As previous chapters have demonstra

As previous chapters have demonstrated, low and declining citizen respect for government institutions and political
leaders is characteristic of contemporary industrialized societies. Empirical evidence dating back to the early 1970s
reveals a trend toward growing distrust of government institutions in a number of countries (for previous reviews see,
for example, Miller and Listhaug 1990; Miller and Borrelli 1991; Dalton 1996; Norton 1997; Nye et al. 1997).
While the trend toward distrust is evident, the explanations for, and interpretations of, this phenomenon have proved
far more controversial (see, for example, the early Miller/Citrin exchange, 1974). This lack of definitive explanation
derives partly from the complexity of the task and partly from a dearth of systematic evidence available for
operationalizing plausible explanations. Any long-term social development is bound to have several causes, and the
factors stressed at one point in time may not be the same as those that are important later.
Nevertheless, one explanation that has appeared frequently in the literature is public dissatisfaction with government
performance. Miller (1974a) argued that when citizens' expectations of government performance went unfulfilled over
the course of successive administrations, growing distrust of government institutions would result. He also
demonstrated empirically that when governments pursued centrist policies, citizens of both the extreme left and right
became distrustful at a faster rate than citizens of a moderate ideological persuasion. Others contended that in the
post-war period, citizens were making increasing demands on government; demands that the government simply could
not meet, hence government overload, an emerging ‘crisis of the state’ and growing citizen discontent with
government (Crozier, Huntington, and Watanuki 1975; Sundquist 1980; Huntington 1981; Lipset and Schneider

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นบทที่ก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นความเคารพของประชาชนในระดับต่ำและลดลงสำหรับสถาบันทางการเมืองของรัฐบาลและผู้นำเป็นลักษณะของสังคมอุตสาหกรรมร่วมสมัย หลักฐานเชิงประจักษ์ย้อนกลับไปในช่วงต้นปี 1970
แสดงให้เห็นแนวโน้มไปสู่ความไม่ไว้วางใจที่เพิ่มขึ้นของสถาบันของรัฐบาลในหลายประเทศ
(สำหรับดูความคิดเห็นก่อนหน้านี้เช่นมิลเลอร์และListhaug 1990; มิลเลอร์และ Borrelli 1991; ดาลตัน 1996; นอร์ตัน 1997; ไนย์และอัล . 1997).
ในขณะที่แนวโน้มไปสู่ความไม่ไว้วางใจจะเห็นคำอธิบายสำหรับ,
และการตีความของปรากฏการณ์นี้ได้พิสูจน์ให้เห็นมากขึ้นความขัดแย้ง(ดูตัวอย่างเช่นการแลกเปลี่ยนต้นมิลเลอร์ / ซิทริน, 1974)
ขาดคำอธิบายที่ชัดเจนนี้เกิดขึ้นส่วนหนึ่งมาจากความซับซ้อนของงานและส่วนหนึ่งมาจากความขาดแคลนของหลักฐานที่เป็นระบบให้บริการโดย
operationalizing คำอธิบายที่เป็นไปได้ ใด ๆ
ในระยะยาวการพัฒนาทางสังคมที่ถูกผูกไว้ที่จะมีหลายสาเหตุและปัจจัยเน้นที่จุดหนึ่งในช่วงเวลาที่อาจจะไม่เป็นเช่นเดียวกับผู้ที่มีความสำคัญต่อมา.
แต่คำอธิบายหนึ่งที่ได้ปรากฏขึ้นบ่อยในวรรณคดีคือความไม่พอใจของประชาชนกับรัฐบาล
การปฏิบัติ. มิลเลอร์ (1974a)
ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าเมื่อความคาดหวังของประชาชนของประสิทธิภาพการทำงานของรัฐบาลไปไม่ได้ผลมากกว่าหลักสูตรของการบริหารงานต่อเนื่องไม่ไว้วางใจที่เพิ่มขึ้นของสถาบันของรัฐบาลจะส่งผลให้ นอกจากนี้เขายังแสดงให้เห็นถึงสังเกตุว่าเมื่อรัฐบาลดำเนินการตามนโยบาย centrist ประชาชนของทั้งสองซ้ายสุดและขวากลายเป็นไม่ไว้วางใจในอัตราที่เร็วกว่าพลเมืองของชักชวนอุดมการณ์ในระดับปานกลาง อื่น ๆ เกี่ยงว่าในช่วงหลังสงครามประชาชนกำลังต้องการที่เพิ่มขึ้นในรัฐบาล เรียกร้องให้รัฐบาลก็สามารถไม่ตรงจึงเกินรัฐบาลเป็น'วิกฤตของรัฐที่เกิดขึ้นใหม่และความไม่พอใจของประชาชนที่เพิ่มขึ้นกับรัฐบาล(Crozier, ฮันติงตันและ Watanuki 1975; Sundquist 1980; ฮันติงตัน 1981; Lipset และชไนเดอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่า ต่ำและลดลงประชาชนเคารพสถาบันรัฐบาลและผู้นำการเมือง
เป็นลักษณะเฉพาะของสังคมอุตสาหกรรมทันสมัย หลักฐานเชิงประจักษ์ที่ย้อนกลับไปในช่วงต้นปี 1970
เผยแนวโน้มเติบโตความหวาดระแวงของรัฐบาลในหลายประเทศ ( สำหรับความคิดเห็นก่อนหน้านี้เห็น
ตัวอย่างเช่น มิลเลอร์ และ listhaug 1990 ;มิลเลอร์และ borrelli 1991 ; ดาลตัน 1996 ; Norton 1997 ; ไน et al . 1997 ) .
ในขณะที่แนวโน้มต่อความไม่ไว้วางใจเป็นประจักษ์ อธิบาย และตีความของปรากฏการณ์นี้ได้พิสูจน์แย้งอีกไกล
( เห็น เช่น ต้น มิลเลอร์ / ซิทริน ตรา , 1974 ) ขาดที่ชัดเจนอธิบาย
ที่มาส่วนหนึ่งจากความซับซ้อนของงาน และส่วนหนึ่งจากความขาดแคลนหลักฐานพร้อม
operationalizing คำอธิบายเหตุผลอย่างเป็นระบบ การพัฒนาทางสังคมใด ๆในระยะยาว ต้องมีหลายสาเหตุและปัจจัยเครียด
ที่จุดหนึ่งในเวลาที่อาจจะไม่เหมือนกับที่สำคัญต่อมา
อย่างไรก็ตามคำอธิบายหนึ่งที่ปรากฏตัวบ่อยๆในวรรณคดีที่ประชาชนไม่พอใจการทำงานของรัฐบาล

มิลเลอร์ ( 1974a ) แย้งว่า เมื่อความคาดหวังของประชาชนในการปฏิบัติราชการก็ไม่ได้ผลกว่า
หลักสูตรการบริหารต่อเนื่อง การไม่ไว้วางใจของรัฐบาลจะส่งผลให้ เขายัง
ให้สังเกตุว่าเมื่อรัฐบาลตามนโยบายเป็นกลาง พลเมืองของทั้งซ้ายและขวาสุด
ก็ไม่ไว้ใจในอัตราที่เร็วกว่าพลเมืองของปานกลางอุดมการณ์การจูงใจ คนอื่นเกี่ยงว่าในช่วงหลังสงครามประชาชนกำลัง
, ความต้องการที่เพิ่มขึ้นในความต้องการของรัฐบาล รัฐบาลก็อาจ
ไม่เจอ ดังนั้น รัฐบาลเกินพิกัด ,อุบัติใหม่ ' วิกฤติของรัฐและประชาชนไม่พอใจรัฐบาลมากขึ้นด้วย
( crozier ฮันติงตันและวาตานุกิ 1975 , 1980 , 1981 ; ซันด์ควิสต์ ; > ; lipset และชไนเดอร์