Stress in English words is somewhat

Stress in English words is somewhat random, and based on common use.

A problem with "common use" is that word stress can be different in American English verses Commonwealth English; "mythology" AE=mythOLogy, CE (sometimes)=myTHOLogy.

Even in just American English, stress can be different depending on whether the word is a noun or a verb, and even then it is not consistent. You mentioned "record." It is pronounced reCORD as a verb and REcord as a noun. "Register" is pronounced the same regardless of its part of speech.

Then there is different stress depending on pronunciation, especially as pertains to words borrowed from other languages. Even words borrowed from French differ depending on when the word entered English. "Buffet" came to English from French in the 1400s to mean repeated hit, especially by wind and is pronounced BUFfet. It then re-entered English, again from French, in the 1700s to mean a spread of food and is pronounced bufAY.

Then, of course, people constantly invent pronunciations for words they've only read and haven't heard. I personally thought "diaspora" was pronounced DIAspora before I heard it (correctly) pronounced diASpora.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเครียดในคำภาษาอังกฤษคือค่อนข้างสุ่ม และตามการใช้งานทั่วไปมีปัญหากับ "ทั่วไปใช้" เป็นคำที่ความเครียดจะแตกต่างกันในเครือจักรภพอังกฤษ อังกฤษข้อ "ตำนาน" AE = mythOLogy, CE (บางครั้ง) =ตำนานแม้เพียงอเมริกันภาษาอังกฤษ ความเครียดสามารถแตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่าคำเป็นคำนามหรือคำกริยา และแม้แล้ว มันไม่สอดคล้องกัน คุณกล่าวถึง "บันทึก" อ่านออกเสียงเป็นคำกริยาและบันทึกเป็นคำนาม "ลงทะเบียน" จะออกเสียงเหมือนกันเป็นส่วนหนึ่งของการพูดแล้ว มีความเครียดแตกต่างกันขึ้นอยู่กับการออกเสียง โดยเฉพาะเกี่ยวข้องกับคำที่ยืมมาจากภาษาอื่น ๆ แม้แต่คำยืมจากภาษาฝรั่งเศสแตกเมื่อคำป้อนอังกฤษ "บุฟเฟ่ต์" มาเป็นภาษาอังกฤษจากฝรั่งเศสในฐานะไปตีซ้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งลม และเสียงตามบุฟเฟ่ต์ มันกลับเข้าอังกฤษ จากฝรั่งเศส ในศตวรรษที่ 18 หมายถึงอาหารหลากหลาย และจะออกเสียงว่า bufAYแล้ว แน่นอน คนอย่างต่อเนื่องคิดค้นออกเสียงสำหรับคำที่พวกเขาได้อ่านเท่านั้น และไม่ได้ยิน ผมเองคิดว่า "พลัดถิ่น" คือออกเสียงพลัดถิ่นก่อนผมได้ยินออกเสียงว่า พลัดถิ่น (ถูกต้อง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเครียดในคำภาษาอังกฤษที่ค่อนข้างสุ่มและขึ้นอยู่กับการใช้งานทั่วไป.

ปัญหากับ "การใช้งานทั่วไป" มีความเครียดคำที่สามารถที่แตกต่างกันในภาษาอังกฤษอเมริกันโองการเครือจักรภพอังกฤษ; "ตำนาน" AE = ตำนาน, CE (บางครั้ง) = ตำนาน.

แม้ในเวลาเพียงภาษาอังกฤษแบบอเมริกันความเครียดสามารถแตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่าเป็นคำนามหรือคำกริยาและได้แล้วมันไม่สอดคล้องกัน ที่คุณกล่าวถึง "บันทึก". มันจะออกเสียงบันทึกไว้เป็นคำกริยาและบันทึกเป็นคำนาม "สมัคร" จะออกเสียงเหมือนกันโดยไม่คำนึงถึงส่วนหนึ่งของคำพูด.

แล้วมีความเครียดที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการออกเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับคำที่ยืมมาจากภาษาอื่น ๆ แม้คำที่ยืมมาจากภาษาฝรั่งเศสแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับเมื่อคำที่ป้อนภาษาอังกฤษ "บุฟเฟ่ต์" มาเป็นภาษาอังกฤษจากฝรั่งเศสใน 1400s ที่จะหมายถึงการตีซ้ำแล้วซ้ำอีกโดยเฉพาะอย่างยิ่งลมและออกเสียงแบบบุฟเฟต์ จากนั้นก็กลับเข้ามาในอังกฤษอีกครั้งจากฝรั่งเศสในยุค 1700 จะหมายถึงการแพร่กระจายของอาหารและการออกเสียง bufAY.

แล้วแน่นอนคนอย่างต่อเนื่องคิดค้นออกเสียงคำที่พวกเขาได้อ่านอย่างเดียวและไม่เคยได้ยิน ผมเองคิดว่า "พลัดถิ่น" ก็เด่นชัดพลัดถิ่นก่อนที่ผมได้ยินมัน (ถูกต้อง) ออกเสียงพลัดถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเครียดในคำภาษาอังกฤษเป็นแบบสุ่มค่อนข้าง และตามการใช้งานทั่วไปปัญหาเรื่อง " การใช้ " ร่วมกันคือ เน้นคำที่สามารถแตกต่างกันในบทกวีภาษาอังกฤษแบบอเมริกันเครือจักรภพอังกฤษ ; " ตำนาน " เอ = ตำนาน , CE ( บางครั้ง ) = ตำนาน .แม้ในภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ความเครียดสามารถแตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่าคำที่เป็นคำนาม หรือ กริยา และแม้แต่แล้ว มันไม่สอดคล้องกัน ที่คุณกล่าวถึง " บันทึก " จะออกเสียงและบันทึกบันทึกเป็นคำกริยาเป็นคำนาม " ลงทะเบียน " ออกเสียงเดียวกันไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งของสุนทรพจน์แล้วมีความเครียดแตกต่างกันขึ้นอยู่กับการออกเสียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับคำที่ยืมมาจากภาษาอื่น แม้แต่คำที่ยืมมาจากภาษาฝรั่งเศสแตกต่างกันขึ้นอยู่กับเมื่อป้อนคำภาษาอังกฤษ " . บุฟเฟ่ต์ " มาเป็นภาษาอังกฤษจากฝรั่งเศสในคริสต์ทศวรรษ 1380 หมายความว่าซ้ำ ตี โดยเฉพาะ โดยลม และออกเสียงเป็นบุฟเฟ่ต์ แล้วจะใส่ภาษาอังกฤษอีกครั้ง จากฝรั่งเศส ใน 1700s หมายถึงการแพร่กระจายของอาหารและออกเสียง bufay .แน่นอนว่า คนตลอดเวลาคิดค้นการออกเสียงพูดจึงได้แต่อ่าน และไม่เคยได้ยิน ผมเองคิดว่า " พลัดถิ่น " ออกเสียงพลัดถิ่นก่อนฉันได้ยิน ( อย่างถูกต้อง ) ออกเสียงพลัดถิ่น .