After Yun Che walked far away, Xia

After Yun Che walked far away, Xia Qingyue turned around to look at Yun Che’s figure from behind. Her mood was blank as she absent-mindedly soliloquized: “Is it because… we’re husband and wife… ?…”

………………………………

“Ling’er, where do you want to go and play?”

“Hehe… when I’m together with big brother Yun Che, my mood will turn especially good. It’ll be fine to go anywhere and play… Oh… let me think! That’s right, let’s go to the bamboo forest in the back, and play, okay?”

“Bamboo… Forest?” These two words touched upon some of Yun Che’s nerves.

“Mnn! At the foot of the mountain, there’s a big big bamboo forest. I like the wind in there the most. Only, Papa said that many dangerous profound beasts might appear there, and he never lets me go there by myself. Papa is always so busy too, so he rarely brings me there to play.”

“Bamboo forest… bamboo forest… okay, then let’s go to the bamboo forest and play.”

South of the Grandwake Clan, was a huge area covered with a bamboo forest that extended all the way to the foot of the mountain in the distance; dense emerald green color flooded that entire area. Along with the rustling of bamboo leaves, dense bamboo branches and the waves of unceasingly refreshing wind that brushed by, made people incredibly relaxed and carefree.

“Wow! So relaxing!” Standing in the middle of the bamboo forest, Su Ling’er closed her eyes and extended both her arms, and raised her little nose to sniff the refreshing air from the bamboo forest with all her might.

The bamboo forest in front of them wasn’t as dense as the one where Yun Che and Su Ling’er lived before, but after seeing that same emerald green, the same delightful refreshment, and feeling the brush of the oncoming wind, it felt like his spirit was being lightly rinsed. Looking at the bamboo forest, then looking at Su Ling’er, Yun Che became silly for a moment… At the time, that beautiful bamboo forest and that beautiful Ling’er, that beautiful world with two people, why was the only thing he saw hatred…

Su Ling’er was always that melancholic, she always told him to let go of his hatred… Perhaps, at that time, she had already let go of her past and only wanted to stay together with him. The melancholy she had later, wasn’t from her past at all, but had probably came from him instead…

“Big brother Yun Che, it’s really beautiful here right?” Su Ling’er smiled and said: “This is my favoritest place ever. Every time I come here, it feels like I’ve become a fairy, and I’ll forget all the unhappy things. I like everything here… I often think, if I grew up in the future, I’ll certainly place my family within a bamboo forest… Oh! Just thinking about it makes me so happy.”

Yun Che’s heart violently shook.

No wonder… no wonder when master died, she dragged his unconscious and heavily injured self for several days, and stopped within a patch of bamboo forest. At that time, he only believed that Su Ling’er felt it was safe and concealed… As it turns out, she was sincerely fond of bamboo forests and had a dream about bamboo forests since young.

In the bamboo forest, her heart could calm down, she could imagine herself as a fairy… and only within a bamboo forest, could she overcome her loneliness, worries, fears, depression and problems… Day after day, year after year, when forever waiting for his return.

Yun Che clenched both his fists tightly, and his heart sored like a pincushion. Shame filled his soul like a tide. He realized more and more that he wasn’t worth of Ling’er, that he wasn’t able to make it up to her even after ten lifetimes…

“Ling’er, let’s build a home here okay?” Yun Che lightly asked.

“Huh? Build a home… here?” Su Ling’er was full of astonishment.

“Mn!” Yun Che smiled and nodded: “Didn’t Ling’er always dream of living in a bamboo forest? Then let’s build a little bamboo house in the midst of these bamboos. This way, Su Ling’er can live here as long as she wants to.”

“Bamboo… house?” After Su Ling’er was startled for a while, her starry eyes immediately became incredibly bright: “Can we… really? But if the bamboo here gets hurt, isn’t that a bit too unfortunate…”

“Haha!” Yun Che began to laugh. He lightly comforted Ling’er’s cheeks and lovingly said: “There are so many bamboos here, and there are only a few that can be part of a little house. If these bamboos knew that they could be made into a house for an adorable Ling’er, then they would definitely be very happy.”

“Mn!!” Su Ling’er let her inner worries go and yelled with incomparable happiness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่ยุน Che เดินห่าง เซี่ย Qingyue หันไปรอบ ๆ เพื่อดูรูปยุน Che จากด้านหลัง อารมณ์เธอเป็นว่างเปล่าเธอ absent-mindedly soliloquized: "มันเป็นเพราะ...เราอยู่ที่สามีและภรรยา... …”………………………………"Ling'er คุณต้องไป และเล่น""ฮิฮิ...เมื่อผมพร้อมกับพี่ใหญ่ยุน Che อารมณ์ของฉันจะกลายเป็นดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันจะดีไปได้ทุกที่ และเล่น... โอ้...คิด ที่อยู่ ลองไปป่าไผ่ในการย้อนกลับ เล่น เอาล่ะ""ไผ่... ป่า" คำเหล่านี้สองสัมผัสเมื่อ Yun Che ประสาทอย่างใดอย่างหนึ่ง"Mnn ที่เท้าของภูเขา มีป่าใหญ่ไผ่ใหญ่ ผมชอบลมในที่สุด เท่านั้น พ่อกล่าวว่า สัตว์อย่างยิ่งอันตรายมากอาจปรากฏ และเขาไม่เคยให้ฉันไป ด้วยตนเอง พ่อคือเสมอจึงเกินไป เขาไม่ค่อยทำให้ผมมีการเล่น""ไม้ไผ่ป่า...ป่าไผ่... ถูก ลองไปที่ป่าไผ่ แล้วเล่น"ทางทิศใต้กองทัพ Grandwake มีพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ปกคลุม ด้วยป่าไผ่ที่ขยายไปยังเท้าของภูเขาในระยะไกล หนาแน่นสีเขียวมรกตน้ำท่วมพื้นที่ทั้งหมด พร้อมกับเฉกเช่นความใบไผ่ กิ่งไผ่หนาแน่น และคลื่นของคุณธรรมสดชื่นลมที่แปรงโดย ทำคนเชื่อที่ผ่อนคลาย และสบายใจไร้กังวล"ว้าว เพื่อให้ ผ่อนคลาย" ยืนอยู่กลางป่าไผ่ Su Ling'er ปิดดวงตาของเธอขยายแขนทั้งสอง และยกจมูกของเธอเล็กน้อยสูดดมอากาศสดชื่นจากป่าไผ่กับอาจทั้งหมดของเธอป่าไผ่ด้านหน้าไม่หนาเป็นหนึ่งที่ยุน Che และ Su Ling'er อยู่ก่อน แต่หลัง จากเห็นว่าสีเขียวมรกตที่เดียวกัน เครื่องดื่มแสนอร่อยที่เดียวกัน และรู้สึกแปรงของลมพรำ มันรู้สึกเหมือน วิญญาณถูกถูกล้างเบา ๆ ป่าไผ่ แล้ว ก็ Su Ling'er, Che ยุนกลายเป็นโง่ช่วง... ในเวลา ที่ป่าไผ่ที่สวยงามและ Ling'er ที่สวยงาม โลกที่สวยงาม ด้วยสองคน ทำไมเป็นสิ่งเดียวที่เขาเห็นความเกลียดชัง...Su Ling'er เสมอที่เศร้า เธอมักจะบอกเขาปล่อยให้ไปของความเกลียดชังของเขา... บางที ในเวลา เธอมีแล้วปล่อยอดีตของเธอ และเพียง เพราะไปร่วมกับเขา ความเศร้าโศกเธอได้ในภายหลัง ไม่ได้จากอดีตของเธอที่ทั้งหมด แต่ได้อาจจะมาจากเขาแทน...ความใหญ่พี่ยุน Che มันคือสวยงามจริง ๆ นี่ขวา Su Ling'er ยิ้ม และกล่าวว่า: "นี่คือสถานของ favoritest เคย ทุกครั้งที่ผมมาที่นี่ มันรู้สึกเหมือนจะได้เป็นนางฟ้า และฉันจะลืมสิ่งไม่มีความสุข ชอบทุกอย่างที่นี่... ผมมักจะคิดว่า ถ้าดิฉันเติบโตในอนาคต ผมแน่นอนจะวางครอบครัวภายในป่าไผ่... โอ้ เพียงแค่คิดเกี่ยวกับมันทำให้ฉันมีความสุข"หัวใจยุน Che ส่ายอย่างรุนแรงไม่สงสัย...เสน่ห์เมื่อต้นตาย เธอลากสติของเขา และหนักเจ็บตัวเองหลายวัน และหยุดภายในแพทช์ของป่าไผ่ ในเวลานั้น เท่านั้นเชื่อว่า Su Ling'er รู้สึกปลอดภัย และปกปิด... ดังปรากฎว่า เธอได้รักจริงใจของป่าไผ่ และมีความฝันเกี่ยวกับป่าไผ่ตั้งแต่หนุ่มในป่าไผ่ หัวใจของเธออาจสงบลง เธอสามารถจินตนาการตัวเองเป็นนางฟ้า... และเฉพาะในป่าไผ่ สามารถเธอเอาชนะความเหงาของเธอ ความกังวล ความกลัว ภาวะซึมเศร้า และปัญหา... ทุก ๆ วัน ปี เมื่อตลอดไปรอเขากลับChe ยุนกัดทั้งกำปั้นของเขาแน่น และหัวใจแผลกดเช่นภาพ อับอายไปวิญญาณของเขาเช่นน้ำ เขารับรู้มากขึ้นว่า ไม่คุ้มค่าของ Ling'er ที่ไม่สามารถทำได้ถึงเธอแม้อายุสิบ..." Ling'er ลองสร้างไรนี่บ้าน? " ยุน Che ถามเบา ๆ"ฮะ สร้างบ้าน...ที่นี่? " Su Ling'er ได้เต็มเมือ"Mn" Che ยุนยิ้ม แล้วพยักหน้า: "ไม่ได้ Ling'er เสมอฝันของอาศัยอยู่ในป่าไผ่ จากนั้นลองสร้างบ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ ท่ามกลาง bamboos เหล่านี้ วิธีการนี้ Su Ling'er สามารถอยู่ที่นี่ตราบใดที่เธอต้องการ""ไผ่...บ้าน? " หลังจากตกใจ Su Ling'er ในขณะ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยดาวทันทีกลายเป็นสว่าง: "เรา...สามารถจริง ๆ แต่ถ้าไม้ไผ่นี่ได้รับบาดเจ็บ ไม่ว่าบิตโชคร้ายเกินไป... ""ฮาฮา" Che ยุนเริ่มหัวเราะ เขาเบา ๆ เดินแก้มของ Ling'er และรักพระองค์ตรัสว่า: "มี bamboos มากมายที่นี่ และมีเพียงไม่กี่ที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของบ้านน้อย ถ้า bamboos เหล่านี้รู้ว่า พวกเขาสามารถทำเป็นบ้านสำหรับ Ling'er น่ารัก แล้วพวกเขาจะแน่นอนเป็นความสุขมาก""Mn !!" Su Ling'er ให้กังวลภายในของเธอไป และตะโกน ด้วยความสุขเปรียบมิได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ยุนเจ๊เดินออกไปไกลเซี่ย Qingyue หันไปรอบ ๆ จะมองไปที่รูปหยุนเจ๊จากด้านหลัง อารมณ์ของเธอเป็นที่ว่างเปล่าเป็นเธออย่างเลื่อนลอย soliloquized: "มันเป็นเพราะ ... เรากำลังสามีและภรรยา ... ... " .................................... "Ling'er ที่คุณต้องการจะไปและ เล่น? " " อิอิ ... เมื่อฉันร่วมกับพี่ใหญ่ Yun เจ๊อารมณ์ของฉันจะเปลี่ยนที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันจะดีไปทุกที่และเล่น ... โอ้ ... ให้ฉันคิด! ที่เหมาะสมให้ไปที่ป่าไผ่ในด้านหลังและเล่นได้ไหม " " ... ไม้ไผ่ป่า? "คำสองคำนี้สัมผัสกับบางส่วนของเส้นประสาท Yun เจ๊. " MNN! ที่เท้าของภูเขามีป่าไผ่ใหญ่ใหญ่ ผมชอบลมในการมีมากที่สุด เพียง แต่พ่อบอกว่าหลายอย่างลึกซึ้งสัตว์อันตรายอาจปรากฏขึ้นที่นั่นและเขาไม่เคยให้ผมไปที่นั่นด้วยตัวเอง พ่ออยู่เสมอยุ่งมากเกินไปดังนั้นเขาจะไม่ค่อยนำฉันไปที่นั่นเพื่อเล่น. " " ไม้ไผ่ป่า ... ป่าไผ่ ... โอเคแล้วให้ไปที่ป่าไผ่และเล่น. " ทางตอนใต้ของ Grandwake แซ่เป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ปกคลุมด้วย ป่าไผ่ที่ยื่นออกไปตลอดทางจนถึงเท้าของภูเขาในระยะทางที่; หนาแน่นสีสีเขียวมรกตที่ถูกน้ำท่วมพื้นที่ทั้งหมด พร้อมกับทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบของใบไผ่กิ่งไผ่หนาแน่นและคลื่นลมอย่างไม่หยุดยั้งที่สดชื่นที่แปรงโดยการทำให้ผู้คนอย่างไม่น่าเชื่อที่ผ่อนคลายและเป็นห่วง. "ว้าว! ดังนั้นผ่อนคลาย! "ยืนอยู่กลางป่าไผ่ซู Ling'er ปิดตาของเธอและขยายแขนทั้งสองข้างของเธอและยกจมูกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอที่จะสูดอากาศอากาศสดชื่นจากป่าไผ่มีทั้งหมดอาจของเธอ. ป่าไผ่ในด้านหน้า พวกเขาไม่ได้เป็นความหนาแน่นเป็นหนึ่งที่ยุนซูและเจ๊ Ling'er อาศัยอยู่มาก่อน แต่หลังจากที่ได้เห็นสีเขียวมรกตที่เดียวกันสดชื่นรื่นรมย์เดียวกันและความรู้สึกของแปรงลมกำลังจะมาถึงก็รู้สึกเหมือนจิตวิญญาณของเขาถูก ล้างเบา ๆ มองไปที่ป่าไผ่แล้วมองไปที่ซู Ling'er ยันต์เจ๊กลายเป็นโง่สักครู่ ... ในขณะที่ป่าไผ่ที่สวยงามและที่สวยงาม Ling'er ว่าโลกที่สวยงามกับคนสองคนทำไมเป็นสิ่งเดียวที่เขา เห็นความเกลียดชัง ... ซู Ling'er อยู่เสมอว่าเศร้าเธอเสมอบอกว่าเขาจะปล่อยให้ไปของความเกลียดชังของเขา ... บางทีอาจจะเป็นในช่วงเวลานั้นเธอได้แล้วปล่อยให้ไปของเธอที่ผ่านมาและมีเพียงต้องการที่จะอยู่ด้วยกันกับเขา หดหู่เธอมีต่อมาไม่ได้มาจากอดีตของเธอที่ทุกคน แต่ก็อาจจะมาจากเขาแทน ... "พี่ใหญ่ Yun เจ๊มันสวยงามจริงๆที่นี่ใช่มั้ย?" ซู Ling'er ยิ้มและกล่าวว่า "นี่เป็นสถานที่ favoritest ของฉัน เคย. ทุกครั้งที่ผมมาที่นี่ทุกคนก็รู้สึกเหมือนฉันได้กลายเป็นนางฟ้าและฉันจะลืมทุกสิ่งที่ไม่มีความสุข ผมชอบทุกอย่างที่นี่ ... ฉันมักจะคิดว่าถ้าผมเติบโตขึ้นมาในอนาคตแน่นอนฉันจะวางครอบครัวของฉันที่อยู่ในป่าไผ่ ... Oh! เพียงแค่คิดเกี่ยวกับมันทำให้ฉันมีความสุขมาก. " หัวใจหยุนเจ๊รุนแรงส่าย. ไม่น่าแปลกใจ ... ไม่น่าแปลกใจเมื่อโทเสียชีวิตเธอลากตัวเองหมดสติและบาดเจ็บอย่างหนักของเขาเป็นเวลาหลายวันและหยุดภายในแพทช์ของป่าไผ่ ในเวลานั้นเขาเชื่อว่าซู Ling'er รู้สึกว่ามันเป็นที่ปลอดภัยและปกปิด ... มันจะเปิดออกเธอก็จริงใจรักป่าไผ่และมีความฝันเกี่ยวกับป่าไผ่ตั้งแต่หนุ่มสาว. ในป่าไผ่, หัวใจของเธอจะสงบ ลงเธออาจจินตนาการว่าตัวเองเป็นนางฟ้า ... และเฉพาะภายในป่าไผ่เธอสามารถเอาชนะเธอเหงากังวลกลัวซึมเศร้าและปัญหา ... วันแล้ววันเล่าปีแล้วปีเล่าเมื่อตลอดไปรอการกลับมาของเขา. Yun Che กำแน่นทั้งสอง หมัดของเขาแน่นและหัวใจของเขา sored เช่นปัก ความอัปยศที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณของเขาเหมือนน้ำขึ้นน้ำลง เขาตระหนักมากขึ้นว่าเขาไม่ได้ความคุ้มค่าของ Ling'er ว่าเขาไม่สามารถที่จะทำให้มันถึงแม้หลังจากสิบชีวิตของเธอ ... "Ling'er ขอสร้างบ้านที่นี่โอเค?" ยุนเจ๊ถามเบา ๆ . "หือ? สร้างบ้าน ... ที่นี่ "ซู Ling'er ก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ. " Mn "เจ๊ยุนยิ้มและพยักหน้า:" ไม่ Ling'er ฝันอยู่เสมอที่อาศัยอยู่ในป่าไผ่หรือไม่? แล้วเรามาสร้างบ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ น้อย ๆ ในท่ามกลางของไผ่เหล่านี้ วิธีนี้ซู Ling'er สามารถอาศัยอยู่ที่นี่ตราบใดที่เธอต้องการที่จะ ". " ไม้ไผ่ ... บ้าน? "หลังจากที่ซู Ling'er ก็ต้องสะดุ้งในขณะที่ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยดวงดาวทันทีกลายเป็นสดใสอย่างไม่น่าเชื่อ:" เราสามารถ ... จริงเหรอ? แต่ถ้าไม้ไผ่ที่นี่ได้รับบาดเจ็บไม่ว่าบิตโชคร้ายเกินไป ... " " ฮ่าฮ่า! "ยุนเจ๊เริ่มที่จะหัวเราะ เขาเบา ๆ ปลอบประโลมแก้ม Ling'er และความรักกล่าวว่า "มีไม้ไผ่จำนวนมากดังนั้นที่นี่และมีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าไผ่เหล่านี้รู้ว่าพวกเขาอาจจะทำเข้าไปในบ้านสำหรับ Ling'er น่ารักแล้วพวกเขาแน่นอนจะมีความสุขมาก. " " Mn !! "ซู Ling'er ให้กังวลภายในของเธอไปและตะโกนด้วยความสุขที่เปรียบมิได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่ยุนเช เดินไกล เซี่ย qingyue หันกลับไปมองร่างของยุนเช จากด้านหลัง อารมณ์ของเธอมันว่างเปล่าเมื่อเธอขาด mindedly soliloquized : " มันเป็นเพราะ . . . . . . . เราเป็นสามีและภรรยา . . . . . . . ? . . . . . . . "...................................." ling"er ที่คุณต้องการที่จะไปเล่น "" ฮิฮิ . . . . . . . เวลาที่ผมอยู่กับพี่ยุนเช อารมณ์จะยิ่งดีมาก ไม่เป็นไรไปทุกที่และเล่น . . . . . . . โอ้ . . . . . . . ผมคิด ใช่แล้ว ไปป่าไผ่ในด้านหลัง และเล่น โอเค ? "" ไผ่ . . . . . . . ป่า " ทั้งสองคำที่สัมผัสบนบางส่วนของยุนเช ประสาท" mnn ! ที่เท้าของภูเขา มีป่าไม้ไผ่ใหญ่ ใหญ่ ผมชอบลมในนั้นมากที่สุด แต่ป๊าบอกว่าสัตว์ที่ลึกซึ้งที่อันตรายมากอาจปรากฏขึ้นที่นั่น และเขาไม่เคยให้ฉันต้องไปที่นั่นเอง พ่อก็มักจะยุ่งเกินไป เลยไม่ค่อยทำให้ผมมีเล่น " ." ไผ่ป่าไผ่ป่า . . . . . . . . . . . . . . งั้นไปป่าไผ่และเล่น " .ทางทิศใต้ของตระกูล grandwake ถูกมาก พื้นที่ปกคลุมด้วยป่าไผ่ที่ขยายทั้งหมดที่เท้าของภูเขาในระยะไกล หนาแน่นสีเขียวมรกตสีน้ำท่วมทั่วพื้นที่ พร้อมกับเสียงของใบไผ่ กิ่งไผ่หนาแน่นและคลื่นของการฟื้นฟูอย่างไม่เสื่อมคลาย สายลมที่พัดผ่าน ทำให้ประชาชนอย่างผ่อนคลายและไร้กังวล" ว้าว ! ! ! ดังนั้นผ่อนคลาย ! " ยืนอยู่ตรงกลางของป่าไผ่ ซู ling"er ปิดตาของเธอและยื่นแขนทั้งสองของเธอ และยกจมูกเล็ก ๆของเธอเพื่อสูดอากาศสดชื่นจากป่าไผ่ด้วยแรงทั้งหมดที่มีป่าไผ่ในด้านหน้าของพวกเขาไม่หนาแน่นเหมือนที่ยุนอึนซู ling"er อาศัยอยู่มาก่อน แต่หลังจากเห็นว่าเดียวกันเขียวมรกต สดชื่นรื่นรมย์เดียวกันและความรู้สึกแปรงลมที่กำลังจะมาถึง มันรู้สึกเหมือนวิญญาณของเขาถูกเบา ๆล้าง . มองไปที่ป่าไผ่ แล้ว ดูที่ ซู ling"er ยุนเชก็โง่สักหน่อย . . . . . . . ตอนนั้นป่าไผ่สวยงามและ ling"er ที่สวยงาม โลกสวยด้วย 2 คน ทำไมสิ่งที่เขาเห็น . . . . . . . .ซู ling"er อยู่เสมอว่าเศร้า เธอมักจะบอกให้เขาปล่อยความเกลียดชังของเขา . . . บางทีเวลาที่เธอได้ปล่อยให้ไปจากที่ผ่านมาของเธอและเพียงต้องการที่จะอยู่ด้วยกันกับเขา เศร้าโศก เธอได้ในภายหลัง ไม่ใช่จากอดีตของเธอเลย แต่น่าจะมาจากเขาแทน . . . . . . ." พี่ยุนเช มันสวยจริง ๆ นี่ใช่มั้ย " ซู ling"er ยิ้มและกล่าวว่า " นี่เป็นสถานที่ favoritest ของฉันที่เคย ทุกครั้งที่ฉันมาที่นี่ มันเหมือนกับฉันกลายเป็นนางฟ้า แล้วฉันจะลืมทุกเรื่องที่ไม่มีความสุข . ผมชอบที่นี่ . . . . . . . ผมคิดว่า ถ้าผมโตขึ้นในอนาคตฉันจะแน่นอนครอบครัวของฉันภายในป่าไผ่ . . . . . . . โอ้ ! แค่คิดก็ทำให้ผมมีความสุข "หัวใจของยุนเช แรงสั่นสะเทือนมิน่า . . . มิน่า เมื่อท่านตาย เธอลากเขาหมดสติและบาดเจ็บหนักตนเองหลายๆ วัน และหยุดภายในแพทช์ของป่าไผ่ ตอนนั้น เขาก็เชื่อว่าซู ling"er รู้สึกว่ามันปลอดภัยและปกปิด . . . . . . . มันกลับกลายเป็นว่า เธอจริงใจ รักไผ่ป่า และมีความฝันเกี่ยวกับไม้ไผ่ป่าตั้งแต่ยังเด็กในป่าไม้ไผ่ หัวใจเธอจะใจเย็นลง เธออาจจะคิดว่าตัวเองเป็นนางฟ้า . . . . . . . และเพียงภายในไม้ไผ่ป่า เธอสามารถเอาชนะความเหงา เธอจะกังวล กลัวปัญหา . . . . . . . วันแล้ววันเล่าและภาวะซึมเศร้า ปีแล้วปีเล่า เมื่อตลอดไปรอการกลับมาของเขายุนเช กำหมัดแน่น ทั้งของเขา และหัวใจของเขา sored ชอบหมอนปักเข็มหมุด น่าเสียดายที่เต็มไป ชีวิตของเขาเหมือนน้ำ เขาตระหนักมากขึ้นว่า เขาไม่น่า ling"er เขาไม่สามารถทำให้เธอ หลังจากสิบชีวิต . . . . . . ." ling"er มาสร้างบ้านที่นี่ โอเค ? " ยุนเช ค่อย ๆถาม" หือ ? สร้างบ้าน . . . . . . . ที่นี่ " ซู ling"er เต็มไปด้วยความประหลาดใจ" ดี ! " ยุนเชยิ้มและพยักหน้า " ไม่ ling"er เสมอฝันของอาศัยอยู่ในป่าไผ่ งั้นเรามาสร้างบ้านไม้ไผ่เล็ก ๆน้อย ๆในท่ามกลางของไผ่เหล่านี้ วิธีนี้ ซู ling"er สามารถใช้ชีวิตอยู่ที่นี่นานเท่าที่เธอต้องการ "" บ้านไผ่ . . . . . . . ? " หลังจากที่ซู ling"er ตกใจสักพักดวงตาแจ่มจรัสเธอทันทีกลายเป็นฉลาดมาก : " เรา . . . . . . . จริงหรือ ? แต่ถ้าไผ่ที่นี่ได้รับบาดเจ็บ มันค่อนข้างโชคร้ายจริง . . . . . . . "" ฮ่า ฮ่า " ยุนเชก็เริ่มหัวเราะ เขาเบา ๆปลอบ ling"er ของแก้มและรักใคร่ กล่าวว่า " มีไผ่เยอะมาก และมีเพียงไม่กี่ที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของบ้านหลังน้อย ถ้าไผ่เหล่านี้รู้ว่าพวกเขาอาจจะกลายเป็นบ้านสำหรับ ling"er น่ารัก แล้วพวกเขาจะต้องมีความสุขอย่างแน่นอน "" ดี ! ! ! ! " ซู ling"er ให้ความกังวลภายในของเธอไป และตะโกนกับความสุขหาที่เปรียบมิได้