกมักจะประณามดั้งเดิมระบบบริหาร (ข้าราชการ) พื้นที่ไม่อนุญาตให้มีการตรวจสอบทางเลือกเหล่านี้ทั้งหมด แต่การเคลื่อนไหวการจัดการสาธารณะใหม่เป็นตัวแทน ทางเลือกเหล่านี้ วัตถุประสงค์ หรือ ไม่ มีเพียงสูตรใน rationality บรรเลง ซึ่งในที่สุด จะกัดกร่อนค่าพื้นฐาน — แน่นอน มูลนิธิ — ของวาย-แนนซ์ gover พนักงาน เป็น Larry D. เทอร์รี่ ถูกจุดออก "สาธารณะผู้ประกอบการถ้าจูงใจ neo managerialist ก่อให้เกิดอุปสรรคต่อการปกครองประชาธิปไตย" (1998, 194) แน่นอน หนึ่งไม่สามารถละเลยเงื่อนไขสากลปัจจุบันที่ต้องใช้กำลังเฉพาะสถาบันในการจัดการกิจการสาธารณะ ภายในบริบทใหม่ อย่างไรก็ตาม ไม่เน้นการเติบโตในการปรับปรุงแพร่หลายจัดการความรู้ ทักษะ และ ทัศนคติ การไม่ supplanting พวกเขาอื่นกำลังอธิบายมักจะเป็น "มากกว่าเล็กน้อยคลุม" (Considine และลูอิส 2003, 133) และ เป็นเรื่องยากที่จะกำหนด ศึกษาบริหารราชการได้อย่างถูกต้องตอบว่า ต้องเป็นผู้นำบริหารและความเชี่ยวชาญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านต่าง ๆ เช่นการเจรจา กาชาด ไวเพื่อสิทธิมนุษยชนและความหลากหลายทางชีวภาพ การจัดการความขัดแย้ง ทำสัญญา และ problemsolving เทคนิค นอกเหนือจากกิจกรรมปกติ แบบราชการ ในเวลาเดียวกัน ปรับปรุงจำนวนมากได้เดินทางไปจัดการเน้นการเติบโตของวัฒนธรรมองค์กรที่จัดการที่มุ่งเน้นผลลัพธ์ค่า "รับรองรัฐบาลทั่วโลกจัดการปฏิรูปการบีบประสิทธิภาพเสริมจากภาครัฐ" (Kettl 1997, 446) ดังนั้น ทักษะจัดการความยืดหยุ่น หลากหลาย ความร่วมมือ และความคิดสร้างสรรค์ต้องการอย่างมาก จุดอยู่ที่ ทราบ proclivities การตั้งค่าดั้งเดิมของลอยน้ำไปยังลำดับคำสั่งและการควบคุม และการขับเคลื่อนกฎ rigidities คงเส้นคงวาได้เน้นประสิทธิภาพ และ จึง ได้ยกระดับเป้าหมายปฏิรูปเพื่อลำดับความสำคัญสูง นอกจากนี้ globalism น่าจะ มี ushered ในการเจริญเติบโต เน้นจริยธรรม ภิบาลประชาธิปไตย ความรับผิดชอบในการจัดการกิจการของรัฐ ภาพของความดันที่เพิ่มขึ้นนี้เป็นวิชาการ ต่อต้านการทุจริตค.ศ. 2001 ในโซล เกาหลี cosponsored U.N. แผนกของเศรษฐกิจและสังคม และโดยประเทศเอเชีย และยุโรป มีวัตถุประสงค์เพื่อ สำรวจการเชื่อมโยงระหว่างแผนงานต่อต้านการทุจริต โดยเฉพาะอย่างยิ่งความโปร่งใส ความรับผิดชอบ และ รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ ใน "ร่วมงบของความร่วมมือ" ออกเมื่อสิ้นสุดการวิชาการ ร่วมสัญญาว่า จะทำงานร่วมกันเพื่อส่งเสริมความเข้าใจเหล่านี้รัฐสมาชิกของสหประชาชาติ ยอดสุดท้ายยังประกาศว่า "รัฐบาลและจัดการของพวกเขา ไม่ว่าระดับใด มีการผู้เสียภาษีเพื่อให้โปร่งใส และอำนวยความสะดวกในความเข้าใจของกระบวนการตัดสินใจของพวกเขา" แนะนำ e-รัฐบาลยังถือเป็นโอกาสดี ให้เกิดความโปร่งใสและ accountability.2 กับปลายเดียวกัน Gilman และเลวิส (1996) ชี้ให้เห็นว่า ปฏิบัติ observable invalidates จรรยาบรรณราชการที่อาศัยวัฒนธรรม particularities โดยเฉพาะวิธีการ พวกเขาสรุปว่า "มืออาชีพราชการต้องยังคงเปิดสนับสนุนการเจรจาระดับโลกบนค่าที่ใช้ร่วมกัน บรรทัดฐาน และโครงสร้าง" (517) ถ้าเป็นเช่นนั้น วิเคราะห์เปรียบเทียบเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสำรวจผลกระทบของโลกาภิวัตน์ (Farazmand 1999) และ "ศิลปะและศาสตร์การบริหารราชการส่วนกลางสามารถจะขั้นสูงผ่านการวิเคราะห์เปรียบเทียบเพิ่มขึ้นของระบบพัฒนาตะวันตกอเมริกาดูแลตะวันตกพัฒนามากขึ้น" (Worthley และ Tsao 1999, 571) ดังนั้น โลกาภิวัตน์ได้เปลี่ยนบริบทของการบริหารราชการ และ necessitated reexamination หลายสถานความ tenets รัฐบาลที่พยายามใช้นโยบายสาธารณะประสบความสำเร็จในบริบทสากล มีการใช้ข้อมูล ใช้เทคโนโลยี รับสมัคร และพัฒนาภาวะผู้นำการบริหารจัดการจำเป็น และสร้างความสามารถบริหารโดยรวมและความซื่อสัตย์ ตามการศึกษาโดย U.N. สาธารณะดูแล ความสามารถที่เกี่ยวข้องของผู้จัดการในอนาคตรวมสมบูรณ์ วิสัยทัศน์ และเป็นผู้นำ ความสามารถในการวิเคราะห์นโยบาย และคำพิพากษา และความสามารถในการตัดสินใจ คนอำนาจ การจัดการประสิทธิภาพ ความน่าเชื่อถือของอาคาร และ accountability.3 บางทีสามารถจะเรียนรู้บทเรียนจากการศึกษาบริหารธุรกิจ ธุรกิจสัปดาห์ที่รายงานในปี 2002 ในฝรั่งเศส แคนาดา สวิตเซอร์แลนด์ เนเธอร์แลนด์ อังกฤษ "โลก B-โรงเรียน น่าประทับใจจริง หนึ่งฝรั่งเศสสากล B-โรงเรียน ตัวอย่าง epitomizes จริงหลากหลาย มีประชากรนักเรียนจากชาติ 74 "ที่ต้องทิ้งหลายสมมติฐาน... ด้วยไม่มีวัฒนธรรมหนึ่งหลัก ความคิดเสมอรับท้าทาย — และยึด " เป็นการจัดเรียงของใช้และให้วัฒนธรรมที่ได้จากโรงเรียนธุรกิจเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งไปยังด้านบนของการจัดอันดับธุรกิจสัปดาห์โปรแกรม MBA นอกสหรัฐอเมริกาในปี ความล้มเหลวของประเทศกำลังพัฒนาบรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืนมีเสริมสงสัยเกี่ยวกับบทบาทของการบริหารในสังคม และมันเพิ่มปัญหาคำถามเกี่ยวกับสมมติฐานต่าง ๆ ที่มีไม่สามารถเบิก ประสิทธิภาพการทำงานที่ยากจน โดยสถาบันพัฒนามีการตำหนิ amply หลายคนกำลังเป็นปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการกำกับดูแลจะอธิบายช้าคืบหน้า เช่นการขาดงานของกฎของกฎหมายและความล้มเหลว democratize แน่นอน ข้อมูลเปรียบเทียบจะต้องเข้าใจว่าอิทธิพล และก่อให้เกิดพัฒนาการแห่งชาติ (เจน 2001) ท้าย อาคารสถาบันผลิตและกำกับดูแล reforming เป็นชิ้นส่วนกลางผับนิยมการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในประเทศกำลังพัฒนา (Esman 1991 Mavima ก Chackerian 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่นักเรียนของการบริหารเปรียบเทียบตระหนักถึงสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงในโหมดการเปลี่ยนผ่านนี้พวกเขาจะไม่แน่ใจในสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นระบบโลกใหม่ การเปลี่ยนแปลงอย่างไรจะสร้างโอกาสใหม่ในขณะที่การจัดเก็บภาษีกับความท้าทายที่น่ากลัวสำหรับการบริหารรัฐกิจ หนึ่งในความท้าทายดังกล่าวเป็นแนวโน้มที่มีต่อการจัดสรรเพิ่มบทบาทของภาคเอกชนในการพัฒนาแห่งชาติซึ่งได้เปลี่ยนความรับผิดชอบในการบริหารจัดการภาครัฐจากการจัดการเพื่ออำนวยความสะดวกในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ (Kaboolian1998; Pallot 1996) อะไรเป็นนัยที่นี่เป็นมากกว่าความจำเป็นในการเป็น "ผู้ประกอบการที่มีคุณภาพ." วรรณกรรมการบริหารราชการที่เต็มไปด้วยข้อเสนอที่นำเสนอทางเลือกในการระบบแบบดั้งเดิมมักจะประณามการบริหารงาน (ราชการ) พื้นที่ไม่อนุญาตให้มีการตรวจสอบอย่างเต็มรูปแบบของทางเลือกเหล่านี้ แต่การเคลื่อนไหวการจัดการภาครัฐใหม่เป็นตัวแทน ทางเลือกเหล่านี้ตั้งใจหรือไม่มีเหตุผลเพียงเหตุผลในการใช้เครื่องมือซึ่งในที่สุดจะกัดเซาะ values- พื้นฐานจริงฐานรากของภ-บำรุงตัวแทน ขณะที่แลร์รี่ดีเทอร์รี่ได้อย่างถูกต้องชี้ให้เห็น "ผู้ประกอบการประชาชนถ้าชักชวนนีโอ managerialist เป็นภัยคุกคามต่อการปกครองระบอบประชาธิปไตย" (1998, 194) .Certainly หนึ่งไม่สามารถละเลยเงื่อนไขทั่วโลกในปัจจุบันที่ต้องใช้ความสามารถของสถาบันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการบริหารกิจการสาธารณะ ในบริบทใหม่ แต่มีความสำคัญเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในการปรับปรุงการบริหารความรู้ที่แพร่หลายทักษะและทัศนคติที่ไม่ได้มาแทนที่พวกเขาด้วยความคิดทางเลือกที่อธิบายมักจะเป็น "มากกว่าเล็กน้อยคลุมเครือ" (Considine และลูอิส 2003 133) และในขณะที่ ยากที่จะกำหนด การศึกษาการบริหารราชการอย่างถูกต้อง
ตอบสนองต่อความต้องการที่แตกต่างกันในการเป็นผู้นำในการบริหารจัดการและความเชี่ยวชาญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่เช่นการเจรจาไกล่เกลี่ยความไวต่อสิทธิมนุษยชนและความหลากหลายในการจัดการความขัดแย้งการทำสัญญาและเทคนิคญเกินกว่าปกติกิจกรรมด้านการบริการประชาชนแบบดั้งเดิม ในขณะเดียวกันการปรับเปลี่ยนมากอยู่ภายใต้วิธีการจัดการเน้นการเติบโตในวัฒนธรรมองค์กรที่มีค่าการจัดการที่มุ่งเน้นผลลัพธ์ "รัฐบาลทั่วโลกนำมาใช้ในการปฏิรูปการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพที่จะบีบเสริมจากภาครัฐ" (Kettl 1997, 446) ดังนั้นทักษะการบริหารจัดการของความยืดหยุ่นในการปรับตัวความร่วมมือและความคิดสร้างสรรค์เป็นที่ต้องการสูง ประเด็นก็คือว่าการบริหารภาครัฐตระหนักถึงนิสัยของการตั้งค่าดั้งเดิมที่จะลอยไปสู่คำสั่งตามลำดับชั้นและการควบคุมการผลิตและเข้มงวดกฎที่ขับเคลื่อนด้วยอย่างสม่ำเสมอได้เน้นประสิทธิภาพการทำงานและจึงมีการยกระดับการปฏิรูปวัตถุประสงค์เพื่อลำดับความสำคัญสูง นอกจากนี้ globalism ดูเหมือนว่าจะได้นำเน้นการเติบโตในจริยธรรมการปกครองระบอบประชาธิปไตยและความรับผิดชอบในการบริหารกิจการของรัฐ ภาพของความดันที่เพิ่มขึ้นนี้เป็น 2001 การต่อต้านการทุจริตการประชุมวิชาการในกรุงโซลประเทศเกาหลี cosponsored โดยกรมสหประชาชาติเศรษฐกิจและกิจการสังคมและเข้าร่วมโดยประเทศในเอเชียและยุโรปจำนวนมาก วัตถุประสงค์เพื่อสำรวจการเชื่อมโยงความคิดริเริ่มในหมู่ต่อต้านการทุจริตโปร่งใสโดยเฉพาะอย่างยิ่งความรับผิดชอบและรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ ใน "แถลงการณ์ร่วมของความร่วมมือ" ที่ออกในตอนท้ายของการประชุมสัมมนาผู้เข้าร่วมสัญญาว่าจะทำงานร่วมกันเพื่อส่งเสริมความคิดเหล่านี้ในหมู่ประเทศสมาชิกของสหประชาชาติ คำสั่งสุดท้ายยังบอกว่า "รัฐบาลและการบริหารงานของพวกเขาไม่ว่าสิ่งที่ระดับมีภาระที่จะต้องเสียภาษีเพื่อให้ความโปร่งใสและความเข้าใจของกระบวนการตัดสินใจของพวกเขา." การแนะนำของรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ได้รับการยกย่องว่าเป็นโอกาส ที่ดีในการบรรลุความโปร่งใสและการ accountability.2 เหตุเดียวกันกิลแมนและลูอิส (1996) ชี้ให้เห็นว่าการปฏิบัติที่สังเกตวิธีการเลิกกับจริยธรรมการบริการสาธารณะที่อาศัยเฉพาะในลักษณะเฉพาะทางวัฒนธรรม พวกเขาสรุปว่า "การบริหารจัดการภาครัฐระดับมืออาชีพจะต้องยังคงเปิดให้ความรู้การสนทนาทั่วโลกเกี่ยวกับค่านิยมร่วมกันบรรทัดฐานและโครงสร้าง" (517) ถ้าเป็นเช่นนั้นการวิเคราะห์เปรียบเทียบเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสำรวจผลกระทบของโลกาภิวัตน์ (Farazmand 1999) และ "ศิลปะและวิทยาศาสตร์ของการบริหารภาครัฐทั่วโลกสามารถก้าวผ่านการวิเคราะห์เปรียบเทียบที่เพิ่มขึ้นของระบบการพัฒนาที่ไม่ใช่ตะวันตกกับรัฐในการบริหารการพัฒนามากขึ้นทางทิศตะวันตก" (Worthley และ Tsao 1999, 571) ดังนั้นโลกาภิวัตน์มีการเปลี่ยนแปลงบริบทของการบริหารภาครัฐและเพียงพอ reexamination ของหลายสถานที่และหลักคำสอน รัฐบาลที่พยายามที่จะประสบความสำเร็จในการดำเนินนโยบายสาธารณะในบริบทของโลกที่มีการใช้ข้อมูลที่ใช้เทคโนโลยีใหม่รับสมัครและพัฒนาความเป็นผู้นำการบริหารจัดการที่จำเป็นและสร้างความสามารถในการบริหารโดยรวมและความซื่อสัตย์ จากการศึกษาโดยโครงการการบริหารราชการของสหประชาชาติสมรรถนะที่เกี่ยวข้องของผู้จัดการในอนาคตรวมถึงความสมบูรณ์ของวิสัยทัศน์และความเป็นผู้นำ, ความสามารถในการวิเคราะห์นโยบายและการตัดสินใจและความสามารถในการตัดสินใจเพิ่มขีดความสามารถคนการจัดการประสิทธิภาพการสร้างความไว้วางใจ และบางที accountability.3 เป็นบทเรียนที่สามารถเรียนรู้จากการศึกษาการบริหารจัดการธุรกิจ สัปดาห์ธุรกิจรายงานว่าในปี 2002 ในประเทศฝรั่งเศส, แคนาดา, วิตเซอร์แลนด์เนเธอร์แลนด์และสหราชอาณาจักร "ทั่วโลก B-โรงเรียน" เป็นความเป็นจริงที่น่าประทับใจ หนึ่งในฝรั่งเศสทั่วโลก B-โรงเรียนเช่นคติธรรมความหลากหลายจริงกับนักเรียนจาก 74 เชื้อชาติ "ที่ต้องออกจากการตั้งข้อสมมติฐานหลายที่อยู่เบื้องหลัง ... ไม่มีวัฒนธรรมที่โดดเด่น, ความคิดที่มักจะได้รับการท้าทายและรุนแรงขึ้น. "มันเป็นประเภทของการให้วัฒนธรรมนี้และใช้เวลาที่มีการขับเคลื่อนบางส่วนของเหล่าโรงเรียนธุรกิจระดับโลกไปด้านบนของการจัดอันดับสัปดาห์ธุรกิจของหลักสูตร MBA นอกประเทศสหรัฐอเมริกา.
สุดท้าย ในปีที่ผ่านความล้มเหลวของประเทศกำลังพัฒนาที่จะบรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืนได้เสริมความสงสัยเกี่ยวกับบทบาทของการบริหารในสังคมและจะก่อให้เกิดคำถามหนักใจเกี่ยวกับสมมติฐานหลายอย่างที่ยังไม่ได้เป็นรูปธรรม ประสิทธิภาพที่ดีโดยสถาบันพัฒนาได้รับการตำหนิอย่างพอเพียง หลายคนกำลังมองหาในการกำกับดูแลปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องในการอธิบายช้า
ความคืบหน้าเช่นกรณีที่ไม่มีกฎของกฎหมายและความล้มเหลวที่จะเป็นประชาธิปไตย แน่นอนเปรียบเทียบข้อมูลที่จำเป็นในการทำความเข้าใจวิธีการที่จะมีอิทธิพลและก่อให้เกิดการพัฒนาประเทศ (เชน 2001) ในตอนท้ายการสร้างขีดความสามารถในสถาบันและการปฏิรูปการกำกับดูแลเป็นชิ้นกลางของใด ๆ ไกลถึงการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในประเทศกำลังพัฒนา (Esman 1991; Mavima และ Chackerian 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่นักศึกษาการบริหารเปรียบเทียบว่ามีการเปลี่ยนแปลงในโหมดเดียวนี้ พวกเขาไม่ได้บางอะไรที่เกิดขึ้นเป็นระบบสากลใหม่ การเปลี่ยนแปลง , อย่างไรก็ตาม , คือการสร้างโอกาสใหม่ในขณะที่การกำหนดความท้าทายที่น่ากลัวสำหรับการบริหารรัฐกิจ หนึ่งในความท้าทายดังกล่าวเป็นแนวโน้มการจัดสรรบทบาทมากขึ้นสำหรับภาคเอกชนในการพัฒนาประเทศซึ่งได้เปลี่ยนความรับผิดชอบของการบริหารจัดการที่เอื้อต่อกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ( จาก kaboolian1998 ; pallot 1996 ) สิ่งที่เป็นนัยที่นี่เป็นมากกว่าต้องการ " คุณภาพผู้ประกอบการ " รัฐประศาสนศาสตร์วรรณกรรมเต็มไปด้วยข้อเสนอเสนอทางเลือกที่จะมักจะประณามระบบดั้งเดิมของการบริหาร ( ระบบราชการ )พื้นที่ไม่อนุญาตให้มีการตรวจสอบเต็มรูปแบบของทางเลือกเหล่านี้ แต่ขบวนการจัดการใหม่ คือ ตัวแทน ทางเลือกเหล่านี้ ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม เพียงแค่วางอุปกรณ์มีเหตุผล ซึ่งในที่สุดจะกัดกร่อนพื้นฐานค่า - แน่นอน รากฐานของตัวแทนโกเวอร์แนนซี่ โดย Larry D . เทอร์รี่ อย่างถูกต้อง จุดออก" ผู้ประกอบการสาธารณะถ้านีโอ managerialist การจูงใจการคุกคามประชาธิปไตย ธรรมาภิบาล " ( 1998 , 194 ) . แน่นอนหนึ่งไม่สามารถละเลยโลกปัจจุบันเงื่อนไขที่ต้องการความสามารถเฉพาะในสถาบัน ผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ ในบริบทใหม่ , อย่างไรก็ตาม , มีการเน้นการพัฒนาความรู้ เจตคติ ทักษะการบริหารที่แพร่หลาย และไม่ภารตพวกเขาที่มีความคิดที่อธิบายมักจะเป็น " ทางเลือกที่มากกว่าเพียงเล็กน้อยคลุมเครือ " ( considine และ Lewis 2003 , 133 ) และเป็นการยากที่จะกำหนด การศึกษาการบริหารอย่างถูกต้อง
ตอบสนองความต้องการที่แตกต่างกันสำหรับผู้นำการบริหารและความเชี่ยวชาญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ เช่น การเจรจา การไกล่เกลี่ย ความไวต่อสิทธิมนุษยชนและความหลากหลาย การบริหารความขัดแย้งสัญญา และการแก้ปัญหาเทคนิคเกินกว่าปกติ กิจกรรมบริการชุมชนแบบดั้งเดิม ในเวลาเดียวกัน การปรับมากภายใต้วิธีที่จะจัดการกับการเน้นวัฒนธรรมองค์กรที่มุ่งเน้นผลลัพธ์ค่าการจัดการ " รัฐบาลทั่วโลกประกาศใช้การปฏิรูปการจัดการเพื่อบีบประสิทธิภาพพิเศษจากภาครัฐ " ( kettl 1997 , 446 )ดังนั้น ทักษะการจัดการของความยืดหยุ่น , การปรับตัว , ความร่วมมือและความคิดสร้างสรรค์อยู่ในความต้องการที่ดี ประเด็นคือ การบริหารรัฐกิจ ตระหนักถึงความเบี่ยงเบนของการตั้งค่าเดิมของมันลอยละล่องสู่คำสั่งลำดับชั้นและการควบคุมและผลิต rigidities กฎขับเคลื่อนได้ ต้องเน้นประสิทธิภาพและจึงมีการยกระดับเป้าหมายการปฏิรูปความสำคัญสูงนอกจากนี้ โลกาภิวัตน์ ดูเหมือนมี ushered ในการเน้นจริยธรรม ประชาธิปไตย ธรรมาภิบาล และความรับผิดชอบในการบริหารกิจการของรัฐ ภาพประกอบของความดันนี้เติบโตเป็น 2001 ต่อต้านการทุจริตนานาทัศนะในโซล , เกาหลี , cosponsored โดยสหประชาชาติฝ่ายกิจการเศรษฐกิจและสังคมและเข้าร่วมโดยหลายประเทศในเอเชียและยุโรปโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเชื่อมโยงระหว่างโครงการต่อต้านการคอรัปชั่น โดยเฉพาะความโปร่งใส ความรับผิดชอบ และรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ . ใน“แถลงการณ์ร่วมความร่วมมือ " ที่ออกในตอนท้ายของการประชุมสัมมนาผู้เข้าร่วมสัญญาว่าจะทำงานร่วมกันเพื่อส่งเสริมความคิดเหล่านี้ระหว่างรัฐสมาชิกของสหประชาชาติ แถลงการณ์สุดท้ายยังบอกว่า " รัฐบาลและการบริหารงานของพวกเขาไม่ว่าสิ่งที่ระดับมีข้อผูกมัดกับผู้เสียภาษี เพื่อให้โปร่งใส และอำนวยความสะดวกในความเข้าใจของกระบวนการการตัดสินใจของพวกเขา . " เบื้องต้นของรัฐบาลยังถือเป็นโอกาสที่ดีให้โปร่งใส และตรวจสอบได้ ที่ 2 ให้จบเหมือนกันกิลแมน กับ ลูอิส ( 1996 ) ชี้ว่า สังเกตการปฏิบัติการแนวทางการบริการสาธารณะ จริยธรรมที่อาศัยเฉพาะในลักษณะเฉพาะทางวัฒนธรรม เขาสรุปว่า " การบริหารมืออาชีพจะต้องเป็นปัญญาเปิดบทสนทนาบนโลกแบ่งปันค่านิยม บรรทัดฐาน และโครงสร้าง " ( 517 ) ถ้าเป็นเช่นนั้นการวิเคราะห์เปรียบเทียบเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสำรวจผลกระทบของโลกาภิวัตน์ ( farazmand 1999 ) และ " ศาสตร์และศิลป์ในการบริหารสาธารณะเพิ่มขึ้นทั่วโลก สามารถขั้นสูงผ่านการวิเคราะห์เปรียบเทียบไม่ใช่ตะวันตกพัฒนาระบบที่มีการพัฒนามากขึ้นตะวันตกปกครองรัฐ " ( worthley และเทา ปี 1999 , 571 ) ดังนั้นโลกาภิวัตน์มีการเปลี่ยนแปลงบริบทของการบริหาร และบังคับการตรวจใหม่มากมายของสถานที่และความเชื่อ . รัฐบาลที่พยายามที่จะประสบความสำเร็จในนโยบายของภาครัฐในบริบทโลก มีการใช้ข้อมูล ใช้เทคโนโลยีใหม่ สรรหาและพัฒนาต้องบริหารภาวะผู้นำและสร้างโดยรวมการบริหารความสามารถและความซื่อสัตย์ตามการศึกษาโดย UN การบริหารโปรแกรม สมรรถภาพที่เกี่ยวข้องของผู้จัดการในอนาคต รวมถึงความสมบูรณ์ของวิสัยทัศน์ และภาวะผู้นำ ความสามารถในการวิเคราะห์นโยบายและการตัดสินใจ และความสามารถในการตัดสินใจ คน การการจัดการประสิทธิภาพ ความน่าเชื่อถือ และสร้างความรับผิดชอบ 3 อาจเป็นบทเรียนที่สามารถเรียนรู้จากการศึกษาบริหารธุรกิจ .สัปดาห์ธุรกิจรายงานในปี 2002 ที่ ฝรั่งเศส แคนาดา สวิตเซอร์แลนด์ เนเธอร์แลนด์ และสหราชอาณาจักร ทั่วโลก " B - โรงเรียน " ความเป็นจริงที่น่าประทับใจ ฝรั่งเศส ( หนึ่ง b-school ตัวอย่างเช่น epitomizes ความหลากหลายที่แท้จริงกับนักเรียนจาก 74 ประเทศ " ที่ต้องจากสมมติฐานหลายหลัง . . . . . . . ไม่มีวัฒนธรรมเด่น ความคิด มักจะได้รับการท้าทายและเหลา ." มันเป็นเหมือนวัฒนธรรมการให้และการรับที่ได้ขับเคลื่อนบางเหล่านี้โลกธุรกิจโรงเรียนไปยังด้านบนสุดของธุรกิจสัปดาห์อันดับของโปรแกรม MBA นอกสหรัฐฯ
ในที่สุด ใน ปี ล่าสุด ความล้มเหลวของประเทศกำลังพัฒนาบรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืนได้เสริมกังขาเกี่ยวกับบทบาทของการบริหารในสังคมและตั้งคําถามกวนใจเกี่ยวกับสมมติฐานหลายที่ได้ล้มเหลวที่จะเกิดขึ้น ประสิทธิภาพที่ดี โดยสถาบันพัฒนาได้รับแยะตำหนิ หลายคนมองเป็นหลักปัจจัยอื่นที่เกี่ยวข้อง ชี้แจงความคืบหน้าช้า
, เช่น ขาดหลักนิติธรรม และความล้มเหลวในการทำให้เป็นประชาธิปไตย . แน่นอนข้อมูลเปรียบเทียบเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้เข้าใจวิธีการอิทธิพลและกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาแห่งชาติ ( Jain 2001 ) ในตอนท้าย , อาคารสถาบันและปฏิรูปการปกครองมีความจุกลาง ชิ้นใดที่จะเปลี่ยนแปลงสังคมในการพัฒนาประเทศ ( esman 1991 ; mavima chackerian
และ 2002 )