In a prison there was a new prisone

In a prison there was a new prisoner. After his first meal he saw one of the prisoners
stand up. He heard him call out loudly: "Sixty-two." All the prisoners laughed loudly.
The prisoner who was standing laughed too. The new prisoner was puzzled. Then the same prisoner called out:"Eighty-seven." Everyone laughed again. The new prisoner asked his neighbour for an explanation."It is simple," replied his neighbour."We have only one jokebook in the prison library. We all know all the jokes by heart.So when we want to crack a joke,we just stand up and give its number." The new prisoner went to the library the next day. He took out the jokebook. He chose some of the best jokes.After lunch the new prisoner wanted to try his jokes. He stood up and called out:"Forty-one." Nobody laughed.All the prisoners looked at him. He tried again."Seventy-five,"he shouted.But everybody was quiet.Once more he shouted :"Twenty-nine." Nobody smiled.The new prisoner
sat down.He was dismayed. He said to his neighbour:"I don't understand why nobody laughed.I picked out the best jokes from the jokebook.But nobody laughed at all." "Well,don't worry about it,"said his neighbour. "Some people can crack a joke but others can't."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรือนจำ มีนักโทษใหม่ หลังจากมื้อแรกของเขา เขาเห็นนักโทษหนึ่ง
ยืน เขาได้ยินเขาตะโกน: "หกสอง" นักโทษทั้งหมดหัวเราะดัง
นักโทษที่ยืนหัวเราะเกินไป นักโทษใหม่ที่พิศวง แล้วเหมือนนักโทษเรียก: "เอ้เจ็ด" ทุกคนหัวเราะอีก นักโทษใหม่ขอเพื่อนบ้านของเขาอธิบาย"ก็ง่าย ๆ"ตอบเพื่อนบ้านของเขา"เรามี jokebook เดียวในไลบรารีของเรือนจำ เรารู้เรื่องตลกทั้งหมดใจดังนั้นเมื่อเราต้องการกระเซ้าเย้าแหย่ เราเพียงแค่ยืน และให้คำ" นักโทษใหม่ไปในไลบรารีในวันถัดไป เขาได้ออกแบบ jokebook เขาเลือกบางเรื่องตลกดีหลังอาหารกลางวัน นักโทษใหม่อยากลองเรื่องตลกของเขา เขายืนขึ้น และร้องเรียก: "สี่สิบหนึ่ง" ไม่มีใครหัวเราะนักโทษทั้งหมดมองที่เขา เขาพยายามอีกครั้งด้วย"เจ็ดห้า "เขาตะโกนขึ้นแต่ทุกคนเงียบเขาตะโกนอีกครั้ง: "ยี่สิบเก้า" ไม่มีใครยิ้มนักโทษใหม่
นั่งลงเขา dismayed เขากับเพื่อนบ้านของเขาว่า: "ฉันไม่เข้าใจทำไมไม่มีใครหัวเราะฉันเลือกออกขบขันจากการ jokebookแต่ไม่มีใครหัวเราะเลย" "ดี ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน กล่าวว่า เขาเพื่อนบ้าน "บางคนสามารถเล่น แต่คนอื่นไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเรือนจำมีนักโทษใหม่ หลังอาหารครั้งแรกของเขาที่เขาเห็นอย่างใดอย่างหนึ่งของนักโทษ
ยืนขึ้น เขาได้ยินเขาเรียกออกมาเสียงดัง "หกสิบสอง". นักโทษทั้งหมดหัวเราะเสียงดัง
นักโทษที่ยืนหัวเราะเกินไป นักโทษใหม่งง แล้วนักโทษเดียวกันเรียกว่าเอาท์: "แปดสิบเจ็ด". ทุกคนหัวเราะอีกครั้ง นักโทษใหม่ถามเพื่อนบ้านของเขาสำหรับคำอธิบาย. "มันเป็นเรื่องง่าย" ตอบเพื่อนบ้านของเขา ". เรามีเพียงหนึ่ง jokebook ในห้องสมุดเรือนจำ. เราทุกคนรู้ว่าเรื่องตลกทั้งหมดโดย heart.So เมื่อเราต้องการที่จะแตกตลกเรา เพียงแค่ยืนขึ้นและให้จำนวนของ ". นักโทษใหม่ไปห้องสมุดในวันถัดไป เขาเอาออก jokebook เขาเลือกบางส่วนของอาหารกลางวัน jokes.After ที่ดีที่สุดนักโทษใหม่อยากจะลองเรื่องตลกของเขา เขายืนขึ้นและเรียกออกมา:. "สี่สิบหนึ่ง" ไม่มีใคร laughed.All นักโทษมองไปที่เขา เขาพยายามอีกครั้ง "เจ็ดสิบห้า" เขา shouted.But ทุกคน quiet.Once ยิ่งเขาตะโกน: ".. ยี่สิบเก้า" ไม่มีใคร smiled.The นักโทษใหม่
นั่ง down.He ก็อนาถใจ เขาพูดกับเพื่อนบ้านของเขา "ผมไม่เข้าใจว่าทำไมไม่มีใคร laughed.I หยิบออกมาเรื่องตลกที่ดีที่สุดจาก jokebook.But ไม่มีใครหัวเราะเลย". "ดีไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน" กล่าวว่าเพื่อนบ้านของเขา "บางคนสามารถ crack ตลก แต่คนอื่นไม่สามารถ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเรือนจำมีนักโทษใหม่ หลังจากอาหารมื้อแรกที่เขาเห็นหนึ่งในนักโทษ
ยืนขึ้น เขาได้ยินเขาเรียกดังๆ " หกสิบสอง " นักโทษทั้งหมดก็หัวเราะเสียงดัง
นักโทษที่ยืนหัวเราะด้วย นักโทษใหม่งง . แล้วเหมือนนักโทษเรียก " แปดสิบเจ็ด " ทุกคนหัวเราะอีกครั้ง นักโทษใหม่ถามเพื่อนบ้านของเขาสำหรับคำอธิบาย มันง่าย ๆ" ตอบเพื่อนบ้านของเขา . " เรามีเพียงหนึ่ง jokebook ในคุกที่ห้องสมุด เราทุกคนรู้ทุกเรื่องด้วยหัวใจ ดังนั้นเมื่อเราต้องการตลก เราแค่ยืนและให้หมายเลขของ " นักโทษใหม่ไปห้องสมุดในวันถัดไป เขาหยิบ jokebook . เขาเลือกบางส่วนของเรื่องตลกที่ดีที่สุด หลังจากอาหารกลางวันนักโทษใหม่อยากลองเรื่องตลกของเขา เขาลุกขึ้นยืนและเรียก " สี่สิบหนึ่ง ไม่มีใครหัวเราะนักโทษทุกคนมองไปที่เขา เขาพยายามอีกครั้ง " เจ็ดสิบห้า " เขาตะคอก แต่ทุกคนก็เงียบ เมื่อเขาตะโกนว่า " ยี่สิบเก้า " ไม่มีใครยิ้ม
นักโทษใหม่มานั่ง เขาก็กลัว เขาพูดกับเพื่อนบ้านของเขา : " ผมก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมไม่มีใครหัวเราะ ฉันหยิบออกมาจาก jokebook เรื่องตลกที่ดีที่สุด แต่ไม่มีใครหัวเราะเลย " " อืม ไม่ต้องเป็นห่วง " กล่าวว่า เพื่อนบ้านของเขา" บางคนก็ขำแต่คนอื่นทำไม่ได้ "