glass of water for Gu Jing. She swa

glass of water for Gu Jing. She swallowed the tablets and she drank water slowly. She felt like a cat that lost its claws and she had no choice but to be obedient.

Gu Jing saw Zhen Lang’s loose bathrobe exposed his beautiful chest, but the familiar teeth marks on his chest startled her. She remembered in her dream she bit a giant roast duck’s chest and it tasted delicious. She also remembered the duck’s leg felt good in her right hand.

Zhen Lang saw Gu Jing stared at his chest. He pulled the collar of his bathrobe close together and he smiled. ‘Did it taste delicious?’

Gu Jing nodded her head then she shook her head and her head spun.

‘Little girl, are you hungry?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing nodded her head.

‘Do you want to eat something?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing nodded her head.

‘I’ll go buy salty duck egg and minced pork congee for you, ok?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing nodded her head.

‘I’m giving you good service, will you marry me and let me give you good service for the rest of your life?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing nodded her head and she felt there was something strange about Zhen Lang’s question.

Gu Jing sat upright on the bed too quickly and her head spun fast.

‘Ah!’ Gu Jing cried out.

Gu Jing looked at Zhen Lang’s shiny eyes and she felt like she was in a dream.

Gu Jing recited Zhen Lang’s questions in her head – ‘He asked me if I’m hungry. He asked if I want to eat something. He asked if I want to eat salty duck eggs and minced pork congee. What did he ask me afterward? Did he ask me if I want to marry him?’

Gu Jing felt choked. She stretched out her weak hand and she pinched Zhen Lang’s cheek. His cheek felt warm, and she realised it wasn’t a dream.

‘Mr Vet, am I hallucinating because I’m sick? Or are you deliriously sick?’ Gu Jing asked.

Zhen Lang pressed a cold wet towel on Gu Jing’s forehead. ‘You’re not hallucinating and I’m not deliriously sick. I’ll ask you the same questions again. Are you hungry?’

Gu Jing nodded her head.

‘Do you want to eat salty duck egg and minced pork congee?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing nodded her head.

‘Do you want me to buy it for you?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing nodded her head.

‘Do you want me to buy it for you for the rest of your life?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing nodded her head and she realised Zhen Lang’s question felt strange again.

Zhen Lang kissed Gu Jing’s lips. ‘You promised to marry me so we’re engaged. After you recover we’ll go shopping together to buy you an engagement ring.’

The word ‘engaged’ echoed loudly in Gu Jing’s head. ‘Jinx, I can understand if you want to torture me to death to end our twenty-five year war. But we don’t need to be engaged for you to torture me.’

Gu Jing didn’t expect to be sick with a cold and fever for a whole day. She worried within ten days her soul would fly away from her body and her soul would be playing chess with Dizang.

‘I’m going out to buy you congee. After you finish eating your congee, you need to take your medicine and rest,’ Zhen Lang said.

Zhen Lang stroked Gu Jing’s hair for a while. He sneakily kissed her lips again. He got off the bed, changed his clothes and he went out to buy her congee.

Gu Jing didn’t see the triumphant smile disappear from Zhen Lang’s face. She felt certain in the future he wanted to torture her to death, and he was happy because he caught her.

Gu Jing took out her phone and she dialled a lifeline. ‘Cheng Cheng, save me!’

‘What is it?’ Peng Cheng Gui asked.

‘Zhen Lang… he… he wants to marry me,’ Gu Jing said pitifully.

Gu Jing heard dead silence.

‘Zhen Lang wants to marry you? Then you need to remember to say to him that he has to transfer all his assets to you including shares before you’ll marry him. I’ll help you value his assets,’ Peng Cheng Gui said.

‘Cheng Cheng! If I marry him I’ll die,’ Gu Jing said.

‘Of course you’ll die! You’ll die rich!’ Peng Cheng Gui said.

‘Cheng Cheng!’ Gu Jing said.

‘Remember, if he doesn’t transfer his assets to you then you can’t marry him. At least ninety percent of his assets but eight percent is acceptable-’ Peng Cheng Gui said.

‘But… I think I promised to marry him already,’ Gu Jing said.

‘What? He didn’t transfer any of his assets to you and you promised to marry him already?’ Peng Cheng Gui asked.

‘Um,’ Gu Jing said.

‘Then you don’t need to live anymore. Even if you return to the studio alive, I’ll choke you myself,’ Peng Cheng Gui said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แก้วน้ำสำหรับกูจิง เธอกลืนกินเม็ด และเธอดื่มน้ำช้า ๆ เธอรู้สึกเหมือนแมวที่หายไปของเล็บ และเธอก็จะเชื่อฟังจิงกูเห็นเสื้อคลุมหลวมเจิน Lang สัมผัสหน้าอกของเขาสวยงาม แต่เครื่องหมายฟันคุ้นเคยอก startled เธอ เธอจำได้ในความฝันของเธอเธอบิตของเป็ดย่างยักษ์หน้าอกและลิ้มรสอร่อย นอกจากนี้เธอยังจดจำของเป็ดขารู้สึกดีในมือขวาของเธอLang เจินเห็นกูจิงจ้องที่หน้าอกของเขา เขาดึงคอของเสื้อคลุมของเขาใกล้กัน และยิ้ม 'ก็มันอร่อย'จิงกูเลยต้องหัวของเธอ แล้วเธอส่ายหัวของเธอ และปั่นหัวของเธอ'สาวน้อย ท่านหิว' ขอเจินทองหลางจิงกูเลยต้องหัวของเธอ'คุณต้องการกินอะไร' ขอเจินทองหลางจิงกูเลยต้องหัวของเธอ'ผมจะไปซื้อไข่เป็ดเค็ม และสับโจ๊กหมูสำหรับคุณ ok ' ขอเจินทองหลางจิงกูเลยต้องหัวของเธอ'ฉันให้คุณดี คุณจะแต่งงานกับฉัน และให้ฉันให้คุณบริการดีสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของคุณ' ขอเจินทองหลางจิงกูเลยต้องหัวของเธอ และเธอรู้สึกว่า มีสิ่งที่แปลกเกี่ยวกับถามเจิน Langจิงกูนั่งตรงบนเตียงเร็วเกินไป และปั่นหัวของเธออย่างรวดเร็ว'Ah ' จิงกูทูลจิงกูมองตาเงาเจิน Lang และเธอรู้สึกเหมือนเธอในความฝันGu Jing recited Zhen Lang’s questions in her head – ‘He asked me if I’m hungry. He asked if I want to eat something. He asked if I want to eat salty duck eggs and minced pork congee. What did he ask me afterward? Did he ask me if I want to marry him?’Gu Jing felt choked. She stretched out her weak hand and she pinched Zhen Lang’s cheek. His cheek felt warm, and she realised it wasn’t a dream.‘Mr Vet, am I hallucinating because I’m sick? Or are you deliriously sick?’ Gu Jing asked.Zhen Lang pressed a cold wet towel on Gu Jing’s forehead. ‘You’re not hallucinating and I’m not deliriously sick. I’ll ask you the same questions again. Are you hungry?’Gu Jing nodded her head.‘Do you want to eat salty duck egg and minced pork congee?’ Zhen Lang asked.Gu Jing nodded her head.‘Do you want me to buy it for you?’ Zhen Lang asked.Gu Jing nodded her head.‘Do you want me to buy it for you for the rest of your life?’ Zhen Lang asked.Gu Jing nodded her head and she realised Zhen Lang’s question felt strange again.Zhen Lang kissed Gu Jing’s lips. ‘You promised to marry me so we’re engaged. After you recover we’ll go shopping together to buy you an engagement ring.’The word ‘engaged’ echoed loudly in Gu Jing’s head. ‘Jinx, I can understand if you want to torture me to death to end our twenty-five year war. But we don’t need to be engaged for you to torture me.’Gu Jing didn’t expect to be sick with a cold and fever for a whole day. She worried within ten days her soul would fly away from her body and her soul would be playing chess with Dizang.‘I’m going out to buy you congee. After you finish eating your congee, you need to take your medicine and rest,’ Zhen Lang said.Zhen Lang stroked Gu Jing’s hair for a while. He sneakily kissed her lips again. He got off the bed, changed his clothes and he went out to buy her congee.Gu Jing didn’t see the triumphant smile disappear from Zhen Lang’s face. She felt certain in the future he wanted to torture her to death, and he was happy because he caught her.Gu Jing took out her phone and she dialled a lifeline. ‘Cheng Cheng, save me!’‘What is it?’ Peng Cheng Gui asked.‘Zhen Lang… he… he wants to marry me,’ Gu Jing said pitifully.Gu Jing heard dead silence.‘Zhen Lang wants to marry you? Then you need to remember to say to him that he has to transfer all his assets to you including shares before you’ll marry him. I’ll help you value his assets,’ Peng Cheng Gui said.‘Cheng Cheng! If I marry him I’ll die,’ Gu Jing said.‘Of course you’ll die! You’ll die rich!’ Peng Cheng Gui said.‘Cheng Cheng!’ Gu Jing said.‘Remember, if he doesn’t transfer his assets to you then you can’t marry him. At least ninety percent of his assets but eight percent is acceptable-’ Peng Cheng Gui said.
‘But… I think I promised to marry him already,’ Gu Jing said.

‘What? He didn’t transfer any of his assets to you and you promised to marry him already?’ Peng Cheng Gui asked.

‘Um,’ Gu Jing said.

‘Then you don’t need to live anymore. Even if you return to the studio alive, I’ll choke you myself,’ Peng Cheng Gui said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แก้วน้ำสำหรับ Gu จิง เธอกลืนยาเม็ดและเธอดื่มน้ำอย่างช้าๆ เธอรู้สึกเหมือนแมวที่หายไปกรงเล็บของมันและเธอก็ไม่มีทางเลือกที่จะเชื่อฟัง. Gu Jing เห็นเสื้อคลุมอาบน้ำหลวม Zhen Lang สัมผัสหน้าอกที่สวยงามของเขา แต่เครื่องหมายฟันคุ้นเคยบนหน้าอกของเขาตกใจของเธอ เธอจำได้ว่าในความฝันของเธอที่เธอกัดหน้าอกเป็ดย่างยักษ์และลิ้มรสความอร่อย เธอยังจำขาเป็ดรู้สึกดีในมือข้างขวาของเธอ. Zhen Lang เห็น Gu จิงจ้องมองมาที่หน้าอกของเขา เขาดึงปกเสื้อคลุมอาบน้ำของเขาอยู่ใกล้กันและเขายิ้ม 'มันไม่ได้ลิ้มรสอร่อย?' Gu จิงพยักหน้าเธอแล้วเธอส่ายหัวและหัวของเธอปั่น. 'สาวน้อยที่คุณหิว? Zhen Lang ถาม. Gu จิงพยักหน้าเธอ. 'คุณต้องการที่จะกินอะไร? Zhen Lang ถาม. Gu จิงพยักหน้าเธอ. 'ฉันจะไปซื้อไข่เป็ดเค็มและโจ๊กหมูสับสำหรับคุณ OK?' Zhen Lang ถาม. Gu จิงพยักหน้าเธอ. 'ฉันให้คุณบริการที่ดีคุณจะแต่งงานกับฉันและให้ฉันให้บริการที่ดีสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ?' Zhen Lang ถาม. Gu จิงพยักหน้าเธอและเธอก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับคำถาม Zhen หลังสวน. Gu Jing นั่งตัวตรงบนเตียงอย่างรวดเร็วเกินไปและหัวของเธอหมุนอย่างรวดเร็ว. 'Ah! Gu Jing ร้องออกมา. Gu Jing มองที่ดวงตาเป็นประกายเงางาม Zhen หลังสวนและเธอรู้สึกเหมือนเธออยู่ในความฝัน. Gu Jing ท่องคำถาม Zhen หลังสวนในหัวของเธอ - 'เขาถามฉันว่าฉันหิว เขาถามว่าผมอยากจะกินอะไร เขาถามว่าผมต้องการที่จะกินไข่เป็ดเค็มสับโจ๊กหมู เขาทำในสิ่งที่ถามฉันหลังจากนั้น? เขาก็ถามฉันว่าฉันต้องการจะแต่งงานกับเขา? ' Gu Jing รู้สึกสำลัก เธอยื่นมือออกที่อ่อนแอของเธอและเธอบีบแก้ม Zhen หลังสวน แก้มของเขารู้สึกอบอุ่นและเธอก็รู้ว่ามันไม่ได้เป็นความฝัน. นายสัตวแพทย์ผมเห็นภาพหลอนเพราะฉันป่วย? หรือคุณป่วยปลาบปลื้ม? Gu Jing ถาม. Zhen Lang กดผ้าขนหนูเปียกเย็นบนหน้าผาก Gu จิง 'คุณไม่ได้เห็นภาพหลอนและฉันไม่ได้ป่วยแอร์โฮสเตส ผมจะถามคำถามเดียวกันอีกครั้ง คุณกำลังหิว? ' Gu จิงพยักหน้าเธอ. ' คุณต้องการที่จะกินไข่เป็ดเค็มและโจ๊กหมูสับ? Zhen Lang ถาม. Gu จิงพยักหน้าเธอ. 'คุณต้องการให้ฉันไปซื้อมันสำหรับคุณ? Zhen Lang ถาม. Gu จิงพยักหน้าเธอ. 'คุณต้องการให้ฉันไปซื้อมันสำหรับคุณสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ? Zhen Lang ถาม. Gu จิงพยักหน้าเธอและเธอตระหนักคำถาม Zhen หลังสวนรู้สึกแปลกอีกครั้ง. Zhen Lang จูบริมฝีปาก Gu จิง คุณสัญญาว่าจะแต่งงานกับฉันเพื่อให้เรามีส่วนร่วม หลังจากที่คุณสามารถกู้คืนเราจะไปช้อปปิ้งด้วยกันเพื่อซื้อแหวนหมั้น. ' คำว่า' หมั้น 'สะท้อนเสียงดังอยู่ในหัว Gu จิง 'ซวยฉันสามารถเข้าใจถ้าคุณต้องการที่จะทรมานฉันไปตายจะยุติสงครามยี่สิบห้าปีของเรา แต่เราไม่จำเป็นต้องมีส่วนร่วมสำหรับคุณที่จะทรมานฉัน. ' Gu จิงไม่ได้คาดหวังว่าจะป่วยด้วยความหนาวเย็นและมีไข้ทั้งวัน เธอกังวลภายในสิบวันจิตวิญญาณของเธอจะบินออกจากร่างกายของเธอและจิตวิญญาณของเธอจะเล่นหมากรุกกับ Dizang. 'ฉันจะออกไปซื้อโจ๊กคุณ หลังจากเสร็จสิ้นการรับประทานโจ๊กของคุณคุณจำเป็นต้องใช้ยาและส่วนที่เหลือของคุณ 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. Zhen Lang ลูบผม Gu จิงในขณะที่ เขาลอบจูบริมฝีปากของเธออีกครั้ง เขาลุกจากเตียง, เปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาและเขาก็ออกไปซื้อโจ๊กเธอ. Gu จิงไม่ได้เห็นรอยยิ้มที่หายไปจากชัยชนะใบหน้า Zhen หลังสวน เธอรู้สึกบางอย่างในอนาคตเขาอยากจะทรมานเธอไปสู่ความตายและเขาก็มีความสุขเพราะเขาจับเธอ. Gu จิงเอาโทรศัพท์ของเธอและเธอโทรออกเส้นชีวิต 'เฉิงเฉิงช่วยฉัน!' 'มันคืออะไร?' เป็งเฉิงกุยถาม. 'Zhen หรั่ง ... เขา ... เขาอยากจะแต่งงานกับผมว่า' Gu จิงกล่าวอย่างน่าสมเพช. Gu Jing ได้ยินความเงียบตาย. 'Zhen Lang อยากจะแต่งงานกับคุณ? แล้วคุณจะต้องจำไว้ว่าจะพูดกับเขาว่าเขาจะต้องโอนทรัพย์สินทั้งหมดของเขาให้คุณรวมหุ้นก่อนที่คุณจะแต่งงานกับเขา ฉันจะช่วยให้คุณมูลค่าทรัพย์สินของเขา 'เพ้งเฉิงกุยกล่าว. ' เฉิงเฉิง! ถ้าผมแต่งงานกับเขาฉันจะตาย 'Gu จิงกล่าวว่า. ' แน่นอนคุณจะตาย! คุณจะตายรวย! ' เป็งเฉิงกุยกล่าว. 'เฉิงเฉิง! Gu จิงกล่าวว่า. 'จำไว้ว่าถ้าเขาไม่ได้โอนทรัพย์สินของเขากับคุณแล้วคุณจะไม่สามารถแต่งงานกับเขา น้อยกว่าร้อยละเก้าสิบของสินทรัพย์ของเขา แต่ร้อยละแปด acceptable- 'เพ้งเฉิงกุยกล่าว. ' แต่ ... ฉันคิดว่าฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับเขาแล้ว 'Gu จิงกล่าวว่า. ' คืออะไร? เขาไม่ได้โอนทรัพย์สินใด ๆ ของเขากับคุณและคุณสัญญาว่าจะแต่งงานกับเขาแล้ว? เป็งเฉิงกุยถาม. 'อืม' Gu จิงกล่าวว่า. 'แล้วคุณไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่อีกต่อไป แม้ว่าคุณจะกลับไปที่สตูดิโอมีชีวิตอยู่ผมจะสำลักคุณตัวเอง 'เพ้งเฉิงกุยกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แก้วน้ำให้กูจิง เธอกลืนเม็ด และดื่มน้ำช้าๆ เธอเหมือนแมวที่สูญเสียเล็บเธอไม่มีทางเลือก แต่จะเชื่อฟังกูจิงเห็นจินล่างหลวม เสื้อคลุมอาบน้ํา สัมผัสหน้าอกที่สวยงามของเขา แต่ฟันที่คุ้นเคยเครื่องหมายบนหน้าอกของเขา เธอตกใจ เธอยังจำได้ในความฝันของเธอ เธอกัดหน้าอกยักษ์ เป็ดย่าง และรสชาติอร่อย เธอยังนึกถึงขาของเป็ดรู้สึกดีในมือขวาจินหลางเห็นกูจิง จ้องมองไปที่หน้าอกของเขา เขาดึงคอเสื้อของเสื้อคลุมของเขาชิดกันและเขาก็ยิ้ม " นี่มันรสชาติอร่อย ? "กูจิงพยักหน้าหัวของเธอแล้ว เธอส่ายหัวของเธอและที่หัวเสาเข็ม ." สาวน้อย คุณหิวมั้ย ? " จินหลางถามกูจิงพยักหน้าหัวของเธอคุณต้องการกินอะไร ? " จินหลางถามกูจิงพยักหน้าหัวของเธอผมจะไปซื้อไข่เป็ดเค็มสับหมู และโจ๊ก สำหรับคุณ โอเค ? " จินหลางถามกูจิงพยักหน้าหัวของเธอ" ฉันให้คุณบริการดี คุณจะแต่งงานกับผม และผมให้บริการที่ดีสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ " จินหลางถามกูจิงพยักหน้าหัวของเธอ และเธอรู้สึกว่ามีอะไรแปลก ๆเกี่ยวกับคำถามของจินหลาง .กูจิงนั่งตัวตรงบนเตียงอย่างรวดเร็วเกินไปและหัวของเธอปั่นเร็ว" อ๊ะ ! " กูจิง ร้องไห้ออกมากูจิงมองเจิน Lang เงาตา และเธอรู้สึกเหมือนเธออยู่ในความฝันกูจิงท่องคำถามในหัวของจินหลาง– " เขาถามฉันว่าฉันหิวแล้ว เขาถามฉันว่าอยากจะกินอะไร เขาถามฉันว่าอยากกินไข่เป็ดเค็มสับโจ๊กหมู แล้วเขาถามฉันแล้ว ? เขาถามฉันว่าฉันต้องการแต่งงานกับเขา "กูจิงรู้สึกหายใจไม่ออก เธอยืดมืออ่อนแอ เธอหยิกของเจิน แลง แก้ม แก้มรู้สึกอบอุ่น และเธอรู้ว่าไม่ใช่ความฝัน" คุณรู้ว่า , ผมเห็นภาพหลอนเพราะฉันป่วย เผลอหรือเธอป่วย ? " กู จิง ขอจินหลางกดผ้าขนหนูเปียกเย็นบนหน้าผากของกูจิง " นายไม่เห็นภาพหลอน และผมไม่ได้ป่วยเผลอ . ผมจะถามคุณคำถามเดียวกันอีกครั้ง คุณหิวเหรอ ? "กูจิงพยักหน้าหัวของเธอคุณต้องการที่จะกินไข่เป็ดเค็มสับโจ๊กหมู " จินหลางถามกูจิงพยักหน้าหัวของเธอคุณต้องการให้ฉันซื้อมันสำหรับคุณ ? " จินหลางถามกูจิงพยักหน้าหัวของเธอคุณต้องการให้ฉันซื้อมันสำหรับคุณสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ ? " จินหลางถามกูจิงพยักหน้าหัวของเธอและเธอรู้ว่าคำถามของจินหลางรู้สึกแปลก ๆอีกแล้วจินหลางจูบกูจิง ริมฝีปาก คุณสัญญาว่าจะแต่งงานกับฉัน เราหมั้นกันแล้ว หลังจากที่เธอหาย เราจะไปช้อปปิ้งด้วยกันเพื่อซื้อแหวนหมั้น’คำว่า " " หมั้น " สะท้อนเสียงดังในหัวกูจิง " ซวย ฉันก็เข้าใจนะถ้าคุณต้องการจะทรมานผมให้ตายเพื่อยุติสงครามของเราถึงยี่สิบห้าปี แต่เราไม่ต้องหมั้นกับเธอเพื่อทรมานฉันกูจิง ไม่คิดว่าจะป่วยเป็นไข้หวัด และทั้งวัน เธอกังวลภายในสิบวัน วิญญาณเธอจะบินออกไปจากร่างกายและวิญญาณของเธอจะได้เล่นหมากรุกกับ dizang .ผมกำลังจะออกไปซื้อโจ๊ก . หลังจากที่คุณกินโจ๊กของคุณคุณต้องกินยาและพักผ่อน " จิ้นหลางกล่าวจินหลางลูบกูจิงผมสักพัก เขาแอบจูบริมฝีปากเธออีกครั้ง เขาลงจากเตียง เปลี่ยนเสื้อผ้าของเขา และเขาออกไปซื้อโจ๊กของเธอกูจิงไม่เห็นรอยยิ้มหายไปจากใบหน้าของจินหลางแห่ง . เธอรู้สึกบางอย่างในอนาคต เขาจะทรมานเธอให้ตาย และเขาก็มีความสุขเพราะเขาจับเธอกูจิง เอาโทรศัพท์ของเธอ และเธอเพิ่งโทรหลังชนฝา " เฉิงเฉิง , ช่วยฉันด้วย ! "" มันคืออะไร ? " เผิงเฉิงกุยถาม" เจินแลง . . . . . . . . . เขา . . . เขาอยากจะแต่งงานกับผม กูจิ่งกล่าวอย่างน่าเวทนากูจิงได้ยินเงียบเป็นป่าช้าเลย" จินหลางอยากแต่งงานกับคุณ ? แล้วคุณจะต้องจำที่จะพูดกับเขา ที่เขาต้องโอนทรัพย์สินทั้งหมดของเขาให้คุณรวมทั้งหุ้นก่อนที่คุณจะแต่งงานกับเขา ผมจะช่วยคุณมูลค่าทรัพย์สินของเขา " เผิงเฉิงกุยกล่าว" เฉิงเฉิง ! ถ้าฉันแต่งงานกับเขา ฉันจะตาย กูจิ่งกล่าวว่าแน่นอนว่าคุณจะตาย ! คุณจะตายอย่างร่ำรวย ! " เผิงเฉิงกุยกล่าว" เฉิงเฉิง ! " กูจิงกล่าวว่า" จำไว้นะ ถ้าเขาไม่โอนทรัพย์สินของเขาให้คุณแต่งงานกับเขาไม่ได้ อย่างน้อย 90 เปอร์เซ็นต์ของทรัพย์สิน แต่ร้อยละแปดเป็นที่ยอมรับของเผิงเฉิงกุยกล่าว" แต่ . . . . . . . ฉันคิดว่า ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับเขาแล้ว กูจิ่งกล่าวว่า" อะไร ? เขาไม่ได้รับใด ๆของทรัพย์สินของเขาให้คุณ และคุณสัญญาว่าจะแต่งงานกับเขาแล้ว " เผิงเฉิงกุยถาม" อืม " กูจิงกล่าวว่า" แล้วคุณไม่ต้องการที่จะอยู่อีกต่อไปแล้ว ถ้าคุณกลับไปที่สตูดิโอยังมีชีวิตอยู่ ข้าจะบีบคอเจ้าเอง " เผิงเฉิงกุยกล่าว