Export focusIn the move toward mark

Export focus

In the move toward market allocation, local municipalities and provinces were allowed to invest in industries that they considered most profitable, which encouraged investment in light manufacturing. Thus, Deng's reforms shifted China's development strategy to an emphasis on light industry and export-led growth. Light industrial output was vital for a developing country coming from a low capital base. With the short gestation period, low capital requirements, and high foreign-exchange export earnings, revenues generated by light manufacturing were able to be reinvested in technologically more advanced production and further capital expenditures and investments.

However, in sharp contrast to the similar, but much less successful reforms in the Socialist Federal Republic of Yugoslavia and the People's Republic of Hungary, these investments were not government mandated. The capital invested in heavy industry largely came from the banking system, and most of that capital came from consumer deposits. One of the first items of the Deng reforms was to prevent reallocation of profits except through taxation or through the banking system; hence, the reallocation in state-owned industries was somewhat indirect, thus making them more or less independent from government interference. In short, Deng's reforms sparked an industrial revolution in China.[33]

These reforms were a reversal of the Maoist policy of economic self-reliance. China decided to accelerate the modernization process by stepping up the volume of foreign trade, especially the purchase of machinery from Japan and the West. By participating in such export-led growth, China was able to step up the Four Modernizations by attaining certain foreign funds, market, advanced technologies and management experiences, thus accelerating its economic development. Deng attracted foreign companies to a series of Special Economic Zones, where foreign investment and market liberalization were encouraged.

The reforms sought to improve labor productivity. New material incentives and bonus systems were introduced. Rural markets selling peasants' homegrown products and the surplus products of communes were revived. Not only did rural markets increase agricultural output, they stimulated industrial development as well. With peasants able to sell surplus agricultural yields on the open market, domestic consumption stimulated industrialization as well and also created political support for more difficult economic reforms.

There are some parallels between Deng's market socialism especially in the early stages, and Vladimir Lenin's NEP as well as those of Nikolai Bukharin's economic policies, in that both foresaw a role for private entrepreneurs and markets based on trade and pricing rather than central planning. An interesting anecdote on this note is the first meeting between Deng and Armand Hammer. Deng pressed the industrialist and former investor in Lenin's Soviet Union for as much information on the NEP as possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เน้นส่งออกในการย้ายไปยังตลาดการปันส่วน ท้องถิ่นอำเภอและจังหวัดได้รับอนุญาตให้ลงทุนในอุตสาหกรรมที่พวกเขาถือว่ากำไรมากที่สุด ซึ่งสนับสนุนให้ลงทุนในการผลิตไฟ ดังนั้น ปฏิรูปของเต็งเปลี่ยนกลยุทธ์การพัฒนาของจีนจะเน้นอุตสาหกรรมเบาและนำส่งออกเติบโต ผลผลิตอุตสาหกรรมเบาสำคัญสำหรับประเทศกำลังพัฒนามาจากฐานทุนต่ำ มีระยะเวลาสั้นครรภ์ น้อยหลวง และความสูงประเทศส่งออกกำไร รายได้ที่สร้างขึ้น โดยการผลิตไฟได้สามารถจะ reinvested ในการผลิตเทคโนโลยีขั้นสูงมากขึ้น และเพิ่มเติมรายจ่ายประเภททุน และลงทุนอย่างไรก็ตาม ในความคมชัดคมคล้ายกัน แต่ปฏิรูปประสบความสำเร็จมากน้อยในการสังคมนิยมสหพันธ์สาธารณรัฐยูโกสลาเวียและสาธารณรัฐประชาชนฮังการี ทุนเหล่านี้ได้ไม่บังคับรัฐบาล ทุนที่ลงทุนในอุตสาหกรรมหนักส่วนใหญ่มาจากระบบธนาคาร และส่วนใหญ่ของเมืองหลวงที่มาจากเงินฝากของผู้บริโภค รายการแรกของการปฏิรูปเต็งหนึ่งที่จะป้องกันการปันส่วนกำไรยกเว้นภาษี หรือ ผ่าน ระบบธนาคาร ดังนั้น การปันส่วนใหม่ในอุตสาหกรรมที่รัฐถูกอ้อมค่อนข้าง จึง ทำให้พวกเขาน้อยอิสระจากการแทรกแซงของรัฐบาล ในระยะสั้น การปฏิรูปของเตงจุดประกายการปฏิวัติอุตสาหกรรมในประเทศจีน[33]การปฏิรูปเหล่านี้ได้ย้อนกลับของนโยบาย Maoist ของการพึ่งพาตนเองทางเศรษฐกิจ จีนตัดสินใจที่จะเร่งรัดกระบวนการนวัตกรรม โดยก้าวขึ้นปริมาณการค้าต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการซื้อเครื่องจักรจากญี่ปุ่นและตะวันตก โดยเข้าร่วมในการเติบโตดังกล่าวนำส่งออก จีนได้ขั้น โดยการบรรลุบางกองทุนต่างประเทศ ตลาด ขั้นสูงเทคโนโลยีและการจัดการประสบการณ์ Modernizations สี่จึง เร่งการพัฒนาเศรษฐกิจ เตงดึงดูดบริษัทต่างประเทศให้กับชุดของเขตเศรษฐกิจพิเศษ ซึ่งมีการสนับสนุนให้เปิดเสรีการลงทุนและตลาดต่างประเทศปฏิรูปที่พยายามที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพแรงงาน แรงจูงใจวัสดุใหม่และระบบโบนัสได้แนะนำ ขายผลิตภัณฑ์ homegrown ของชาวนาและผลิตภัณฑ์ส่วนเกินของเทศบาลในตลาดชนบทถูกฟื้นฟู ไม่เพียงตลาดชนบทได้เพิ่มผลผลิตทางการเกษตร พวกเขาถูกกระตุ้นพัฒนาอุตสาหกรรมเช่น มีชาวนาต้องขายผลผลิตทางการเกษตรส่วนเกินในตลาดเปิด ปริมาณการใช้ในประเทศถูกกระตุ้นเช่นทวีความรุนแรงมาก และยัง สร้างทางการเมืองสนับสนุนการปฏิรูปทางเศรษฐกิจที่ยากมีว่าง parallels บางระหว่างเต็งของตลาดสังคมนิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน ระยะเริ่มต้น และ NEP Vladimir เลนิน เป็นของนิโคไลแห่ง Bukharin นโยบายเศรษฐกิจ ที่ทั้ง foresaw บทบาทสำหรับเอกชน และตลาดตามทางการค้า และราคาแทนที่จะวางแผนส่วนกลาง เรื่องขำขันน่าสนใจในบันทึกนี้เป็นการประชุมครั้งแรกระหว่างเต็งและ Armand ค้อน เตงกด industrialist และอดีตนักลงทุนในสหภาพโซเวียตของเลนินสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับ NEP มากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่งออกสนใจ

ในการย้ายไปยังการจัดสรรตลาดเทศบาลท้องถิ่นและจังหวัด ได้รับการอนุญาตให้ลงทุนในอุตสาหกรรมที่พวกเขาถือว่าทำกำไรมากที่สุด ซึ่งมีการลงทุนในการผลิตแสง ดังนั้น เติ้งเป็นการปฏิรูปเปลี่ยนประเทศจีนพัฒนากลยุทธ์เพื่อเน้นแสงอุตสาหกรรม และการส่งออก ทำให้การเจริญเติบโตผลผลิตอุตสาหกรรมแสงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาของประเทศที่มาจากฐานเงินทุนต่ำ กับการตั้งครรภ์ที่สั้น ความต้องการเงินทุนต่ำ และรายได้จากการส่งออกต่างประเทศสูง รายได้ที่สร้างขึ้นโดยการผลิตแสงจะถูกนำกลับไปลงทุนในเทคโนโลยีขั้นสูงการผลิตและค่าใช้จ่ายเงินทุนเพิ่มเติม และการลงทุน

อย่างไรก็ตามในคมชัดที่คล้ายกัน แต่ประสบความสำเร็จน้อยมากในการปฏิรูปในสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมยูโกสลาเวียและสาธารณรัฐประชาชนฮังการี การลงทุนเหล่านี้ไม่ได้ถูกรัฐบาลสั่งให้มา ส่วนการลงทุนในอุตสาหกรรมหนักส่วนใหญ่มาจากระบบธนาคารและเงินทุนส่วนใหญ่มาจากเงินฝากของผู้บริโภคหนึ่งในรายการแรกของเติ้ง การปฏิรูปคือเพื่อป้องกันการจัดสรรกำไรผ่าน ยกเว้นภาษี หรือผ่านระบบธนาคาร ดังนั้น การจัดสรรในอุตสาหกรรมของรัฐค่อนข้างอ้อม จึงทําให้พวกเขามากกว่าหรือน้อยกว่าอิสระจากการแทรกแซงของรัฐบาล ในระยะสั้น , เติ้งคือการปฏิรูปจุดประกายการปฏิวัติอุตสาหกรรมในประเทศจีน [ 33 ]

การปฏิรูปเหล่านี้คือการย้อนกลับของชาวเมารีนโยบายพึ่งตนเองทางเศรษฐกิจ จีนตัดสินใจที่จะเร่งกระบวนการความทันสมัยด้วยการก้าวขึ้น ปริมาณการค้าระหว่างประเทศ โดยเน้นการซื้อเครื่องจักรจากญี่ปุ่น และตะวันตก โดยเข้าร่วมในการส่งออก เช่น นำเจริญ จีนได้ก้าวขึ้นสี่ modernizations โดยได้รับทุนต่างชาติบางตลาดเทคโนโลยีขั้นสูงและการจัดการประสบการณ์จึงเร่งพัฒนาเศรษฐกิจของ เติ้ง ดึงดูด บริษัท ต่างประเทศในชุดของเขตเศรษฐกิจพิเศษ ซึ่งการลงทุนจากต่างประเทศและการเปิดเสรีตลาดมี

การปฏิรูปที่พยายามที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตของแรงงาน วัสดุใหม่และระบบแรงจูงใจโบนัสแนะนำตลาดขายสินค้าพื้นบ้านชนบทของชาวนา และการนำผลิตภัณฑ์ของชุมชนได้รับการฟื้นฟู ไม่เพียง แต่ทำตลาดในชนบทเพิ่มผลผลิตทางการเกษตร พวกเขากระตุ้นการพัฒนาอุตสาหกรรมได้เป็นอย่างดี กับชาวนาสามารถขายผลผลิตทางการเกษตรขยายตัวในตลาดเปิดในการกระตุ้นอุตสาหกรรมเป็นอย่างดีและยังสร้างสนับสนุนทางการเมืองเพื่อการปฏิรูปเศรษฐกิจยาก

มีบางอย่างคล้ายคลึงกันระหว่างตลาดสังคมนิยมเติ้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงแรก และ วลาดิเมียร์ เลนินเนป รวมทั้งนโยบายเศรษฐกิจของนิโคไล บุคาริน ,ในที่ทั้งสองเล็งเห็นถึงบทบาทของผู้ประกอบการและส่วนตลาดตามการค้าและราคามากกว่าวางแผนส่วนกลาง ที่มีเรื่องราวน่าสนใจในบันทึกนี้เป็นการประชุมครั้งแรกระหว่างเติ้งและอาร์มันด์ค้อน เติ้งกดอุตสาหกรรมและอดีตนักลงทุนในสหภาพโซเวียตเลนินสำหรับข้อมูลมากที่สุดในเนปที่สุด