Permissive parents are high in acce

Permissive parents are high in acceptance/responsiveness but low on the demanding/control dimension. Essentially they warm and accepting of their children but make little effort to control or regulate their children’s behavior. They will grant autonomy and responsibility for making decisions to their children in areas such as daily routines (mealtimes, bedtimes, television watching), often before they are developmentally ready. Baumrind (1967) note that some parents tended to adopt this style due to a lack of confidence in their ability to influence their children. Similarly, Oysterman et al. (2005) found an association between a lack of parenting confidence and permissive parenting in mothers with mental health problems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ปกครอง permissive ยอมรับ/การตอบสนองสูง แต่มีขนาด demanding/control เป็นพวกเขาอบอุ่น และยอมรับของเด็กแต่ทำให้พยายามควบคุม หรือควบคุมพฤติกรรมของลูกน้อย พวกเขาจะให้อิสระและความรับผิดชอบสำหรับการตัดสินใจของเด็กในพื้นที่เช่นกิจวัตรประจำวัน (mealtimes, bedtimes ดูโทรทัศน์), มัก ก่อนพร้อม developmentally หมายเหตุ Baumrind (1967) ที่ว่า บางครอบครัวมีแนวโน้มจะ นำมาใช้ลักษณะนี้เนื่องจากการขาดความเชื่อมั่นในความสามารถในการมีอิทธิพลต่อเด็ก ในทำนองเดียวกัน Oysterman et al. (2005) พบความสัมพันธ์ระหว่างการขาดนี่ไป permissive ในมารดาที่มีปัญหาสุขภาพจิตและความเชื่อมั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พ่อแม่อนุญาตมีความสูงในการตอบสนองการยอมรับ / ต่ำ แต่ความต้องการ / ควบคุมมิติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาอบอุ่นและการยอมรับของเด็กของพวกเขา แต่ทำให้ความพยายามเพียงเล็กน้อยที่จะควบคุมหรือควบคุมพฤติกรรมของบุตรหลาน พวกเขาจะให้อิสระและความรับผิดชอบในการตัดสินใจให้กับเด็กของพวกเขาในพื้นที่ดังกล่าวเป็นกิจวัตรประจำวัน (รับประทานอาหาร, bedtimes, ดูโทรทัศน์) มักก่อนที่พวกเขามีความพร้อมในการพัฒนา Baumrind (1967) ทราบว่าผู้ปกครองบางคนมีแนวโน้มที่จะนำมาใช้ในรูปแบบที่เกิดจากการขาดความเชื่อมั่นในความสามารถของพวกเขาที่มีอิทธิพลต่อเด็กของพวกเขานี้ ในทำนองเดียวกัน Oysterman et al, (2005) พบความสัมพันธ์ระหว่างการขาดความเชื่อมั่นการอบรมเลี้ยงดูและการเลี้ยงดูบุตรของมารดาที่มีปัญหาสุขภาพจิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พ่อแม่ปล่อยปละละเลย จะสูงในการยอมรับ / การตอบสนองความต้องการแต่น้อย / ควบคุมมิติ เป็นหลักที่พวกเขาอบอุ่นและการยอมรับของเด็กของพวกเขา แต่ทำให้ความพยายามเล็กน้อยที่จะควบคุมหรือควบคุมพฤติกรรมของลูก ๆ พวกเขาจะให้อิสระและรับผิดชอบต่อการตัดสินใจของเด็กในพื้นที่ เช่น กิจวัตรประจําวัน ( อาหาร bedtimes , โทรทัศน์ , ดู )บ่อยครั้งก่อนที่พวกเขาจะได้รับพร้อม แบบการอบรมเลี้ยงดูที่เด่นชัดตาม ( 1967 ) ทราบว่า พ่อแม่บางคนมีแนวโน้มที่จะใช้ในลักษณะนี้ เนื่องจากไม่มีความมั่นใจในความสามารถของตนเองที่มีอิทธิพลต่อเด็ก ในทํานองเดียวกัน oysterman et al . ( 2005 ) พบความสัมพันธ์ระหว่างการอบรมเลี้ยงดู และปล่อยปละละเลย ขาดความเชื่อมั่นในมารดาที่มีปัญหาสุขภาพจิต