AbstractThe Puerto Rican Plain Pige

Abstract
The Puerto Rican Plain Pigeon (Columba inornata wetmorei) was listed as endangered in 1970. Transect-survey and nest-monitoring data were collected to estimate reproductive parameters and to assess effects of weather, food, predation, and habitat. We monitored 377 of 423 nests found in east-central Puerto Rico during February-September 1986-2000. The largest sampling effort was conducted in May-June 1998, and 131 nests were found along 8,460 m, resulting in a nest density (D̂) of 5.26 per hectare or 356 nesting pairs (N̂) in the surveyed area (a = 67.7 ha). Nest spatial distribution was highly clumped (b̂ = 3.2) and transect surveys were highly variable (CV = 40%). Thus, 34,000 m needed to be surveyed for a desired coefficient of variation (CV[D̂]) of 20%. Nest density varied widely during May-June 1986–2000. With a CV about the trend line of 121%, from 18 to 28 years of data would be needed to detect an increase or a decrease (r) of 5–10% in log-transformed nest density estimates through linear regression analysis (alpha = 0.15 and power = 0.80). Whereas food abundance had positive and significant relationships with nest density and number of fledglings produced, predator density had negative and significant relationships with nesting success and the number of fledglings produced. Predation accounted for 79% of nest losses (n = 183). Mayfield's estimates of nesting success averaged 40% and an average of 0.5 fledglings were produced per nesting pair. Because Plain Pigeons are able to produce fledglings from three or more broods per year and have extended nesting seasons (with a nest density peak usually occurring in May-June), we hypothesized that hatch-year and after-hatch-year survival rates of 50–65% and a yearly productivity of 1.4–2.0 fledglings per nesting pair were enough to offset mortality. Our optimism is tempered by the fact that Plain Pigeons have not been reported nesting outside east-central Puerto Rico, where rapid destruction and fragmentation of second-growth forests, catastrophic weather, food availability, nest predation, illegal hunting and poaching of nestlings may interact and cause an irreversible population decline. Managers should focus on conserving and restoring second-growth forest fragments to provide food and cover throughout the year. Additional recommendations are given based on the results of our study, which was part of a larger study of factors affecting the reproduction of columbids on Puerto Rico and its territories.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
เปอร์โตริโกธรรมดานกพิราบ (นกพิราบ inornata wetmorei) ถูกระบุว่าเป็นอันตรายในปี 1970 ขวางสำรวจและข้อมูลรังการตรวจสอบที่ถูกเก็บรวบรวมเพื่อประมาณค่าพารามิเตอร์ของระบบสืบพันธุ์และเพื่อประเมินผลกระทบของสภาพอากาศ, อาหาร, การปล้นสะดมและที่อยู่อาศัย เราตรวจสอบ 377 ของที่พบในตะวันออกกลางเปอร์โตริโกในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนกันยายน 1986-2000 423 รัง ความพยายามสุ่มตัวอย่างที่ใหญ่ที่สุดได้ดำเนินการในเดือนพฤษภาคมปี 1998 และ 131 รังพบตาม 8,460 เมตรส่งผลให้ความหนาแน่นของรัง (D) ของต่อเฮกตาร์ 5.26 หรือ 356 คู่ทำรัง (N) ในพื้นที่สำรวจ (A = 67.7 ฮ่า) . รังกระจายถูก clumped สูง (B = 3.2) และการสำรวจผ่าเป็นตัวแปร (CV = 40%) ดังนั้น 34,000 เมตรจะต้องสำรวจหาค่าสัมประสิทธิ์ที่ต้องการของการเปลี่ยนแปลง (CV [D]) 20% ความหนาแน่นของรังที่แตกต่างกันอย่างแพร่หลายในช่วงเดือนพฤษภาคมถึงเดือนมิถุนายน 1986-2000 ด้วย CV เกี่ยวกับเส้นแนวโน้มของ 121%, 18-28 ปีของข้อมูลจะต้องตรวจสอบการเพิ่มขึ้นหรือลดลง (R) 5-10% ในการเข้าสู่ระบบเปลี่ยนรังประมาณการความหนาแน่นผ่านการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้น (alpha = 0.15 และพลังงาน = 0.80) ในขณะที่ความอุดมสมบูรณ์ของอาหารมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญและมีความหนาแน่นของรังและจำนวนนกที่ผลิตความหนาแน่นล่ามีความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญและประสบความสำเร็จกับการทำรังและจำนวนนกที่ผลิต ปล้นสะดมคิดเป็น 79% ของการสูญเสียรัง (n = 183) ประมาณการ Mayfield ความสำเร็จของการทำรังเฉลี่ย 40% และค่าเฉลี่ยของนก 0.5 มีการผลิตต่อคู่ทำรัง เพราะธรรมดานกพิราบจะสามารถผลิตนกจากสามหรือมากกว่ากกต่อปีและมีการขยายฤดูกาลทำรัง (กับรังหนาแน่นสูงสุดมักจะเกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคม) เราตั้งสมมติฐานว่าฟักปีและบริการหลังการฟักปีอัตราการรอดตาย 50 -65% และผลผลิตปีละ 1.4-2.0 ต่อคู่นกทำรังก็เพียงพอที่จะชดเชยการเสียชีวิต มองในแง่ดีของเราเป็นอารมณ์โดยความจริงที่ว่าธรรมดานกพิราบยังไม่ได้รับรายงานการทำรังนอกตะวันออกกลางเปอร์โตริโกที่ทำลายอย่างรวดเร็วและการกระจายตัวของป่าไม้ที่สองการเจริญเติบโตในสภาพอากาศภัยพิบัติอาหารพร้อมรังปล้นสะดมการล่าสัตว์ที่ผิดกฎหมายและการรุกล้ำของรังอาจโต้ตอบ และก่อให้เกิดการลดลงของประชากรกลับไม่ได้ ผู้จัดการควรจะมุ่งเน้นการอนุรักษ์และฟื้นฟูที่สองการเจริญเติบโตเศษป่าให้อาหารและครอบคลุมตลอดทั้งปี คำแนะนำเพิ่มเติมจะได้รับขึ้นอยู่กับผลการศึกษาของเราซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาขนาดใหญ่ของปัจจัยที่มีผลการสืบพันธุ์ของ columbids ในเปอร์โตริโกและดินแดนของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อชาวเปอร์โตริโกธรรมดานกพิราบ ( 1 inornata wetmorei ) ได้จดทะเบียนเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ใน 1970 การสำรวจพื้นที่และการตรวจสอบข้อมูลรังครั้งนี้เพื่อประมาณค่าพารามิเตอร์การสืบพันธุ์ และเพื่อศึกษาผลของ อากาศ อาหาร การปล้นสะดม และที่อยู่อาศัย เราติดตามแต่ 423 รังพบในตะวันออกกลางเปอร์โตริโก ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ - กันยายน 1986-2000 . ที่ใหญ่ที่สุดและความพยายามดำเนินการในเดือนพฤษภาคมมิถุนายน 1998 และ 131 รัง พบตาม 8460 M , ที่เกิดในรังความหนาแน่น ( D ̂ ) 5.26 ต่อเฮกตาร์ หรือ 356 ซ้อนคู่ ( N ̂ ) ในการสำรวจพื้นที่ ( = 67.7 ฮา ) การกระจายทางพื้นที่รังอยู่สูงโอกาส ( B ̂ = 3.2 ) และสำรวจพื้นที่ถูกแปรอย่างมาก ( CV = 40% ) ดังนั้น , 34 , 000 M ต้องสำรวจเพื่อต้องการ NIOSH ̂ [ D ] ) 20 % ความหนาแน่นของรังแตกต่างกันอย่างกว้างขวางในช่วงเดือนพฤษภาคมมิถุนายน 1986 – 2000 กับประกาศเกี่ยวกับเส้นแนวโน้มของ 121% จาก 18 ถึง 28 ปีของข้อมูลจะต้องตรวจสอบการเพิ่มขึ้นหรือลดลง ( R ) 5 – 10% ใน log เปลี่ยนรังความหนาแน่นประมาณผ่านการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้น ( alpha = 0.15 และพลัง = 0.80 ) ส่วนอาหารที่อุดมสมบูรณ์มีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับความหนาแน่นของรัง และจำนวนลูกนกที่หนาแน่น มีความสัมพันธ์ทางลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับ Predator ประสบความสำเร็จทำรังและจำนวนลูกนกที่ผลิต การคิดเป็นร้อยละ 79 ของการสูญเสียรัง ( n = 183 ) การประเมินความสำเร็จของการทำรัง เมย์ฟิลด์ เฉลี่ย 40% และเฉลี่ย 0.5 ลูกนกถูกผลิตต่อซ้อนคู่ เพราะนกพิราบธรรมดาสามารถผลิตลูกนกจากสามหรือมากกว่าก็คิดต่อปี และได้ขยายรังฤดูกาล ( กับรังความหนาแน่นสูงสุดมักจะเกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคม มิถุนายน ) เราตั้งสมมติฐานว่า ฟัก ฟัก ปีหลังจากปีอัตราการอยู่รอด 50 – 65% และผลผลิตปีละ 1.4 และ 2.0 ลูกนกต่อซ้อนคู่มีพอ ชดเชยการตาย การมองโลกในแง่ดีเป็นอารมณ์โดยความจริงที่ว่านกพิราบธรรมดาไม่ได้รายงานการทำรังนอกตะวันออกกลางเปอร์โตริโกที่รวดเร็วและการทำลายป่า การเติบโตที่สองสภาพอากาศรุนแรง , อาหารว่าง , รังปล้นสะดม ล่าสัตว์ผิดกฎหมายและการลักลอบล่าสัตว์ ของน Nestlings อาจโต้ตอบ และก่อให้เกิดการลดลงของประชากรได้ ผู้บริหารควรมุ่งเน้นการอนุรักษ์และฟื้นฟูป่าให้เติบโต 2 เศษอาหารและคลุมตลอดทั้งปี ข้อเสนอแนะเพิ่มเติมจะได้รับขึ้นอยู่กับผลการศึกษา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาขนาดใหญ่ของปัจจัยที่มีผลต่อการแพร่พันธุ์ของ columbids ในเปอร์โตริโกและดินแดน