The first members of the Australopi

The first members of the Australopithecus genus, attributed to
Australopithecus anamensis, appeared around four million years
ago (Leakey et al., 1995). These individuals show strong evidence
of bipedality combined with primitive cranial features. They are
followed by Australopithecus afarensis, which is very well known
from the fossil record and includes the remarkably complete
‘Lucy’ specimen. Afarensis still retains a small brain size, yet the
post-cranial morphology is very similar to modern humans and
suggests a lifestyle strongly adapted to long-distance walking
(Stern and Susman, 1983). Australopithecus africanus, the first
hominin found in South Africa, is similar to A. afarensis but with
more ape-like limb proportions yet less primitive teeth (Green
et al., 1997). The final gracile australopithecine is A. anamensis,
associated with 2.5 Ma old deposits in the Awash Valley,
Ethiopia. It is characterised by a longer femur than the other
Australopithecines, suggesting longer strides and more efficient
walking style (Green et al., 1997). In a separate development, a
group of hominins with robust dentition and jaw muscles
appeared around 2.5 Ma. These hominins, generally attributed to
the Paranthropus genus, include the East African Paranthopus
aethiopicus (2.5 Ma) and Paranthopus bosiei (2.3e1.2 Ma) and the
Southern African Paranthopus robustus (1.8e1.2 Ma). Who have
been attributed to more open habitats (Cerling, 2014), though
the evidence to support this inference has been questioned
(Wood and Strait, 2004).
The first fossil evidence of Homo comes from 1.8 to 1.9 million
year old EARS deposits. Homo habilis had a gracile morphology
similar to the australopithecines (Wood, 2014), and a brain size
only slightly larger, leading to some arguing it should not be classified
as Homo (Collard and Wood, 2007). H. habilis was then followed
by the appearance of Homo erectus sensu lato, which is
associated with sweeping changes in brain size, life history, and

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาชิกคนแรกของสกุล Australopithecus สันนิษฐาน
Australopithecus anamensis
ปรากฏประมาณสี่ล้านปีที่ผ่านมา(Leakey et al., 1995) บุคคลเหล่านี้แสดงหลักฐานที่แข็งแกร่งของ bipedality รวมกับคุณสมบัติกะโหลกดั้งเดิม
พวกเขาจะตามมาด้วย Australopithecus afarensis ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีจากบันทึกฟอสซิลและรวมถึงสมบูรณ์อย่างน่าทึ่งตัวอย่าง'ลูซี่' Afarensis ยังคงมีขนาดสมองขนาดเล็กยังสัณฐานหลังกะโหลกคล้ายกับมนุษย์สมัยใหม่และแสดงให้เห็นวิถีชีวิตดัดแปลงอย่างยิ่งที่จะเดินทางไกล(สเติร์นและ Susman, 1983) Australopithecus africanus ครั้งแรกhominin พบในแอฟริกาใต้มีความคล้ายคลึงกับ A. afarensis แต่มีมากขึ้นสัดส่วนขาลิงเหมือนฟันดั้งเดิมยังน้อย(สีเขียวet al., 1997) สุดท้ายเรียว australopithecine เป็น anamensis กที่เกี่ยวข้องกับเงินฝาก2.5 มะเก่าจมอยู่ใต้น้ำในหุบเขาเอธิโอเปีย มันเป็นลักษณะกระดูกนานกว่าที่อื่น ๆaustralopithecines บอกอีกต่อไปและความก้าวหน้าอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นรูปแบบการเดิน(สีเขียว et al., 1997) ในการพัฒนาที่แยกเป็นสัดส่วนกลุ่ม hominins กับฟันที่แข็งแกร่งและกล้ามเนื้อขากรรไกรปรากฏประมาณ2.5 มะ เหล่านี้ hominins สันนิษฐานโดยทั่วไปประเภทParanthropus รวมถึงแอฟริกาตะวันออก Paranthopus aethiopicus (2.5 แม่) และ Paranthopus bosiei (2.3e1.2 แม่) และใต้แอฟริกาParanthopus robustus (1.8e1.2 แม่) ที่ได้รับการบันทึกให้ที่อยู่อาศัยที่เปิดกว้างมากขึ้น (Cerling 2014) แต่หลักฐานที่จะสนับสนุนข้อสรุปนี้ได้รับการสอบสวน(ไม้และช่องแคบ, 2004). หลักฐานฟอสซิลแรกของตุ๊ดมาจาก 1.8-1,900,000 ปีเงินฝากหูเก่า Homo habilis มีสัณฐานเรียวคล้ายกับaustralopithecines นี้ (ไม้ 2014) และขนาดสมองเพียงเล็กน้อยขนาดใหญ่ที่นำไปสู่การโต้เถียงบางอย่างก็ไม่ควรที่จะจัดเป็นตุ๊ด(กระหล่ำปลีและไม้ 2007) เอช habilis ตามมาแล้วโดยลักษณะของHomo erectus วงศ์ซึ่งเป็นที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงกวาดในขนาดสมองประวัติชีวิตและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมาชิกแรกของดิสเคาท์สกุลประกอบ

ดิสเคาท์× merrilliata ปรากฏรอบสี่ล้านปีมาแล้ว (
ลีกคี et al . , 1995 ) บุคคลเหล่านี้แสดง
หลักฐานที่แข็งแกร่งของ bipedality รวมกับคุณสมบัติของดั้งเดิม พวกเขา
ตามด้วยดิสเคาท์ฟาเรนซิซึ่งเป็นที่รู้จักกันดี
จากบันทึกซากฟอสซิล และรวมถึงสมบูรณ์
อย่างน่าทึ่งลูซี่ ' ตัวอย่าง ' ฟาเรนซิยังคงมีขนาดสมองที่เล็กแต่
โพสต์ของสัณฐานวิทยาคล้ายกันมากกับมนุษย์ที่ทันสมัยและบ่งบอกวิถีชีวิตดัดแปลงเห็นด้วย

( เดินทางท้ายเรือซัสเมิ่น , 1983 ) ราโลพิเธคัส africanus , แรก
โฮมินินพบในแอฟริกาใต้ที่คล้ายกับ A แต่กับฟาเรนซิ
เพิ่มเติมลิงเหมือนแขนขาฟันแต่น้อยกว่าสัดส่วนดั้งเดิม ( สีเขียว
et al . ,1997 ) การ australopithecine gracile สุดท้ายคือ a × merrilliata
เกี่ยวข้องกับเงินฝาก , เก่ามา 2.5 ในจมอยู่ใต้หุบเขา
เอธิโอเปีย มันเป็นภาวะที่กระดูกมีมากกว่าอ ตราโลพิเธซีนอื่นๆ

แนะนำความก้าวหน้าอีกต่อไป และมีประสิทธิภาพมากขึ้น เดินแบบ ( สีเขียว et al . , 1997 ) ในการพัฒนาที่แยกจากกัน ,
กลุ่มโฮมินินกับฟันที่แข็งแกร่งและกล้ามเนื้อขากรรไกร
โผล่มาประมาณ 2.5โฮมินินเหล่านี้ โดยทั่วไปเกิดจาก
สกุลพารานโธรปุส รวมถึงแอฟริกา paranthopus
aethiopicus ( MA 2.5 ) และ paranthopus bosiei ( 2.3e1.2 MA ) และภาคใต้แอฟริกา
paranthopus robustus ( 1.8e1.2 มา ) ใครมี
ถูกว่าเปิดมากขึ้น ที่อยู่อาศัย ( cerling 2014 ) แม้ว่า
หลักฐานเพื่อสนับสนุนข้อสรุปนี้ได้รับการสอบสวน
( ไม้และช่องแคบ
, 2547 )หลักฐานฟอสซิลแรกของมนุษย์ที่มาจาก 1.8 ไป 1.9 ล้าน
ปีหูเก่าเงินฝาก โฮโมแฮบิลิส มี gracile สัณฐาน
คล้ายกับราโลพิทฮีซีเนส ( ไม้ , 2014 ) , และสมองขนาด
เพียงเล็กน้อยมาก จนบางคนเถียงมันไม่ควรจัด
เป็นตุ๊ด ( ผักและไม้ , 2007 ) เอช บีลีสแล้วตามด้วยลักษณะของมนุษย์โบราณ

เซ็นสุ lato ซึ่งเป็นที่เกี่ยวข้องกับกวาดการเปลี่ยนแปลงในขนาดสมองและประวัติชีวิต