NEOLIBERALISM OR DEMOCRATIC DEVELOP

NEOLIBERALISM OR DEMOCRATIC DEVELOPMENT?
NEOLIBERALISM OR DEMOCRATIC DEVELOPMENT?
หน้า2 In a widening sphere of vastly different societies economic growth has come to be guided by the same set of neoliberal policies. Neoliberalism is a broad structure of political beliefs founded on right wing, yet not conservative, ideas about political democracy, individual freedom and the creative potential of unfettered entrepreneurship. The economic analysis at the theoretical core of this belief system derives from a certain reading of the founding texts of classical and neoclassical liberal economics. These represent market processes as optimally efficient means of allocating resources to the most productive uses. The main restriction on the tendency for free capitalist economies to grow is thought to be market failure resulting from perverse governmental intervention. In neoliberal thought, governments may play a productive role in providing public goods, such as infrastructure. Fiscal policy may help stabilize overly-exuberant economies. But most governments in welfare state societies and developing countries alike are said by neoliberals to have gone too far in interfering with the free play of markets. Neoliberal economists like Milton Friedman began to be taken seriously during the series of economic crises in the 1970s. Neoliberal-type economic policies were imposed by the IMF and the US Treasury on a left-leaning Labour Government in Britain in the middle 1970s. Neoliberalism was eagerly adopted by the Reagan and Thatcher governments in the early 1980s. The World Bank began to shift towards neoliberal positions with the Berg report on development in sub-Saharan Africa. A series of World Bank reports published in the 1980s showed increasing adherence to neoliberal positions. By the late 1980s, a system of policy recommendations, dubbed the ‘Washington consensus’, dominated what had previously been a liberal or social democratic development discourse. The consensus showed a renewed faith in classical economics, while advocating ‘prudent macroeconomic policies, outward orientation, and free

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

NEOLIBERALISM หรือพัฒนาประชาธิปไตยNEOLIBERALISM หรือพัฒนาประชาธิปไตยหน้า2 ในการขยับขยายการเติบโตทางเศรษฐกิจสังคมที่แตกต่างอย่างมากมายมาตาม neoliberal นโยบายชุดเดียวกัน Neoliberalism เป็นโครงสร้างสิ่งของความเชื่อทางการเมืองที่ก่อตั้งขึ้นใน ปีกขวา ยังไม่อนุรักษ์ แนวคิดเกี่ยวกับประชาธิปไตยทางการเมือง เสรีภาพส่วนบุคคล และศักยภาพความคิดสร้างสรรค์ของผู้ประกอบการที่พัก การวิเคราะห์เศรษฐกิจหลักทฤษฎีของระบบความเชื่อนี้มาจากอ่านข้อความก่อตั้งเศรษฐศาสตร์เสรีนิยมคลาสสิก และนีโอ เหล่านี้เป็นตัวแทนกระบวนการตลาดเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเหมาะสมที่สุดของการปันส่วนทรัพยากรการใช้มีประสิทธิภาพที่สุด ข้อจำกัดเกี่ยวกับแนวโน้มหลักฟรีเศรษฐกิจทุนนิยมเติบโตคิดว่า เป็น ความล้มเหลวของตลาดที่เกิดจากการแทรกแซงของรัฐวิปริต ใน neoliberal คิด รัฐบาลอาจเล่นบทบาทมีประสิทธิผลในการให้บริการสินค้าสาธารณะ เช่นโครงสร้างพื้นฐาน นโยบายการคลังอาจช่วยรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจที่อุดมสมบูรณ์มากเกินไป แต่รัฐบาลส่วนใหญ่ในสังคมรัฐสวัสดิการและประเทศกำลังพัฒนาเหมือนกันจะกล่าว โดย neoliberals จะได้ไปไกลในแบ็คกราวน์รบกวนการเล่นฟรีของตลาด นักเศรษฐศาสตร์ neoliberal เช่นมิลตันฟรีดแมนเริ่มจะต้องดำเนินการอย่างจริงจังระหว่างชุดของวิกฤตเศรษฐกิจในปี 1970 นโยบายเศรษฐกิจ neoliberal ชนิดถูกกำหนด โดย IMF และเราคลังบนซ้ายพิงแรงงานรัฐบาลในสหราชอาณาจักรในช่วงกลางทศวรรษ 1970 Neoliberalism กระหายมาใช้ โดยรัฐบาลเรแกนและภาวะในต้นทศวรรษ 1980 ธนาคารโลกเริ่มหันไปตำแหน่ง neoliberal รายงานเบิร์กในการพัฒนาในประเทศไทย ชุดของรายงานธนาคารโลกที่เผยแพร่ในทศวรรษ 1980 พบว่าหล่ neoliberal ตำแหน่งเพิ่มขึ้น ปลายทศวรรษที่ 1980 ระบบข้อเสนอแนะนโยบาย การขนานนามว่า 'วอชิงตันมติ' ครอบงำสิ่งที่เคยได้รับการบรรยายพัฒนาสังคมประชาธิปไตย หรือเสรีนิยม มติแสดงความเชื่อการต่ออายุในเศรษฐศาสตร์คลาสสิก ในขณะที่เรียกร้อง ' นโยบายเศรษฐกิจมหภาคที่ระมัดระวัง ปฐมนิเทศออกไปด้านนอก และฟรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลัทธิเสรีนิยมใหม่หรือการพัฒนาประชาธิปไตย
เสรีนิยมใหม่หรือการพัฒนาประชาธิปไตย
หน้า 2 ในรูปทรงกลมขยับขยายของสังคมที่แตกต่างกันอย่างมากมายการเติบโตทางเศรษฐกิจได้มาถึงได้รับคำแนะนำจากชุดเดียวกันของนโยบายเสรีนิยมใหม่ ลัทธิเสรีนิยมใหม่เป็นโครงสร้างในวงกว้างของความเชื่อทางการเมืองก่อตั้งขึ้นบนปีกขวายังไม่อนุลักษณ์, ความคิดเกี่ยวกับการปกครองระบอบประชาธิปไตยทางการเมืองเสรีภาพส่วนบุคคลและศักยภาพความคิดสร้างสรรค์ของผู้ประกอบการอิสระ การวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจที่หลักทางทฤษฎีของระบบความเชื่อนี้มาจากการอ่านบางตำราก่อตั้งของคลาสสิกและนีโอคลาสสิเศรษฐศาสตร์เสรีนิยม กระบวนการเหล่านี้เป็นตัวแทนหมายถึงตลาดที่มีประสิทธิภาพดีที่สุดในขณะที่การจัดสรรทรัพยากรเพื่อการใช้งานที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด ข้อ จำกัด หลักในแนวโน้มเศรษฐกิจทุนนิยมฟรีที่จะเติบโตเป็นความคิดที่จะล้มเหลวของตลาดที่เกิดจากการแทรกแซงของรัฐบาลขี้อ้อน ในความคิดเสรีนิยมใหม่รัฐบาลอาจมีบทบาทในการให้การผลิตสินค้าสาธารณะเช่นโครงสร้างพื้นฐาน นโยบายการคลังอาจช่วยรักษาเสถียรภาพของเศรษฐกิจมากเกินไปเจริญงอกงาม แต่รัฐบาลส่วนใหญ่ในสังคมรัฐสวัสดิการและประเทศกำลังพัฒนาที่เหมือนจะบอกว่า neoliberals ที่จะได้ไปไกลเกินไปในการรบกวนการเล่นฟรีของตลาด นักเศรษฐศาสตร์เสรีนิยมใหม่เช่น Milton Friedman เริ่มที่จะดำเนินการอย่างจริงจังในระหว่างชุดของวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจในปี 1970 เสรีนิยมใหม่ชนิดนโยบายเศรษฐกิจถูกกำหนดโดยกองทุนการเงินระหว่างประเทศและกระทรวงการคลังสหรัฐบนซ้ายพิงรัฐบาลในสหราชอาณาจักรในปี 1970 กลาง ลัทธิเสรีนิยมใหม่เป็นลูกบุญธรรมกระหายโดยเรแกนและแทตเชอร์รัฐบาลในต้นทศวรรษ 1980 ธนาคารทั่วโลกเริ่มที่จะเปลี่ยนไปตำแหน่งเสรีนิยมใหม่กับรายงาน Berg เกี่ยวกับการพัฒนาใน sub-Saharan Africa ชุดของรายงานของธนาคารทั่วโลกตีพิมพ์ในปี 1980 แสดงให้เห็นว่าการยึดมั่นที่เพิ่มขึ้นไปอยู่ในตำแหน่งเสรีนิยมใหม่ ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 ระบบการทำงานของข้อเสนอแนะนโยบายการขนานนามว่า 'ฉันทามติวอชิงตัน' ครอบงำสิ่งที่เคยเป็นเสรีนิยมหรือสังคมวาทกรรมพัฒนาประชาธิปไตย ความเห็นที่แสดงให้เห็นความเชื่อต่ออายุเศรษฐศาสตร์คลาสสิกในขณะที่เรียกร้อง 'นโยบายเศรษฐกิจมหภาคอย่างรอบคอบรสนิยมออกไปด้านนอกและฟรี