product and a time  product intera

product and a time  product interaction term were included as
fixed effects with time as a repeated variable. Sample was included
as a random effect. When a significant time  product interaction
was found, Tukey's honest significance test was performed for each
time point.
3. Results and discussion
3.1. Characterization of porridge structure by iodine staining
After the addition of hot water to the whole grain rye flakes,
starch granules swelled and collapsed leading to gelatinization. The
structure of the rye porridges, as visualized with iodine staining,
consisted of kernel fragments and an aqueous continuous phase
with released amylose (blue) and amylopectin (brown/purple),
small fragments of starch granules (dark blue/violet) and protein
(yellow). Iodine staining, further allowed for visualization of the
aleurone and subaleurone cells, both rich in protein, as shown in
yellow color (Fig. 1A and B). Amylose and amylopectin seen in the
continuous phase were released from starch granules at the edge of
the grain fragments as these had more access to water and therefore
underwent greater swelling. A few detached starch granules
could be distinguished in the aqueous phase, showing great level of
distortion (Fig. 1C).
Starch granules in porridges containing inulin and gluten
appeared to be less swollen than the ones in the control product
(Fig. 1DeF). This may be due to inulin and gluten competing for
water against the starch, owing to their water binding capacity, as
has previously been suggested in white sauces formulated with soy
protein and inulin (Guarde~no et al., 2013). With no inulin and
gluten added, more water was available for the starch, leading to
greater swelling of the granules.
The porridge with the highest amount of inulin (9I3G) showed
smaller and less distorted starch granules in the continuous phase
compared with the sample with the highest amount of gluten
(3I9G). Moreover, the 9I3G presented less amount of released
amylose/amylopectin in the aqueous phase, which appeared less
stained than in the other samples.
According to Bishay (1998) and Manno et al. (2009), inulin has a
greater affinity for the water than starch polysaccharides and
gluten. Thewater that is bound to inulin chains is more mobile than
when it is bound to the starch; this is simply due to inulin having
shorter, more mobile molecules (Lobato, Grossmann, & Benassi,
2009). The inulin's preferential properties for hydrating, aggregating,
and forming a matrix encase starch granules in a semi-solid
gel (Tolstoguzov, 2003). This encasing of the starch granules would
possibly limit water movement to the starch granules, reducing
swelling and gelatinization (Brennan, Kuri, & Tudorica, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลิตภัณฑ์และคำโต้ตอบเวลาผลิตภัณฑ์รวมอยู่เป็นผลถาวร ด้วยเวลาเป็นตัวแปรที่ซ้ำกัน ตัวอย่างที่ถูกรวมเป็นผลสุ่ม เมื่อการโต้ตอบผลิตภัณฑ์เวลาสำคัญพบ ทำการทดสอบของ Tukey ซื่อสัตย์สำคัญสำหรับแต่ละเวลาจุด3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1 การจำแนกโครงสร้างข้าวต้มโดยย้อมสีไอโอดีนหลังจากเพิ่มน้ำร้อน flakes ข้าวไรย์ทั้งเมล็ดเม็ดแป้ง swelled และยุบนำ gelatinization ที่โครงสร้างของ porridges ไร เป็น visualized กับไอโอดีนย้อมสีประกอบด้วยบางส่วนของเคอร์เนลและมีเฟสต่อเนื่องอควีมีออกและ (สีน้ำเงิน) และ amylopectin (สีน้ำตาล/สีม่วง),ชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของแป้งเม็ด (สีดำสีฟ้า/ม่วง) และโปรตีน(สีเหลือง) เพิ่มเติมไอโอดีนย้อมสี ได้ภาพแสดงการเซลล์ aleurone และ subaleurone อุดมทั้งโปรตีน มากสีเหลือง (Fig. 1A และ B) ปรับและ amylopectin เห็นในการระยะต่อเนื่องถูกปล่อยออกมาจากเม็ดแป้งที่ขอบของชิ้นส่วนของเมล็ดข้าวเหล่านี้มีสิทธิ์เข้าถึงน้ำดังนั้นรับการบวมมากขึ้น เม็ดเดี่ยวแป้งกี่อาจแตกต่างในระยะอควี แสดงระดับดีความผิดเพี้ยน (Fig. 1C)เม็ดแป้งใน porridges ประกอบด้วย inulin และตังปรากฏ ว่าบวมน้อยกว่าในการควบคุมผลิตภัณฑ์(Fig. 1DeF) นี้อาจเป็น เพราะ inulin และตังที่แข่งขันสำหรับน้ำกับแป้ง เพราะความผูกน้ำได้แนะนำไว้ก่อนหน้านี้ในไวท์ซอสสูตรกับถั่วเหลืองโปรตีนและ inulin (Guarde ~ al. ไม่ร้อยเอ็ด 2013) มี inulin ไม่ และตังเพิ่ม เติมน้ำมีสำหรับแป้ง นำไปเม็ดบวมมากขึ้นแสดงให้เห็นว่าโจ๊กยอดสูงสุดของ inulin (9I3G)เม็ดแป้งขนาดเล็ก และเพี้ยนน้อยในระยะต่อเนื่องเมื่อเทียบกับตัวอย่างมีจำนวนสูงสุดตัง(3I9G) นอกจากนี้ 9I3G แสดงจำนวนน้อยออกปรับ/amylopectin ในระยะอควี ซึ่งปรากฏน้อยสีกว่าในตัวอย่างตาม Bishay (1998) และ Manno et al. (2009), inulin มีการความสัมพันธ์ที่มากกว่าในน้ำมากกว่าแป้ง polysaccharides และตัง Thewater ที่ถูกผูกไว้กับโซ่ inulin เป็นโทรศัพท์มือถือมากขึ้นกว่าเมื่อมันถูกผูกไว้กับแป้ง นี้เป็นเพียง เพราะ inulin มีสั้น โทรศัพท์มือถือมากกว่าโมเลกุล (Lobato, Grossmann และ Benassi2009) ของ inulin ต้องคุณสมบัติไฮเดรต รวบรวมและขึ้นรูปเมทริกซ์ encase เม็ดแป้งในของแข็งกึ่งเจ (Tolstoguzov, 2003) นี้ encasing พวกของเม็ดแป้งจะอาจจำกัดความเคลื่อนไหวน้ำกับเม็ดแป้ง ลดบวมและ gelatinization (เบรนแนน คูริทัวริสท์ & Tudorica, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลิตภัณฑ์และเวลาหรือไม่
ระยะปฏิสัมพันธ์สินค้าถูกรวมเป็นผลกระทบคงมีเวลาเป็นตัวแปรซ้ำแล้วซ้ำอีก
ตัวอย่างถูกรวมเป็นผลสุ่ม เมื่อเวลาที่สำคัญ? การทำงานร่วมกันของผลิตภัณฑ์พบการทดสอบอย่างมีนัยสำคัญความซื่อสัตย์ของ Tukey ได้ดำเนินการในแต่ละจุดเวลา. 3 และการอภิปรายผล3.1 ลักษณะของโครงสร้างโจ๊กโดยการย้อมสีไอโอดีนหลังจากเติมน้ำร้อนเพื่อสะเก็ดข้าวธัญพืชที่เม็ดแป้งพองและยุบที่นำไปสู่การเกิดเจล โครงสร้างของ porridges ข้าวที่เป็นรูปธรรมด้วยการย้อมสีไอโอดีนประกอบด้วยเศษเคอร์เนลและขั้นตอนอย่างต่อเนื่องน้ำที่มีอะไมโลสที่ปล่อยออกมา (สีฟ้า) และ amylopectin (สีน้ำตาล / สีม่วง), ชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของเม็ดแป้ง (สีน้ำเงินเข้ม / สีม่วง) และโปรตีน( สีเหลือง) การย้อมสีไอโอดีนได้รับอนุญาตต่อไปสำหรับการแสดงของaleurone และเซลล์ subaleurone ทั้งอุดมไปด้วยโปรตีนดังแสดงในสีเหลือง(รูป. 1A และ B) อะไมโลสและ amylopectin เห็นในเฟสต่อเนื่องได้รับการปล่อยตัวจากเม็ดแป้งที่ขอบของชิ้นส่วนเมล็ดพืชเหล่านี้มีการเข้าถึงมากขึ้นเพื่อให้น้ำและดังนั้นจึงได้รับการบวมมากขึ้น ไม่กี่เม็ดแป้งเดี่ยวอาจจะประสบความสำเร็จในเฟสน้ำแสดงระดับที่ดีของการบิดเบือน(รูป. 1C). เม็ดแป้งใน porridges ที่มีอินนูลินและกลูเตนที่ดูเหมือนจะน้อยบวมกว่าคนที่อยู่ในผลิตภัณฑ์ควบคุม(รูป. 1DeF) นี้อาจจะเป็นเพราะอินนูลินและกลูเตแข่งขันสำหรับน้ำกับแป้งเนื่องจากน้ำของพวกเขากำลังการผลิตที่มีผลผูกพันตามที่ได้รับก่อนหน้านี้ข้อเสนอแนะในสีขาวซอสถั่วเหลืองสูตรที่มีโปรตีนและอินนูลิน(Guarde ~ ไม่มี et al., 2013) ไม่มีอินนูลินและกลูเตนเพิ่มน้ำมากขึ้นพร้อมใช้งานสำหรับแป้งที่นำไปสู่อาการบวมมากขึ้นของเม็ด. โจ๊กที่มีจำนวนสูงสุดของอินนูลิน (9I3G) พบว่ามีขนาดเล็กและบิดเบี้ยวน้อยเม็ดแป้งในขั้นตอนอย่างต่อเนื่องเมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่างที่มีจำนวนเงินสูงสุดของกลูเตน(3I9G) นอกจากนี้ 9I3G นำเสนอจำนวนเงินที่น้อยกว่าการปล่อยออกมาอะไมโลส/ amylopectin ในเฟสน้ำซึ่งปรากฏน้อยสีกว่าในตัวอย่างอื่นๆ . ตาม Bishay (1998) และ Manno et al, (2009), อินนูลินมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมากขึ้นสำหรับน้ำกว่าpolysaccharides แป้งและกลูเตน Thewater ที่ถูกผูกไว้กับโซ่อินนูลินเป็นโทรศัพท์มือถือมากกว่าเมื่อมันถูกผูกไว้กับแป้ง; นี้เป็นเพียงเนื่องจากการมีอินนูลินที่สั้นกว่าโมเลกุลมือถือมากขึ้น (บาโต Grossmann และ Benassi, 2009) คุณสมบัติพิเศษของอินนูลินสำหรับผิว, รวม, และสร้างเมทริกซ์เม็ดแป้งห่อไว้ในกึ่งของแข็งเจล (Tolstoguzov, 2003) encasing ของเม็ดแป้งนี้จะอาจจะจำกัด การเคลื่อนไหวน้ำเม็ดแป้งลดอาการบวมและเจล(เบรนแนนคูริและ Tudorica, 2004)