A potential reason for this discrep

A potential reason for this discrepancy
is the Se concentration of the basal diet (0.10 vs. 0.02
ppm of Se, respectively). The dietary Se level used by
Cantor and Scott (1974) would be deficient, but our level
of 0.10 ppm would be only marginally deficient, if at all.
The basal diet of Patton (2000) contained 0.06 ppm of Se;
Cantor et al. (2000) did not report a level of Se in their
basal diet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาเหตุความขัดแย้งนี้อาจเกิดขึ้นมีความเข้มข้นของ Se ของอาหารโรค (0.10 เทียบกับ 0.02ppm ของ Se ตามลำดับ) ระดับ Se อาหารที่ใช้คันทอร์และสก็อต (1974) จะขาดสาร แต่เรา0.10 ppm จะได้เท่าเปิดขาดสาร หากมีการอาหารโรคของแพททัน (2000) อยู่ 0.06 ppm ของ Seคันทอร์และ al. (2000) ได้รายงานระดับของ Se ในของพวกเขาอาหารโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุผลที่มีศักยภาพสำหรับความแตกต่างนี้
เป็นความเข้มข้นของ Se อาหารพื้นฐาน (0.10 เทียบกับ 0.02
ppm ของ Se ตามลำดับ) ระดับ Se อาหารที่ใช้โดย
แคนเทอร์และสกอตต์ (1974) จะขาด แต่ระดับของ
0.10 ppm จะเป็นเพียงเล็กน้อยที่ขาดถ้าที่ทั้งหมด.
อาหารฐานของแพตตัน (2000) ที่มีอยู่ 0.06 ppm ของ Se;
et al, แคนเทอร์ (2000) ไม่ได้รายงานระดับของ Se ของพวกเขาใน
อาหารพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุผลที่มีศักยภาพสำหรับความขัดแย้ง
เป็นเซความเข้มข้นของอาหารพื้นฐาน ( 0.10 และ 0.02
ppm ของเซ ตามลำดับ ) อาหารระดับใช้เซ
คันทอร์และสก็อต ( 1974 ) จะขาด แต่ของเราระดับ
0.10 ppm จะขาดเพียงเล็กน้อย , ถ้าที่ทั้งหมด .
อาหารแรกเริ่มของแพตตัน ( 2000 ) ที่มีอยู่ของเซ 0.06 ppm ;
5 et al . ( 2000 ) ไม่รายงานระดับเซในสูตรอาหารพื้นฐานของตนเอง